ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Π.ΣΚΟΥΡΛΕΤΗ, ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, ΣΤΟΝ REAL FM (Ν.ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ)

–    κ. Σκουρλέτη, καλημέρα.

Καλή σας ημέρα και καλή εβδομάδα.

–    Θα ξεκινήσω ρωτώντας πώς βλέπετε τη δικαστική διερεύνηση των σκανδάλων που ξεκίνησε, αναφέρομαι και στους εξοπλισμούς και στο ΤΤ, και αν έχετε την ελπίδα, την  προσδοκία ότι  αυτή τη φορά θα δούμε και πολιτικά πρόσωπα που ευθύνονται για τα μεγάλα αυτά σκάνδαλα να οδηγούνται στο εδώλιο του κατηγορουμένου,  να βρίσκονται αντιμέτωπα με τις ευθύνες τους ή αν αντίθετα  φοβάστε ότι μπορεί να ξαναζήσουμε το ίδιο έργο, δηλαδή το έργο της συγκάλυψης των ευθυνών πολιτικών προσώπων, που δυστυχώς έχουμε ζήσει αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια.

θυμίζω τις δηλώσεις Τραγάκη ότι πριν από δέκα χρόνια είχαν καταλήξει στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής σε ευθύνες, αλλά δεν προχώρησε στη συνέχεια η υπόθεση.

 Να σας πω. Νομίζω ότι δεν έχουμε διάφορες μεμονωμένες περιπτώσεις σκανδάλων αλλά ουσιαστικά βλέπουμε πλευρές ενός ενιαίου συστήματος διαφθοράς και διαπλοκής, το οποίο ήταν κραταιό και χαρακτήριζε την πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας  όλες τις προηγούμενες δεκαετίες, το οποίο υπηρέτησε ο δικομματισμός, στο οποίο στηρίχθηκε ο δικομματισμός. Αναπαράχθηκε μέσα από αυτή τη διαδικασία. Αλλά ζούμε ταυτόχρονα και την αποσύνθεση αυτού του συστήματος. Μία, δηλαδή, από τις επιπτώσεις αυτής της πολύ βαθιάς, πολύπλευρης κοινωνικοοικονομικής κρίσης είναι ακριβώς η αποσύνθεση αυτού του φαύλου και διεφθαρμένου πολιτικού δικομματικού συστήματος. Και αυτό δημιουργεί διάφορες ανεξέλεγκτες δυναμικές. Γι’ αυτό, θα έλεγε κανείς, ότι βλέπει και καταστάσεις που ίσως οι «ηγέτιδες» δυνάμεις της κοινωνίας δεν θα ήθελαν να εξελιχθούν έτσι. Και αυτό έχει ένα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Θα πρέπει να αφήσουμε τη δικαιοσύνη να κινηθεί ανεξάρτητα, όπως πρέπει πάντοτε να κινείται, δεν θα πρέπει ο πολιτικός παράγοντας να βάλει φρένο στην έρευνα που γίνεται, για να απαντηθούν κρίσιμα ηθικής και πολιτικής σημασίας ερωτήματα που θέτει σήμερα η ελληνική κοινωνία.

–    Θεωρείτε ότι, για παράδειγμα, είναι ή δεν είναι παρέμβαση στο έργο της δικαιοσύνης η παραμονή της κας Σακελλαρίου στη θέση της προέδρου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας ενώ κατηγορείται;

–    

Η μέχρι τώρα στάση εκ  μέρους της κυβέρνησης και του κ. Στουρνάρα έχει το στοιχείο της συγκάλυψης. Και θεωρώ ότι την εκθέτει την κυβέρνηση. Θα έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος, έστω όσο εξελίσσεται αυτή η διαδικασία τουλάχιστον να ανασταλεί η ιδιότητά της.

–    Έρχομαι στο μεγάλο εθνικό θέμα της ρύθμισης του χρέους μας και το θέμα του τρίτου μνημονίου. Φαίνεται ότι η τρόικα στο παρασκήνιο ήδη συνδέει τα δύο θέματα και ασκεί εκβιαστικές πιέσεις προς την ελληνική πλευρά, για την υπογραφή τρίτου μνημονίου, το δανεισμό των χρημάτων που απαιτούνται για την επόμενη τριετία που θα συνοδεύεται από τρίτο μνημόνιο, σαν προαπαιτούμενο για να ανοίξει η συζήτηση για τη μείωση του χρέους. Η πληροφορία έρχεται από πάρα πολλές πλευρές και ενισχύεται από δημόσιες δηλώσεις, όπως αυτή του επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθεροποίησης, του Κλάους Ρέγκλινγκ, που είπε ότι δεν θα υπάρξει κούρεμα χρέους για την Ελλάδα, ή οι δηλώσεις του νέου υπουργού εξωτερικών που μας ζητά να μην βιαζόμαστε, να μη βιάζεται η Ελλάδα για το θέμα του χρέους.

