Στη συζήτηση για την Επίκαιρη Επερώτηση που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αναφορικά με την κατάσταση στο ΕΣΥ και τη δημόσια υγεία, ο Συμεών Κεδίκογλου τοποθετήθηκε για το ζήτημα της φαρμακευτικής δαπάνης στη χώρα μας. Ξεκίνησε επισημαίνοντας ότι πρόκειται για τεράστιο θέμα παγκοσμίως, καθώς ανακαλύπτονται νέα φάρμακα, ενώ το προσδόκιμο ζωής αυξάνεται, με αποτέλεσμα η δαπάνη να εκτοξεύεται και τα συστήματα υγείας να οδηγούνται σε αδιέξοδο. Ωστόσο, οι πολιτικές της κυβέρνησης στον κρίσιμο τομέα του φαρμάκου στη χώρα μας δεν κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση και τεκμηρίωσα τη θέση αυτή αναφερόμενος σε συγκεκριμένα σημεία. 

Καταρχάς, ανέφερε αριθμητικά δεδομένα για τη δημόσια και ιδιωτική φαρμακευτική δαπάνη από μελέτες του ΙΟΒE. Στα χρόνια της διακυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία αυξήθηκε η ιδιωτική δαπάνη από τα 1,8 δισ. ευρώ στα 2,3 δισ., δηλαδή ουσιαστικά οι φορολογούμενοι πλήρωσαν από την τσέπη τους μισό δισ. επιπλέον για τα φάρμακα από το 2019 μέχρι το 2022. Αντίθετα, η δημόσια δαπάνη έμεινε στάσιμη στα 2,4 δισ., παρά το γεγονός ότι μεσολάβησε η πανδημία. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τη σύγκριση με τις ευρωπαϊκές χώρες. Συγκεκριμένα, στην κατά κεφαλήν φαρμακευτική δαπάνη η Ελλάδα είναι στη 12η θέση μεταξύ 25 ευρωπαϊκών χωρών στην κατάταξη για δημόσια φαρμακευτική δαπάνη, με 230 ευρώ από κατά κεφαλήν, έναντι 353 του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Αντίθετα, είμαστε στην 5η θέση στην κατάταξη για την ιδιωτική δαπάνη, με 221 ευρώ κατά κεφαλήν, ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι μόλις 149. Κι όλα αυτά, κατά τα χρόνια της πανδημίας, όπου η ποσοστιαία αύξηση της δημόσιας χρηματοδότησης για την υγεία στην Ελλάδα ήταν πολύ μικρότερη από την αντίστοιχη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στη συνέχεια, τόνισε τη σημαντική καθυστέρηση στην εισαγωγή των νέων φαρμάκων και των καινοτόμων θεραπειών στην Ελλάδα σε σχέση με την Ευρώπη. Στη χώρα μας χρειάζονται 587 μέρες για να δώσει αποζημίωση μία νέα θεραπεία, έναντι 531 ημερών στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άρα, οι καινοτόμες θεραπείες φτάνουν στη χώρα μας πολύ πιο αργά και οι ασθενείς δεν επωφελούνται εγκαίρως.

Επίσης, αναφέρθηκε στη χαμηλή διείσδυση των γενοσήμων φαρμάκων στην Ελλάδα, με μόλις 25% της φαρμακευτικής αγοράς, ενώ χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ιταλία έχουν αντίστοιχα ποσοστά 37% και 36%. Επιπρόσθετα, επεσήμανε και το ζήτημα των παράλληλων εξαγωγών των φαρμάκων, όπου φαρμακευτικά προϊόντα αγοράζονται στην Ελλάδα με χαμηλότερες τιμές και εξάγονται σε άλλες χώρες με υψηλότερες τιμές, αποφέροντας σημαντικά κέρδη. Από την πρακτική αυτή πλήττονται κυρίως οι ασθενείς που πολλές φορές δεν μπορούν να τα βρουν τα φάρμακά τους. 

Ακόμη, τόνισε τα προβλήματα σε ειδικές ευπαθείς κατηγορίες, όπως των καρκινοπαθών. Πριν μόλις 5 μήνες το Υπουργείο Υγείας έβγαλε από τον κατάλογο των φαρμάκων δύο παυσίπονα για ασθενείς που αντιμετωπίζουν πολύ ισχυρούς πόνους, ενώ δεν υπάρχουν αντίστοιχες εναλλακτικές θεραπείες να καλυφθούν στο ίδιο κόστος και με την ίδια αποτελεσματικότητα. Επιπλέον τόνισε ότι πρέπει να εφαρμοστεί επιτέλους ο νόμος που ορίζει ότι τα ναρκωτικά φάρμακα του κρατικού μονοπωλίου μορφίνη και πεθιδίνη παρέχονται χωρίς συμμετοχή στους συγκεκριμένους ασθενείς. 

Στη δευτερολογία του, υπογράμμισε συμπερασματικά ότι όποιος χρησιμοποιεί τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας σήμερα στη χώρα μας γνωρίζει πολύ καλά ποια είναι η κατάστασή τους. Ενδεικτικά ανέφερε ότι το ποσοστό των πολιτών που δεν έχει υγειονομική κάλυψη στην Ελλάδα είναι 17% έναντι 3,3% στην Ευρώπη, ότι 7 στις 10 γυναίκες πάνε σε ιδιωτικά θεραπευτήρια για τις εγχειρήσεις του καρκίνου του μαστού, καθώς και ότι 1 στους 10 Έλληνες αναγκάζεται να πουλήσει περιουσιακά στοιχεία για να λάβει κάποια θεραπεία. Υπογράμμισε, επίσης, τόσο την υπερκοστολόγηση των «κιτ» για την πρόληψη καρκίνου του παχέος εντέρου που πλήρωσε το Υπουργείο Υγείας, τις υπερκοστολογήσεις στην ενεργειακή αναβάθμιση των κέντρων υγείας, καθώς και το θέμα του προσωρινού χαρακτήρα της χρηματοδότησης των απογευματινών χειρουργείων από το Ταμείο Ανάκαμψης, αντί να δημιουργηθούν μόνιμες δομές.

Τέλος, δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στα προβλήματα του ΕΣΥ στην Εύβοια, με τον μέσο όρο αναμονής στα ΤΕΠ του Νοσοκομείου Χαλκίδας να είναι αρκετές ώρες, αλλά και με τις συνεχιζόμενες εκκρεμότητες στη δημιουργία μονάδας τεχνητού νεφρού στην Ιστιαία και στην προμήθεια του πλωτού ασθενοφόρου στη βόρεια Εύβοια, την οποία έχει υποσχεθεί ο αρμόδιος Υπουργός, χωρίς ακόμη να έχει υλοποιηθεί.