Ομιλία Αλαβάνου στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων

Ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς Αλ. Αλαβάνος, στην ομιλία του στη Διαρκή Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων, τόνισε τα εξής, μετά την ενημέρωση από την Υπουργό Εξωτερικών κ. Ντ. Μπακογιάννη, για τα θέματα Εξωτερικής πολιτικής:

«Όπως ξέρετε χθες το βράδυ γύρισα από επίσκεψη στα Σκόπια. Θα σας πω μια μικρή αλήθεια που είναι ένα συμβάν. Πέρασα τα φυλάκια στα σύνορα μπήκα στο έδαφος της γειτονικής δημοκρατίας και μετά από 5 λεπτά πήρα ένα μήνυμα στο κινητό μου τηλέφωνο, το άνοιξα και έγραφε ΜΚΔ δηλαδή Μακεδονία,  Cosmophone και έλεγε σας καλοσωρίζουμε στο χώρο της Cosmophone κ.λπ.. Η Cosmophone είναι θυγατρική της Cosmote. Είναι  μια σοβαρή επένδυση που έχει γίνει στη γειτονική δημοκρατία η οποία κινείται σε άλλο επίπεδο από την εξωτερική μας πολιτική. Που λέμε ότι όπου ακουστεί το όνομα της γειτονικής χώρας εμείς διαμαρτυρόμαστε, ζητάμε να αποβληθούν , να φύγουν ή φεύγουμε εμείς στο τέλος. Άρα έχουμε δύο πολιτικές. Μια που κάνουμε στη ζωή και την πραγματικότητα και μια που εμφανίζουμε στην κοινωνία δηλαδή στους εκλογείς.

Θα ήθελα να αναφέρω πολύ συνοπτικά δέκα μεγάλα λάθη στην πολιτική μας που έχουν σχέση με τη γειτονική δημοκρατία.

Το πρώτο λάθος. Όταν μια χώρα έχει διαφορές με τους γείτονές της βάζει προτεραιότητες. Με κάποιο γείτονα μπορεί να έχει ζητήματα εδαφικής κυριαρχία, εδαφικής ακεραιότητας, αμφισβήτησης συνόρων, θαλάσσιων, εναέριων, συνόρων επί της ξηράς ή επί νησιών, προβλήματα κατοχής χώρων που δεν ανήκουν στην επικράτεια της αλλά με τους οποίους έχει ιδιαίτερους δεσμούς, όπως η Κυπριακή Δημοκρατία και μπορεί να έχει και διαφορές σε ζητήματα εμπιστοσύνης, ασφάλειας και εγγυήσεων για την ασφάλεια,  όπως γίνεται με τη γειτονική μας δημοκρατία. Η προτεραιότητα θα πρέπει να δοθεί στο πρώτο. Και μια χώρα όπως η Ελλάδα δεν έχει ανεξάντλητες δυνατότητες παρέμβασης στους διεθνείς οργανισμούς. Και το έχουμε υπόψη όλοι μας. Μια χώρα που συνεχώς παρεμβαίνει για τους γείτονές της γίνεται στο τέλος γραφική. Βλέπουμε επομένως ειδικά τον τελευταίο καιρό πριν και μετά της εκλογές μια σκοπιανοποίηση της εξωτερικής μας πολιτικής που φάνηκε ακόμη και από τη δική σας ομιλία. Και αντιθέτως βλέπουμε να τρέχει το θέμα της Τουρκίας. Βλέπουμε την Τουρκία λόγω της γενικότερη κατάστασης να συγκεντρώνει διαπραγματευτικά πλεονεκτήματα λόγω του ρόλου της την περιοχή και εμείς αφήνουμε τη διαδικασία της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ να κυλάει. Δεν έχουμε  αποτέλεσμα στο κυπριακό, δεν έχουμε βήματα στο κυπριακό, δεν έχουμε βήματα στα θέματα των σχέσεων μας στο Αιγαίο και αντιθέτως ασχολούμαστε με ένα θέμα που το ξαναλέω είναι δευτερεύων στην εξωτερική μας πολιτική. Πρέπει να το καταλάβουμε όλοι και να βοηθήσουμε και την ελληνική κοινωνία να το καταλάβει.

