«Κυρίες και
κύριοι Βουλευτές, σήμερα δεν συζητάμε έναν ακόμα προϋπολογισμό και κάποιους
αριθμούς κατασκευασμένους ή μη, κάποια ποσοστά επιτυχίας ή αποτυχίας. Σήμερα,
στην πραγματικότητα, συζητάμε για το παρόν και το μέλλον της χώρας. Σήμερα,
συζητάμε για εκατομμύρια ανθρώπους που βυθίζονται στη φτώχεια, στην πείνα και
στην απελπισία, για ζωές που σβήνουν στο σκοτάδι, με κομμένο το ρεύμα της
ύπαρξής τους, για ανθρώπους που πεθαίνουν και αυτό ακριβώς καθορίζει και πρέπει
να καθορίζει τη στάση του καθενός μας, όχι οι κραυγές, όχι οι λεονταρισμοί, όχι
οι εκβιασμοί και οι εξυπνάδες. Η χώρα βρίσκεται σε ανθρωπιστική κρίση.
Καλούμαστε λοιπόν
να προβληματιστούμε, όσοι τουλάχιστον έχουμε διάθεση να ακούσουμε τη βουή των
γεγονότων και του πλήθους. Είναι άραγε αυτή η χώρα μία φυσιολογική χώρα, όπως
είπε ο Πρωθυπουργός ή μήπως βρισκόμαστε μπροστά στην κορύφωση μίας
προδιαγεγραμμένης τραγωδίας, μπροστά σε υπαρξιακά για τη χώρα και το λαό
διλήμματα; Μπροστά στην ανάγκη να λάβουμε αποφάσεις που δεν θα αφορούν μονάχα
το έτος για το οποίο συζητάμε τον προϋπολογισμό, αλλά θα καθορίσουν τη μοίρα
του λαού και του τόπου για τις επόμενες δεκαετίες.
Κυρίες
και κύριοι, πιστεύω ότι μπροστά μας αυτή
τη στιγμή, αυτήν την ιστορική στιγμή, ανοίγονται δύο δρόμοι. Ο πρώτος είναι αυτός που εκφράζει ο
προϋπολογισμός, τον οποίο καλούμαστε σήμερα να εγκρίνουμε. Κατά την άποψή μας
αυτός είναι ο εύκολος δρόμος. Είναι ο δρόμος
της συνέχειας του λάθους και της υποταγής. Είναι ο δρόμος του αργού και
βασανιστικού θανάτου της οικονομίας και των παραγωγικών δυνατοτήτων της
πατρίδας μας. Εσείς θα λέγατε ότι είναι ο φυσιολογικός δρόμος, ο δρόμος του
κατευνασμού στους ισχυρούς που όπως μας έχετε πει είναι οι μόνοι που μπορούν να
βάζουν «κόκκινες γραμμές» και να καθορίζουν τις εξελίξεις. Ο δρόμος, όμως,
αυτός έχει αποδειχθεί εδώ και πάνω από τρία χρόνια ότι είναι φαύλος και
καταστροφικός.
Ο άλλος δρόμος που έχουμε μπροστά μας είναι
ο δρόμος μιας ριζικής αλλαγής. Ο άλλος δρόμος, θα μας πείτε κάποιοι πως
είναι ο δρόμος της σύγκρουσης και της άρνησης. Ναι, υπό μία έννοια είναι δρόμος
σύγκρουσης και άρνησης. Είναι, όμως, δρόμος σύγκρουσης με την ταξική αδικία,
την κοινωνική αναλγησία, την καταστροφή της ζωής των πολλών εν ονόματι του
κέρδους των λίγων, είναι ο δρόμος της σύγκρουσης με το φθαρμένο πολιτικό
σύστημα που μας οδήγησε εδώ που μας έχει οδηγήσει. Είναι ο δρόμος της
σύγκρουσης με την προοπτική που η κ. Μέρκελ επιφυλάσσει για τις χώρες του
Ευρωπαϊκού Νότου και είναι και ο δρόμος της άρνησης μίας συνταγής μεταφρασμένης
από τα γερμανικά που φέρει την υπογραφή της απληστίας των δανειστών, που
δυστυχώς προσυπογράφουν τα τελευταία χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις.
Είναι ο δρόμος
της υπέρβασης του τρόπου με τον οποίο σκεφτόμασταν και λειτουργούσαμε μέχρι
χθες. Είναι ο δρόμος της αποτροπής μίας προϋπολογισμένης καταστροφής, της
ανατροπής όσων την επιβάλλουν βήμα-βήμα. Είναι, αν θέλετε και ο δρόμος των
μεταρρυθμίσεων σε όλο το βάθος και το πλάτος της κοινωνίας και της πολιτικής με
τον άνθρωπο στο επίκεντρο.
Πράγματι,
είναι ο δρόμος της σύγκρουσης και της άρνησης, αλλά ταυτόχρονα είναι και ο
δρόμος της ανάκαμψης, της παραγωγικής ανασυγκρότησης και της κοινωνικής
δικαιοσύνης. Σ’ αυτό το υπαρξιακό δίλημμα οφείλουμε να δώσουμε απαντήσεις, με
καθαρό μυαλό, με τόλμη, αλλά και με αποφασιστικότητα.
Κυρίες και
κύριοι συνάδελφοι, τα στοιχεία είναι συντριπτικά.
Ξέρετε ότι σ’
αυτή τη χώρα, οι άνεργοι και οι
συνταξιούχοι είναι κατά ένα εκατομμύριο περισσότεροι από τον ενεργό πληθυσμό;
Ξέρετε ότι οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι ανέρχονται σε 4,6 εκατομμύρια, ενώ
όσοι εργάζονται είναι μόνο 3,6 εκατομμύρια; Πόσο μπορεί να διαρκέσει η
στήριξη των πρώτων από τους δεύτερους, όταν μάλιστα είναι γνωστό σε ποια
κατάσταση βρίσκονται σήμερα οι εργαζόμενοι;
Ξέρετε ότι από τα 3,6 εκατομμύρια των εργαζομένων, οι
μισοί σχεδόν, δηλαδή τα 1,8 εκατομμύρια, είναι μικρομεσαίοι και δημόσιοι
υπάλληλοι που έχουν δει τα εισοδήματά τους να καταρρέουν και έχουν χάσει 30%,
40% και 50% των απολαβών τους ή κλείνουν τις επιχειρήσεις τους ή ετοιμάζονται
για τη διαθεσιμότητα και την απόλυση;
Ξέρετε ότι για
τους υπόλοιπους, δηλαδή τα 1,8
εκατομμύρια των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, μόνο οι επτακόσιες χιλιάδες
αμείβονται στην ώρα τους και οι υπόλοιποι, δηλαδή πάνω από ένα εκατομμύριο
εργαζόμενοι, παραμένουν απλήρωτοι από έναν έως δώδεκα μήνες;
Αυτό είναι το
«success story»
του μνημονίου. Μάλιστα, κάποιοι δηλώνουν και υπερήφανοι γι’ αυτό. Θεωρούν ότι
έχουν επαναφέρει τη χώρα στο φυσιολογικό δρόμο.
