Ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς Αλέκος Αλαβάνος, ανοίγοντας τη δημόσια συζήτηση, που οργανώθηκε από την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, στα πλαίσια της πάγιας τακτικής που εφαρμόζει προκειμένου να ολοκληρώσει τις θέσεις της για σημαντικά νομοσχέδια και στην οποία είχαν κληθεί και πήραν το λόγο εμπλεκόμενοι φορείς, εκπρόσωποι της ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΒΕΕ, Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδας, ΤΕΕ, ΟΕΕ, ΕΣΗΕΑ, ΠΙΣ, ΣΜΕΧΑ, Ομοσπονδίας Εφοριακών, σήμερα στη Βουλή, για το σχέδιο νόμου για τις φορολογικές ρυθμίσεις που θα συζητηθεί στην Ολομέλεια της Βουλής σήμερα το απόγευμα, είπε:
«Θέλω να τονίσω ότι προσπαθούμε να κοινωνικοποιήσουμε τη δράση του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, δηλαδή η ανάδειξη και προηγουμένως η μελέτη και επεξεργασία των θέσεών μας να προκύπτει μέσα από μια ζωντανή επαφή με τους φορείς των εργαζομένων, με τους ειδικούς, με τους εργαζόμενους όσο πιο πλατιά μπορούμε, μια πολιτική δράση επομένως ανοικτή στην κοινωνία . Θέλουμε στην παρουσία μας στη Βουλή εκτός από την κριτική την οποία οφείλουμε σε νομοσχέδια όπως αυτό της Νέας Δημοκρατίας για τη φορολογία, να αντιπαραθέσουμε τις δικές μας προτάσεις με σκοπό μέσα από όλες αυτές τις διαδικασίες, που γίνονται στο σύνολο του ΣΥΡΙΖΑ, να διαμορφωθεί ένα αιχμηρό, ριζοσπαστικό και τολμηρό κυβερνητικό πρόγραμμα, μιας νέας πλειοψηφίας που έχει ανάγκη η χώρα μας και στην οποία πυρήνα θα μπορούσε να είναι η Αριστερά.
Θα ήθελα να αναφέρω όσο πιο σύντομα μπορώ δέκα σημεία σε σχέση με αυτό το θέμα.
Πρώτο σε σχέση με το ίδιο το νομοσχέδιο, ότι πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που έχει την εικόνα κουρελούς. Δηλαδή μια προσπάθεια να γίνει ένα σύνολο μέτρων το οποίο θα μπορέσει να λύσει τις δημοσιονομικές πιέσεις που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση. Το νομοσχέδιο αυτό έρχεται μέσα από μια μεγάλη περίοδο μείωσης των φόρων ειδικά για τις ανώνυμες εταιρείες, τις επιχειρήσεις που αποτελούσε και σημαία της ΝΔ. Πιστεύουμε ότι δείχνει την αρνητική κατάληξη αυτής της πολιτικής και το αδιέξοδο το οποίο έχει δημιουργήσει. Ακόμη και αν η κυβέρνηση σήμερα επικαλείται την διεθνή κρίση πιστεύουμε ότι είναι δική της ευθύνη γιατί είχε στηρίξει πολλές ελπίδες στον κ. Μπους και στις ΗΠΑ σε όλους αυτούς τους ηγεμόνες της παγκόσμιας οικονομικής κατάστασης η οποία έχει οδηγήσει στο σημερινό πάρα πολύ αρνητικό κλίμα παγκοσμίως.
