Γιώργος Παπαηλιού: Σε όλα ή σχεδόν σε όλα τα νομοσχέδια που εισήχθησαν στη Βουλή από την κυβέρνηση, παραβιάστηκε ο Κανονισμός! 

Τοποθέτηση του Γιώργου Παπαηλιού, βουλευτή Αρκαδίας και Τομεάρχη Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, κατά τη συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής του νομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Αντιμετώπιση νέων μορφών βίας κατά των γυναικών – Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2024/1385 – Πρόσθετες ρυθμίσεις στον νόμο περί ενδοοικογενειακής βίας – Αναδιοργάνωση των ιατροδικαστικών υπηρεσιών – Ενίσχυση της λειτουργίας της Eurojust – Μέτρα για την προστασία των ανηλίκων και την καταπολέμηση της εγκληματικότητας – Δικονομικές διατάξεις αρμοδιότητας των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων και άλλες ρυθμίσεις»:

1) Προς τον Εισηγητή της ΝΔ

Ο εισηγητής της ΝΔ ομολόγησε, ότι η διαδικασία που ακολουθήθηκε από την κυβέρνηση κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου είναι η κανονική, η συνήθης.

Πράγματι έτσι είναι. Σε όλα ή σχεδόν σε όλα τα νομοσχέδια που εισήχθησαν στη Βουλή από την κυβέρνηση, παραβιάστηκε ο Κανονισμός!

Συγχαρητήρια που το αναγνωρίζετε.

Πρέπει όμως να σταματήσει αυτή η τακτική, που υποβιβάζει και απαξιώνει τη Βουλή.

Τα περί «ρεβάνς» δεν συνιστούν επιχείρημα και δεν οδηγούν σε καταλλαγή. Αντιθέτως «ρίχνουν λάδι στη φωτιά». Πολύ περισσότερο μετά τα όσα ανήκουστα και προσβλητικά ακούστηκαν από τον Υπουργό Δικαιοσύνης για τον εκπρόσωπο της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων.

«Η καραμέλα περί λαϊκισμού έχει λιώσει». Εξακολουθείτε να την χρησιμοποιείτε «δια πάσαν νόσον-για οποιαδήποτε θέση διατυπώσει η αντιπολίτευση. ‘Όμως δεν αποδίδει πλέον. «Νισάφι»!

Η εισαγωγή του νεολογισμού «εξ οικείων βία» αντί του όρου «ενδοοικογενειακή βία» δεν διευρύνει την περίμετρο των δραστών εγκλημάτων κατά των γυναικών, αφού αυτή η περίμετρος ήδη προβλέπεται.

Με την πρόβλεψη για την εξέταση των ενηλίκων θυμάτων ως μαρτύρων στο ακροατήριο, μέσω της ανάγνωσης των προανακριτικών καταθέσεών τους και της χρήσης τεχνολογικών μέσων, καταργείται η δυνατότητα να υποστούν τη βάσανο της δια ζώσης εξέτασης (της αντίκρουσής τους, των ερωταποκρίσεων κλπ).

2) Προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης

Ο Υπουργός επανήλθε χθες με τις γνωστές ανακρίβειες για το «νόμο Παρασκευόπουλου».

Πρόκειται για ένα νόμο που ίσχυσε και εφαρμόστηκε εδώ και πολλά χρόνια, αποδίδοντας θετικά αποτελέσματα. Εξάλλου αυτού του νόμου είχε προηγηθεί, νόμος της ΝΔ με ανάλογο περιεχόμενο, επί υπουργίας του κ. Χαρ. Αθανασίου.

Φαίνεται όμως ότι το «φάντασμα» του νόμου Παρασκευόπουλου θα σας ακολουθεί για χρόνια, όπως και το «φάντασμα» του ΣΥΡΙΖΑ, που βέβαια κινείται στο πεδίο της πραγματικότητας της ζώσας πολιτικής, θα συνεχίσουν να σας καταδιώκουν.

Ο βουλευτής Αρκαδίας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Γιώργος Παπαηλιού, μιλώντας στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Αντιμετώπιση νέων μορφών βίας κατά των γυναικών – Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2024/1385 – Πρόσθετες ρυθμίσεις στον νόμο περί ενδοοικογενειακής βίας – Αναδιοργάνωση των ιατροδικαστικών υπηρεσιών – Ενίσχυση της λειτουργίας της Eurojust – Μέτρα για την προστασία των ανηλίκων και την καταπολέμηση της εγκληματικότητας – Δικονομικές διατάξεις αρμοδιότητας των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων και άλλες ρυθμίσεις»), είπε, μεταξύ των άλλων, τα εξής:

Η κυβέρνηση, διαστρεβλώνοντας για μία φορά ακόμη την πραγματικότητα (τη διαστρεβλώνει ακόμη και στην επιγραφή του νομοσχεδίου), εμφανίζει το υπό συζήτηση νομοσχέδιο ως ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2024/1385/14.5.2024 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου για την καταπολέμηση της βίας και της «εξ οικείων» βίας (της ενδοοικογενειακής βίας) κατά των γυναικών και την προστασία των θυμάτων.