Στην
πραγματικότητα, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ποτέ άλλοτε η χώρα τα τελευταία
εξήντα χρόνια δεν είχε βρεθεί σε τόσο δεινή θέση, όσο είναι σήμερα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το μνημόνιο
δεν είναι το ευτυχέστερο κείμενο, όπως είπε ο κ. Στουρνάρας, αλλά κατέστρεψε
την Ελλάδα και θα μείνει στην ιστορία ως
μία τραγωδία. Όποιος το αρνείται
αυτό, είτε είναι ανόητος, είτε υπηρετεί σκοπιμότητες, είτε προσπαθεί να
γλυτώσει από τις Ερινύες. Η οικονομία, η κοινωνία, η παιδεία, η υγεία, ο
πολιτισμός, η χώρα ολόκληρη, βρίσκεται στη ζώνη του λυκόφωτος. Υπάρχουν
μεγάλες, τεράστιες πολιτικές ευθύνες γι’ αυτό που δεν ξορκίζονται ούτε με τις
ακροδεξιές εκδοχές τάξης και ασφάλειας ούτε με τις ημερήσιες διαταγές ότι όλα
πάνε καλά και πετυχαίνουμε την ανάκαμψη.
Γι’ αυτό, εγώ
θα ήθελα σήμερα να αντιπαρέλθω τη λεγόμενη «μονταζιέρα» και θα προσπαθήσω να
μείνω στα γεγονότα, σε όσα γίνονται και κυρίως σε όσα πρέπει να γίνουν. Θα
προσπαθήσω να μείνω στην αλήθεια.
Η αλήθεια,
κύριοι της Κυβέρνησης, είναι ότι επιβάλατε μία πολιτική που όχι μόνο διέλυσε
μισθούς, συντάξεις, νοικοκυριά και ανθρώπους, αλλά έπληξε καίρια την
εμπιστοσύνη στην οικονομία, αφάνισε περιουσίες, καταβαράθρωσε την αξία της γης,
κατέστρεψε τις τράπεζες και τα ταμεία, έκλεισε επιχειρήσεις, διέλυσε
πανεπιστήμια και νοσοκομεία, τριπλασίασε την ανεργία μέσα σ’ αυτά τα τρία
χρόνια.
Εξαφάνισε από τον ορίζοντα της
χώρας ακόμα και τον πολιτισμό που ακόμα και στις πιο σκοτεινές εποχές είναι η
φλόγα που ζεσταίνει τις ψυχές των ανθρώπων.
Και έναντι όλων αυτών τι μας
λέτε; Μας λέτε ότι σώσατε τη χώρα. Ποιον ακριβώς σώσατε, κύριοι της Κυβέρνησης;
Σώσατε μήπως τα εκατομμύρια των ανέργων και των εξαθλιωμένων, τα χιλιάδες
νοικοκυριά στις μεγάλες πόλεις που διαβάζουμε στις εφημερίδες ότι είναι χωρίς
ρεύμα; Το 2013 χιλιάδες νοικοκυριά στη χώρα μας χωρίς ρεύμα! Μήπως σώσατε όλους
αυτούς τους συνανθρώπους μας που πεθαίνουν από αναθυμιάσεις γιατί δεν έχουν να
ζεσταθούν και βάζουν τα μαγκάλια; Ποιους ακριβώς σώσατε;
Θα μας πείτε, όμως, καταφέρατε
κάτι πολύ σημαντικό! Καταφέρατε να μείνουμε στο ευρώ, λες και θα μπορούσε
κάποιος να μας διώξει από το ευρώ. Όμως και σε αυτό οι κυβερνήσεις σας αντί να
επαίρονται θα έπρεπε να έχουν έρθει εδώ και να λογοδοτήσουν, γιατί εσείς με
πρόσχημα το στόχο να κρατήσετε την Ελλάδα στο ευρώ εξαφανίσατε το ευρώ από την
Ελλάδα. Διαπράξατε μόνοι σας το έγκλημα που ισχυρίζεστε ότι αγωνίζεστε για να
αποτρέψετε. Προσπαθώντας να κρατήσετε την Ελλάδα μέσα στο ευρώ, κατασχέσατε τα
ευρώ και την περιουσία των Ελλήνων, κατασχέσατε την ελπίδα, την αξιοπρέπεια,
την αυτοπεποίθηση των ανθρώπων.
Αντί να οργανώσετε μια εθνική
εκστρατεία, να αναγνωρίσετε την ευρωπαϊκή διάσταση της κρίσης, αντί να
διαπραγματευτείτε, αντί να υπογραμμίσετε και να διεκδικήσετε την ισοτιμία της
Ελλάδας μέσα στην Ευρωζώνη, εσείς τι κάνατε; Προσβάλατε τον ελληνικό λαό,
δημιουργήσατε μεταξύ σας οι δύο αιώνιοι εχθροί, ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, μία
συμμαχία των προθύμων να εκτελέσουν εντολές και είπατε στον ελληνικό λαό «μόνο
εσύ φταις, διότι ήσουν τεμπέλης, διότι ήσουν διεφθαρμένος, διότι ζούσες πάνω
από τις δυνατότητές σου». Τον αναγκάσατε να πληρώσει μόνος του για τα λάθη και
τις αστοχίες μιας ολόκληρης Ευρώπης. Του είπατε ότι πρέπει να τιμωρηθεί και να
εξουθενωθεί για να εξαγνιστεί. Και το κάνατε αυτό γιατί υποκύψατε, υποταχθήκατε
και αποδεχθήκατε αυτά που κάποιοι σας εκβίασαν και σας διέταξαν να επιβάλετε.
Και όλα αυτά, τη στιγμή που το
χρέος -που υποτίθεται ότι ήταν η αιτία που πριν από τρία χρόνια μπήκαμε στα
μνημόνια, η αιτία της κρίσης- όλα αυτά τα τρία χρόνια εκτοξεύθηκε ως ποσοστό
του ΑΕΠ.
Το χειρότερο είναι πως αντί να
κάνετε έναν απολογισμό και να λογοδοτήσετε γι’ αυτές σας τις επιλογές, έρχεστε
εδώ όχι μόνο ως αμετανόητοι, αλλά και ως επιτυχημένοι αυτόκλητοι σωτήρες που
ζητάτε από πάνω και ευγνωμοσύνη. Μας εμφανίζετε ως μονόδρομο την αιμορραγία και
το ξεπούλημα της χώρας, αλλά σε λίγο, αν συνεχίσουμε έτσι, δεν θα υπάρχει πια
τίποτα για να καταστραφεί, τίποτα για να κατασχεθεί, τίποτα για να απαξιωθεί.
Εμφανίζεστε ως αυτόκλητοι σωτήρες εσείς και οι εμπνευστές αυτού του προγράμματος
αιμορραγίας, η γερμανική ηγεσία υπό την κ. Μέρκελ.
Έχετε, όμως,
μείνει μόνοι στην Ευρώπη και στον κόσμο να υποστηρίζετε ότι η καταστροφή ήταν
σωτηρία, γιατί όλοι οι άλλοι λένε άλλα. Και σας διαβεβαιώνω ότι δεν είναι
ΣΥΡΙΖΑ όλοι αυτοί που λένε άλλα.