Το δεύτερο σημείο επομένως που θα ήθελα να αναφέρω είναι ότι δεν έχει δικαίωμα όπως έκανε και ο Πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη, η κυβέρνηση να επικαλείται τη διεθνή κρίση διότι δεν είναι μια διεθνής κρίση τύπου Κατρίνα ή Γκούσταβ, μια θεομηνία που προέκυψε χωρίς να την περιμένουμε, είναι αποτέλεσμα των πολιτικών εκείνων σε παγκόσμιο επίπεδο δηλαδή της ασυλίας των αγορών, του άβατου στις μεγάλες επιχειρήσεις, της μείωσης της δημόσιας παρέμβασης, δηλαδή πολιτικών με τα κεντρικά αυτά σημεία τα οποία βλέπουμε στην πολιτική που εφαρμόζει σήμερα η ΝΔ. Μόνο την υπόθεση της χρηματοπιστωτικής κρίσης να δει κανείς, για να μη μιλήσει για την κερδοσκοπία τις πρώτες ύλες, στο πετρέλαιο , στα τρόφιμα και αλλού, θα δει ότι η κρίση αυτή έχει προκύψει από την μετατροπή αναγκών (στέγη για τους φτωχούς, στέγη για τα νέα ζευγάρια) κοινωνικών που θα έπρεπε να αντιμετωπίσει ένα κοινωνικό κράτος σε πεδίο κερδοσκοπίας των ανεξέλεγκτων κεφαλαίων.
Αυτό όμως που είναι ακόμη χειρότερο είναι ότι η κυβέρνηση δεν βγάζει καν συμπεράσματα από τους κλονισμούς που έχει φέρει αυτή η διεθνής κρίση και τις προσαρμογές ακόμη που υποχρεώνονται να κάνουν ορισμένοι για να την αντιμετωπίσουν, είναι χαρακτηριστικό ότι τις ίδιες στιγμές, τις ίδιες μέρες που οι ΗΠΑ και το Υπουργείο Οικονομικών τους είναι υποχρεωμένοι να ελέγξουν τις δύο μεγάλες , τις δύο γιγαντιαίες επιχειρήσεις στα ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια που κρατούν όλη τη στεγαστική αγορά των ΗΠΑ δηλαδή τη Funny May και τη Freddy Mac, την ίδια στιγμή η κυβέρνηση βλέπουμε ότι εξαγγέλλει μείωση των παρεμβάσεων και του ρόλου του δημόσιου τομέα, όπως βλέπουμε και με τις υποθέσεις τώρα της Ο.Α , του ΟΣΕ και των αεροδρομίων. Ακόμη και ο συντηρητικός υποψήφιος, ο ρεπουμπλικάνος υποψήφιος στις ΗΠΑ έκανε δηλώσεις χθες ζητώντας …more regulation , δηλαδή μεγαλύτερο ρόλο του δημοσίου και αυτό το βλέπουμε σε αντιπαράθεση με τις πολιτικές της ΝΔ που και με τέτοια κριτήρια είναι από τις πιο αναχρονιστικές, τις πιο ακραίες, τις πιο δογματικές και τις πιο αντιπαραγωγικές πολιτικές. Και μια που μιλήσαμε για τον υποψήφιο των ρεπουμπλικανών στις ΗΠΑ να ευχηθούμε στη κα Λουκά να έχει με τον κ. Καραμανλή την ίδια τύχη που είχε η κα Σάρα με τον κ. Μακ Κέιν ως μια φανατική θρησκευόμενη.
Το τρίτο σημείο που θα ήθελα να αναφέρω είναι ότι παρότι βρίσκει κανείς μέσα στο νομοσχέδιο ρυθμίσεις σε πολλά επίπεδα και σε πολλές κατευθύνσεις ακόμη και ρυθμίσεις οι οποίες είναι ρυθμίσεις προσχήματα σε τομείς που δεν είχε τολμήσει να κάνει η κυβέρνηση μέχρι τώρα ούτε οι προηγούμενες κυβερνήσεις, όπως τα μερίσματα, ο χώρος υπεραξίας των μετοχών κ.λπ., υπάρχει ένα κεντρικό αν θέλετε και μακροχρόνιο στοιχείο στο νομοσχέδιο αυτό. Και αυτό είναι ένα στοιχείο πρόκληση για όλη την κοινωνία, για την κοινωνία των εργαζομένων δηλαδή το γεγονός ότι η κυβέρνηση μ΄αυτό το νομοσχέδιο θεσμοποιεί τη μείωση των συντελεστών των ανωνύμων και άλλων εταιρειών από 25% που είναι σήμερα σε 20% το 2014 και θα έλεγα ότι σε σχέση με τα άλλα μέτρα τα οποία παίρνει και με τη γενικά φορομπηχτική πολιτική είναι μια αυθάδεια και μια πρόκληση προς το λαό μας και το οποίο αποτελεί ίσως και την καρδιά του νομοσχεδίου την καρδιά της φιλοσοφίας της ΝΔ.
