Δήλωση του Τομεάρχη Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Βουλευτή Αργολίδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Γιώργου Γαβρήλου, για τις ανακοινώσεις της Κυβέρνησης για την αύξηση του κατώτατου μισθού

Να αλλάξει την ατζέντα προσπαθεί η Κυβέρνηση μέσα από τις ανακοινώσεις για την αύξηση του κατώτατου μισθού. Η αλήθεια όμως είναι ότι καμία ουσιαστική αλλαγή δεν θα δουν οι εργαζόμενοι, ειδικά οι χαμηλόμισθοι. Πρόκειται για άλλον έναν εμπαιγμό του κόσμου της εργασίας, την ώρα που η Κυβέρνηση έχει καταδικάσει όλη την κοινωνία σε παρατεταμένη φτώχια και υποβάθμιση του επιπέδου ζωής.

Έτσι, ενώ από τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου ο Πρωθυπουργός, εν μέσω επικοινωνιακών θριαμβολογιών, μας ανακοίνωσε πως ο κατώτατος μισθός για τον ιδιωτικό τομέα θα λάβει αύξηση ύψους περίπου 6% (880€ μεικτά), αυτό μεταφράζεται σε πολύ λιγότερα από 50 ευρώ τον μήνα και αφορά περίπου 575.000 εργαζόμενους, μόνο! Για, δε, τους δημοσίους υπαλλήλους, η καθαρή αύξηση θα είναι 20 ευρώ μηνιαίως!

Με τις ίδιες φορολογικές κλίμακες, με τον ίδιο και χειρότερο πληθωρισμό τροφίμων και με την κατακόρυφη αύξηση του κόστους ζωής, οι σημερινές ανακοινώσεις του Πρωθυπουργού μόνο απορία δημιουργούν, αν πράγματι έχει αντίληψη της πραγματικότητας που βιώνουν οι εργαζόμενοι στην χώρα.

Πριν ο κ. Μητσοτάκης ισχυριστεί ξανά πως οι εργαζόμενοι τα τελευταία 6 χρόνια ευημερούν, ας μας απαντήσει πρώτα σε αυτά τα στοιχεία:

• Γιατί στην Ελλάδα σήμερα το 60% των εργαζομένων δεν μπορεί να βγάλει το μήνα και ο μισθός τελειώνει τις πρώτες κιόλας βδομάδες;
• Γιατί το 88% των νοικοκυριών αναγκάζεται να μειώσει ακόμη και την αγορά βασικών ειδών διατροφής, για να μπορέσει να την βγάλει μέχρι την επόμενη μηναία πληρωμή;

• Γιατί για 6 στους 10 εργαζόμενους το ενοίκιο και το κόστος θέρμανσης, σπαταλούν πάνω από το 40% του μηνιαίου εισοδήματός τους;
• Γιατί η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων είναι στην προτελευταία θέση της ΕΕ;
• Πώς η αύξηση ύψους 6% στον κατώτατο θα μπορέσει να «ρεφάρει» τις αυξήσεις 16,4% στο γενικό επίπεδο τιμών, 33% στα τρόφιμα, και 17% στην στέγαση που βιώνουμε από το 2020 και μετά;

Και επίσης:

• Γιατί η χώρα μας βρίσκεται στην προτελευταία θέση της ΕΕ αναφορικά με τον λόγο μισθοί/ΑΕΠ, με 35,1%. Όταν στην υπόλοιπη ΕΕ αυτό αντιστοιχεί πάνω από το 48%;
• Γιατί 1 στους 3 εργαζόμενους δεν παίρνει υπερωρίες, παρόλο που τις δουλεύει;
• Γιατί μόνο περίπου το 26% των Ελλήνων εργαζομένων- πιο κάτω από 1 στους 3, δηλαδή- καλύπτονται από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, όταν η Ευρώπη ζητάει να φτάσει το 80% και ο ευρωπαϊκός μέσος όρος αυτή τη στιγμή είναι στο 57%; 

Είναι πλέον κατανοητό πως η Κυβέρνηση έχει εξαντλήσει την αντοχή της κοινωνίας. Δεν υπάρχει χώρος για άλλες κοροϊδίες και αφηγήματα περί δήθεν success story.

Οι Έλληνες εργαζόμενοι ζητούν άμεσα, ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις. Επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων και για την διαμόρφωση του ύψους του κατώτατου μισθού και για την αύξηση του μέσου μισθού. Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων της Κυβέρνησης Μητσοτάκη. Άμεση εφαρμογή των τριετιών. Επαναφορά 13^ου και 14^ου μισθού για το Δημόσιο.