Μιλώντας σήμερα στο ραδιοφωνικό σταθμό «Κανάλι 1» (Β. Σκουρής), ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, δήλωσε, μεταξύ άλλων, τα εξής:
– Τα τελευταία μέτρα συνολικά που έχει λάβει η κυβέρνηση, τι σηματοδοτούν κατά τη γνώμη σας για τη φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ αλλά και τον ίδιο τον Γ. Παπανδρέου;
«Το πακέτο των μέτρων που έχουν ήδη εξαγγελθεί και αυτά που έρχονται, ουσιαστικά ανατρέπει το προεκλογικό πρόγραμμα με το οποίο εξελέγη το ΠΑΣΟΚ. Σε ορισμένα σημεία υπερακοντίζουν και το προεκλογικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, σε ό,τι αφορά μειώσεις μισθών και αυξήσεις εμμέσων φόρων. Παρʼ όλα αυτά, η κοινωνία τα δέχεται ή τα ανέχεται, σε ένα ποσοστό σημαντικό. Διότι ακόμη τα έχει εισπράξει ως εξαγγελίες και όχι ως μέτρα «στην τσέπη». Την ίδια ώρα, όλοι οι πολίτες και ιδιαίτερα οι κοινωνικά ασθενέστεροι και οι συνεπείς φορολογούμενοι, ζητούν δύο πράγματα. Το ένα είναι κοινωνική δικαιοσύνη στην κατανομή των βαρών και το δεύτερο αποτελεσματικότητα. Να πιάσουν τόπο οι θυσίες τους.
Επιπλέον, θέτουν και ένα ερώτημα, το οποίο έθετε προεκλογικά και ο κ. Παπανδρέου και τώρα το έχει ξεχάσει: «πού πήγαν τα λεφτά;». Τώρα τελευταία δεν ακούω τον Πρωθυπουργό να το λέει. Οι πολίτες συνειδητοποιούν ότι καλούνται να πληρώσουν το λογαριασμό για ένα πάρτι που έστησε στις πλάτες τους ένα πολιτικό μοντέλο διακυβέρνησης, που με τα λεφτά των φορολογουμένων και με τα λεφτά των επόμενων γενεών, «ξεσάλωσε» στο βωμό της ψηφοθηρίας, της διαπλοκής, της εξυπηρέτησης πολιτικών φίλων κλπ. Επίσης, όταν λένε «δικαιοσύνη» δεν εννοούν μόνο την κατανομή των βαρών στις κοινωνικές ομάδες και τα κοινωνικά στρώματα. Εννοούν να τελειώνει και η ατιμωρησία. Δηλαδή, ο πολίτης λέει «δεν είναι να δυνατόν να μού ζητούν να μειώσω το εισόδημά μου, το μισθό μου, να πληρώνω περισσότερους φόρους και να βγαίνω πιο αργά στη σύνταξη με μικρότερη σύνταξη για το καλό της πατρίδας, και την ίδια ώρα, αυτοί που έβαλαν όχι μόνο το δάχτυλο αλλά όλο το χέρι «στο μέλι», στο σκάνδαλο της Siemens, να μένουν ατιμώρητοι».»
– Λέτε ότι κάποιοι δηλαδή πρέπει να πάνε φυλακή;
«Αν δεν τερματιστεί η ατιμωρησία της συστημικής διαφθοράς –διότι ουδείς στην Ελλάδα είναι τόσο αφελής να πιστεύει ότι μόνο η Siemens από τις επιχειρήσεις έδινε «μίζες» για να παίρνει δουλειές, δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της χώρας το οικονομικό, το αναπτυξιακό. Έχουμε μια κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα, που έχει αναπτυχθεί με επιδοτήσεις, με απευθείας αναθέσεις, χωρίς ρίσκα και ανταγωνισμό. Δεν είναι μόνο οι τράπεζες που δανείζονται με 1% από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και δανείζουν το ελληνικό δημόσιο μετά με 5%. Είναι μεγάλα κομμάτια της οικονομίας. Είναι ευθύνη όλων -και πρωτίστως της αριστεράς- να ζητήσει λογαριασμό για το πού πήγαν τα λεφτά. Διότι δεν πήγαν στο κοινωνικό κράτος, στις υποδομές, στον εκσυγχρονισμό της διοίκησης, στον παραγωγικό εκσυγχρονισμό των επιχειρήσεων. Να απαιτήσει κοινωνική δικαιοσύνη στην κατανομή των βαρών, διότι οπωσδήποτε θα χρειαστούν μέτρα «σφιχτά» για νοικοκυρέψουμε τα δημόσια οικονομικά μας και αποτελεσματικότητα.»