Το τέταρτο θέμα το οποίο θα ήθελα να αναφέρω είναι ότι μέσα στα πλαίσια του νομοσχεδίου βλέπουμε αυτή την επίθεση που γίνεται στη νέα γενιά με διάφορους τρόπους, είτε είναι με το stage, είτε είναι με τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών και την αγορά και την κερδοσκοπία των πτυχίων να εκφράζεται με τις ρυθμίσεις για την κατάργηση του αφορολογήτου μέχρι τα 10.500 ευρώ. Ακόμη και η οπισθοχώρηση φαινομενικά της κυβέρνησης με την εξαίρεση όσων έχουν ένα μόνον εργοδότη, ακόμη και αυτό είναι μια επικίνδυνη παγίδα, διότι με αυτό τον τρόπο ακριβώς η κυβέρνηση νομιμοποιεί ένα σύστημα όπου η μισθωτή εργασία σε έναν εργοδότη μάλιστα δεν εμφανίζεται ως μισθωτή εργασία, εμφανίζεται ως παροχή υπηρεσιών με συνέπεια την απαλλαγή του εργοδότη και από εισφορές στο ΙΚΑ και από τους δύο παραπάνω μισθούς μέχρι τους 14 μισθούς τους οποίους θα όφειλε και μια σειρά άλλα τέτοια ζητήματα.
Το πέμπτο σημείο που θα ήθελα να αναφέρω είναι ότι σ΄ αυτό το νομοσχέδιο και βλέπω με χαρά μου εδώ τους εκπροσώπους της ΓΣΕΒΕ με την οποία είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση, γίνεται μια ειδική επίθεση στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, στους επαγγελματίες, επιτηδευματίες κ.λπ. και αυτό γίνεται με έναν κεφαλικό φόρο, ο οποίος επιβάλλεται αδιακρίτως επί δικαίων και αδίκων και ο οποίος μπορεί να είναι καταδικαστική απόφαση για όσους –και είναι πάρα πολλοί- έχουν χαμηλά εισοδήματα και από την άλλη μεριά να μπορεί να γίνει συγχωροχάρτι για την άνετη φοροδιαφυγή όσων θα ισχυρίζονται ότι πληρώνουν αυτόν τον κεφαλικό φόρο. Και είναι καταδικαστική απόφαση, αν λάβουμε υπόψη ότι στη διάρκεια μιας πενταετίας έχουν αναγκαστεί να κλείσουν κάτω από τα οικονομικά αδιέξοδα περίπου το 50% των επιχειρήσεων. Είναι μια μεγάλη πρόκληση αυτό όταν βλέπουμε ότι μέσα στα στελέχη της κυβέρνησης της ίδιας προωθούνται συμπεριφορές καταπάτησης των φορολογικών τους υποχρεώσεων σε αστρονομικά επίπεδα που φτάνουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ με αντικείμενο ακίνητα τεράστιας αξίας και είναι πολύ χειρότερο μάλιστα αν γι΄αυτά η κυβέρνηση και ο ίδιο ο πρωθυπουργός επικαλούνται την προσαρμογή τους στη νομιμότητα. Δηλαδή είναι πολύ χειρότερο να υπάρχει και να λειτουργεί στην Ελλάδα μια νομιμότητα που δίνει τη δυνατότητα σε όσους έχουν τις δυνατότητες να προσφέρουν σ΄ αυτές τις διαδικασίες της νόμιμης φοροδιαφυγής και θα ήθελα πραγματικά μας πει ο κ. Πρωθυπουργός ποιος υδραυλικός της γειτονιάς, ποιος φούρναρης της Αθήνας ή άλλης πόλης, ποιος νέος ή νέα που δίνει υπηρεσίες, στην πραγματικότητα έχει μισθωτή εργασία, μέσω δελτίου παροχής υπηρεσιών μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις off shore εταιρείες τις οποίες χρησιμοποιούν νόμιμα τα στελέχη της ΝΔ για να υποπολλαπλασιάσουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις.
