ΕΠΤΑ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΨΕΜΑ!!!
“Πολλά ήταν τα ψέματα που ακούσαμε ως εδώ…” ήρθε η ώρα να πούμε και καμιά αλήθεια. Έτσι ξεκίνησε την ομιλία του ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Χουντής, σήμερα σε συζήτηση που διοργανώνεται στα πλαίσια του Προσυνεδριακού Διαλόγου και με συν-εισηγητή τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτη Λαφαζάνη, με θέμα: «Οικονομική κρίση – ΔΝΤ – Ευρωπαϊκή Ένωση – Αριστερή προοπτική»
Στην ομιλία του αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, σε επτά αλήθειες και ένα ψέμα. Πιο συγκεκριμένα, ανέφερε:
Αλήθεια Πρώτη:
Το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, έχει εκ του αποτελέσματος καταργηθεί. Αρκεί να το παραδεχτούμε.
Όχι μόνο δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση, αλλά έγινε και η αιτία για τη δημιουργία περισσότερης αστάθειας και χαμηλότερης ανάπτυξης. Καμία χώρα από τις 16 της ευρωζώνης δεν εφαρμόζει τα κριτήρια του Μάαστριχτ. Όλες οι ευρωπαϊκές οικονομίες αντιμετωπίζουν δυσθεώρητα ελλείμματα και χρέος. Η Ιρλανδία, ο «κέλτικος τίγρης» που εφάρμοσε κατά γράμμα τις νεοφιλελεύθερες επιταγές για χρόνια, έχει έλλειμμα υψηλότερα σε σχέση με την Ελλάδα, στο 14.3%, η Βρετανία έχει έλλειμμα 11.5%, η Ισπανία 11.2%, η Γαλλία στο 7.5% και πάει λέγοντας. Η κατάσταση στο συνολικό χρέος, δηλαδή στο άθροισμα δημοσίου και ιδιωτικού, είναι ακόμα πιο απογοητευτική. Η Ολλανδία έχει 234%, η Ιρλανδία στο 222%, το Βέλγιο στο 219%, η Πορτογαλία στο 197%, όταν η Ελλάδα έχει 179%.
Αλήθεια Δεύτερη:
Η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας στην ευρωζώνη δεν είναι η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας.
Όσοι νομίζουν λοιπόν ότι η κρίση αφορά μόνο την Ελλάδα κάνουν ένα μεγάλο λάθος. Η κρίση είναι κρίση όλης της ΕΕ. Δεν έχουν αντιληφθεί ότι έχουν πλέον συσσωρευτεί πολλά προβλήματα από τις αποφάσεις που έχει λάβει κατά καιρούς η ΕΕ και την έχουν φέρει σε ένα μεγάλο αδιέξοδο. Για το οποίο η Αριστερά είχε προειδοποιήσει και είχε αντιταχθεί. Είναι σαφές πλέον ότι η Δεξιά και η Σοσιαλδημοκρατία νομίζουν ότι με τα παλιά εργαλεία και με την εμμονή στις αγορές θα αντιμετωπίσουν την κρίση.
Αλήθεια Τρίτη:
Η Στρατηγική της Λισσαβόνας που βασίστηκε στην απελευθέρωση των αγορών, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και την ιδιωτικοποίηση, απέτυχαν παταγωδώς.
Με τη Στρατηγική της Λισσαβόνας, οδηγηθήκαμε στην αποδόμηση του κοινωνικού κράτους, ενός κοινωνικού κράτους για το οποίο η Ευρώπη ήταν περήφανη. Ενός κοινωνικού κράτους διαφορετικού από αυτό των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και της Κίνας, ενός κοινωνικού μοντέλου με αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για όλους, με μηχανισμούς κοινωνικής ασφάλειας και προστασίας της εργασίας,, που κατακτήθηκε με κοινωνικούς αγώνες. Τα ιδιότυπα μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης, αντί να ενισχύσουν το εισόδημα και τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, στράφηκαν στη σκανδαλώδη «σωτηρία» εκείνων των οικονομικών φορέων που ευθύνονται για το ξέσπασμα της κρίσης.
Δεν έχουν αντιληφθεί ότι αντί να οικοδομήσουμε μια Ευρώπη της συνεργασίας και της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών, φτιάξαμε μια ζώνη ελεύθερων συναλλαγών, όπου το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό, όπου οι νόμοι της αγοράς οδηγούν τις ευρωπαϊκές οικονομίες και κοινωνίες στην υπανάπτυξη και το κοινωνικό περιθώριο. Το γεγονός και μόνο ότι η ΕΚΤ δανείζει τις εμπορικές τράπεζες με 1% επιτόκιο, και αφήνει τα κράτη μέλη να δανείζονται από τις χρηματαγορές με 8% και 9%, δείχνει τον ακραίο παραλογισμό που οδηγεί η θεοποίηση των αγορών.