– Η εξεταστική επιτροπή για την οικονομία, για τα πλαστά στατιστικά στοιχεία, που σκέφτεται, όπως φαίνεται, η κυβέρνηση και πολλά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας λένε «ναι» στο ενδεχόμενο, κατά τη γνώμη σας, πρέπει να συγκροτηθεί;
«Αν την προτείνει η κυβερνητική πλειοψηφία, η εκτίμησή μου είναι ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ θα την υπερψηφίσει. Δεν το έχουμε συζητήσει, αλλά αυτή είναι η εκτίμησή μου. Προσωπικά πιστεύω όμως ότι η δουλειά της κυβέρνησης είναι να ανορθώσει την οικονομία, να απαλλάξει τη χώρα από τα χρόνια προβλήματα, από τα νύχια των κερδοσκόπων, να την βάλει σε αναπτυξιακή τροχιά. Πολύ φοβούμαι ότι αν χαθούμε στον αστερισμό των εξεταστικών αντί να ανασκουμπωθεί η χώρα για να ξεφύγει από την τροχιά της ύφεσης, της εκρηκτικής ανεργίας και των μεγάλων ανισοτήτων, μπορεί σε ένα χρόνο, να υπάρχει άφθονο υλικό από το έργο των εξεταστικών επιτροπών, αλλά θα το παρακολουθούν σαν ένα είδος «ριάλιτι», εκατοντάδες χιλιάδες καινούργιοι άνεργοι από τις τηλεοράσεις.»
– Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ κ. Αλαβάνος δήλωσε σε μια συνέντευξη ότι είναι το καλύτερο για τη χώρα να φύγει το ταχύτερο δυνατόν η κυβέρνηση Παπανδρέου.
«Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν θέτει στην ημερήσια διάταξη τέτοιο θέμα. Πιστεύω ότι θα ήταν λάθος αυτή την ώρα να τίθεται ένα τέτοιο θέμα, τέσσερεις μήνες μετά τις εκλογές και το αποτέλεσμά τους. Είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ενώ εκλέχτηκε με την εντολή να αλλάξει την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας ριζικά, σε μια προοδευτική κατεύθυνση, ακολουθεί μια διαφορετική τροχιά. Αν υπάρχει όμως κάτι που τίθεται στην ημερήσια διάταξη, είναι να είμαστε εμείς μια αποτελεσματική αριστερή προγραμματική αντιπολίτευση, να εκφράσουμε έναν κόσμο προοδευτικό, αριστερό του ΠΑΣΟΚ, που απογοητεύεται, που σοκάρεται από τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση που ψήφισε. Αν εμείς δεν δυναμώσουμε, για να θέσουμε στην ατζέντα το ζήτημα μιας προοδευτικής λύσης, τότε νομίζω ότι τέτοιες προτάσεις μόνο ως «κορώνες» μπορούν να ακούγονται.»