Σας θυμίζω
λίγες μόνο μέρες πριν ότι ο επικεφαλής των Σοσιαλδημοκρατών
στη Βουλή κ. Σβόμποντα λοιδόρησε την τρόικα, χαρακτηρίζοντάς την «destroica», δηλαδή «καταστρόικα», αναπαράγοντας τον ομώνυμο
τίτλο ενός ελληνικού ντοκιμαντέρ.
Κύριε Σαμαρά, εσείς συμφωνείτε με
αυτήν την άποψη του κ. Σβόμποντα; Εμείς συμφωνούμε.
Ο Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του
Συμβουλίου της Ευρώπης κ. Νιλς Μουίζνιεκς κατακεραύνωσε τα μέτρα λιτότητας στην
Ελλάδα, «γιατί» -όπως λέει- «παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα σε μια χώρα
της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Τι του απαντάτε; Του απαντάτε ότι τα ανθρώπινα
δικαιώματα είναι άθικτα στην Ελλάδα του μνημονίου; Μήπως θα του κάνετε και
εκείνου μήνυση, όπως απείλησε ο κ. Δένδιας ότι θα κάνει στον Guardian, όταν είπε ότι παραβιάζονται τα
ανθρώπινα δικαιώματα στα κρατητήρια;
Η Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει
ξεκινήσει διαδικασία δημοσίων ακροάσεων -κάτι σαν μίνι εξεταστική επιτροπή,
δηλαδή- για τα έργα και τις ημέρες της Τρόικας στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες
με τα Μνημόνια. Εσείς δεν τολμήσατε ούτε να σκεφτείτε όταν σας προτείναμε να το
κάνουμε εδώ. Μάλιστα έχει στείλει και ερωτηματολόγιο στον Πρωθυπουργό και θα
απαντήσει. Θα ήμασταν περίεργοι να δούμε τι θα τους απαντήσετε.
Στο τελευταίο φύλλο της εβδομαδιαίας εφημερίδας Die Zeit ο πρώην Καγκελάριος της Γερμανίας, ο Χέλμουτ Σμιτ, παρότρυνε
το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να υπερβεί τις αρμοδιότητές του και να κάνει κάτι σαν
πραξικόπημα, είπε, προκειμένου να ρυθμίσει τα χρέη των ευρωπαϊκών χωρών, διότι
αλλιώς θα καταστραφεί η Ευρωζώνη. Δεν τα είπε ο ΣΥΡΙΖΑ αυτά. Ο Καγκελάριος Σμιτ
τα είπε αυτά.
Να μη σας θυμίσω την έκθεση αξιολόγησης του Διεθνούς
Νομισματικού Ταμείου τον περασμένο Ιούνη την οποία ο διεθνής οικονομικός
Τύπος κατέγραψε ως νεκροψία της περίφημης ελληνικής διάσωσης.
Δείτε, λοιπόν τι γίνεται γύρω
μας. Ολοένα και περισσότεροι στο διεθνή χώρο μιλούν και γράφουν για το γεγονός
ότι το 2010 δεν σώσατε τον ελληνικό λαό. Σώσατε τις γαλλογερμανικές τράπεζες
οδηγώντας στην αυτοκτονία την ελληνική οικονομία και τον ελληνικό λαό.
Ολοένα και
περισσότεροι μιλούν για τον εσφαλμένο –σκόπιμα εσφαλμένο, λέω εγώ-
δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή που βύθισε τη χώρα στη μεγαλύτερη ύφεση στη
μεταπολεμική της ιστορία και για την υποεκτίμηση του κοινωνικού κόστους του
προγράμματος ή την υπερεκτίμηση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της ελληνικής
οικονομίας.
Όλοι γύρω μας
μιλούν. Όλοι. Εκτός από έναν: τον κύριο Σαμαρά και την Κυβέρνησή του. Η μόνη
που παρακολουθεί βουβή αυτή τη συζήτηση που αφορά την Ελλάδα είναι η ελληνική
Κυβέρνηση, η οποία αντί να αξιοποιήσει τη διεθνή αμφισβήτηση του προγράμματος
της λιτότητας στην Ελλάδα και το ιστορικό δίλημμα που υπάρχει αυτή τη στιγμή
στην Ευρώπη μεταξύ μερκελισμού και κεϋνσιανισμού –θα πω εγώ- μεταξύ της λογικής
της λιτότητας και της ανάπτυξης, της ύφεσης και της παραγωγικής ανασυγκρότησης,
αντί να αξιοποιήσει αυτή τη συζήτηση, ακολουθεί τυφλά την καταστροφική
πεπατημένη.
Το χειρότερο
όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ότι όχι μόνο σιωπάτε αλλά παίζετε και
κρυφτούλι με την Τρόικα στο κρίσιμο θέμα των πλειστηριασμών στην πρώτη κατοικία
των δανειοληπτών, καθώς και στο θέμα των μαζικών απολύσεων.
Εδώ κάπου το
παιχνίδι χοντραίνει και γίνεται αβάσταχτο ακόμα και για τις δικές σας
συνδικαλιστικές παρατάξεις. Η ΔΑΚΕ έβγαλε ανακοίνωση και είπε ότι είναι
καλύτερα να πέσει η Κυβέρνηση αν είναι να γίνει αυτό που είναι να γίνει με τους
πλειστηριασμούς. Είναι δυσβάσταχτο ακόμα και για τους Βουλευτές της
Συμπολίτευσης. Και γι’ αυτό έχετε ξεκινήσει τις διαγραφές.
Αυτό που
έχουμε μπροστά μας δεν είναι μια από τις συνηθισμένες, μέχρι σήμερα, αντιδικίες
και εικονικές διαπραγματεύσεις με την Τρόικα. Αυτό που έχουμε μπροστά μας είναι
η τελευταία πράξη του δράματος για την ολοκλήρωση του κύκλου της εσωτερικής
υποτίμησης της αιμορραγίας και της εκποίησης.
Και επειδή
πράγματι είναι ιστορικές οι στιγμές οφείλουμε όλοι να μιλήσουμε τη γλώσσα της
αλήθειας. Οι πλειστηριασμοί εξυπηρετούν σχέδιο της Τρόικας για την ολοκλήρωση
του κύκλου της υποτίμησης και τη μετατροπή της χώρας σε μια αποικία χρέους με
μισθούς των 300 ευρώ και με μια ανεργία στο 35%.
Δε θα πλήξουν
μόνο τους πολίτες. Δεν θα πλήξουν μόνο την κοινωνία. Θα καταστρέψουν ολοσχερώς
την οικονομία. Γιατί αν, κύριε Σαμαρά, οδηγήσετε τη στρατηγική της υποταγής
μέχρι τους πλειστηριασμούς, θα καταστρέψετε οριστικά τις τράπεζες και θα
βάλλετε σε κίνδυνο τις καταθέσεις των πολιτών.
Θα
καταστρέψετε τις ίδιες τις τράπεζες που για τη διάσωσή τους μέχρι σήμερα έχετε
φορτώσει με δισεκατομμύρια χρέη τον ελληνικό λαό. Κι ενώ τις ανακεφαλαιοποιείτε
με λεφτά του ελληνικού λαού, τις έχετε αφήσει στα χέρια μια τραπεζικής ελίτ που
ευθύνεται για τη χρεοκοπία τους.
