Σημεία από την παρέμβαση του αναπληρωτή εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Γρηγόρη Θεοδωράκη, στον τηλεοπτικό σταθμό Blue Sky και στην εκπομπή του Σωτήρη Ξενάκη

Για την τακτική της κυβέρνησης ενόψει του συλλαλητηρίου για τα Τέμπη

Οι αντιφατικές, αλληλοαναιρούμενες έως και αλλοπρόσαλλες δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών όλο αυτό το διάστημα δείχνουν ακριβώς τον φόβο έως και πανικό, θα έλεγα, της κυβέρνησης απέναντι στην κοινωνική αντίδραση και στις λαϊκές εκδηλώσεις. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός μιλώντας στον  κ. Σρόιτερ  σε μια συνέντευξη με  σχετικά ήπιο τόνο, είπε ότι «σέβομαι απόλυτα τους συγγενείς των θυμάτων». «Σκύβω το κεφάλι» είπε, στους γονείς, οι οποίοι «μπορούν να λένε ό,τι θέλουν». Ο ίδιος ο πρωθυπουργός στη συνέντευξή του στην Καθημερινή -γιατί μόνο μέσω συνεντεύξεων μαθαίνουμε τι λέει ο κ. Μητσοτάκης, από τη Βουλή κρύβεται εδώ και ένα μήνα – τι είπε; Μίλησε περί «άναρθρης κραυγής» κλπ. Στο ίδιο διάστημα έχουν βγει κυβερνητικά στελέχη και  εξαπολύουν επιθέσεις εναντίον των συγγενών, προσπαθώντας να διχάσουν και να σπείρουν έναν τοξικό λόγο στην κοινωνία.

Οι πολίτες οι οποίοι πήγαν στο συλλαλητήριο της 26ης Ιανουαρίου και αυτοί που θα έρθουν μεθαύριο, στις 28 Φεβρουαρίου, είναι πολίτες κάθε κοινωνικής τάξης,  κάθε ηλικίας. Είναι πολίτες όμως, που εκφράζουν δυσπιστία απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, απέναντι στην κυβέρνηση η οποία δύο χρόνια τώρα κάνει ό,τι μπορεί για να συγκαλύψει. Θέτουν αίτημα απόδοσης δικαιοσύνης και ζητούν να λάμψει η αλήθεια.

Όταν οι μισοί περίπου άνθρωποι, που ψήφισαν Νέα Δημοκρατία στις προηγούμενες εκλογές, θεωρούν ότι η κυβέρνηση συγκαλύπτει την υπόθεση, όταν έχουμε αυτή την πρωτοφανή κρίση αξιών στη χώρα και θεσμών, με ευθύνη της κυβέρνησης, η κατάσταση δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμό. Από ‘κει και πέρα, εμείς θεωρούμε ότι όταν υπάρχει αυτή η κοινωνική δυσπιστία,  πρέπει η συζήτηση να μεταφερθεί και στη Βουλή; Τα κόμματα είναι φορείς της κοινωνίας. Διαφορετικά πάμε  σε απολίτικες καταστάσεις, που οδηγούν και σε άλλα φαινόμενα. Εμείς καλούμε τον κόσμο στη διαδήλωση χωρίς κομματικά διακριτικά, χωρίς ταμπέλες.

Για τις πολιτικές και τις ποινικές ευθύνες των υπουργών

Υπάρχει μια σκόπιμη σύγχυση από την πλευρά της ΝΔ όσον αφορά τις πολιτικές και τις ποινικές ευθύνες. Οι πολιτικές ευθύνες είναι αυταπόδεικτες. Ο κ. Τριαντόπουλος ήταν υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ. Ούτε υπουργείο είχε από κάτω ούτε υπηρεσία, στον πρωθυπουργό λογοδοτούσε. Από ‘κει και πέρα, οι ποινικές ευθύνες προφανώς θα διερευνηθούν και θα αποδοθούν από τη Δικαιοσύνη. Αλλά για να γίνει αυτό, πρέπει να φτάνουν στη Δικαιοσύνη τα σωστά και  πλήρη στοιχεία, να μην έχουμε μπαζώματα, να μην έχουμε μονταζιέρες, να μην έχουμε αλλοιώσεις. Μόνο τότε θα μπορέσει η Δικαιοσύνη να αποδώσει την αλήθεια.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ

Αυτό το κράτος το πελατειακό, δεν το έφτιαξε ο ΣΥΡΙΖΑ. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έκανε μεγάλη προσπάθεια, γι’ αυτό και άφησε 37 δισ. Ήταν η πιο έντιμη κυβέρνηση που πέρασε από τη χώρα.

Προφανώς και δεν είμαστε ευχαριστημένοι με τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων.. Όμως υπάρχει μια σταθεροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μετά από όλα αυτά που περάσαμε και δεν είναι λίγα.  Εμένα η αίσθησή μου είναι -και βλέποντας και την ελεύθερη πτώση της κυβέρνησης- ότι ο κόσμος δεν έχει πάει αλλού. Απλά, είναι δύσπιστος – και δικαιολογημένα. Περιμένει από εμάς. Εγώ πιστεύω ότι θα μας δώσει δεύτερη ευκαιρία. Αρκεί να είμαστε όπως πρέπει, κοντά στην κοινωνία. Το ξεκινήσαμε ήδη με τεκμηριωμένες, με σοβαρές προτάσεις: για την ακρίβεια, για τα καρτέλ, για τις τράπεζες, για τους αγρότες, για τον 13ο και 14ο μισθό στο Δημόσιο, για τους δανειολήπτες με ελβετικό φράγκο κ.α.

Για το θέμα της συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων, νομίζω ότι ήμασταν πάντα  σταθεροί και  συνεπείς. Σε κάθε περίπτωση για εμάς το θέμα αυτό είναι πρώτα απ’ όλα αξιακό. Δεύτερον, θεωρούμε ότι απέναντι σε μια κυβέρνηση που τείνει να αποκτήσει καθεστωτικά χαρακτηριστικά, απαιτείται η συνεργασία. Είναι σταθερή η χείρα συνεργασίας προς τις προοδευτικές δυνάμεις, αλλά προϋπόθεση για όλα αυτά είναι ο ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.

Οι συνεργασίες και οι συγκλίσεις είναι απαραίτητες, σε ένα περιβάλλον το οποίο αυτή τη στιγμή κλίνει  προς την ακροδεξιά. Και η εκλογή του Τραμπ αλλάζει τα δεδομένα στο παγκόσμιο περιβάλλον. Θεωρώ  ότι η συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων  αποτελεί αναγκαία συνθήκη.