– Μετά την στροφή της κυβέρνησης, επιμένετε ότι η πολιτική του Συνασπισμού πρέπει να είναι «προγραμματική» και όχι «δομική» αντιπολίτευση;
«Ασφαλώς πρέπει να επιμείνουμε στον χαρακτήρα της αντιπολίτευσης που έχουμε επιλέξει. Αυτή την επιλογή δεν την κάναμε ετεροπροσδιοριζόμενοι. Όταν λέει «αριστερή προγραμματική αντιπολίτευση», εννοεί και τις τρεις λέξεις. «Αριστερή», από τα αριστερά δηλαδή και όχι από τα δεξιά, «προγραμματική», από τη σκοπιά του προγράμματός μας, όχι καιροσκοπώντας με βάση εφήμερες ψηφοθηρίες, και «αντιπολίτευση» όχι συμπολίτευση, γιατί το είχαμε υποσχεθεί στους έλληνες πολίτες και προεκλογικά. Η προς τα δεξιά στροφή της κυβερνητικής πολιτικής επιβάλει ακόμη περισσότερο να υπογραμμίζουμε και να προβάλλουμε τον προγραμματικό χαρακτήρα της δικής μας αντιπολίτευσης. Γιατί, οι πολίτες που δυσφορούν με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, θα πειστούν να μας πλησιάσουν ή να ανοίξουν πιο πολύ τα αυτιά τους σε εμάς, αν ακούν κάθε φορά δίπλα στο δικό μας «όχι στο τάδε στραβό κυβερνητικό μέτρο» και τη δική μας πειστική εναλλακτική πρόταση. Πέρασε η εποχή που με τα «όχι» μόνο η αριστερά μπορούσε να πείθει. Όσες φορές ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς και με επικεφαλής τον Τσίπρα και παλιότερα με τον Αλαβάνο, έκανε αυτή την προγραμματική αντιπολίτευση από τα αριστερά, τότε ήταν που κέρδιζε και εκτίμηση και λαϊκή ακτινοβολία.»
– Εδώ θέλω να επισημάνω μια αντίφαση: Η ηγεσία του ΚΚΕ, λέει συνεχώς, αναφερόμενη στον Συνασπισμό και στον ΣΥΡΙΖΑ, ότι «πρέπει να ξεμπερδεύει ο λαός με αυτές τις αυταπάτες». Ταυτόχρονα δικά σας στελέχη, όπως ο Πρόεδρός σας, καλούν σε κοινή δράση, και άλλα, όπως ο κ. Λαφαζάνης και σε ένα μελλοντικό κοινό μέτωπο. Δεν είναι αντίφαση αυτό;
«Οι πολίτες της αριστεράς, παρά τις μεγάλες διαφορές που χωρίζουν το ΚΚΕ από τον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς, ζητούν διάλογο και κοινή δράση, ενοχλούνται από τις χωριστές συγκεντρώσεις, τις χωριστές απεργίες, από αυτόν τον εμφύλιο. Είναι λογικό σε εποχές που η κρίση σαρώνει τα πάντα και απειλούνται το εισόδημα, η ίδια η εργασία, οι συντάξεις, το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα. Από εκεί και πέρα όμως, με δεδομένες αυτές τις προγραμματικές, πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές, νομίζω ότι περιθώριο στρατηγικής σύμπλευσης ανάμεσα στον Συνασπισμό, το κόμμα μου, και το ΚΚΕ, δεν υπάρχει. Εδώ και τα στοιχειώδη περιθώρια και ανάγκη κοινής δράσης, που εμείς τη θέλουμε και νομίζω ότι την απαιτούν οι καιροί και η κοινή λογική, σπεύδει κάθε φορά να την τορπιλίζει η ηγεσία του ΚΚΕ, με αυτό το ιδιότυπο είδος αυτοαπομόνωσης, που μας βάζει όλους τους άλλους απέναντι και θεωρεί ως μεγαλύτερο αντίπαλό της τον Συνασπισμό και τον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς, παρά τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.»