Το δεύτερο μεγάλο λάθος που γίνεται από την κυβέρνηση είναι η σκοπιανοποίηση και της εσωτερικής μας πολιτικής. Η κυβέρνηση όφειλε να κάνει σαφές ότι δεν πρόκειται να γίνουν εκλογές ή να υπάρξουν σοβαρές πολιτικές αλλαγές σχετικά με το θέμα του ονόματος της γειτονικής μας δημοκρατίας και να το βάλει στις σωστές του διαστάσεις. Αντίθετα βλέπουμε η κυβέρνηση να παίζει συνεχώς και να θέλει συνεχώς να παίζονται παιχνίδια σχετικά με αυτό το θέμα. Θα έλεγα όσο και αν σας φανεί περίεργο ότι ακόμα και το εκλογικό σύστημα που έχουμε συμβάλλει στο να δίνουμε μια υπερτροφική διάσταση σε θέματα που είναι σχετικά δευτερεύοντα. Δηλαδή από τη στιγμή που κρίνεται λόγω του εκλογικού συστήματος από το 0,5% ή το 1% εάν θα έχουμε αυτοδύναμη κυβέρνηση τότε όντως οι μικρές εκείνες ομάδες φανατισμού, ακρότητας, τα μικρά εθνικιστικά ακροατήρια γίνονται ιδιαίτερα σημαντικά.

Το τρίτο μεγάλο λάθος. Δεν  κάνετε σαφές στο λαό μας και στην κοινωνία μας ότι έχει σημασία η ύπαρξη αυτής της χώρας και ότι σήμερα δημιουργούνται πολλές απειλές για την ύπαρξή της την ίδια. Ξεκινώντας από το Κόσσοβο και την ενδεχόμενη  μονομερή ανεξαρτησία του Κόσσοβου και από το ντόμινο  το οποίο μπορεί να ακολουθήσει. Δείτε τις σημερινές εφημερίδες για τις εμπλοκές που έχουν στο αλβανικό τους τμήμα,  είναι μια  χώρα που έχει μικτό πληθυσμό, εμπλοκές μεγάλες  τις οποίες έχουν στο αλβανικό τμήμα της επικράτειάς τους. Είναι μια χώρα  που κινδυνεύει με διαίρεση, απειλείται με  διάσπαση, κινδυνεύει να απορροφηθεί από άλλες μεγαλύτερες δυνάμεις. Στη μισή πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας να βρίσκεται η Αλβανία; Στην άλλη μισή να βρίσκεται η  Βουλγαρία; Θέλουμε στα σύνορά μας μεγάλες Αλβανίες και μεγάλες Βουλγαρίες; Γιατί δεν τα λέμε αυτά; Γιατί δεν λέμε στις Ελληνίδες και στους Έλληνες τα πραγματικά διλήμματα, στα οποία πρέπει να παρέμβουμε.

Το τέταρτο μεγάλο λάθος. Η έλλειψη πολιτικών σχέσεων. Είδα στο τύπο και από φιλικά, αν θέλετε, ονόματα ερωτήματα και κριτική, αν έπρεπε να πάμε στα Σκόπια. Αν έπρεπε ένας έλληνας πολιτικός αρχηγός  κοινοβουλευτικού κόμματος, να πάει στα Σκόπια. Εγώ λέω ότι όλα θα κριθούν από το αποτέλεσμα. Εάν, όπως διαπιστώθηκε, είχαμε πιο διαλλακτική δημόσια παρέμβαση της κυβέρνησης της γειτονικής δημοκρατίας, χωρίς να μετακινηθεί από τις θέσεις της, έστω πιο διαλλακτική τοποθέτηση σε σχέση με τις «έντονες» τοποθετήσεις που έγιναν όλον τον προηγούμενο καιρό, είναι κι αυτό κάτι. Δεν μπορώ  να καταλάβω πώς γίνεται να συναντιούνται εκπρόσωποι δύο χωρών, υπουργοί  κλπ, – να συναντιόμαστε με υπουργούς της Τουρκίας και καλά κάνουμε, γιατί προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα κλίμα εμπιστοσύνης, όταν η μισή Κύπρος είναι υπό κατοχή – και δεν μπορούμε να συναντηθούμε με έναν υπουργό της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, διότι μπορεί να φοράει ένα μπλουζάκι που θα γράφει το όνομα Μακεδονία, με το οποίο εμείς διαφωνούμε.

Δηλαδή πιο σοβαρό είναι το μπλουζάκι το οποίο θα γράφει το όνομα Μακεδονία, από τη συνάντηση με έναν Τούρκο πολιτικό, του οποίου το μπλουζάκι θα γράφει Τουρκία  και δεν θα μας ενοχλεί, αλλά που ξέρουμε ότι τα στρατεύματά τους κατέχουν το 40% του εδάφους της Κύπρου; Είναι μεγάλο λάθος.   Διαπίστωσα ότι αυτό οδηγεί και σε παρεξηγήσεις και σε έλλειψη επαφής και σε αύξηση  του ελλείμματος εμπιστοσύνης. Σας καλώ να ακολουθήσετε το δρόμο που προσπαθούμε να ανοίξουμε. Δηλαδή, ναι μπορούμε με μια χώρα που έχουμε διαφορές να συζητάμε. Όπως κάνουμε με την Τουρκία, όπως κάνει ο Ολμέρτ με τον Αμπάς και μπορούμε να συζητήσουμε κι άλλα θέματα, να ανοίξουμε και άλλα θέματα.