Να πω ότι αυτή η επίθεση στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις έρχεται σε μεγάλη διαφοροποίηση και από την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία φέρνει τεράστιες ευθύνες για τη γενική οικονομική κατάσταση η οποία εκφράζεται με ιδιαίτερα έντονο τρόπο στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις η οποία όμως προσπαθεί να κάνει ένα βήμα ελάφρυνσης της κατάστασης όπως φαίνεται και από το small business act που έδωσε στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προκειμένου να διαμορφωθεί ο σχετικός κανονισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προβλέπει κρατικές ενισχύσεις, προβλέπει φορολογικές ελαφρύνσεις και προβλέπει μια σειρά από μέτρα στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Δεν μπορεί καν να ακολουθήσει τις πολιτικές που εφαρμόζονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που ξαναλέω συνολικά είναι ιδιαίτερα πιεστικές για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.
Το έκτο σημείο, που θα ήθελα να αναφέρω είναι ότι επειδή όλα αυτά έχουνε παρουσιαστεί με το επιχείρημα της φοροδιαφυγής, δεν μειώνουμε εμείς τη σημασία της φοροδιαφυγής και την ανάγκη να ληφθούν μέτρα. Και δεν μιλάμε μόνο για τη φοροδιαφυγή των μεγάλων. Πρώτα γιʼ αυτήν την παράνομη και τη νόμιμη φοροδιαφυγή. Γνωρίζουμε όμως και αναγνωρίζουμε ότι στην Ελλάδα έχει δημιουργηθεί μια κουλτούρα φοροδιαφυγής και ότι το ίδιο το σύστημα είναι υποχρεωμένο για να κινηθεί να χρησιμοποιεί τις «δυνατότητες» που «προσφέρει» η φοροδιαφυγή σημαντικών κατηγοριών των πολιτών. Τις καλλιεργεί μάλιστα πολλές φορές. Πάρτε για παράδειγμα την υπόθεση της ώθησης των γιατρών, που είναι στο ΕΣΥ, να έχουν προσωπικό ιατρείο, προκειμένου βέβαια να ανταπεξέλθουνε στις οικογενειακές τους υποχρεώσεις όταν λαμβάνουν ένα μισθό αναξιοπρέπειας, ο οποίος δίνεται μετά από δεκάδες χρόνια εργασίας.
Μʼ αυτή την έννοια το όλο σύστημα στηρίζεται στην φοροδιαφυγή, στην έλλειψη ελέγχου στη δημιουργία μιας κουλτούρας φοροδιαφυγής. Είναι δύσκολο να βρεθεί κάποιος να πει ότι δεν έχει δεχθεί υπηρεσίες, χωρίς τις αντίστοιχες αποδείξεις ή με το ακριβές ποσό των αποδείξεων. Είναι κάτι το οποίο έχει περάσει στους πόρους όλου τους συστήματος και είναι κάτι, το οποίο δεν πρέπει να δεχθούμε, και το οποίο δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με τέτοια μέτρα. Χρειάζεται μέτρα ελέγχου, χρειάζεται μέτρα κοινωνικής διάστασης της φορολογίας. Χρειάζεται μέτρα στήριξης όσων ωθούνται στην παρανομία, προκειμένου να έχουμε μια νέα εποχή και στα ήθη τα οποία επικρατούν.
Το έβδομο σημείο το οποίο θα ήθελα να επισημάνω, αναφερόμενος πάλι στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, είναι ότι όχι μόνο δεν αντιμετωπίζεται μʼ αυτόν τον τρόπο, αλλά προκειμένου να υπάρξουν ωθήσεις, που θα οδηγήσουν σε μια πιο υγιή στάση, σε ένα μέρος τουλάχιστον των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων πρέπει να υπάρξει μια άλλη αντιμετώπισή τους από το κράτος. Για να μπορέσουν να ανθίσουν χρειάζεται ένας ισχυρός ρόλος του δημοσίου, όχι σαν μιας μηχανής καθυστέρησης, αλλά ως ένα κίνητρο κι ένας κινητήρας για την καινοτομία και την ανανέωσή τους.
