Η Ρένα Δούρου σε εκδήλωση του Ιδρύματος Ρ. Λούξεμπουργκ στο συνέδριο της die Linke

Η στρατιωτικοποίηση της ΕΕ και η οικονομία πολέμου δεν θα λύσουν κανένα πρόβλημά της, διαρθρωτικό, οικονομικό, ενεργειακό ή κοινωνικό αλλά θα καταστήσουν την Ευρώπη μέρος των προβλημάτων, λειτουργώντας σε βάρος των λαών και των κοινωνιών της. Αυτή η στρατηγική επιλογή της δεξιάς ηγεσίας της ΕΕ “θα επιδεινώσει δραματικά την κατάσταση των λαών της Ευρώπης που θα υποχρεωθούν να πληρώσουν 1 τρις ευρώ!” Αυτά παρατήρησε η Ρένα Δούρου, βουλεύτρια, τομεάρχισσα Εξωτερικών, μιλώντας σε εκδήλωση του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ με θέμα τη “στρατιωτικοποίηση της ΕΕ και η πολιτική ειρήνης της Αριστεράς”, που οργανώθηκε, στο πλαίσιο του συνεδρίου της die Linke στην πόλη Κένμνιτς. Η στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης συνιστά “αντιδραστική στροφή προς το μιλιταρισμό και την πολεμοκαπηλεία”.

Ο επανεξοπλισμός, η στρατιωτικοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με το πρόγραμμα ReARM Europe είναι μια “στρατηγικά λάθος επιλογή” που “δεν ανταποκρίνεται στην στρατηγική αυτονομίας απέναντι στην Ουάσινγκτον, στο NATO” είπε η Τομεάρχισσα Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Μόνες κερδισμένες θα είναι οι αμυντικές βιομηχανίες μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών και της… Τουρκίας, η οποία, κατ’ επιλογή της σημερινής ηγεσίας της ΕΕ, καθίσταται αναπόσπαστο μέρος της πολιτικής ασφάλειάς της παρά την εισβολή και την κατοχή μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας εδώ και 51 χρόνια. “Ο μεγάλος χαμένος αυτής της στρατηγικής επιλογής θα είναι η κοινωνική Ευρώπη και το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος που θα χάσουν πόρους λόγω της ανακατεύθυνσης κονδυλίων”.

Για μια πολιτική ειρήνης της Αριστεράς

Σε αυτό το πλαίσιο η Αριστερά έχει χρέος να προτείνει μια κοινή φιλειρηνική Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Άμυνας, στον αντίποδα των σημερινών ψυχροπολεμικών επιλογών στρατιωτικοποίησης, μακριά από τον ευρωατλαντισμό, υπογράμμισε η ίδια. “Κόντρα στις ψυχροπολεμικές λογικές των φον ντερ Λάινεν, Κάλας, Ρούτε, να προτάξουμε τις αρχές του αριστερού ευρωπαϊσμού βάση του οποίου χρειάζεται η επανίδρυση της Ευρώπης, ενός ευρωπαϊσμού που πηγάζει από το όραμα Σπινέλι, αυτού του μεγάλου ευρωπαίου, αντιστασιακού, αντιφασίστα”.

Οφείλουμε όχι απλά να καταγγέλλουμε τον καλπάζοντα μιλιταρισμό με την έκδοση των οδηγών επιβίωσης για 72 ώρες, τη δαιμονοποίηση της Ρωσίας, τη στήριξη των σχεδίων του Ισραήλ για εθνοκάθαρση των Παλαιστίνιων, κα, αλλά να προτείνουμε μια στρατηγική αυτονομίας της Ένωσης. Η οποία δεν θα περιορίζεται στο στρατιωτικό επίπεδο όπως κάνει σήμερα η Δεξιά. Αλλά θα αφορά συνιστώσες όπως η ενεργειακή και οικολογική ασφάλεια, καθώς και η υπεράσπιση και εμβάθυνση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου. Αυτή ακριβώς η στρατηγική αυτονομία είναι η αποτελεσματικότερη ασπίδα για την απόκρουση της εκλογικής ανόδου στην Ευρώπη των πολιτικών φορέων του νεοναζισμού, ξενοφοβίας και ρατσισμού – όλων αυτών δηλαδή των χαρακτηριστικών που πριμοδοτεί και η επιθετική πολιτική Τραμπ.

“Σήμερα επείγει η εκπόνηση Σχεδίου Ειρήνης για τη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο” παρατήρησε η Ρ. Δούρου, στη βάση επτά σημείων : την ανάγκη για δίκαιη επίλυση του Παλαιστινιακού, του Κυπριακού, την απαγόρευση εξαγωγών όπλων σε χώρες της Μ. Ανατολής, την απαλλαγή της περιοχής από όπλα μαζικής καταστροφής την ανοικοδόμηση, με δημοκρατία και ενότητα της Συρίας, την μετατροπή  της Μεσογείου σε θάλασσα ειρήνης και ασφάλειας και την ενίσχυση της οικολογικής της ασφάλειας.