Αλήθεια Τέταρτη:
Η κρίση αξιοποιείται για την αυστηροποίηση των Συνθηκών.
Αντί η Ευρωπαϊκή Ένωση να αναγνωρίσει ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης απέτυχε παταγωδώς αφού καμία χώρα δεν τηρεί τα δημοσιονομικά όρια που ορίζει, επιχειρεί με όχημα το ΔΝΤ να κάνει πιο αυστηρό και σκληρό το αντιαναπτυξιακό και αντικοινωνικό Σύμφωνο Σταθερότητας και ταυτόχρονα να αναβαθμίσει σημαντικά τον παγκόσμιο ρόλο του ΔΝΤ. Η εμπλοκή του ΔΝΤ στα εσωτερικά της ευρωζώνης καταδεικνύει την επιλογή των συντηρητικών και νεοφιλελεύθερων ηγεσιών της ΕΕ να αυστηροποιήσουν τις Συνθήκες και το Σύμφωνο Σταθερότητας, επιβάλλοντας πιο σκληρά μέτρα εποπτείας και λιτότητας, οδηγώντας με σιγουριά την ελληνική οικονομία σε μια βαθιά και πολυετή ύφεση.
Αλήθεια Πέμπτη:
Η Ελλάδα βρίσκεται υπό διεθνή κηδεμονία.
Η παρουσία του ΔΝΤ, της Κομισιόν και της ΕΚΤ, κάθε άλλο παρά «τεχνική» ή «υποβοηθητική» δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Ασκούν ουσιαστική εξουσία, επιλέγουν τις οικονομικές πολιτικές της χώρας, έχει δηλαδή εκχωρηθεί η πολιτική εξουσία από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στους διεθνείς απολογητές του νεοφιλελευθερισμού.
Αλήθεια Έκτη:
“Την Ελλάδα την άφησαν να πεθάνει μόνη”.
Το έγραψε και η Ισπανική εφημερίδα El Pais, και το αναδημοσιεύουν ΤΑ ΝΕΑ σήμερα. Και είναι αλήθεια αυτό. Η ΕΕ, η Κομισιόν και η ΕΚΤ άφησαν με τις επιλογές τους και τη θεσμική και πολιτική αδυναμίας τους, την ελληνική οικονομία να καταρρεύσει. Άφησαν την Ελλάδα να κατασπαραχτεί από τους κερδοσκόπους.
Αλήθεια Έβδομη:
Όλα τα βάρη πέφτουν ΜΟΝΟ στη πλάτη των μισθωτών και των ανέργων και κατέληξε ο Νίκος Χουντής:
Υπάρχουν και πολλά ΨΕΜΑΤΑ. Το μεγαλύτερο ψέμα είναι, όμως, ότι στα μέτρα αυτά, που ήδη έχει πάρει και αναμένεται η κυβέρνηση να ανακοινώσει μέσα στο Σαββατοκύριακο, υπάρχει το ελάχιστο ίχνος κοινωνικής δικαιοσύνης,
Δεν έχουμε ακούσει κανένα μέτρο φορολόγησης των κερδών, που από 45% έφτασε στο 25%, των μεγάλων κερδών των τραπεζών, που από τη μια «ζητιανεύουν» για στήριξη και φθηνό δανεισμό, και από την άλλη έχουν γυρίσει την στρόφιγγα του δανεισμού στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και στους καταναλωτές. Δεν έχουμε ακούσει κανέναν μέτρο που να βάζει φρένο στην φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή, κανέναν μέτρο για τα 10 δις χρέη ανά έτος, των εταιρειών στο ΙΚΑ, κανένα μέτρο για τη μαύρη εργασία, κανένα μέτρο για τα χρωστούμενα των κατασκευαστικών εταιρειών προς το δημόσιο, κανένα μέτρο για τα πρόστιμα των φορολογικών μηχανισμών που μένουν ανείσπρακτα ή διαγράφονται, κανένα μέτρο για τη φορολόγηση των golden boys. Το μόνο που ακούμε είναι οι μειώσεις των μισθών, οι μειώσεις των συντάξεων, οι αυξήσεις στους έμμεσους φόρους….