Το 2000 παρουσιάστηκαν “καινοτόμες ιδέες” για τη μείωση των τροχαίων ατυχημάτων και την προώθηση της οδικής ασφάλειας.
Όμως, ο εδώ και 6 χρόνια, τρόπος διαχείρισής τους αποκαλύπτει τον κακό προγραμματισμό, την αδυναμία απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων, την αδιαφορία της πολιτείας για προληπτικές ενέργειες στον τομέα της οδικής ασφάλειας.
Συγκεκριμένα:
Οι εξαγγελίες των παραπάνω δράσεων, που είναι μέρος του προγράμματος “Σιδηρόδρομοι, Αεροδρόμια, Συγκοινωνίες – ΣΑΑΣ-, είχαν πλάνο ολοκλήρωσης το Δεκέμβριο του 2006 και έθεταν το φιλόδοξο στόχο να μειώσουν τα τροχαία ατυχήματα, να εξορθολογιστεί η εξεταστική διαδικασία των υποψήφιων οδηγών, να βελτιώσουν την οδηγική ικανότητα, να ευαισθητοποιήσουν τους χρήστες του οδικού δικτύου σε θέματα οδικής ασφάλειας. Ο δε προϋπολογισμός τους ανερχόταν σε 20 εκ. ? και η χρηματοδότηση του 50% θα γινόταν με κοινοτικά κονδύλια (Γ΄ΚΠΣ).
Αυτό πρακτικά σήμαινε ότι το ΥΜΕ έπρεπε να εκπονήσει σειρά προγραμμάτων εξέτασης και επανεκπαίδευσης οδηγών. Επιπλέον θα κατασκευάζονταν 8 νέα Κέντρα Εξέτασης Οδηγών που θα βρίσκονταν διάσπαρτα σε Νομαρχίες.
Το 2004, και ενώ οι εξαγγελίες είχαν μείνει ακόμη στα χαρτιά, οι παραπάνω δράσεις μεταφέρθηκαν σε άλλο άξονα προτεραιότητας του επιχειρησιακού προγράμματος με την αιτιολογία ότι η δημιουργία των κέντρων εκπαίδευσης δεν έχει βραχυπρόθεσμη επίδραση στα ατυχήματα.
Το 2005, αποφασίζεται και πάλι η πιλοτική κατασκευή οκτώ χώρων εξέτασης σε 8 Νομαρχίες με προοπτική μάλιστα να επεκταθεί το μέτρο σε όλες τις Νομαρχίες της Ελλάδας.
Όμως μέχρι και το τέλος του έτους 2006, οι προβλεπόμενες δαπάνες ήταν μηδενικές και η προθεσμία που έθετε η κοινότητα εξέπνευσε.
Κατόπιν των ανωτέρω
ερωτάται ο κ. Υπουργός
-Πού οφείλεται η σημαντική καθυστέρηση στην απορρόφηση των πόρων για τις δράσεις για την οδική ασφάλεια και ποιος φέρει την ευθύνη γι αυτό;
-Τι χρονοδιάγραμμα έχει θέσει το Υπουργείο για τη δημιουργία στις Δ/νσεις Μεταφορών των Νομαρχιών χώρων εξέτασης εξοπλισμένων με την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή;
Ο ερωτών βουλευτής
Γιάννης Δραγασάκης