Δεν θεωρώ ότι αυτή η συζήτηση είναι καινούργια. Ούτε οι διαθέσεις εκ μέρους των κυρίαρχων δυνάμεων εντός της Ευρώπης και του γερμανικού παράγοντα ιδιαιτέρως. Δηλαδή, έχει φανεί ότι συνδέουν την όποια συζήτηση για την αντιμετώπιση του χρέους με τη συνέχιση κατ’ ουσίαν των μνημονιακών πολιτικών, των πολιτικών της ακραίας λιτότητας. Άσχετα αν η κυβέρνηση κάνει αυτή τη στιγμή πως δεν τον βλέπει αυτό το πράγμα.  Η πραγματικότητα, όμως, όπως έχει εξελιχθεί τα τελευταία τριάμισι χρόνια που είμαστε κάτω από το καθεστώς του μνημονίου, δείχνει ότι ή προσπάθεια να αντιμετωπιστεί το χρέος μέσα από πολιτικές λιτότητας και με αμφισβητούμενα ή όχι πρωτογενή πλεονάσματα, είναι κάτι το οποίο αυτό καθ’ αυτό εκτινάσσει το χρέος.

Έτσι, βλέπετε ότι με τους πιο επιεικείς υπολογισμούς αυτό θα είναι της τάξεως

του 160% το λιγότερο το 2020, το λιγότερο. Άρα η βασική αιτία η οποία δικαιολογούσε τη υπαγωγή μας στο καθεστώς του μνημονίου δεν ικανοποιείται.

–    Μήπως είναι η στιγμή τα πολιτικά κόμματα, και ιδίως τα δύο μεγαλύτερα πολιτικά κόμματα αυτή τη στιγμή, δηλαδή η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ, να βρουν έναν τρόπο συνεννόησης ειδικά για το συγκεκριμένο θέμα, το θέμα του χρέους, ώστε και να αποφύγουμε ένα τρίτο μνημόνιο που θα ήταν πάρα πολύ επιζήμιο για τη χώρα μετά από έξι χρόνια ύφεσης να μείνει κάτω από τη μνημονιακή λογική της λιτότητας η οικονομία της αλλά και για τη λύση του θέματος του χρέους με έναν τρόπο μόνιμο κι οριστικό;

Οποιαδήποτε πολιτική συνεννόηση ανάμεσα σε δυνάμεις και κόμματα προϋποθέτει να υπάρχει κοινός πολιτικός τόπος, κοινό σχέδιο, κοινή στρατηγική και αυτή δεν υφίσταται.

–    Η κυβέρνηση υποτίθεται ότι δηλώνει επισήμως το τελευταίο διάστημα ότι δεν θέλει νέο μνημόνιο κι ότι θέλει να φύγει η τρόικα όσο γίνεται νωρίτερα από τη χώρα και υποτίθεται, επίσης, ότι δηλώνει ότι θέλει οριστική λύση στο θέμα του χρέους. Αυτά σαν βάση θα μπορούσαν να αποτελέσουν τον κοινό τόπο για μια ευρύτερη συνεννόηση, ξαναλέω, μόνο για το συγκεκριμένο θέμα.

Ας πούμε λοιπόν ότι εμείς ξαφνικά παθαίνουμε αμνησία, γινόμαστε λωτοφάγοι και να δεχθούμε ότι η κυβέρνηση έχει τέτοιες καλές προθέσεις. Όταν πάμε να…

–    Εγώ αναφέρομαι στις επίσημες δηλώσεις…

.. Ναι,ναι.. Όταν πάμε να δούμε όμως ποια πολιτική υλοποιείται, σε τι έχει δεσμευτεί, θα καταλήξουμε στο ακριβώς αντίθετο συμπέρασμα. Δηλαδή δεν είναι θέμα ευχών ή καλών προθέσεων. Σήμερα υπάρχει ανάγκη για μια πολιτική ρήξη με τον ακραίο, αντικοινωνικό νεοφιλελευθερισμό. Δεν γίνεται αλλιώς. Σήμερα υπάρχει ανάγκη να υπάρξει μια γερή στροφή στην Ευρώπη σε σχέση με το πώς αντιμετωπίζει ως σύνολο πλέον τα ζητήματα της οικονομίας. Σε αυτά τα πράγματα δεν χωρούν δεύτερες και τρίτες συζητήσεις. Διαλέγεις στρατόπεδο. Αυτό είναι και το πραγματικό δίλημμα των ευρωεκλογών, όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά στο σύνολο πια της Ε.Ε.