Το πέμπτο μεγάλο λάθος της Κυβέρνησης. Πολύ μεγάλο λάθος. Αποδέχεται μέσα από τις γραμμές έναν σκληρό πυρήνα αδιαλλαξίας, ειδικά στην ελληνική Μακεδονία, ο οποίος δίνει τον τόνο και στέλνει σήματα. Υπάρχει ένας πυρήνας αδιαλλαξίας με το Νομάρχη, το Δήμαρχο Θεσσαλονίκης κι αυτό το λέω γιατί προέρχονται από την παράταξή σας, με το μητροπολίτη που δεν προέρχεται από τη δικιά σας παράταξη, που στέλνει αυτά τα σήματα αντί να αξιοποιήσει τη δυνατότητα να δημιουργήσει σχέσεις. Μιλήσατε για αλυτρωτισμό των γειτόνων μας. Όλον  αυτό τον καιρό, η πιο προκλητική, η πιο εμπρηστική, η πιο αλυτρωτική, η πιο επεκτατική τοποθέτηση έχει γίνει από την πλευρά την ελληνική. Από τη δική μας χώρα. Είναι η τοποθέτηση του κ. Άνθιμου, ο οποίος έβαλε θέμα συνόρων, έβαλε θέμα προσάρτησης εδαφών. Έβαλε θέμα επεκτατικών βλέψεων. Και ακούσαμε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να λέει «δεν άκουσα και δεν διάβασα τέτοια δήλωση». Ζητάμε από σας τοποθέτηση, εδώ μέσα στη βουλή.

Το έκτο σημείο που θέλω να αναφέρω. Πιστεύω ότι έχουμε ένα σύνδρομο κατωτερότητας στην εξωτερική μας πολιτική, ένα σύνδρομο φόβου κι ένα σύνδρομο σαλιγκαριού, που κλείνεται. Θα έλεγα ότι μπορούσε με μια αίσθηση ηγεμονίας, όχι με την έννοια της κυριαρχίας  και της οικονομικής κυριαρχίας, αλλά πολιτικής, για να περάσει η πολιτική ειρήνης και διπλωματίας, να δούμε όλα αυτά τα ζητήματα. Ζητήματα τα οποία συζητάμε επί ώρες, καλύπτουν σελίδες των εφημερίδων, για το αεροδρόμιο Μέγας Αλέξανδρος και για την ιστορία της Μακεδονίας και για όλα αυτά.  Θα μπορούσαμε από μια άλλη σκοπιά, αντί να τα βλέπουμε όλα αυτά ως κίνδυνο, να δούμε ότι μια χώρα, η οποία προκειμένου να αποκτήσει ταυτότητα είναι αναγκασμένη να βρίσκει σημεία αναφοράς σε μία γειτονική χώρα, στην πραγματικότητα, δίνει τη δυνατότητα στη γειτονική χώρα να διαμορφώσει δεσμούς  και σχέσεις τέτοιες, που θα της δώσουν στο τέλος ασφάλεια.

 Αντί να φοβόμαστε για το Μέγα Αλέξανδρο, να το αντιμετωπίζουμε με τον ίδιο τρόπο, που χαιρόμαστε όταν αλλού μελετούν το Θουκυδίδη, τον Ηρόδοτο, τον Ευριπίδη, τον Αισχύλο κλπ  Ξαναλέω, είναι μια πολιτική δική μας που αντί να έχει την αίσθηση της ηγεμονίας, κι εννοώ να περάσει στο χώρο των Βαλκανίων ειρηνικές σχέσεις και σχέσεις αμοιβαίας ασφάλειας, πιέζεται διαρκώς από ένα σύνδρομο κατωτερότητας.

Το έβδομο σημείο. Αδυναμία αξιοποίησης αυτών που είναι μέσα στη ζωή, των επιχειρηματιών. Είδα τους επικεφαλής μεγάλων επιχειρήσεων που έχουν επενδύσει και στον τραπεζικό τομέα, δημοσίων επιχειρήσεων ή σχετικά δημοσίων, όπως είναι η Εθνική Τράπεζα, ιδιωτικών επιχειρήσεων όπως είναι η ΑΛΦΑ, είδα πολλούς μικροεπιχειρηματίες, είδα πολλούς Έλληνες εργαζόμενους, σε έργα που γίνονται στη γειτονική δημοκρατία ή και στο Κόσσοβο, οι οποίοι ανησυχούν,  οι οποίοι θέλουν να απεμπλακούμε απʼ αυτές τις καταστάσεις, οι οποίοι θα ήθελαν να βρεθεί λύση, οι οποίοι κινούνται σε άλλα επίπεδα. Ακούστε τους. Δεν θέλετε να περάσετε τα σύνορα. Μην τα περάσετε. Θα έπρεπε όμως να τα περνάτε, οι Υπουργοί. Ακούστε τους. Φωνάξτε τους να σας πουν τη γνώμη τους. Να σας πουν τις δυνατότητές τους. Ζουν σʼ αυτή τη δημοκρατία.