Μέσα σʼ αυτά τα πλαίσια εμείς ως Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, πιστεύουμε ότι το δημόσιο πρέπει να προχωρήσει σε μια σειρά ενέργειες, που θα μειώσουν τις πιέσεις που εκφράζονται στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.
Όπως η κρατική στήριξη, την οποία αρχίζει να ανέχεται πια η Ε.Ε. και νομικά.
Οι φορολογικές μειώσεις για τις μικρές επιχειρήσεις.
Η εξασφάλιση των έγκαιρων πληρωμών γιʼ αυτές.
Η συμμετοχή τους στις κρατικές προμήθειες, που με τη σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, σε μεγάλο βαθμό, αποκλείονται.
Η μείωση της γραφειοκρατίας.
Η προώθηση συλλογικών και ατομικών μορφών στο marketing, στις εξαγωγές.
Η δημιουργία δεύτερης ευκαιρίας σε περίπτωση πτώχευσης επιχειρηματιών, που κρίνεται ότι είχαν ανταποκριθεί με εντιμότητα στην προσπάθειά τους.
Η διάχυση των καινοτομιών.
Μια σειρά δηλαδή ζητήματα, τα οποία μπορούν να βελτιώσουν το όλο περιβάλλον για τη μικρή και μεσαία επιχείρηση.
Μια που βλέπω εδώ και τον εκπρόσωπο της ΓΕΣΕΕ, θέλω να τονίσω ότι είναι σημαντικό για μας στο Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς, να υπάρξει ένας διάλογος ανάμεσα στους μικρούς επιχειρηματίες και τους εργαζόμενους. Δεν μειώνουμε τη σημασία των ταξικών διαφορών, που υπάρχουν. Στηρίζουμε με κάθε τρόπο τις δίκαιες διεκδικήσεις των εργαζομένων. Πιστεύουμε όμως ότι μπορεί να υπάρξει μια κοινή επεξεργασία και μια κοινή προώθηση ενός προγράμματος για το χώρο της μικρής και μεσαίας επιχείρησης σε σχέση με τις υποχρεώσεις του δημοσίου, το οποίο θα υποστηρίζεται κι από τις δύο πλευρές και το οποίο θα μπορεί να είναι ένα πλαίσιο, το οποίο θα μειώσει τις πιέσεις και πολλές φορές την παραβίαση της νομοθεσίας σε βάρος των εργαζομένων, που γίνεται από έναν αριθμό μικρών και μεσαίων επιχειρηματιών.
Το όγδοο σημείο το οποίο θα ήθελα να αναφέρω αφορά στα μέτρα, τα οποία πρέπει να ληφθούν, και συμφωνούμε εμείς ότι πρέπει να ληφθούν σοβαρά και ουσιαστικά μέτρα για την αύξηση των δημοσίων εσόδων, όπου κεντρικό ζήτημα είναι η μείωση της φοροδιαφυγής κι είναι σε εντελώς άλλη κατεύθυνσης από της κυβέρνησης και ενταγμένα σε μια αναγνώριση του κοινωνικού χαρακτήρα που πρέπει να έχει το κράτος.
Μʼ αυτήν την έννοια, ως Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, προτείνουμε για συζήτηση 10 κατευθύνσεις για την αύξηση των δημοσίων εσόδων στη χώρα μας.