–    ….Εδώ είναι προφανές ότι τους επόμενους μήνες θα καθοριστεί η πορεία της χώρας για τα επόμενα τρία χρόνια, τουλάχιστον τρία χρόνια. Είναι σαφές ότι υπάρχει πίεση για υπογραφή νέου μνημονίου. Είναι επίσης σαφές ότι ψάχνουν τρόπο να μπασταρδέψουν, επιτρέψτε μου την έκφραση,  τη λύση στο θέμα του χρέους, δηλαδή να μην πάμε σε κούρεμα αλλά σε μια άλλη λύση, ώστε να γίνουμε ουσιαστικά πολιτεία αέναου χρέους και να εξακολουθούμε να είμαστε κάτω από την τρόικα και τα μνημόνια. Θέλω να πω μήπως η συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων θα ανέτρεπε αυτό το σκηνικό; Μήπως μετά αυτά τα οποία λέτε δεν θα μπορούν να γίνουν αν έχουν πέσει οι υπογραφές και η χώρα είναι δεσμευμένη;

Ποτέ μην πεις ποτέ στην πολιτική με βάση τους συσχετισμούς που διαμορφώνονται κάθε φορά. Αλλά νομίζω ότι το πρώτο που θα έπρεπε να κάνει, για παράδειγμα, αν συνειδητοποιούσε μια τέτοια ανάγκη ο κ. Σαμαράς θα ήταν να ξηλώσει από τη θέση του τον κ. Στουρνάρα. Διότι δεν μπορεί να βγαίνει ο υπουργός Οικονομικών σε συνέντευξή του και να μεταφέρει το διάλογό του με τον κ. Σόιμπλε, όπου του λέει «Γιάννη ξέχνα το» για το χρέος κι εκείνος να το ασπάζεται και να το μεταφέρει….

–    Αυτό έκανε σε όλους πολύ μεγάλη εντύπωση…

Μας έκανε… αλλά δεν θεωρώ ότι απλώς είναι αφελής ο κ. Στουρνάρνας. Ο κ. Στουρνάρας κινείται στις συντεταγμένες της κυβερνητικής πολιτικής. Αυτές τις κατευθύνσεις έχει. Άρα λοιπόν δεν υπάρχει τέτοιο περιθώριο. Και πολύ σωστά στην ερώτησή σας βάζετε μια διάσταση η οποία λέει ότι τους επόμενους μήνες θα πάμε να δεσμεύσουμε ουσιαστικά τη χώρα για τα επόμενα χρόνια. Και ερωτώ λοιπόν, έχει αυτή τη στιγμή την πολιτική νομιμοποίηση η παρούσα κυβέρνηση να κάνει τέτοιου είδους συμφωνίες;

Άρα εξ αυτού συνάγεται το συμπέρασμα ότι υπάρχει ανάγκη να βγει μια κυβέρνηση που τουλάχιστον να έχει ανανεώσει την εντολή της από το λαό;

–    Τώρα θέσατε θέμα εκλογών και θα σας ρωτήσω για τις φήμες, πολύ έντονες φήμες που κυκλοφόρησαν τις τελευταίες ημέρες, εγώ έθεσα και ερώτημα στην Προεδρία της Δημοκρατίας και μου δόθηκε η απάντηση ότι ο Πρόεδρος θα εξαντλήσει τη θητεία του,  υπήρξε ωστόσο έντονη φημολογία για το ενδεχόμενο πρόωρης παραίτησης του Προέδρου της Δημοκρατίας που θα οδηγούσε πιθανόν και σε πρόωρες εκλογές. Και θέλω ένα σχόλιό σας επ΄ αυτού…

Εκ μέρους της κυβέρνησης και του κ. Σαμαρά ιδιαίτερα υπάρχει μια αυξανόμενη προεδρολογία το τελευταίο διάστημα. Δεν αναφέρομαι μόνο στις διαρροές που τον τελευταίο μήνα έχουν υπάρξει στα διάφορα ρεπορτάζ, διαρροές από το Μαξίμου όπου προτάσσουν το θέμα της συζήτησης, παρότι έχουμε αρκετό χρόνο μπροστά μας, αναφέρομαι και στα όσα φέρεται ότι είπε ο Πρωθυπουργός στην τελευταία του συνάντηση με τους ξένους ανταποκριτές, όπου άνοιξε αυτή τη συζήτηση –λίγες μέρες πριν  την είχε ανοίξει και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ο κ. Βενιζέλος, προφανώς ήθελε να προλάβει τον κ. Σαμαρά σ΄ αυτή τη συζήτηση.. Άνοιξαν τη συζήτηση κατά έναν τέτοιο τρόπο όπου φαίνεται ότι δεν διστάζουν να εμπλέξουν στους δικούς τους σχεδιασμούς και τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Κατά τη γνώμη μου ποιοι είναι αυτοί οι σχεδιασμοί; Βλέποντας ότι δεν μπορούν να αποφύγουν ένα συντριπτικά εις βάρος τους  αποτέλεσμα στις επόμενες ευρωεκλογές,  αναζητούν τον κατάλληλο χρόνο, ο οποίος μπορεί να είναι και πριν απ΄ αυτές, για να εξετάσουν το ενδεχόμενο προσφυγής στις κάλπες, διεκδικώντας, κατά τη γνώμη μου, όχι τη νίκη, αλλά μια αξιοπρεπή ήττα που θα τους επιτρέψει και πολιτικά και στον ίδιο τον κ. Σαμαρά να είναι παρών και την επόμενη μέρα στο κόμμα του.

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Scroll