Η τραπεζική πίστη όμως, ξέρετε, δεν είναι
προνόμιο των ιδιοκτητών μέσων ενημέρωσης, που είναι οι μόνοι που έχουν πρόσβαση
στα δάνεια σήμερα. Η τραπεζική πίστη είναι δημόσιο αγαθό, αφού χωρίς αυτή δεν
υπάρχει οικονομία.
Η διενέργεια, λοιπόν, των πλειστηριασμών
ακόμα και υπό την πρόφαση ότι δεν θα αφορά το σύνολο αλλά ένα μέρος των δήθεν
μπαταχτσήδων, θα υποχρεώσει τις τράπεζες να αναπροσαρμόσουν προς τα κάτω τις
αξίες για όλα τα ακίνητα που διαθέτουν ως ενέχυρα. Όλα τα ενέχυρα για όλα τα
δάνεια που έχουν λάβει εργαζόμενοι κι επιχειρήσεις θα υποτιμηθούν. Όλα τα
ακίνητα -και όχι μόνο αυτά που θα βγουν σε πλειστηριασμό- θα αλλάξουν τιμή επί
τα χείρω. Τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει ότι η
αναπροσαρμογή των τιμών προς τα κάτω, που θα προκαλέσουν οι πλειστηριασμοί, θα
εκτοξεύσει τις προβλέψεις που θα πρέπει να εγγράψουν οι τράπεζες και τότε θα
καταστεί αναγκαίο για τις τράπεζες:
Πρώτον να ξεπουλήσουν όσο-όσο σε distress funds -τα λεγόμενα
κερδοσκοπικά «κοράκια»- τα κόκκινα δάνεια, με καταστροφικές συνέπειες για την
κοινωνία, αφού τα «κοράκια» θα ασελγήσουν πάνω στους ανυπεράσπιστους
δανειολήπτες και δεύτερον, θα
αναγκάσουν τις τράπεζες να σπεύσουν να βρουν άμεσα κεφάλαια προκειμένου να
καλύψουν τις μαύρες τρύπες στα χαρτοφυλάκιά τους από την κατακόρυφη πτώση της
αξίας των ενεχύρων τους.
Και να που
τότε, αυτή η διαρκώς επαναλαμβανόμενη καραμέλα προς το ΣΥΡΙΖΑ θα αποκτήσει αξία
αλλά για σας, αν είστε Κυβέρνηση, «πού θα βρείτε τα λεφτά για τις τράπεζες»;
Και να που τότε, πραγματικά, θα ξυπνήσει ξανά ο εφιάλτης της Κύπρου. Και ο νοών
νοείτω.
Το σχέδιο για
την τρόικα, λοιπόν, είναι two in one,
με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Απόλυτη υποτίμηση των αξιών των ακινήτων, δηλαδή
της ιδιωτικής περιουσίας και ταυτοχρόνως εκκαθάριση, εκποίηση, του τραπεζικού
συστήματος. Οι χρεοκοπημένες τράπεζες θα εξαγοραστούν όλες φθηνά, σαν πουκάμισα
αδειανά, από διάφορα ξένα funds.
Προφανώς από τα ίδια ξένα funds,
από τα ίδια λόμπι, που σήμερα συνομιλούν με την τρόικα.
Το πρόβλημα,
όμως, δεν είναι ότι θα εξαγοραστούν οι τράπεζες. Το πρόβλημα είναι ότι μαζί με αυτές θα εξαγοραστούν πακέτο όλα τα
ενέχυρα, δηλαδή το σύνολο της ελληνικής οικονομίας. Δεν θα αλλάξουν χέρια,
λοιπόν, μόνο οι ιδιοκτησίες των ακινήτων, αλλά το σύνολο της ελληνικής
οικονομίας θα αλλάξει χέρια με τον πιο εξευτελιστικό τρόπο. Και αυτοί που θα
εξαγοράσουν την οικονομία με μεθόδους που θα θυμίζουν τις πρώην χώρες του
ανατολικού μπλοκ, θα χειραγωγούν την πολιτική ζωή του τόπου και θα εκβιάζουν το
λαό.
Να λοιπόν
γιατί εμείς προειδοποιούμε, κυρίες
και κύριοι συνάδελφοι: Οι πλειστηριασμοί
είναι ο Δούρειος Ίππος για να αλλάξει χέρια η χώρα, είναι η υπονόμευση και η
οριστική κατάλυση της εθνικής ανεξαρτησίας της πατρίδας μας και ο κίνδυνος δεν
είναι αόριστος. Εκείνοι που θα υφαρπάξουν τη χώρα μέσω των τραπεζών θα
αναγκάσουν του Έλληνες να εργάζονται ως είλωτες δεκάωρα και δωδεκάωρα για
τριακόσια ευρώ το μήνα, γιατί εκεί θα έχουν συμπιεστεί οι μισθοί από τη μαζική
ανεργία που θα προκαλέσουν οι μαζικές απολύσεις. Και δίπλα στους μισθούς, θα
συρρικνωθούν και οι συντάξεις, γιατί δεν θα υπάρχουν αντίστοιχες εισφορές για
να τις καλύψουν και θα σβήσει από το χάρτη, οριστικά, αυτό που ονομάζαμε κάποτε
μεσαία τάξη στη χώρα.
Να, λοιπόν, γιατί για μας οι πλειστηριασμοί
και οι μαζικές απολύσεις σηματοδοτούν μία διπλή κόκκινη γραμμή. Και να,
λοιπόν, γιατί σας ζητάμε να σταματήσετε το «κρυφτούλι» με αυτό το θέμα.
Δεν είναι προς
συζήτηση με καμμία τρόικα η ανατίναξη της ελληνικής οικονομίας μετά τη διάλυσή
της. Σταματήστε, λοιπόν, κάθε σκέψη για ανοιχτό παράθυρο στους πλειστηριασμούς.
Και επειδή έχουμε καταθέσει μία
τροπολογία που έχει δύο σκέλη, το πρώτο το είχατε καταθέσει κι εσείς, αλλά το
αποσύρατε, -παράταση μέχρι το 2014,
προσωρινά μέχρι να βρεθεί λύση- αλλά και το δεύτερο, που είναι το πιο
ουσιαστικό, να απαγορευτεί η μεταβίβαση των «κόκκινων δανείων» στα funds, στα «κοράκια» που θα
ασελγήσουν στους δανειολήπτες, αυτή την τροπολογία σας καλούμε με αίσθηση
ευθύνης, κυρίες και κύριοι Βουλευτές όλων των πτερύγων της Βουλής, να την
ψηφίσετε.
Θέλω να υπογραμμίσω ότι για εμάς το θέμα της προστασίας των
δανειοληπτών, αλλά και της λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος -θα το
καταλάβατε από τα λεγόμενά μου- δεν είναι απλά και μόνο ένα οικονομικό θέμα.
Είναι κυρίως θέμα εθνικό και λυπάμαι που η Κυβέρνησή σας δεν το αντιλαμβάνεται
ως τέτοιο. Εμείς έχουμε πλήρη συναίσθηση των εθνικών μας ευθυνών και έχουμε
σχέδιο να θέσουμε τις τράπεζες υπό δημόσιο έλεγχο, διότι αυτό επιβάλλει το
εθνικό συμφέρον. Αυτό γίνεται σε όλες τις χώρες, σε όλες τις εποχές σε συνθήκες
κρίσης.
Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει σχέδιο να υπερασπιστεί και τους δανειολήπτες και
τις καταθέσεις. Η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα θέσει τις αναχρηματοδοτούμενες με
κεφάλαιο του ελληνικού λαού ελληνικές
τράπεζες υπό δημόσιο έλεγχο. Οι διοικήσεις τους θα πρέπει να τις
αποχαιρετίσουν, ώστε να περάσουν το ταχύτερο υπό δημόσιο έλεγχο, προτού
περάσουν υπό τον έλεγχο των ξένων λόμπι, των αρπαχτικών των αγορών, που θέλουν
να αρπάξουν τη χώρα μέσα σε μια νύχτα για ένα κομμάτι ψωμί.
Αυτή είναι η αλήθεια. Εμείς
τολμάμε να την πούμε εδώ, σε αυτή την κρίσιμη συζήτηση από το Βήμα της Βουλής.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ο
χρόνος που έρχεται είναι ίσως η κρισιμότερη χρονιά στη σύγχρονη ιστορία του
τόπου. Θα έλεγα ότι είναι το έτος μηδέν για την ελληνική οικονομία, το λαό και
τον τόπο. Αφήνουμε πίσω μας μία καταστροφική πενταετία, την πενταετία της
πτώσης, 2009-2014, που ανήκει εξ’ αδιαιρέτου σε εσάς, ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία.
Η πενταετία που
θα έρθει μετά το 2014, το έτος μηδέν, θα είναι η πενταετία της ανάκαμψης, της
ανόρθωσης, της ανασυγκρότησης. Θα είναι η πενταετία της θεραπείας των πληγών
που άνοιξαν τα μνημόνια. Θα είναι η πενταετία των εργαζομένων, των νέων, των
μικρομεσαίων, εκείνων που θέλουν να επενδύσουν στο ανθρώπινο δυναμικό και στο
δυναμισμό της χώρας. Θα είναι ηπενταετία
της Αριστεράς και των συμμάχων της, της εργασίας, της αξιοπρέπειας, της
δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, της δημιουργικής προοπτικής.
Ξέρουμε πάρα
πολύ καλά ότι η ανοικοδόμηση και η αναγέννηση αυτού του τόπου δεν μπορεί,
ιδιαίτερα σε αυτές τις συνθήκες, να είναι υπόθεση ενός μόνο κόμματος ή μίας
κυβέρνησης. Είναι υπόθεση όλων των ζωντανών λαϊκών δυνάμεων. Εμείς, λοιπόν, σε
αντίθεση με εσάς, θέλουμε να ενώσουμε το λαό που εσείς διαιρείτε, γιατί το
ξέρουμε ότι μπροστά υπάρχει ανηφόρα μεγάλη και αυτό απαιτεί τη συστράτευση στη
θέση του κομματισμού, τη συμμετοχή στη θέση της ιδιώτευσης, τη δημοκρατία στη
θέση του αυταρχισμού. Αν ο λαός δεν πάρει στα δικά του χέρια την υπόθεση της
σωτηρίας του, κανείς δεν πρόκειται να είναι αυτός που θα έρθει να τον σώσει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ,
λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υπόσχεται μια εύκολη και άκοπη
επιστροφή στις παλιές, καλές εποχές. Δεσμεύεται, όμως, ότι θα παλέψει με
συνέπεια και εντιμότητα για την ισοτιμία της χώρας μέσα στο ευρωπαϊκό
γίγνεσθαι. Θα διεξάγει με συνέπεια και εντιμότητα και με κριτήριο τη ζωή του
λαού, τη δυσκολότερη διαπραγμάτευση για την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Δεν θα
είμαστε, όμως, σε αυτή τη διαπραγμάτευση. Θα έχουμε μαζί μας και τις χώρες του
Νότου που υποφέρουν, θα έχουμε μαζί μας και τους λαούς σε όλη την Ευρώπη, τις
προοδευτικές δυνάμεις ακόμα και στο Βορρά, τους εργαζόμενους, κυρίως, που τώρα
πια κατάλαβαν ότι δεν φορολογούνται και δεν δανείζουν για να σώζουν τους
Έλληνες, αλλά φορολογούνται και δανείζουν για να σώζουν τις ευρωπαϊκές τράπεζες
και που τώρα πια γνωρίζουν ότι η συνέχιση των μνημονίων της καταστροφής στην
Ελλάδα θα σημάνει αργά ή γρήγορα τη διάλυση της Ευρωζώνης. Και από τη διάλυση
της Ευρωζώνης κανένας λαός δεν θα βγει κερδισμένος, παρά μονάχα τα αρπαχτικά
κοράκια των αγορών. Τώρα ξέρουν οι εργαζόμενοι στην Ευρώπη πως η διάλυση της
Ελλάδας με τα μνημόνια, θα σημαίνει αύριο και τη διάλυση της δικής τους ζωής.
Εμείς, λοιπόν
και για λογαριασμό δικό τους θα καταργήσουμε τα μνημόνια εδώ στην Ελλάδα,
ανοίγοντας νέους δρόμους ελπίδας και προοπτικής για όλη την Ευρώπη. Ας μην
τρέφει κανείς αυταπάτες γι’ αυτό. Από εκεί και πέρα, θα διαπραγματευθούμε μία
βιώσιμη λύση για το χρέος σε ευρωπαϊκό επίπεδο, που σημαίνει διαγραφή μεγάλου
μέρους του χρέους.
Άκουσα, κύριε
Στουρνάρα, ότι το ίδιο είπατε και εσείς στη «Liberation». Το καλωσορίζουμε. Καλωσορίσατε στο ρεαλισμό. Διότι
αυτός είναι ο ρεαλισμός, όχι αυτά που μας λέτε εσείς τόσο καιρό. Αυτός είναι ο
ρεαλισμός, ότι το χρέος δεν μπορεί να καταστεί βιώσιμο, όταν είναι στο 170% του
ΑΕΠ.
Και φυσικά δεν
μπορεί να καταστεί βιώσιμο, όταν διαρκώς πολλαπλασιάζεται από την εφαρμογή των
μνημονίων της λιτότητας.
Ειλικρινά, θα
ήθελα και τη δική σας τοποθέτηση γι’ αυτό, κύριε Πρωθυπουργέ, διότι αυτό
προφανώς αποτελεί μία έμμεση παραδοχή ότι το success story είναι «φύκια για μεταξωτές
κορδέλες».