Τις αναφέρω κωδικά:
1. Αύξηση των μη φορολογικών εσόδων μέσα από την αξιοποίηση της δημόσιας επιχειρηματικότητας, κάτι που βλέπουμε ότι καταπατάται μʼ έναν στυγνό τρόπο, όπως με την εν ψυχρώ «δολοφονία» της Ολυμπιακής Αεροπορίας και των σιδηροδρόμων, όπου έχουν συσσωρευτεί τεράστια ελλείμματα πολιτικής δράσης από τη μεριά και των προηγούμενων κυβερνήσεων
2. Με τη μείωση των δαπανών εκείνων, οι οποίες δεν έχουν κοινωνικό χαρακτήρα, όπως είναι οι στρατιωτικές δαπάνες, την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, την αντιμετώπιση της κομματοκρατίας στο δημόσιο, τους ελέγχους νομιμότητας και σκοπιμότητας για τις δαπάνες
3. Με ειδικά μέτρα για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, όπως είναι ένας αξιόπιστος και απλός μηχανισμός ελέγχου, οι βεβαιώσεις για την είσπραξη φορολογικών υποχρεώσεων, το πόθεν έσχες, η κατάργηση του φορολογικού απορρήτου και η υποχρέωση πάνω από ένα ορισμένο ποσό οι συναλλαγές να γίνονται είτε με προσωπικές επιταγές είτε μέσω τραπεζών
4. Οι πράσινοι φόροι, στη βάση του «ο ρυπαίνων πληρώνει»
5. Η διαφοροποίηση της έμμεσης φορολογίας. Αντιστροφή της σχέσης έμμεσης και άμεσης φορολογίας, φόρων εργασίας και φόρων κεφαλαίου
6. Η επαναφορά του φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας
7. Η κατάργηση του ειδικού φορολογικού καθεστώτος για τους εφοπλιστές
8. Η κατάργηση του ειδικού φορολογικού καθεστώτος της εκκλησίας
9. Πρωτοβουλία σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, που δημιουργούνται από τον φορολογικό ανταγωνισμό, τον αποτελεσματικό έλεγχο και την φορολόγηση των off shore, των παράκτιων εταιριών και τη διάλυση των φορολογικών παραδείσων, που είναι ο μόνος παράδεισος σήμερα, ο οποίος ανθεί μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση
10. Με το φόρο Tobin , δηλαδή την επιβολή ειδικής φορολογίας στις διασυνοριακές βραχυπρόθεσμες κινήσεις κεφαλαίων.
Το ένατο και προτελευταίο σημείο αφορά στα ζητήματα της εκκλησίας. Βλέπουμε ότι τη στιγμή που η κυβέρνηση προχωράει σε τέτοια ακραία φορολογικά μέτρα ενάντια σε κατηγορίες πολιτών, που έχουν ανάγκη στήριξης, την ίδια στιγμή βλέπουμε να γίνεται μια καταλήστευση των πόρων και της περιουσίας του δημοσίου από την πλευρά της κυβέρνησης.
Νομίζω ότι έχει φθάσει σε ακραία σημεία η κατάσταση με το σκάνδαλο το οποίο έχει γίνει γύρω από τα Μονή Βατοπεδίου και θα ήθελα με την ευκαιρία αυτή να αναφέρω τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης, αλλά και τις ευθύνες που έχει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ επί 5 χρόνια παρακολουθούσαν και κάλυπταν τις παρανομίες, τις οποίες έκανε η Μονή Βατοπεδίου με τη συνενοχή των κρατικών υπηρεσιών, σαν να παρακολουθούσαν τα άχραντα μυστήρια. Την ίδια στιγμή, εδώ και 5 χρόνια, ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς προωθεί μια σειρά προτάσεις και ασκεί κοινοβουλευτικό έλεγχο στη Βουλή, γιʼ αυτά τα ζητήματα.
Ζητάμε απάντηση γιʼ αυτά τα θέματα από τη μεριά της Κυβέρνησης και ζητάμε απαντήσεις και από τη μεριά του ΠΑΣΟΚ. Το 2003 είχε καταθέσει ερώτηση σχετικά με τη λίμνη Βιστωνίδα ο βουλευτής Γιάννης Δραγασάκης. Για το γεγονός ότι το δημόσιο δεν συμμετείχε στη διαδικασία σχετικά με τη νομική στήριξη των δικαιωμάτων του στις διάφορες δίκες, οι οποίες γίνονταν.
