Σημεία από τη συνέντευξη του αναπληρωτή γραμματέα της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Γιώργου Βασιλειάδη, στον τηλεοπτικό σταθμό One και στον δημοσιογράφο Σταμάτη Ζαχαρό

Για τη συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων

Ο ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθώντας να κάνει μια ανάγνωση της σημερινής κατάστασης από την πρώτη στιγμή και από την εκλογή της νέας ηγεσίας -με δεδομένο ότι ακούμε την κοινωνία, βλέπουμε τι γίνεται και έχουμε επίγνωση της κατάστασης και της δικής μας κατάστασης-, θέσαμε ως πρώτη προτεραιότητα το να μπορέσει να υπάρξει ένα μεγάλο μέτωπο των προοδευτικών δυνάμεων, των δυνάμεων που αμφισβητούν τις πολιτικές της Δεξιάς και του κ. Μητσοτάκη, για να μπορέσουμε να έχουμε πολιτική αλλαγή. Να μπορέσουμε να καταφέρουμε αυτό που δημοσκοπικά τουλάχιστον φαίνεται ότι δεν μπορεί να γίνει με κάποιον άλλο τρόπο. Αυτό το σχέδιο υλοποιούμε.

Το σχέδιο αυτό είναι μέσα στο DNA του ΣΥΡΙΖΑ και είναι πολιτική απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ. Από το 2018, που ήμασταν κυβέρνηση, μιλάμε για την ανάγκη συνεργασιών στον προοδευτικό χώρο. Φέραμε την απλή αναλογική για αυτό τον λόγο. Χάθηκε η ευκαιρία της απλής αναλογικής το 2023. Χάθηκαν οι εκλογές και επειδή τα κόμματα του προοδευτικού τόξου δεν κατόρθωσαν -κι εμείς μαζί- να αναδείξουμε την μεγάλη αυτή αναγκαιότητα.

Κάθε πολιτική συγκυρία σου επιτάσσει να παίρνεις και συγκεκριμένες αποφάσεις. Άρα λοιπόν, όπως το 2012 υπήρξε μια τομή και ένα μεγάλο μέρος του προοδευτικού κόσμου και κομμάτων -13 κόμματα ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ- ήρθαν και συντάχθηκαν σε ένα κοινό πολιτικό σχέδιο και έφτιαξαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή τη στιγμή έχουμε μια μεγάλη πολιτική διαιρετική τομή. Είναι η διάλυση, κατά την άποψή μας, της χώρας μέσω της καταπάτησης του Συντάγματος, της καταστρατήγησης των θεσμών μέσω της διάλυσης του μέσου εισοδήματος από τις δεξιές νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Άρα λοιπόν, σε αυτή την πολιτική διαιρετική τομή έρχεσαι και κάνεις καλέσματα, όχι με βάση το τι σε χωρίζει, τα λάθη που έγιναν στο παρελθόν, λάθη που μπορεί να έχουμε κάνει και εμείς.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ζήτησε ποτέ κρεμάλες, μην ταυτίζουμε τα όσα μπορεί να ακούστηκαν από κάποια κομμάτια της κοινωνίας τότε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ταλαιπωρηθεί από τα τρολ, αλλά δεν είχε ποτέ τρολ. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτή που έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια, έβαλε δίκτυα ασφαλείας στους ευάλωτους. Η Ελλάδα ξαναμπήκε σε ανάπτυξη μετά από μία οκταετία συνεχούς ύφεσης. Την ιστορία δεν θα τη γράψει ο κ. Μητσοτάκης και το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο.

Για το έγκλημα των Τεμπών και την Εξεταστική Επιτροπή για τον Χρ. Τριαντόπουλο

Στεκόμαστε εδώ και μιλάμε για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το 2015-2019, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση έχει καταστρατηγήσει κάθε λέξη του Συντάγματος, κάθε έννοια του Συντάγματος. Και δεν είναι μόνο τα Τέμπη, είναι το Predator, είναι ο τρόπος που συμπεριφέρεται στις ανεξάρτητες Αρχές. Κατάφερε βέβαια -και αυτό πρέπει να της το πιστώσουμε- να ενώσει τον νομικό κόσμο της χώρας, δικαστές, εισαγγελείς και δικηγορικούς συλλόγους κατά της ηγεσίας του Αρείου Πάγου. Αυτό πράγματι είναι πρωτοφανές και είναι κατόρθωμα. Το ζήσαμε κι αυτό. Η Ελλάδα είναι μία χώρα η οποία το μέσο εισόδημα έχει κατακρημνιστεί σε περίοδο ανάπτυξης. Με βάση τα στοιχεία της Eurostat, ο Έλληνας έχει τη χαμηλότερη αγοραστική δύναμη στην Ευρώπη των 27.

Αν η ελληνική κυβέρνηση, αν ο κ. Μητσοτάκης δεν ήθελε να υπάρχουν αυτά τα ερωτήματα, θα άφηνε τη διαδικασία να εξελιχθεί όπως προβλέπει το Σύνταγμα. Να καταθέσουν όλοι οι μάρτυρες που ζήτησε η αντιπολίτευση, να έρθουν όλα τα πορίσματα στη Βουλή και από ‘κει και μετά, όπως το Σύνταγμα επιτάσσει, ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του.