Να, λοιπόν, ποια είναι η ρεαλιστική λύση. Διαγραφή
χρέους, μορατόριουμ στην αποπληρωμή του εναπομείναντος και ρήτρα ανάπτυξης, στα
πλαίσια της Διάσκεψης του Λονδίνου για το 1953 που αφορούσε την ίδια τη
Γερμανία. Μία Γερμανία που οφείλει να καταλάβει ότι η Ευρωζώνη δεν είναι
δική της ιδιοκτησία, δεν έχει ενοικιαστές και ιδιοκτήτες, αλλά ισότιμα μέλη με
υποχρεώσεις και δικαιώματα και ότι πολύ σύντομα θα έχει απέναντί της μια
ελληνική κυβέρνηση χωρίς εξαρτήσεις, χωρίς σκελετούς στην ντουλάπα, χωρίς
λογικές αγοραίων συναλλαγών, μια κυβέρνηση που δεν θα δίνει λόγο σε κανέναν
παρά μονάχα στον ελληνικό λαό και μια κυβέρνηση που στον επόμενο προϋπολογισμό
-εμείς λέμε σ’ αυτόν που εμείς θα αναθεωρήσουμε, αλλά σε κάθε περίπτωση, στον
επόμενο, όποτε κι αν έρθει- θα εγγράψει και το χρέος του αναγκαστικού κατοχικού
δανείου, που αποτελεί ανεκπλήρωτη υποχρέωση της Γερμανίας προς την Ελλάδα.
Δεν χρωστάμε μόνο εμείς προς τρίτους. Χρωστάνε και τρίτοι σε εμάς.
Τα χρέη τα δικά μας προς τρίτους εγγράφονται στον Προϋπολογισμό που καταθέσατε.
Τα χρέη τρίτων, αφού τα αναγνωρίζετε, γιατί δεν τα εγγράφετε; Μας χρωστάνε
κιόλας. Στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης –ας το ακούσουν αυτό καλά- δεν θα μπουν
μόνο τα χρέη της Ελλάδας προς τους εταίρους, αλλά και τα χρέη των εταίρων προς
την Ελλάδα.
Κυρίες και
κύριοι Βουλευτές, το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ εγγυάται τόσο τη
συντεταγμένη και κοινωνικά δίκαιη έξοδο από την κρίση, όσο και την αναπτυξιακή
και παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου. Είναι
πρόγραμμα με τρεις αμοιβαία ενισχυόμενους πυλώνες που συναρμόζουν αυτό που
εμείς ονομάζουμε «εθνικό σχέδιο για την
οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική ανασυγκρότηση του τόπου», με το
οποίο θα αντικαταστήσουμε το χρεοκοπημένο μνημόνιο. Αυτό το σχέδιο θα
δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για τη βιώσιμη ανάπτυξη της οικονομίας, με
δημόσιες επενδύσεις σε συνδυασμό με την αναδιανομή του εισοδήματος και την
ανασυγκρότηση της διαλυμένης αλλά υπαρκτής παραγωγικής δομής της χώρας.
Ο πρώτος πυλώνας αυτού του σχεδίου
είναι η σταθεροποίηση της οικονομίας με
κοινωνικά δίκαιο και οικονομικά βιώσιμο πρωτογενές πλεόνασμα. Το πρωτογενές
πλεόνασμα που σήμερα μας παρουσιάζετε δεν είναι πλεόνασμα. Είναι το μέτρο της
οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής. Μέσα στο 2013 πήρατε μέτρα 11,9
δισεκατομμυρίων και συσσωρεύσατε ληξιπρόθεσμες οφειλές 9 δισεκατομμυρίων για να
εγγράψετε λογιστικά πλεόνασμα 812 εκατομμύρια. Αυτό δεν είναι πλεόνασμα. Αυτό
είναι ο Αρμαγεδώνας
αυτοπροσώπως.
Στον αντίποδα
του μνημονιακού παραλογισμού εμείς
έχουμε σχέδιο για βιώσιμο πρωτογενές πλεόνασμα, όχι σπέρνοντας την καταστροφή,
αλλά με ανάπτυξη και κοινωνική δικαιοσύνη ανακόπτοντας τη μείωση των κοινωνικών δαπανών και αυξάνοντας τα
δημόσια έσοδα, όχι παίρνοντας από το φτωχό και τον αδύναμο, αλλά από αυτούς
που φοροδιαφεύγουν, από τους ισχυρούς, που σκόπιμα έχετε αφήσει όλα αυτά τα
χρόνια στο απυρόβλητο και πώς θα γίνει αυτό;
Πρώτα απ’ όλα θα γίνει με την πολιτική μας βούληση να πατάξουμε το
λαθρεμπόριο στα καύσιμα, στα τσιγάρα, στα πλαστά και εικονικά τιμολόγια με τον
έμμεσο αναπροσανατολισμό του ελεγκτικού έργου του ΣΔΟΕ στο πεδίο των
ενδοομιλικών συναλλαγών, των πολυεθνικών επιχειρήσεων, όπως επίσης και των
βεβαιωμένων πράξεων φοροαποφυγής και φοροδιαφυγής.
Θέλω για άλλη
μια φορά να σας ρωτήσω, γιατί και στην προηγούμενη συζήτηση δεν πήρα απάντηση, αλήθεια τι έχετε κάνει με την περιβόητη
«λίστα Λαγκάρντ», τι έχετε εισπράξει; Εντάξει, τελειώσατε, τα κουκουλώσατε,
δεν έχει ευθύνες κανένας από σας, μόνο ο Παπακωνσταντίνου, εισπράξατε ένα ευρώ;
Γιατί δεν εισπράξατε; Τι έχετε κάνει με τη λίστα των εμβασμάτων στο εξωτερικό,
πόσους ελέγξατε; Μόνο δύο από τους
είκοσι τέσσερις χιλιάδες επτακόσιους δέκα. Γιατί; Τι έχετε κάνει με τις δέκα χιλιάδες εξωχώριες off-shore εταιρείες που είπε ο κ. Στουρνάρας ότι υπάρχουν;
Ελέγχθηκαν μόνο τριάντα τέσσερις από τις δέκα χιλιάδες, βεβαιώθηκαν περίπου 40
εκατομμύρια. Τριάντα τέσσερις εταιρίες, 40 εκατομμύρια, δέκα χιλιάδες
εταιρείες, πόσα δισεκατομμύρια;
Δεν σας αρέσει αυτή η αριθμητική.
Γιατί δεν τις ελέγχεται λοιπόν, αφού δεν σας αρέσει αυτή η αριθμητική;
Τι έχετε κάνει με τους εφοπλιστές, αφού
δεν σας αρέσει η αριθμητική; Οι
εφοπλιστές έχουν 56 διαφορετικές φοροαπαλλαγές. Στους φτωχούς αγρότες όμως,
ετοιμάζεστε να βάλετε χαράτσι. Τους μικρομεσαίους τους ξεσπιτώνεται και τους
φορολογείτε υποχρεωτικά, ενώ τους εφοπλιστές προαιρετικά. Εγώ θα σας πρότεινα
να το αλλάξουμε, να πάμε τους άλλους
υποχρεωτικά και τους αγρότες και τους μικρομεσαίους προαιρετικά.
Να, λοιπόν, γιατί εμείς λέμε ότι
υπάρχει άλλος τρόπος για αύξηση των δημοσίων εσόδων από αυτόν της κοινωνικής
διάλυσης που έχετε επιλέξει. Μόνο που εσείς δεν τον επιλέγεται για την απαιτεί
ρήξη με τα συμφέροντα που χρόνια τώρα εσείς εκπροσωπείτε. Να, λοιπόν, εμείς
γιατί και θέλουμε και μπορούμε.