Βασικά σημεία της ομιλίας της Ρ. Δούρου

• Η επιλογή της μη εκλεγμένης ηγεσίας της ΕΕ, της προέδρου της Κομισιόν είναι οι εξοπλισμοί σε βάρος των κοινωνικών πολιτικών. Σε βάρος των πολιτικών συνοχής. Σε βάρος των πολιτικών για την δίκαιη πράσινη μετάβαση. Σε βάρος ερευνητικών κονδυλίων. 
• Η μιλιταριστική επιλογή, η πολεμική οικονομία δεν πρόκειται να ανατάξουν την κοινωνική, οικονομική, γεωπολιτική κατάρρευση της ΕΕ έναντι των ΗΠΑ, της Κίνας, του Παγκόσμιου Νότου.
• Η ΕΕ δεν διαθέτει ούτε πραγματική κοινή εξωτερική πολιτική ούτε κοινή αμυντική πολιτική. Και η σημερινή απόφασή της δεν αντιμετωπίζει αυτό το έλλειμμα. Πολλώ δε μάλλον που αυτό το νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα της ΕΕ, δεν πρόκειται να μειώσει την εξάρτηση από τις ΗΠΑ σε πολεμικούς εξοπλισμούς.
• Μιλάμε για δύο μέτρα και δύο σταθμά στην άμυνα της Ευρώπης. Όταν η Ρωσία εισβάλλει το 2022 στην Ουκρανία η καταδίκη, και ορθά, είναι ομόφωνη. Ενώ στην περίπτωση της Τουρκίας τηρείται σιγή ιχθύος. Μάλιστα πριν από λίγες μέρες ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν, έστειλε, από τα κατεχόμενα, προκλητικό μήνυμα πολιτικής και στρατιωτικής εδραίωσης στα κατεχόμενα εδάφη.
• Οι ηγετικοί κύκλοι της ΕΕ μοιάζει σαν να μην έχουν πάρει κανένα μάθημα από την Ιστορία. Ή, ορθότερα, μοιάζει σα να αγνοούν συνειδητά τα μαθήματα της Ιστορίας. Μιλώντας για Ιστορία, να θέσω δύο ρητορικά ερωτήματα: άραγε η επαναστρατικοποίηση της Γερμανίας θα κάνει τους λαούς της Ευρώπης πιο ασφαλείς; Ή μήπως οι ευρωπαϊκοί λαοί θα αισθάνονται πιο ασφαλείς με τη γαλλική πυρηνική ομπρέλα;
• Η στρατιωτικοποίηση είναι επίσης οικονομικά λάθος επιλογή. Και αυτό γιατί η μιλιταριστική επιλογή, η πολεμική οικονομία δεν πρόκειται να ανατάξουν την κοινωνική, οικονομική, γεωπολιτική κατάρρευση της ΕΕ έναντι των ΗΠΑ, της Κίνας, του Παγκόσμιου Νότου.
• Δεν δίνει καμία λύση στα σοβαρά διαρθρωτικά προβλήματα της ΕΕ. Εκείνο που θα κάνει είναι ότι θα επιδεινώσει δραματικά την κατάσταση των λαών της Ευρώπης που θα υποχρεωθούν να πληρώσουν 1 τρις ευρώ!
• Ο μεγάλος χαμένος αυτής της στρατηγικής επιλογής θα είναι η κοινωνική Ευρώπη και το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος που θα χάσουν πόρους λόγω της ανακατεύθυνσης κονδυλίων. Απειλούνται ξεκάθαρα τα συνταξιοδοτικά ταμεία, αρχικά εθελοντικά και μετά με υποχρεωτική συνεισφορά ορισμένου ποσοστού. Η πρόεδρος της Κομισιόν αναφέρεται ήδη στην ανάγκη μιας πρωτοβουλίας Ένωσης των Αποταμιεύσεων και Επενδύσεων σε επίπεδο ΕΕ, που θα διασφαλίσει τη χρηματοδότηση του ReArm Europe, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.
• Σε μια χώρα σαν την Ελλάδα αυτή η νέα κούρσα εξοπλισμών, θα στοιχίσει 28 δις όταν την ίδια στιγμή δεν υπάρχουν χρήματα για τη στήριξη του Δημόσιου συστήματος υγείας, του δημόσιου συστήματος Παιδείας, τις υποδομές.
• Σε αυτή τη δυστοπική συγκυρία η Αριστερά έχει χρέος και καθήκον απέναντι στους λαούς, απέναντι στις νέες γενιές, να θέσει επιτακτικά, καθαρά, το αίτημα της Ειρήνης. Ειρήνη στην Ουκρανία. Ειρήνη στη μαρτυρική Λωρίδα της Γάζας.