Ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής με θέμα: Ραδιενεργά απόβλητα στη Χαλυβουργία Βόλου

Σύμφωνα με ερώτηση που
κατατέθηκε στην περιφέρεια Θεσσαλίας από τον επικεφαλής της «Θεσσαλίας της
Αλληλεγγύης και της Οικολογίας», Κώστα Πουλάκη, αλλά και σύμφωνα με
δημοσιεύματα Ιταλικών εφημερίδων και του Ιταλικού πρακτορείου ειδήσεων ΑΝΣΑ
στις 27 Ιουνίου, εντοπίστηκε από τις αρχές της Σαρδηνίας πλοίο με ραδιενεργό
φορτίο που μετέφερε απόβλητα από τη “Χαλυβουργία Βόλου” προς καύση.

Συγκεκριμένα, πρόκειται
για το πλοίο “Eilsum”, το οποίο ξεκίνησε από τη “Χαλυβουργία” με
προορισμό την εταιρεία “Portovesme Ltd” (Όμιλος Glencore), που
βρίσκεται στην επαρχία Καρμπόνια – Ιγκλέσιας της Σαρδηνίας. Με την εν λόγω
εταιρεία ο ελληνικός Όμιλος έχει συμβόλαιο για τη διαχείριση αποβλήτων, καθώς
τα επικίνδυνα απόβλητα οδηγούνται σε εγκαταστάσεις του εξωτερικού για
επεξεργασία. Κάθε φορτίο αποβλήτων που οδηγείται σε αυτού του είδους τις
εταιρείες προς ειδική επεξεργασία, ελέγχεται από ειδικά μηχανήματα μέτρησης
ραδιενέργειας.

Όπως αναφέρουν τα
ιταλικά δημοσιεύματα, κατά τη διάρκεια της εκφόρτωσης και του ελέγχου χτύπησε
τρεις φορές ο συναγερμός ραδιενέργειας. Οι υπεύθυνοι της ιταλικής εταιρείας
κάλεσαν ειδικούς από το Ινστιτούτο Φυσικής του Πανεπιστημίου του Κάλιαρι, οι
οποίοι επιβεβαίωσαν την ύπαρξη του ραδιενεργού στοιχείου Καίσιο – 137.

Το πρακτορείο ANSA στα
δημοσιεύματά του αναφέρει ότι το πλοίο “Eilsum” φέρεται να είχε περάσει
από ελέγχους στην Ελλάδα, όμως, κατά τον έλεγχο της ιταλικής εταιρείας χτύπησε
ο συναγερμός της ραδιενέργειας. Αναφέρεται, μάλιστα, ότι τα επίπεδα του Καισίου
– 137 ήταν δύο με τρεις φορές πάνω από το επιτρεπτό όριο.

Οι υπεύθυνοι της
ιταλικής εταιρείας έθεσαν αμέσως σε καραντίνα το πλοίο και ανέστειλαν το
συμβόλαιο συνεργασίας που είχαν υπογράψει με τη “Χαλυβουργία”. Το
πλοίο “Eilsum” με το υπόλοιπο φορτίο, το οποίο μετά τον συναγερμό
ραδιενέργειας που χτύπησε δεν εξετάστηκε, επέστρεψε στην Ελλάδα μετά από εντολή
που έδωσε ο νομάρχης του Κάλιαρι, ενώ τα πέντε σακιά τα οποία ξεφορτώθηκαν, στα
οποία εντοπίστηκε Καίσιο – 137, παραμένουν στις εγκαταστάσεις της εταιρείας για
περαιτέρω έρευνα. Το πλοίο επέστρεψε στον Βόλο την Πέμπτη 5 Ιουλίου.

Η εταιρεία σε ανακοίνωσή
της στις 10 Ιουλίου ισχυρίζεται πως «οι τιμές του ανωτέρω χημικού στοιχείου που
βρέθηκαν στην Ιταλία, είναι σαφώς κάτω των ανώτατων επιτρεπτών ορίων που
προβλέπει τόσο η εθνική όσο και η ευρωπαϊκή νομοθεσία», χωρίς παρόλα αυτά να
αναφέρεται σε λεπτομέρειες.