Το όγδοο σημείο, που θα ήθελα να αναφέρω. Είναι η έλλειψη μέτρων εμπιστοσύνης σε άλλους τομείς. Για πιο λόγο, ενώ υπάρχουν χρηματοδοτήσεις για το περιβάλλον και Ελληνικές, συγκεκριμένα για τη ρύπανση του Αξιού, τα έχουμε εγκαταλείψει αυτά στην τύχη τους; Γιατί να μην ενεργοποιήσουμε τα διασυνοριακά προγράμματα, ή όποια άλλα προγράμματα υπάρχουν, για να υπάρξουν κοινές δράσεις, που θα δημιουργήσουν κλίμα εμπιστοσύνης;

Για πιο  λόγο κα Υπουργέ, έχετε κάνει πιο δύσκολη την έκδοση Visas; Παλιά, επί προηγούμενης κυβέρνησης, δίνονταν και τρίχρονη βίζα στους πολίτες εκεί. Γιατί δεν διευκολύνετε τη βίζα, να  μας δούνε φιλικά, να έρθουν πόροι εδώ στην Ελλάδα. Για τουρισμό έρχονται οι περισσότεροι. Στην Πιερία, στην Θεσσαλονίκη, στις ακτές του Θερμαϊκού. Για ποιο λόγο έχετε κάνει πιο δύσκολο κάτι που είναι αμοιβαία επωφελές, όπου δημιουργεί σχέσεις εμπιστοσύνης.

Ένατο. Η εγκατάλειψη της Μακεδονίας, της ελληνικής Μακεδονίας. Είναι ένας χώρος περιβαλλοντικής, οικονομικής και κοινωνικής υποβάθμισης και

Δέκατο η στάση σας απέναντι στο όνομα. Είπε κάτι ο κ. Μπεγλίτης. Γιατί δεν λέμε την αλήθεια κε Υπουργέ; Εδώ δεν είναι μυστικό ή θέμα διαπραγματεύσεων. Η συζήτηση που γίνεται στα πλαίσια του ΟΗΕ έχει σχέση με το όνομα στο διεθνές επίπεδο κι όχι με το συνταγματικό όνομα. Γιατί το κρύβουμε αυτό. Δεν ξέρουν οι πολίτες ότι δεν συζητάμε περί συνταγματικού ονόματος διότι ο ΟΗΕ δεν το θέτει καν σε συζήτηση αυτό. Γιατί δεν λέμε τα όριά μας, να καταλάβουμε και να δούμε αν είναι τόσο πραγματικό. Αυτό που συζητάμε είναι απλώς η ονομασία τους στο ΝΑΤΟ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στον ΟΗΕ. Στην οποία ονομασία υπάρχει ήδη υπάρχει κάτι διαφορετικό, το FYROM, Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Τόσο τρομακτική αλλαγή θα είναι; Για ποιο λόγο, ενώ κι εμείς υποστηρίζουμε τη σύνθετη ονομασία, το κάνουμε αυτό το θέμα ταμπού και μπαίνουμε στην ίδια παγίδα, που μπαίναμε βάζοντας μόνο σαν κεντρικό θέμα το θέμα του ονόματος, όπως όταν λέγαμε κανένας όρος που έχει σχέση με τον όρο Μακεδονία ή παράγωγό της. Γιατί το κάνουμε ταμπού; Να πούμε ναι. Αγωνιζόμαστε για τη σύνθετη ονομασία, αλλά παράλληλα ψάχνουμε να βρούμε άλλα μέτρα εμπιστοσύνης. Σε μια συζήτηση που κάνεις με μια άλλη χώρα και στο έχει δείξει η διεθνής διπλωματία και η ιστορία της διεθνούς διαπραγμάτευσης, πολλές φορές όταν δεν κλειστείς σε κάτι το οποίο το κάνεις ταμπού, βρίσκεις παράλληλους δρόμους, άλλους δρόμους, για να δώσεις απάντηση στο θέμα.

Δεν είναι θέμα ονόματος. Είναι θέμα εμπιστοσύνης και εγγυήσεων για την ασφάλεια και τη συνύπαρξη αυτών των χωρών. Περνάει και το θέμα το ονόματος, κακώς όμως έχουμε επικεντρώσει στο θέμα του ονόματος. Μπορούμε και πρέπει να ψάξουμε συμπληρωματικούς και παράλληλους δρόμους και να αποφορτίσουμε και να απομυθοποιήσουμε το θέμα αυτό.»

Scroll