Ο Βουλευτής Αττικής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς στην ομιλία του για την αναθεώρηση του Συντάγματος ανέδειξε μερικές από τις αντιφάσεις του ισχύοντος συντάγματος και τις διατάξεις που θα έπρεπε να αναθεωρούνται. Τη συγκεκριμένη αναθεώρηση τη χαρακτήρισε βιαστική και δήλωσε ότι δεν προσφέρει τίποτα καινούργιο.
Συγκεκριμένα, είπε ότι το Πολίτευμα είναι λόγω μεν δημοκρατία, έργω δε του πρώτου ανδρός αρχή. Στην πράξη πρόκειται για μία προεδρευόμενη μοναρχία, την οποία μοιράζονται δύο οικογένειες. Στηλίτευσε το πρωθυπουργικό μοντέλο διακυβέρνησης της χώρας με έμφαση στο δικαίωμα του πρωθυπουργού να διαλύει τη Βουλή, με στερεοτυπική αφορμή το κυπριακό.
Ο κ. Λεβέντης υπερθεμάτισε της ανάγκης να διαχωριστεί η εκκλησία από το κράτος, πράγμα που, κατά το Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, θα έπρεπε να έχει ήδη γίνει από το 1975. Προσέθεσε “δεν είναι σωστό ένα θρησκευτικό δόγμα να έχει υπό την ασφυκτική κηδεμονία του ένα ολόκληρο κράτος. Τα θρησκευτικά σύμβολα, οι θρησκευτικές πράξεις έχουν νόημα όταν αφορούν τις καρδιές των πιστών. Δεν έχουν κανένα νόημα να εμπλέκονται με τις λειτουργίες του κρατικού μηχανισμού.
Πρέπει επίσης, κατά τον κ. Λεβέντη, να καταργηθεί η διάταξη για τον προσηλυτισμό, που έχει φέρει τη χώρα μας πολλές φορές να κάθεται στο σκαμνί του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου, ενώ όσον αφορά τον όρκο, παρέπεμψε στην περικοπή του Ευαγγελίου Εγώ δε λέγω υμίν μη ομόσαι όλως. Έστω δε ο λόγος υμών ναι ναι ου ου.
Αναφέρθηκε στη συνέχεια στο κατά πόσο εξασφαλίζεται η ισότητα ενώπιον του νόμου όλων των Ελλήνων και Ελληνίδων: αφού δεν ισχύει η απλή αναλογική, δεν έχει το ίδιο βάρος η ψήφος όλων, ενώ τουλάχιστον ένα 10% των ελλήνων έχουν μειωμένα εκλογικά δικαιώματα, καθώς τους απαγορεύεται στην πράξη το δικαίωμα του εκλέγεσθαι, εάν δεν παραιτηθούν από τη δουλειά τους. Πρόκειται για τους δημόσιους υπαλλήλους, δηλαδή για ανθρώπους όπως νηπιαγωγούς στο Περιστέρι, καθαρίστριες στον Ευαγγελισμό και τραυματιοφορείς στο ΕΚΑΒ.
Ο κ. Λεβέντης αναφέρθηκε στην αντίθεση του στη θανατική ποινή σε κάθε περίπτωση, πράγμα που δεν εξασφαλίζει ακόμα το Σύνταγμα της Ελλάδας (δίνει το δικαίωμα στη χώρα να την εφαρμόσει σε περίπτωση πολέμου).
Αναφέρθηκε ακόμα στους αντιρρησίες συνείδησης, στο παράλογο του να βρίσκονται ελληνικά στρατεύματα στο Αφγανιστάν, στις ελλιπείς διατάξεις για τη δημόσια υγεία, για την ανάγκη περαιτέρω προστασίας της ελευθερίας της έκφρασης στην καλλιτεχνική δημιουργία, στην ανάγκη θέσπισης διάταξης για την πλήρη απασχόληση και το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και στον περιορισμό των απολύσεων.
Όσον αφορά το άρθρο 16, ο κ. Λεβέντης διάβασε απόσπασμα από επιστολή του συνδικάτου των βρετανών πανεπιστημιακών προς τους έλληνες συναδέλφους τους, στην οποία τονίζεται η ανάγκη να προστατευθεί η δημόσια παιδεία, γιατί η ρητορεία των ιδιωτικοποιήσεων διαφέρει πολύ από την εφαρμογή τους στην πράξη
Ο κ. Λεβέντης αναφέρθηκε επίσης στην προσπάθεια αναθεώρησης του άρθρου 17 όσον αφορά τα πνευματικά δικαιώματα, και αναρωτήθηκε γιατί “΄πρέπει να δυναμώσουμε κι άλλο μία πολυεθνική σαν τη Μονσάντο, που θέλει να υποχρεώσει όλο τον κόσμο να χρησιμοποιεί τις δικές της πατέντες”.