Αποσπάσματα της συνέντευξη του εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Πάνου Σκουρλέτη, στον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο»

Για την κυβερνητική αποσύνθεση

«Είναι σωστό το ενδιαφέρον να επικεντρώνεται στο μείζον θέμα
που είναι το πακέτο των μέτρων. Γιατί όλη αυτή η συζήτηση τις τελευταίες μέρες
για τα εργασιακά, χωρίς να υποτιμούμε πραγματικές πλευρές του ζητήματος,
αναγνωρίζοντας ότι είναι ένα μεγάλο θέμα και ότι τα περισσότερα από αυτά έχουν
ήδη ψηφισθεί, είναι ανενεργά και έχουν δρομολογηθεί, όλη όμως αυτή η συζήτηση
λειτούργησε τελικά ως φύλλο συκής σε μία επί της ουσίας συμφωνία των τριών
κομμάτων που συναπαρτίζουν τη σημερινή μνημονιακή κυβέρνηση, στην εφαρμογή και
την υλοποίηση αυτού του πακέτου μέτρων.

Ήταν θα έλεγα ο φερετζές που προσπαθούσε να καλύψει αυτή την
πολιτική. Τη βαρβαρότητα και τις προβλεπόμενες επιπτώσεις, που νομίζω ότι έχουν
γίνει αντιληπτές στο μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας και δεν θα έχουν
προηγούμενο.

Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή το κυβερνητικό καράβι μπάζει νερά
από παντού και βυθίζεται. Αυτό συμβαίνει γιατί έχει προσκρούσει στους υφάλους
της ίδιας της αντίστασης και της λαϊκής κατακραυγής της κοινωνίας και αφετέρου
βουλιάζει γιατί το βάρος της αποτυχίας που έχει πάνω του είναι τόσο μεγάλο, που
δεν του επιτρέπουν πια να συνεχίσει το ταξίδι.

Εκεί βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή, πρόκειται για μία κυβέρνηση
που αποσυντίθεται, δεν είναι εξακριβωμένο αν αυτή τη στιγμή διαθέτει την
κοινοβουλευτική πλειοψηφία και προσπαθούνε μεταξύ τους οι διάφοροι μνημονιακοί
εταίροι , βλέποντας ότι το καράβι βουλιάζει, πώς θα ξεφορτωθούν ευθύνες. Οι
ευθύνες όμως  είναι συνολικές, είναι
συλλογικές και δεν χωρούν αυτή τη στιγμή μεσοβέζικες στάσεις. Δεν μπορεί να λες
ότι συμφωνώ με τα 3/4 της πολιτικής και διαφωνώ με 1/4. Δεν μπορείς να είσαι
ολίγον έγκυος.

Σχετικά με ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ, αν και το ΠΑΣΟΚ είναι μια άλλη
περίπτωση, καθώς παρουσιάζει μια εικόνα φυγόκεντρων τάσεων χωρίς προηγούμενο,
που δεν νομίζω ότι έχει επιστροφή, αλλά και για τη ΔΗΜΑΡ, από την οποία όλες οι
φωνές που ακούστηκαν στο τέλος -όσοι ακουστήκανε τουλάχιστον σε επίπεδο πρώτων στελεχών,
δεν μιλάω για μεσαία στελέχη και τον κόσμο της ΔΗΜΑΡ- καταλήγουν στην ανάγκη να
διατηρηθεί η συνοχή αυτής της κυβέρνησης, να στηριχθεί η κυβέρνηση».

Για τις δηλώσεις του Παναγιώτη Λαφαζάνη

Αναφορικά με το ζήτημα που έχει ανακύψει μετά τις πρωινές
δηλώσεις του Παναγιώτη Λαφαζάνη, αλλά και με την δήλωση του κυβερνητικού
εκπροσώπου Σίμου Κεδίκογλου, όπου γίνεται λόγος για μαύρη κωμωδία:

«Ο μεν Παναγιώτης Λαφαζάνης έδωσε τις δικές του εξηγήσεις
και στον σταθμό σας και σε άλλους σταθμούς. Από την άλλη οι δηλώσεις τέτοιου
τύπου εκ μέρους του κυβερνητικού εκπροσώπου, δεν είναι κάτι καινούριο.
Προσπαθούν με κάθε μέσο και τρόπο να αλλάξουνε, να δώσουνε άλλες ερμηνείες στις
θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Ειλικρινά δεν αισθάνομαι την ανάγκη να σας πω ότι
απειλούμαστε πια από τέτοιου είδους πολιτικές αντιπαραθέσεις. Εγώ τις βρίσκω
ελαφρές και αστείες, στερούνται σοβαρότητας.

Θα ήθελα όμως να πω ότι η αριστερά το ραντεβού με την
ιστορία δεν το δίνει όπως όταν είναι να πάμε στον γιατρό μας. Δεν είναι πχ. την
άλλη Τετάρτη την άλλη Πέμπτη, περιμένουμε στην ουρά τη σειρά μας και μπαίνουμε.
Οι ιστορικές προκλήσεις είναι αποτέλεσμα ωριμάνσεων και αναγκαιοτήτων που μας υπερβαίνουν
όλους. Δεν έχουμε το δικαίωμα να μην ανταποκριθούμε σε αυτές τις προκλήσεις.
Και θα σας έλεγα με μία κουβέντα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάθε μέρα που περνάει είναι πιο
έτοιμος για να αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στην ιστορία, στους
εργαζόμενους, απέναντι αν θέλετε στις προκλήσεις της εποχής μας.

Και με αυτή την έννοια, θεωρώ ότι όχι μόνο μπορούμε να τα
καταφέρουμε, αλλά και με τη δράση και την παρουσία μας, μπορούμε να εμπνεύσουμε
πολλούς περισσότερους από εμάς.

Και με βάση αυτά που διαπιστώνω με τη δική μου προσωπική
επαφή, σε οργανώσεις σε συγκεντρώσεις όπου συναντάμε κόσμο πολύ πιο έξω από
τους φίλους και τους συντρόφους μας, αυτή την ανάγκη για μία διαφορετική
πορεία, την ανάγκη για μία προσπάθεια εξόδου από την κρίση και σύγκρουσης με τη
σημερινή πολιτική, την έχει καταλάβει το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας. Και
αυτό είναι το μεγαλύτερο όπλο μας, Αυτό είναι που μας δίνει και εμάς ακόμη
περισσότερο έμπνευση να συνεχίσουμε με αυταπάρνηση και να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε
σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, στα καθήκοντα, που «έτυχε» σε μας, να έρθουμε
απέναντί τους. Νομίζω λοιπόν ότι δεν μπορούμε να προσπερνάμε τα διάφορα
ραντεβού.

Scroll