Από την πρώτη στιγμή, ο ΣΥΡΙΖΑ έθεσε τα πραγματικά ζητήματα, όταν η κυβέρνηση ήρθε να πει «η κακιά η ώρα, η κακιά στιγμή και ο κακός σταθμάρχης». Ήρθαμε και θέσαμε το ζήτημα συνολικά του σιδηροδρόμου. Ήλθαμε και θέσαμε ερωτήματα πως έχει αποψιλωθεί το προσωπικό των σιδηροδρόμων. Ήλθαμε και θέσαμε ζητήματα για το πώς λειτουργούσε ο σιδηρόδρομος.

Από την ημέρα που παρέδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, που παρέδωσε με αυξημένο προσωπικό σε σχέση με αυτό που παρέλαβε, το προσωπικό έχει μειωθεί τουλάχιστον κατά 40%. Τα προσόντα και η ποσότητα δεν είναι άσχετα με την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Η σύμβαση 717, με βάση το Ελεγκτικό Συνέδριο και την ΕΔΕΛ, δεν μπορούσε να υλοποιηθεί για διάφορους λόγους, οι οποίοι αποδεικνύονται από έγγραφα. Γι’ αυτό τον λόγο έπρεπε να γίνει συμπληρωματική σύμβαση, η οποία συμπληρωματική σύμβαση ήταν έτοιμη το 2019, αλλά μπήκε σε συρτάρια και υπογράφτηκε δυο χρόνια μετά και θα έπρεπε να είχε τελειώσει το 2022. Αλλά το ‘22 δεν ήταν έτοιμη, δεν ήταν έτοιμη το ‘23 και έγινε και το ατύχημα και πάλι δεν ήταν έτοιμη. Και φτάσαμε στο 2025 για να πανηγυρίζουμε τώρα.

Θυμάμαι ότι μια μέρα πριν το ατύχημα, ο πρωθυπουργός θα πήγαινε να εγκαινιάσει αυτό το οποίο δεν υπήρχε.

Η κατάσταση του σιδηροδρόμου πάλι έχει πολιτική απάντηση. Το αν έχεις αποφασίσει να απαξιώσεις κάθε δημόσια υποδομή είναι θέμα πολιτικής απόφασης.

Υπάρχει η υποχρέωση -και ειδικά για το συγκεκριμένο- όταν ξαφνικά έτσι έγινε ένα θαύμα και εμφανίστηκαν τα βίντεο, να τίθενται τα εύλογα ερωτήματα. Υπάρχουν πορίσματα τα οποία μιλάνε -και από επίσημες Αρχές- ότι τα βίντεο είναι από διαφορετικά χρονικά διαστήματα.

Αυτά θα τα κρίνει το δικαστήριο, εάν και εφόσον η κυβέρνηση επιτρέψει ποτέ να γίνει δίκαιη δίκη. Και αυτό είναι το πρόβλημα στην Ελλάδα σήμερα. Όταν έχουμε φτάσει στο σημείο να λέμε ότι η εκτελεστική εξουσία δύναται να επηρεάσει τη δικαστική. Αυτό είναι το πρόβλημα των θεσμών και της λειτουργίας της ελληνικής κυβέρνησης. Το είδαμε και στο Predator, το είδαμε και αλλού.

Για τον Αλέξη Τσίπρα

Ο Αλ. Τσίπρας είχε τη μέγιστη τιμή να κληθεί από το Χάρβαρντ να μιλήσει για πολιτική. Να μιλήσει για τις θέσεις ενός αριστερού ανθρώπου, που έχει υπάρξει πρωθυπουργός, για την πολιτική, για τις σκέψεις του για το μέλλον.

Μπορούμε να μείνουμε στη σάπια αριστεία Μητσοτάκη, η οποία έχει φτάσει τη χώρα εδώ που την έχει φτάσει. Μπορούμε να πανηγυρίζουμε με την αριστεία η οποία μιλάει για «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» και μένει ακόμα στη θέση της. Μπορούμε να πούμε οτιδήποτε. Κάθε φορά όμως που η ώρα φτάνει στον Αλέξη Τσίπρα, βλέπω ότι όλοι είναι έτοιμοι να βγάλουν δηλητήριο. Να θυμηθούμε λίγο και το πώς ξεκινάει το Κομμουνιστικό Μανιφέστο. «Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη». Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τις καθεστηκυίες δυνάμεις της Ελλάδας.

Από τους συστημικούς, από τους δήθεν αντισυστημικούς, από αυτούς οι οποίοι στην ουσία δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα σε αυτήν εδώ τη χώρα.

Ο Τσίπρας αυτή τη στιγμή θέτει ζητήματα στον δημόσιο διάλογο, σε μια περίοδο που η ελληνική Δημοκρατία περνάει κρίση. Σε μια περίοδο που η Ευρώπη αλλάζει και ο κόσμος αλλάζει. Δεν έχει κανένα νόημα η συζήτηση περί «κόμματος Τσίπρα».