Όμως η Οδηγία ενσωματώνεται μόνον κατά ένα μέρος.

Η μερικώς και με στρεβλό τρόπο ενσωμάτωση της Οδηγίας δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από αυτά που επιχειρεί να επιλύσει.

Ο όρος «εξ οικείων βία», αντί αυτού της «ενδοοικογενειακής βίας», είναι ένας νεολογισμός που ίσως αποτελεί κατά λέξη μετάφραση από ξενόγλωσσο κείμενο.

Όμως δεν συνάδει με την ορολογία-τον όρο «ενδοοικογενειακή βία» που χρησιμοποιείται σε προηγούμενα νομοθετικά κείμενα.

Επομένως, πρέπει να αλλάξει-να διορθωθεί για το ενιαίο της ορολογίας.

Οι αρνητικές παράμετροι του νομοσχεδίου αποτυπώνονται, τόσο στον τρόπο νομοθέτησης (πρόκειται για κακή νομοθέτηση) όσο και στο περιεχόμενο του νομοσχεδίου.

Η κακή νομοθέτηση που συνίσταται στη μη σύσταση νομοπαρασκευαστικής επιτροπής από το Υπουργείο Δικαιοσύνης και στον περιορισμένο χρόνο δημόσιας διαβούλευσης που δόθηκε, ή μάλλον στον ανύπαρκτο χρόνο αφού αυτός διανύθηκε μέσα στις γιορτές, δείχνει την έλλειψη σοβαρής και με σεβασμό προς τους κανόνες νομοθέτησης από κυβερνητικής πλευράς. Πρόκειται για κοροϊδία!

Το νομοσχέδιο διαπνέεται από έντονα τιμωρητική διάθεση. Αυτή συνοψίζεται στο δόγμα της καταστολής και της φυλάκισης, σε αντιδιαστολή προς την πρόληψη και την εφαρμογή πολιτικών προστασίας των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και των θυμάτων, με συγκεκριμένους πόρους, ενίσχυση των δομών υποστήριξης, και διασφάλιση της εκπαίδευσης των αστυνομικών, των ιατροδικαστικών και των δικαστικών αρχών που έρχονται σε επαφή με τα θύματα.

Έτσι, με το νομοσχέδιο δεν υπηρετείται η φιλοσοφία και ο σκοπός της Οδηγίας, η οποία δίδει έμφαση σε ολιστικές και μακρόπνοες πολιτικές για την πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης βίας.

Επιλέγεται η αποκλειστικά ποινική αντιμετώπιση της συγκεκριμένης συμπεριφοράς, πριμοδοτώντας κατασταλτικές πρακτικές, όπως ο κατ’ οίκον περιορισμός, η κατάργηση της αναστολής και η αυστηροποίηση των ποινών.

Αυτή (η αυστηροποίηση των ποινών) δεν συνοδεύεται από μέτρα πρόληψης, ευαισθητοποίησης και ενίσχυσης των δομών υποστήριξης θυμάτων. Αυτή η επιλογή όχι μόνο δεν προάγει τη δικαιοσύνη, αλλά οδηγεί σε μη διαχειρίσιμη αύξηση των κρατουμένων στα ήδη υπερκορεσμένα σωφρονιστικά καταστήματα.

Μέσω της έντονα τιμωρητικής κατεύθυνσης του νομοσχεδίου, δεν επιτυγχάνεται η αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτίων της έμφυλης βίας.

Σε αυτό το πλαίσιο, παραλείπονται σημαντικές διατάξεις της Οδηγίας, όπως αυτή που αφορά την αποτροπή του victim blaming στις δικαστικές αίθουσες, αυτή για τη λήψη μέτρων πρόληψης του βιασμού, αυτή για την κατάρτιση επαγγελματιών που ασχολούνται με τα θύματα έμφυλης βίας, αυτές για την υποστήριξη των θυμάτων της σεξουαλικής βίας, του ακρωτηριασμού γυναικείων γεννητικών οργάνων και της σεξουαλικής παρενόχλησης στην εργασία.

Με άλλα λόγια, στο νομοσχέδιο δεν ενσωματώνονται διατάξεις που θα παρείχαν ουσιαστικά εργαλεία για την πρόληψη και την προστασία των θυμάτων. Ειδικά, η παράλειψη ποινικής τυποποίησης της γυναικοκτονίας, ως ξεχωριστού αδικήματος, αποτελεί σοβαρό κενό που πλήττει την αξιοπιστία του γενικότερου νομοθετικού πλαισίου.

Αυτή η αντίληψη, που αντιμετωπίζει την παραβατικότητα-την εγκληματικότητα υπό την οπτική της καταστολής, υποβαθμίζει την έννοια του ποινικού δικαίου ως εγγυητή της προσωπικής ελευθερίας, μετατρέποντάς το σε εργαλείο επιβολής.

Επιπλέον, η έλλειψη μέτρων για την αναβάθμιση των σωφρονιστικών υποδομών και την κοινωνική επανένταξη προκαλεί σοβαρές κοινωνικές παρενέργειες, περιθωριοποιώντας τις ευάλωτες ομάδες και διασπώντας την κοινωνική συνοχή.