Ο αθλητισμός διαχρονικά μπορεί να είναι αντίδοτο στο ρατσισμό και τη ξενοφοβία, ακόμα και στις σημερινές συνθήκες του άκρατου ανταγωνισμού και της διαφθοράς που έχει επιβάλλει το κυνήγι του κέρδους.
Η συμμετοχή στον αθλητισμό και η συνεύρεση διαφορετικών ανθρώπων και λαών σε αυτόν μπορεί να λειτουργεί κατευναστικά και διαπαιδαγωγητικά, οι δε αθλητές μπορούν να αποτελούν τους καλύτερους πρεσβευτές των πανανθρώπινων αξιών, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ανεκτικότητας, της αλληλεγγύης και της συνεργασίας.
Η προσπάθεια απαξίωσης και οι συνεχόμενες επιθέσεις της «Χρυσής Αυγής» σε έλληνες αθλητές με βάση το χρώμα ή τον τόπο γέννησης, εντάσσεται σε συγκεκριμένο σχέδιο για να δηλητηριασθεί ο χώρος του αθλητισμού και ολόκληρη η κοινωνία με τις ναζιστικές ιδέες της φυλετικής καθαρότητας και μίσους, με απώτερο στόχο να γίνουν τα γήπεδα χώρος εκκόλαψης και ορμητήρια τυφλής ρατσιστικής βίας.
Ο κόσμος του αθλητισμού δεν μπορεί παρά να βγάλει κόκκινη κάρτα στον ρατσισμό στον αθλητισμό και τους κήρυκές του. Αθλητικά σωματεία, αθλητές, προπονητές και φίλαθλοι πρέπει να σταθούν δίπλα στον χειμαζόμενο λαό και να ενισχύσουν κάθε πρωτοβουλία αλληλεγγύης και αντιφασιστικής δράσης.
Παράλληλα, οφείλουμε να καυτηριάσουμε την απάθεια ορισμένων αθλητικών παραγόντων που ηγούνται των Εθνικών Αθλητικών Ομοσπονδιών, οι οποίοι δεν αισθάνθηκαν ακόμα την ανάγκη να προστατέψουν τους αθλητές τους. Αυτοί αύριο θα στέρξουν για τη διεκδίκηση θέσεων στο προεδρείο της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής και θα μιλάνε για ʽΟλυμπιακά Ιδεώδη» ;