Για να μην πω για τις σπατάλες. Έχετε κόψει ακόμα και από τα
«Άτομα Με Αναπηρία» τα επιδόματα επιβίωσης και αξιοπρέπειας τη στιγμή που
αποφασίσατε να χαρίσετε 400 εκατομμύρια στους καναλάρχες, ήταν η μόνη
μνημονιακή δέσμευση που δεν υλοποιήθηκε ποτέ.
Κλείνετε
νοσοκομεία και πανεπιστήμια τη στιγμή που μόνο τα τρία μνημονιακά χρόνια
σπαταλήσατε ένα δισεκατομμύριο εκατόν δέκα πέντε εκατομμύρια σε νομικούς
συμβούλους και τράπεζες για συμβουλές για τη διαχείριση του χρέους και αυτό θα
το καταθέσω στα Πρακτικά για να το μελετήσετε. Είναι συγκλονιστικό. Να το
μελετήσουν όλοι οι Βουλευτές.
Να, λοιπόν, κυρίες και κύριοι
Βουλευτές, κύριοι συνάδελφοι που πάνε τα λεφτά. Και να, λοιπόν, τι θα κάνουμε
εμείς με αυτούς τους πόρους, που εσείς είτε τους αφήνετε στο «μαύρο» και
αφορολόγητο χρήμα, είτε σπαταλάτε σε ημετέρους.
Εμείς με αυτούς τους πόρους θα στηρίξουμε το δεύτερο πυλώνα του
προγράμματός μας, τον αδιαπραγμάτευτο για εμάς πυλώνα της αντιμετώπισης της
ανθρωπιστικής κρίσης.
Έχουμε επεξεργαστεί ένα ολοκληρωμένο
πρόγραμμα άμεσων παρεμβάσεων έκτακτης ανάγκης και να υψώσουμε άμεσα ασπίδα
προστασίας στα πιο ευάλωτα κοινωνικά στρώματα τους φτωχούς, τους ανέργους, τους
αποκλεισμένους, τους χαμηλόμισθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους.
Το πρόγραμμα αυτό περιλαμβάνει
και αυτό που εμείς ονομάζουμε «Νέα
σεισάχθεια», την οριστική δηλαδή νομοθετική διευθέτηση και προστασία της πρώτης
κατοικίας από τον πλειστηριασμό. Θα νομοθετήσουμε το «κούρεμα» για υπερχρεωμένα νοικοκυριά των στεγαστικών δανείων, αλλά και την προστασία της πρώτης κατοικίας με στόχο η τοκοχρεολυτική δόση να
μην επιτρέπεται να υπερβαίνει τα 30% του διαθέσιμου εισοδήματος του
δανειολήπτη. Οι ρυθμίσεις αυτές θα είναι ιδιαίτερα ευνοϊκές για όσα νοικοκυριά
έχουν ετήσιο εισόδημα κάτω από δώδεκα χιλιάδες ευρώ, περιλαμβάνουν την
ανακούφιση από τη φορολογία και από οφειλές προς το δημόσιο, τη διασφάλιση
στέγης και τροφής για όλους, την εγγυημένη πρόσβαση στα κοινωνικά αγαθά πρώτης
ανάγκης, όπως είναι: Το ηλεκτρικό ρεύμα, το νερό, οι τηλεπικοινωνίες και η
θέρμανση. Ο φόρος κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης θα μειωθεί, γιατί αυτό
λέει η κοινή λογική.
Και αν ο κ. Τόμσεν έχει διαφορετική άποψη, ας πάει να το εφαρμόσει στην
πατρίδα του τη Δανία, όχι στην Ελλάδα της ανθρωπιστικής κρίσης!
Επίσης, καμία οικογένεια δεν είναι δυνατόν να μένει
χωρίς ρεύμα. Αυτό το αισθανόμαστε ως
χρέος και το αναλαμβάνω ως δέσμευση, γιατί είναι συγκλονιστικές οι ειδήσεις των
τελευταίων ημερών. Έχουμε επεξεργαστεί ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την παροχή
δωρεάν της ποσότητας των 300 KW
το μήνα, που αντιστοιχεί στη στοιχειώδη κατανάλωση ρεύματος για την κάλυψη
βασικών αναγκών για περίπου τριακόσιες χιλιάδες μονογονεϊκές οικογένειες με
άνεργο πατέρα ή άνεργη μητέρα, για οικογένειες με δύο άνεργους που δεν έχουν
στον ήλιο μοίρα. Η επιπλέον κατανάλωση θα τιμολογείται με το κοινωνικό οικιακό
τιμολόγιο, ενώ αντίστοιχη ρύθμιση έχουμε επεξεργαστεί και για το νερό.
Έχουμε,
επίσης, επεξεργαστεί και θα εφαρμόσουμε από τις πρώτες ημέρες της νέας
διακυβέρνησης σχέδιο για τη διασφάλιση
ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για όλους. Σ’ αυτό το πλαίσιο όλοι οι
ασφαλισμένοι στον ΟΑΕΕ, ανεξάρτητα από τις οφειλές τους, θα έχουν πρόσβαση στην
ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και σε ό,τι αφορά τις τριακόσιες πενήντα χιλιάδες
μικρομεσαίους που σήμερα είναι εκτός ασφαλιστικού συστήματος -και αυτό συνιστά
μία βραδυφλεγή υγειονομική βόμβα στα θεμέλια της κοινωνίας, καθώς δεν μπορούν
να εμβολιάσουν τα παιδιά τους- θα κεφαλαιοποιήσουμε τις ληξιπρόθεσμες οφειλές,
ώστε να επανενταχθούν στο σύστημα ασφάλισης πληρώνοντας μόνο τη μηνιαία
συνδρομή τους.
Κυρίες και
κύριοι Βουλευτές, όλα όσα σας είπα
αποτελούν άμεσες προτεραιότητες μιας κυβέρνησης σωτηρίας: Τερματισμός της
λιτότητας, γιατί η λιτότητα είναι το λάθος και η συνέχεια του λάθους είναι
έγκλημα. Σκληρή διαπραγμάτευση με συμμαχία στην Ευρώπη. Διαγραφή χρέους.
Μορατόριουμ. Σχέδιο για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.
Σταθεροποίηση της οικονομίας και βιώσιμα ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί με
αναδιανομή και δικαιοσύνη.
Άφησα, όμως, για
το τέλος το πιο σημαντικό. Ο τρίτος
πυλώνας είναι ο πιο σημαντικός. Είναι αυτός που αφορά την ανασυγκρότηση της
παραγωγικής βάσης της οικονομίας. Στόχος μας είναι να ξαναχτίσουμε την
παραγωγική βάση της χώρας σε στέρεη και βιώσιμη βάση, αξιοποιώντας τα συγκριτικά
μας πλεονεκτήματα.
Συγκεκριμένα
παραδείγματα βελτίωσης εθνικού
συγκριτικού πλεονεκτήματος είναι ο ποιοτικός θεματικός, εναλλακτικός τουρισμός,
η ποιοτική γεωργία, η ελληνική διατροφή, οι εναλλακτικές μορφές ενέργειας.
