«Στη χώρα μας, το 20% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.
Η κατάσταση αυτή γίνεται ακόμα χειρότερη αν υπολογισθεί ότι σε αυτό που καθορίζεται ως «όριο φτώχειας» δεν περιλαμβάνονται οι συνταξιούχοι που ζουν με 500 και 600 ευρώ το μήνα, καθώς και οι μερικώς απασχολούμενοι με αντίστοιχες αποδοχές.
Οκτώ στους δέκα συνταξιούχους ζουν με λιγότερα από 800 ευρώ το μήνα, ενώ τουλάχιστον οι μισοί λαμβάνουν συντάξεις κάτω από 560 ευρώ το μήνα, με προφανή την αδυναμία τους να καλύψουν στοιχειώδεις ανάγκες τους, ενώ το κόστος ζωής αυξάνει με ρυθμούς 15 και 20% .
Η φτώχεια είναι στοιχείο της συντηρητικής οικονομικής πολιτικής που ακολουθείται και εφαρμόζεται χρόνια στη χώρα μας.
Οι φορολογικές διευκολύνσεις και ελαφρύνσεις γίνονται για τους οικονομικά ισχυρούς. Η περικοπή των κοινωνικών δαπανών και των δημοσίων επενδύσεων με το πρόσχημα της εξυγίανσης της οικονομίας, καθιστά ακόμα χειρότερη τη θέση των οικονομικά ασθενέστερων.
Οι προεκλογικές υποσχέσεις για μελλοντική λειτουργία «ταμείου κατά της φτώχειας» έχουν δημαγωγικό χαρακτήρα και υποκρύπτουν επιλογές και προθέσεις ξένες προς την ουσιαστική αντιμετώπιση της φτώχειας .
Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς πρότεινε και προτείνει να υπάρξει ένα ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για όλους τους πολίτες, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η αξιοπρεπής διαβίωση και κοινωνική ασφάλιση για όλους, με ταυτόχρονη ανακατανομή του εισοδήματος και τη διαμόρφωση ενός ουσιαστικού κοινωνικού κράτους.
Η ενίσχυση της Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι ο μόνος τρόπος να προωθηθούν πραγματικά κοινωνικά μέτρα που θα επιτρέπουν τους οικονομικά ασθενέστερους να ζήσουν με αξιοπρέπεια.
Οι πολίτες ας αποφασίσουν.»