Του Νίκου Σκορίνη

1) Μετά από μια πολύμηνη σκληρή διαπραγμάτευση, κατά την οποία η κυβέρνηση πάλεψε νυχθημερόν προκειμένου να μην επικρατήσουν τα άκρως νεοφιλελεύθερα σχέδια ορισμένων πολιτικών και οικονομικών κύκλων της Ευρώπης που επιθυμούσαν την απομόνωση της Ελλάδας, έχει έρθει η ώρα της τελικής συμφωνίας στο πλαίσιο της οποίας διεκδικείται να εξεταστεί και το θέμα της διευθέτησης (ελάφρυνσης) του χρέους.

Με βάση τα παραπάνω, στόχος πλέον του κυβερνητικού σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ για τα επόμενα χρόνια πρέπει να είναι η επίλυση των προβλημάτων που απασχολούν την καθημερινότητα του πολίτη και που σχετίζονται με τη συναλλαγή του με το κράτος. Δηλαδή να επικεντρωθεί στα απλά ζητήματα που απορρέουν από την όποια γραφειοκρατία και τυχόν ευθυνοφοβία.

Αυτό θα ενισχύσει το αίσθημα ισονομίας και ισοτιμίας και παράλληλα θα αποδείξει για μια ακόμη φορά πόσο διαφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ από τα υπόλοιπα κόμματα του παλαιού πολιτικού συστήματος, καθώς με αυτόν τον τρόπο ο πολίτης δεν θα είναι δέσμιος κανενός υπηρεσιακού και πολιτικού παράγοντα. Από τον βαθμό καλυτέρευσης της καθημερινότητας, θα κριθεί η κυβέρνηση στο τέλος της τετραετίας και με βάση τα όσα έχουν γίνει θα αναπτυχθεί ο επόμενος προεκλογικός διάλογος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε καθ’ όλη την διάρκεια των δεκατεσσάρων αυτών μηνών μια πραγματική μάχη για να μην οδηγηθεί ο λαός μας μέσω της άτακτης χρεοκοπίας σε ακραίες καταστάσεις. Για το κόμμα μας, οι πολιτικές αυτές ούτε σχετίζονται με τις αρχές μας (δεν είναι δηλαδή επιλογές μας) ούτε τις πήραμε δίχως πολιτικό και προσωπικό κόστος. Στο δίλημμα όμως που τέθηκε και για όφελος της πλειοψηφίας του λαού αναγκαστήκαμε και συμβιβαστήκαμε.

Παρόλα αυτά και σε σύγκριση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, οφείλουμε να πούμε ότι διαφέρουμε διότι, ακριβώς επειδή για εμάς δεν ήταν αξιακή επιλογή μια τέτοιου είδους κατεύθυνση, αγωνιστήκαμε και εν τέλει καταφέραμε να υπάρξουν παράλληλα μέτρα ανακούφισης της πλειοψηφίας του λαού, ενώ παράλληλα δεν ακολουθήσαμε μια αμυντική στάση σε πρακτικές που έθιγαν το περί δικαίου αίσθημα.

Η δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους, η επαναλειτουργία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, το νομοθετικό πλαίσιο για τον εξορθολογισμό στο ραδιοτηλεοπτικό περιβάλλον, η σύσταση της εξεταστικής επιτροπής για τα δάνεια των κομμάτων, τα προγράμματα παροχής βοήθειας για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, η επιχειρούμενη αλλαγή της δημόσιας διοίκησης και του κρατικού μηχανισμού αντίθετο στον μέχρι τώρα μικροκομματικό τρόπο αξιολόγησης, η ψήφιση του συμφώνου συμβίωσης κ.ά., είναι βήματα που απαντούν στο ερώτημα περί ιδεολογικής ταυτότητας του ΣΥΡΙΖΑ και δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης συγκεκριμένων πολιτικών της, οι οποίες έχουν ταξικό πρόσημο με πυξίδα τις αρχές της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Οι σημαντικές αυτές παρεμβάσεις και όσες πολύ σύντομα πρόκειται να γίνουν σκοπό έχουν την προστασία των μικρομεσαίων ευάλωτων στρωμάτων της κοινωνίας. Μέρα με τη μέρα και παρ’ όλα τα προβλήματα, η κυβέρνηση βάζει το προοδευτικό της στίγμα στην κοινωνία και το κόμμα μας αφήνει το διακριτό αριστερό του αποτύπωμα. Θεωρείται επομένως αυτονόητο ότι η κυβέρνηση πρέπει να παραμείνει και να εξαντλήσει την τετραετία καθώς είναι η μόνη που μπορεί να οδηγήσει σε αναπτυξιακή τροχιά τη χώρα και να ξαναδώσει ελπίδα. Επομένως τα όποια σενάρια περί ανατροπής της μονάχα ως εφιαλτικά μπορεί να εξεταστούν καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος επανόδου μιας νεοφιλελεύθερης, αντιλαϊκής κυβέρνησης, με απρόβλεπτες συνέπειες για τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους μικρομεσαίους επαγγελματίες και τους αγρότες.

2) Ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας πια επικρατήσει ως το αντίπαλο δέος της συντηρητικής και νεοφιλελεύθερης Δεξιάς, θα πρέπει να θέσει ως στόχο την ιδεολογικοπολιτική ηγεμονία του στον χώρο της ανανεωτικής, ριζοσπαστικής, οικολογικής, σοσιαλιστικής Αριστεράς. Υπ’ αυτή την έννοια, ο πολιτικός φορέας οφείλει να ανοιχτεί στην κοινωνία και να αναλάβει την πρωτοβουλία ώστε όσες και όσοι εμπνέονται από τα ιδεώδη του να μπορέσουν να οργανωθούν και να συνδράμουν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως ένα κόμμα με βαθιά κουλτούρα στις συμμαχίες και με σεβασμό στη διαφορετική άποψη, πρέπει δίχως αφορισμούς να εξετάσει προσεκτικά το σημερινό το πολιτικό φάσμα σε Ελλάδα και Ευρώπη, να λάβει υπόψιν του τις συνθήκες που επικρατούν στο κοινωνικοπολιτικό διεθνές περιβάλλον και να κινηθεί προς συμμαχίες που στόχο θα έχουν τον τερματισμό της λιτότητας, την επικράτηση της παγκόσμιας ειρήνης, την προάσπιση των κοινωνικών δικαιωμάτων κ.ά. Αυτές οι συμμαχίες κρίνονται πλέον απαραίτητες καθώς η μισαλλοδοξία και ο φασισμός ολοένα και εξαπλώνεται.

 
* Ο Νίκος Σκορίνης είναι μέλος της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