Βρέθηκα στο Νοσοκομείο του Νομού μας, για τρίτη φορά τους τελευταίους 2 μήνες, το μεσημέρι της Δευτέρας 17 Σεπτεμβρίου 2012, μετά από τηλεφωνήματα μελών του Συλλόγου Εργαζομένων και μελών της Διοίκησης, που μου ζητούσαν την άμεση παρουσία μου στο χώρο του Νοσοκομείου. Εκεί, οι εργαζόμενοι προχώρησαν, το πρωί της Δευτέρας, σε κατάληψη της αίθουσας συνεδριάσεων του Δ.Σ. και του γραφείου του Διοικητή του Νοσοκομείου, μη επιτρέποντας στον Διοικητή και στα μέλη του Συμβουλίου να μετακινηθούν.
Ενημερώθηκα πως οι εργαζόμενοι προχώρησαν σʼ αυτή την ενέργεια, υλοποιώντας Απόφαση της Γενικής τους Συνέλευσης για κλιμάκωση των κινητοποιήσεών τους – πέρα από την επίσχεση εργασίας στην οποία βρίσκονται από τις 6 Σεπτεμβρίου-.
Είχε προηγηθεί επίσκεψη εκπροσώπων τους στο Υπουργείο Υγείας την Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου, όπου και μετέφεραν τα αιτήματά τους. Η απάντηση του υπευθύνου του Υπουργείου, που προκάλεσε τους εργαζόμενους, ήταν πως δεν πρόκειται να διατεθούν χρήματα, ούτε για τα απλήρωτα δεδουλευμένα τους, ούτε για την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών του Νοσοκομείου και των αναγκών του σε προσωπικό. Σε αυτή την κατηγορηματική άρνηση προστέθηκε και η κυνική του δήλωση, πως εφόσον δεν πληρωνόταν τόσο καιρό, κακώς συνέχισαν να εργάζονται!
Τηλεφώνησα στον Διευθυντή του γραφείου του Υπουργού Υγείας, κο Σταύρο Πεντέα, ζητώντας του να δώσει λύση στο πρόβλημα που δημιουργήθηκε και να διατυπώσει εγγράφως προς το Νοσοκομείο Άρτας τις προθέσεις του Υπουργείου και τις προγραμματισμένες δράσεις που έχει επεξεργασθεί, ώστε το Νοσοκομείο μας να λειτουργεί εύρυθμα και όσοι έχουν ανάγκη τις υπηρεσίες του να απολαμβάνουν πλήρη υγειονομική φροντίδα. Τον ενημέρωσα επίσης ότι έχει σταλεί από τον Διοικητή εξαιρετικά επείγουσα επιστολή προς το Υπουργείο, σύμφωνα με την οποία :
« έχει καταστεί δύσχρηστη και επικίνδυνη η ασφαλής λειτουργία του Νοσοκομείου, τόσο για τους εργαζόμενους, όσο και για τους ασθενείς, καθώς παρατηρούνται τραγικές ελλείψεις σε βασικά υλικά, όπως γάζες, σύριγγες, καθετήρες, γάντια κ.λ.π.»
Η απάντηση που πήρα ήταν θρασύτατα ωμή, επικίνδυνη για την φυσική μας επιβίωση (όσων από μας συμβεί να χρειαστούμε περίθαλψη) και αποκαλυπτική για τους σχεδιασμούς του Υπουργείου και την τύχη που επιφυλάσσουν στη Δημόσια Υγεία.
Ο Διευθυντής μού απάντησε πως ασφαλώς και δεν πρόκειται να διατυπώσει τίποτε εγγράφως, καθώς οι προθέσεις της Κυβέρνησης διατυμπανίζονται σε όλους τους τόνους από τη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας και πως όποιος δεν τις καταλαβαίνει, ας πάρει την ευθύνη της μη κατανόησής τους.
Σε ερώτησή μου για τις εφημερίες που είναι απαραίτητες να γίνονται και την παρεχόμενη ποιότητα υπηρεσιών φροντίδας υγείας που είναι αυτονόητο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου και απαιτεί ανελαστικά κονδύλια, μιας και δεν μπορεί να μπαίνει σε εκπτώσεις η ανθρώπινη υγεία και η ανθρώπινη ζωή, μου απάντησε κυνικά πως το νοσοκομείο θα λειτουργεί ανάλογα με τα λεφτά που έχει.
Και όταν του επανέλαβα πως δεν επαρκεί αυτό το ποσόν για να καλύπτονται με ασφάλεια οι εφημερίες, τα νυχτερινά και οι αργίες, απάντησε εμφατικά «ας δουλεύουν για όσο πληρώνονται και μετά ας το κλείσουν»!
Θεωρώ ελάχιστη υποχρέωσή μου να κάνω χρήση του δημόσιου λόγου και να ενημερώσω για τα παραπάνω τον λαό της Άρτας, ώστε να είναι σε όλους γνωστά η ουσία, το ήθος και το ύφος της πολιτικής που εφαρμόζει η μνημονιακή κυβέρνηση. Πρέπει σε όλους να είναι γνωστό πως το Νοσοκομείο και τα Κέντρα Υγείας του Νομού μας στοχεύονται ως θύματα της ανάλγητης πολιτικής που εφαρμόζουν, κατʼ επιταγήν του Μνημονίου και κατʼ εντολήν της Τρόικας. Το κατʼ εξοχήν αρμόδιο υπουργείο αδιαφορεί προκλητικά για τις πραγματικές υγειονομικές ανάγκες των ανθρώπων της ευρύτερης περιοχής, λειτουργεί ως παράρτημα του υπουργείου Οικονομικών επιδεικνύοντας ιδιαίτερη σπουδή για τα λογιστικά κριτήρια της τρόικας και όχι για τη δημόσια δωρεάν υγεία και περίθαλψη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι στον αντίποδα αυτής της πολιτικής. Διεκδικεί και παλεύει για ένα αναβαθμισμένο, καλά στελεχωμένο, δημόσιο, δωρεάν και καθολικό σύστημα υγείας, στο οποίο θα έχει πρόσβαση κάθε άνθρωπος που το χρειάζεται. Ιεραρχούμε πολύ υψηλότερα την υγεία από την αποπληρωμή τόκων.
Είναι λοιπόν αυτονόητο πως είμαστε δίπλα στις διεκδικήσεις και στον αγώνα των εργαζομένων του Νοσοκομείου Άρτας, ο οποίος πρέπει να γίνει και αγώνας όλων των πολιτών, ώστε να διασφαλισθεί το ύψιστο αγαθό της δημόσιας υγείας και να μην χαθούν ανθρώπινες ζωές στην Προκρούστειο κλίνη του Μνημονίου.
Δευτέρα, 17 Σεπτεμβρίου 2012
Όλγα Γεροβασίλη
Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ Άρτας