– Ενόψει του Συνεδρίου, η Ανανεωτική Πτέρυγα έχει το Σαββατοκύριακο μια πανελλαδική συνδιάσκεψη. Πιστεύετε ότι η μάχη της Ανανεωτικής Πτέρυγας πρέπει να δοθεί εντός του Συνασπισμού ή όπως λένε κάποιοι άλλοι εκτός του Συνασπισμού, ήρθε η ώρα για μια ξεχωριστή κίνηση;
«Πιστεύω ότι η συμμετοχή όλων μας στο συνέδριο του Συνασπισμού είναι αυτονόητη και επιβεβλημένη. Πιστεύω πως το ανανεωτικό ρεύμα του Συνασπισμού πρέπει να κάνει «σημαία» του την ενίσχυση του Συνασπισμού, την ανάκτηση και ανάπτυξη των ανανεωτικών του χαρακτηριστικών και την ανακοπή μιας πορείας αποδυνάμωσης του Συνασπισμού και τη ρευστοποίησή του μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, που πρέπει να παραμείνει μια πολιτική συμμαχία με όσους ειλικρινά θέλουν να συμπορευτούν με το κόμμα μας. Για να την εξασφαλίσουμε, χρειάζεται το ανανεωτικό ρεύμα της αριστεράς να πάψει να δίνει την εντύπωση ότι είναι με το ένα πόδι μέσα και με άλλο πόδι έξω από το κόμμα. Αντίθετα, θα πρέπει να πρωταγωνιστήσει, επιδιώκοντας ευρύτερες συμμαχίες και συνεννοήσεις μέσα στο κόμμα μας, να ισχυροποιηθεί ο Συνασπισμός. Ένα «σκαρί», που παρʼ όλες του τις αδυναμίες και τα λάθη, που ποτέ δεν κρύψαμε, έχει αποδείξει μια ιδιαίτερη αντοχή στο χρόνο, μια ιστορικότητα, και γιʼ αυτόν ακριβώς το λόγο θα πρέπει όλοι να το περιφρουρήσουμε ως κόρη οφθαλμού. Μετέχω από τα 18 μου χρόνια στο ανανεωτικό ρεύμα της αριστεράς. Είμαι υπερήφανος γιʼ αυτό. Μιλούσα για την ανάγκη η Ελλάδα να είναι μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση όταν το σημερινό κυβερνητικό κόμμα φώναζε «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο». Αλλά πιστεύω ότι προνομιακός χώρος για την έκφραση και την ανάπτυξη των ανανεωτικών ιδεών της αριστεράς, παρά τις σημερινές δυσκολίες, είναι το κόμμα του Συνασπισμού.»
– Θέσατε πρόσφατα ένα ερώτημα, γιατί κομματικά η Ανανεωτική Πτέρυγα έχει αντίστροφα ανάλογες δυνάμεις με αυτές που έχει στην κοινωνία. Μήπως έχετε και την απάντηση;
«Είναι γεγονός ότι το ανανεωτικό ρεύμα της αριστεράς έχει πολύ μεγαλύτερη απήχηση στην κοινωνία απʼ ό,τι μέσα στις γραμμές του κόμματος. Νομίζω ότι πρέπει να προβληματιστούμε, γιατί τα τελευταία δύο χρόνια, παρότι αρκετές από τις επιλογές της ανανεωτικής πτέρυγας έχουν δικαιωθεί από τη ζωή, η επιρροή της στο κόμμα δεν αυξάνεται αλλά αντίθετα παρουσιάζει σημάδια υποχώρησης. Η δική μου απάντηση –και τη θέτω φυσικά προς συζήτηση- είναι ότι συμβαίνει αυτό, διότι ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, η ανανεωτική πτέρυγα δίνει την εντύπωση ότι είναι με το ένα πόδι μέσα και με άλλο πόδι έξω από τον Συνασπισμό. Και αυτό είναι λάθος, δεν πρόκειται να κερδίσει επιρροή μέσα στο κόμμα, ακόμη κι όταν έχει 100% δίκαιο, όσο δημιουργείται αυτή η εντύπωση.»