Η Εθνική Επιτροπή
Ατομικής Ενέργειας στις 11.07.2012 απαντώντας σε σχετικό με το θέμα έγγραφο του
περιφερειάρχη Θεσσαλίας κ. Αγοραστού και αναφερόμενη μόνο στην ακτινοπροστασία
λέει πως δεν υπάρχει πρόβλημα με τους εργαζόμενους και το κοινό διότι σύμφωνα
με τον κανονισμό ακτινοπροστασίας δεν ξεπερνιούνται τα επιτρεπτά όρια (10Bq/g), και αναφέρει πως στα δείγματα που
έλεγξαν στα big bags η συγκέντρωση του Kαισίου 137 ήταν 1,5 Bq/g.

Επειδή

·        
Επικρατεί μεγάλη σύγχυση γύρω από το θέμα και
καμιά διευκρίνιση δεν δόθηκε από το αρμόδιο υπουργείο

·      
οι Ιταλικές αρχές βρήκαν στα αντίστοιχα δείγματα
συγκέντρωση του ραδιενεργού Καισίου 137, πολύ μεγαλύτερη, δηλαδή 3,7 Bq/g, και
έστειλαν πίσω το φορτίο

·      
Εγείρονται ζητήματα σχετικά με την διαχείριση
της τέφρας στην οποία ανιχνεύτηκε το Καίσιο 137 και σχετικά με το ποιοι
εργαζόμενοι έρχονται σε επαφή με την τέφρα

·      
Προκύπτουν ερωτήματα σχετικά με τους ελέγχους
της πρώτης ύλης που μπαίνει στα εργοστάσια της χαλυβουργίας, η οποία πρώτη ύλη
είναι και η πηγή ραδιενεργών στοιχείων σε πολλές περιπτώσεις

·      
Δημιουργούνται απορίες σχετικά με τα όρια που θα
έπρεπε να έχει από χρόνια θεσπίσει η Εθνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας

Για
τους παραπάνω λόγους,

ερωτάται
ο κ. Υπουργός:

 

1.     
Σε
ποιες ενέργειες θα προβεί για να διερευνηθεί απολύτως τι ακριβώς συμβαίνει με
τα ραδιενεργά αυτά κατάλοιπα που βάζουν σε κίνδυνο την υγεία των εργαζομένων
και των πολιτών ;

2.     
Αφορά το
επιτρεπτό όριο 10 Bq/g τη συγκεκριμένη περίπτωση, όπου μιλάμε για τέφρα, την
οποία οι εργαζόμενοι ενδέχεται να εισπνεύσουν; Ή υπάρχει άλλο επιτρεπτό όριο
για την περίπτωση της εισπνοής;

3.     
Γιατί
υπάρχει τέτοια καθυστέρηση στην αντιμετώπιση του προβλήματος από τις ελληνικές
αρχές και το Υπουργείο;

4.     
Που
βρίσκεται αποθηκευμένο το εν λόγω φορτίο και τι προβλέπεται για τη διαχείρισή
του;

5.     
Γιατί η
ΕΕΑΕ, όλα αυτά τα χρόνια, δεν έχει καθιερώσει σαφή όρια για αυτές τις
περιπτώσεις; Δεν θα έπρεπε να είναι σαφώς καθορισμένα από την ελληνική
νομοθεσία;

6.     
Ελέγχεται
η πρώτη ύλη που μπαίνει στα εργοστάσια της Χαλυβουργίας και με ποιό τρόπο; Γιατί
δεν έχουν ακόμη θεσμοθετηθεί οι αναγκαίες διαδικασίες όπως αναφέρεται στην
παράγραφο 3.7 του Κανονισμού Τεχνολογίας Χαλύβων  (ΦΕΚ Β1416/ 17 -7-2008).

 

Επίσης, παρακαλούμε όπως αναφέρατε γραπτώς,
στο πλαίσιο της απάντησής σας, όλες τις διατάξεις (νόμους, Προεδρικά
Διατάγματα, Υπουργικές και Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις κ.α.) της κείμενης
νομοθεσίας που ρυθμίζουν τα θέματα που θίγονται στην ερώτησή μας

 

 

Οι ερωτώντες βουλευτές

Ηρώ Διώτη

Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος

 


Scroll