Θα στηρίξουμε
τον αγρότη και τον κτηνοτρόφο, δημιουργώντας κατάλληλα χρηματοδοτικά εργαλεία
με δημόσια τράπεζα ειδικού σκοπού για την ενίσχυση της δραστηριότητας στον
πρωτογενή τομέα με τη διαδικασία των μικροπιστώσεων. Έχουμε σχέδιο ενίσχυσης
της κοινωνικής και συνεταιριστικής οικονομίας που διαλύσατε, σχέδιο για τη
δημιουργία μαζικών συνεταιρισμών ανά τομέα προϊόντων, με ανταγωνιστική δυναμική
και προνομιακή κάλυψη της εγχώριας ζήτησης. Έχουμε σχεδιάσει την αξιοποίηση της
μη καλλιεργήσιμης δημόσιας εκκλησιαστικής ή μοναστηριακής γης ή ενυπόθηκων
ανεκμετάλλευτων αγροτικών εκτάσεων σε κοινωνικούς συνεταιρισμούς ανέργων.
Έχουμε,
επίσης, επεξεργαστεί σχέδιο για τη
διατήρηση και ενίσχυση της βιομηχανικής παραγωγής που έχει απομείνει αλλά και
για την καινοτόμο τεχνολογική ανασυγκρότηση των βιομηχανικών παραγωγικών δομών.
Όχι να κλείσουμε την εθνική αμυντική βιομηχανία. Χωρίς εθνική βιομηχανία δεν
μπορεί να νοηθεί ελληνική οικονομία. Χρειαζόμαστε την άμεση ενίσχυση της βαριάς
μεταλλευτικής βιομηχανίας, αλλά και τη δημιουργία ισχυρών ελληνικών
βιομηχανικών πρωταθλητών. Αυτό σημαίνει χαμηλό ενεργειακό κόστος με ρήτρα
απασχόλησης και φορολογία στα κέρδη, όχι στην παραγωγή. Όχι μεθοδευμένη
απαξίωση του παραγωγικού δυναμικού ακόμα και σε τομείς που αφορούν την επάρκεια
σε βασικά αγαθά.
Οι νέες αναπτυξιακές δυνατότητες
θα προκύψουν από συντεταγμένες παρεμβάσεις στους παραγωγικούς τομείς, στη
γεωργία και στη μεταποίηση, δηλαδή εκεί που υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες
παραγωγικής αναβάθμισής τους.
Παράλληλα, θα
θέσουμε σε εφαρμογή τον ενιαίο και δημόσιο χώρο εκπαίδευσης και έρευνας. Σε
πρώτη φάση θα στηρίξουμε τα υπάρχοντα ερευνητικά κέντρα και θα ενισχύσουμε τους
δυναμικούς και παραγωγικά και κοινωνικά χρήσιμους ερευνητικούς τομείς, την
έρευνα στην υγεία, στις νέες βιοϊατρικές τεχνολογίες, την πρόληψη, τη διάγνωση,
τη θεραπεία, στα φάρμακα στην τεχνολογία τροφίμων, στη νανοτεχνολογία, στην
τεχνολογία νέων υλικών, στη μικροηλεκτρονική, στα ρομποτικά συστήματα, στις
τεχνολογίες περιβάλλοντος.
Εθνικός στόχος μας είναι να καταπολεμήσουμε
την ανεργία και γι’ αυτό έχουμε σχέδιο να στηριχθούμε στο πιο δυναμικό και
ελπιδοφόρο πλεονέκτημα της χώρα; Ποιο είναι αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι;
Είναι το ανθρώπινο δυναμικό αυτής της χώρας, που εσείς απαξιώνετε και κυρίως οι
νέες και οι νέοι επιστήμονες, αυτούς που εσείς σήμερα πετάτε στον Καιάδα, τους
διώχνετε ως μετανάστες στο εξωτερικό για να στηρίζουν την παραγωγική βάση άλλων
χωρών.
Εμείς σε
αυτούς θα στηριχθούμε για να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα. Αυτοί είναι το μεγάλο μας
όπλο. Αυτοί είναι η παραγωγή του πλούτου και η παραγωγή της ανάπτυξης. Έχουμε
σχέδιο και είναι δέσμευση ότι θα τους φέρουμε πίσω στην Ελλάδα, να στηρίξουν τη
χώρα, να στηρίξουν την ανάπτυξη, να στηρίξουν την προοπτική αυτού του
τόπου.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η αντιπαράθεση γι’ αυτόν τον Προϋπολογισμό
απεικονίζει τη σύγκρουση ανάμεσα σε δυο κόσμους, ανάμεσα σε δύο εναλλακτικές
προοπτικές για την πατρίδα μας, ανάμεσα στην εσωτερική υποτίμηση και την
ανάπτυξη, την ύφεση και την παραγωγική ανασυγκρότηση. Στην πραγματικότητα, όμως
–επιτρέψτε μου την έκφραση- συγκρούονται δυο Ελλάδες. Η Ελλάδα του χθες, με την
Ελλάδα του αύριο. Η Ελλάδα που φεύγει, με την Ελλάδα που έρχεται.
Όσοι συντάξατε αυτόν τον Προϋπολογισμό είναι
προφανές ότι είστε με το δρόμο της
συνέχειας του λάθους, με την Ελλάδα της παρακμής, της διαφθοράς, της κοινωνικής
απόγνωσης. Εμείς είμαστε με την
Ελλάδα της ελπίδας, με την Ελλάδα που έρχεται, της δημιουργίας και της
προοπτικής.
Θεωρώ περιττό
να επαναλάβω κλείνοντας το στερεότυπο πως ο ΣΥΡΙΖΑ καταψηφίζει αυτόν τον
Προϋπολογισμό, που όπως είπα υποστηρίζει την Ελλάδα του χθες, την Ελλάδα δίχως
αύριο, που πεθαίνει σαν χώρα, τρώγοντας και διώχνοντας τα παιδιά της. Θεωρώ
περιττό να το πω, πόσο δε μάλλον όταν έχω αναπτύξει το περίγραμμα του
κυβερνητικού προγράμματος της Ελλάδας που έρχεται, της Ελλάδας του αύριο και
πολύ περισσότερο έχοντας πλήρη συνείδηση ότι αυτό τον προϋπολογισμό τον
καταψηφίζει η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.
Θέλω μόνο να
διαβεβαιώσω ένα πράγμα και κατέρχομαι από το Βήμα: Θέλω να διαβεβαιώσω κάθε
πολίτη αυτού του τόπου πως αυτός ο Προϋπολογισμός δεν θα αναθεωρηθεί από την
τρόικα με νέα σκληρά μέτρα σε έξι μήνες. Θα αναθεωρηθεί από την κυβέρνηση του
ΣΥΡΙΖΑ, που θα διώξει την τρόικα, ανοίγοντας νέους δρόμους ελπίδας για τη χώρα
και το λαό.
Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ
δεν θα αλλάξει μόνον αυτόν τον προϋπολογισμό. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αλλάξει την Ελλάδα.
Δεν είναι μία απλή πολιτική δέσμευση. Είναι το χρέος μας στην ιστορία και είναι
το χρέος μας για τις επόμενες γενιές, είναι το χρέος μας για το λαό, τον τόπο,
τη Δημοκρατία.
Σας ευχαριστώ.