«Μέσα στη δικογραφία υπάρχουν καταθέσεις ενός κορυφαίου στελέχους του ΟΠΕΚΕΠΕ που λέει ότι έστειλε σημειώματα στο Μαξιμου, είχε πιέσεις από τον κ. Αυγενάκη να εντάξει τα ακυρωθέντα ΑΦΜ στις χρηματοδοτήσεις. ‘Εφυγε άνθρωπος από διοικητής του ΟΠΕΚΕΠΕ και διορίστηκε ειδικός σύμβουλος στο Μαξίμου. Είναι δυνατόν λογικά, ο κ. Μητσοτάκης να μην γνώριζε τι βόθρος, τι βρώμα υπήρχε σε αυτό κύκλωμα της διαχείρισης των αγροτικών ενισχύσεων; Ο κ. Μητσοτάκης έχει απόλυτη πολιτική ευθύνη. Μην παριστάνουν διαρκώς τις αθώες περιστερές, και να επικαλούνται συνεχώς το επιχείρημα δεν γνώριζα …».
Αυτά τόνισε μεταξύ άλλων, ο βουλευτής Δράμας και Τομεάρχης Εσωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Θ. Ξανθόπουλος μιλώντας στο ραδιόφωνο του Αθήνα 984. Και συμπλήρωσε: “Οταν αλλάζεις 6 υπουργούς και 5 διοικητές και οι συγκεκριμένοι με τα ψευδώνυμά τους, θαρρείς και έχουμε καταστάσεις μαφίας, εξακολουθούν και κάνουν κουμάντο, σημαίνει ότι η πολιτεία είχε εκχωρήσει ένα πολύ σημαντικό μέρος της ευθύνης σε ανίερα και παράνομα κυκλώματα. Αυτό είναι το μείζον”.
«Σήμερα ελεγχόμενη είναι η κυβέρνηση της ΝΔ η οποία έχει αφήσει μια εγκληματική οργάνωση, με την κοινωνική έννοια, να λυμαίνεται τις επιδοτήσεις αγροτών και κτηνοτρόφων. Στόχος μας είναι πολιτικές αυτής της κυβέρνησης που έρχονται ως συνέχεια και των εγκληματικών παραλείψεων και λαθών στο έγκλημα των Τεμπών και στο σκάνδαλο της υποκλοπών¨, υπογράμμισε ο κ. Ξανθόπουλος.
«Η κυβέρνηση ακολουθεί μια τακτική μπαζώματος των υποθέσεων που απασχολούν την κοινωνία. Στις υποκλοπές, ένα μείζον θεσμικό ατόπημα, ο πρωθυπουργός έριξε τις ευθύνες στους υφισταμένους του και από όλη την ιστορία του predator και των παρακολουθήσεων μελών του υπουργικού συμβουλίου και στελεχών των ενόπλων δυνάμεων, απέμεινε η δίκη δύο ιδιωτών για παραβίαση προσωπικών δεδομένων. Ακολούθησε το έγκλημα των Τεμπών που μετά το 41% στις εκλογές επιχείρησε να κλείσει το θέμα αλλά η αντίδραση της κοινωνίας και ο πόνος των οικογενειών το επανέφερε μετ΄επιτάσεως στο επίκεντρο της δημόσιας σφαίρας. Και έρχεται τώρα ο ΟΠΕΚΕΠΕ ένας καλά στημένος μηχανισμός με τον οποίο δεν μπορούσε να αντιπαρατεθεί η πολιτεία», κατέληξε.