Στην ερώτηση αυτή για τη λίμνη Βιστωνίδα, για την οποία τώρα παρενέβη και ο κ. Σανιδάς, μετά από 5 χρόνια, η ερώτηση, λοιπόν, απευθυνόταν στους Υπουργούς Οικονομίας και Πολιτισμού του ΠΑΣΟΚ. Ο μεν υπουργός Οικονομίας του ΠΑΣΟΚ αρνήθηκε να απαντήσει. Ο τότε Υπουργός Πολιτισμού, ο κ. Βενιζέλος, απαντάει με ένα ουδέτερο τρόπο. Δίνουμε σήμερα στη δημοσιότητα και την ερώτηση και την απάντηση.
Την ίδια στιγμή, που υπάρχει έγγραφο της 12ης Εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, το οποίο απευθύνεται στο Υπουργείο Πολιτισμού, τότε, και αναφέρει και ζητάει δράση «γιατί το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών αποφάσισε να μην προβάλει το ελληνικό δημόσιο δικαιώματα κυριότητας επί της νήσου Μπουρού και επί της Βιστωνίδος Λίμνης, 45.000 στρεμμάτων περίπου. Και ζητάει από το Υπουργείο Πολιτισμού, η 12η Εφορεία Αρχαιοτήτων το 2003, να ζητήσει από το Υπουργείο Οικονομικών την ανάκληση των τριών αποφάσεων περί μη προβολής δικαιωμάτων κυριότητας του ελληνικού δημοσίου επί των επίμαχων περιουσιών. Και να ζητήσει από το Υπουργείο Οικονομικών να προσκομιστούν εκ μέρους του Υπουργείου Πολιτισμού νέα στοιχεία στο Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων και ανταλλάξιμης περιουσίας.»
Εμείς καταγγέλλουμε με τον πιο αυστηρό τρόπο την Κυβέρνηση της Ν.Δ., διότι έχει μεταβάλλει ακόμη και τους ναούς και το Άγιο Όρος σε οίκο εμπορίου. Και ζητάμε μια απάντηση από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, για το γεγονός ότι δεν άσκησε τα δικαιώματα κυριότητας το ελληνικό δημόσιο στη λίμνη Βιστωνίδα, όσο και για το γεγονός ότι λίγο πριν από τις εκλογές του 2004, καταργήθηκε η εισφορά επί των ακαθαρίστων εσόδων της εκκλησίας , η οποία έφθανε το 35% των εσόδων με βάση το νόμο του ΠΑΣΟΚ, 3220/04.
Πρώτον, επαναφέρουμε τις δικές μας θέσεις για ολοκληρωμένη καταγραφή, καθώς και αποτίμηση του δημοσιονομικού κόστους όλων των φοροαπαλλαγών της εκκλησίας
Δεύτερον, για επαναφορά της εισφοράς, που κατάργησε το ΠΑΣΟΚ, με το ν.3220/04, του 35% επί των ακαθαρίστων εσόδων-
Τρίτον, για την ανάγκη όλα τα έσοδα από τη φορολογία της εκκλησίας να κατατίθενται στο κονδύλι του Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων για μισθοδοσία των κληρικών.
Τέλος , για να κλείσω, θέλω να σας πω ότι προσπαθούμε μέσα απʼ αυτή τη συζήτηση κι απʼ αυτή τη διεργασία να κάνουμε ένα άλλου είδος αντιπολίτευσης. Όχι αντιπολίτευση «ρεπορτάζ», αλλά αντιπολίτευση θέσεων, που βρίσκεται σε σύγκρουση με την κυβέρνηση. Μια αντιπολίτευση επί της ουσίας που δεν θα συναντάει το ΛΑΟΣ σε συμπαρατάξεις, αλλά θα συναντάει το λαό σε μια κατεύθυνση κινητοποίησης, ενεργοποίησης και κινηματικής δράσης και θα προσβλέπει σε μια συνολική αλλαγή του πολιτικού τοπίου.
Όποιες και να είναι οι θέσεις σας πάντως, σας ευχαριστούμε που είστε εδώ και πιστεύουμε ότι όλοι μας θα κερδίσουμε μέσα απʼ αυτόν τον διάλογο και κυρίως θα αναδείξουμε τις δυνατότητες η χώρα μας σε όλα τα επίπεδα και στο φορολογικό να ακολουθήσει έναν άλλο δρόμο. »