Ερώτηση βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Θέμα : «Η μερική κατάργηση της ευθύνης του Επικουρικού Κεφαλαίου για αποζημίωση των θυμάτων τροχαίων ατυχημάτων».

ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τους κ. Υπουργούς

    1)Οικονομικών και

    2)Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων  Δικαιωμάτων

   Όπως είναι γνωστό, το Επικουρικό Κεφάλαιο εδώ και πολλά χρόνια, σύμφωνα με τον νόμο και το κοινοτικό δίκαιο, είχε την  αντικειμενική ευθύνη αποζημίωσης των θυμάτων τροχαίων ατυχημάτων από ανασφάλιστα οχήματα αλλά και οχήματα, τα οποία αν και ήταν ασφαλισμένα κατά τον χρόνο  του ατυχήματος στην συνέχεια, είτε πτώχευσε η ασφαλιστική  τους εταιρεία  είτε ανακλήθηκε η άδειά της. Κάλυπτε, έτσι, ένα σημαντικό κενό στην νομοθεσία για τα τροχαία ατυχήματα.

   Σύμφωνα με τροπολογία στο σχέδιο νόμου για την «Κύρωση Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου περί της τροποποίησης του τελευταίου εδαφίου της παρ.1 του άρθρου 3 ν. 3986/ 2011 και άλλες διατάξεις», το οποίο κατατέθηκε στην Βουλή  την 5-10-2012 από τον κ. Υπουργό Οικονομικών, προβλέπονται ριζικές αλλαγές στο νομοθετικό καθεστώς του Επικουρικού Κεφαλαίου στην κατεύθυνση της συρρίκνωσης της αστικής ευθύνης του προς τα θύματα των τροχαίων ατυχημάτων.

   Ήδη, η Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδας έχει ασκήσει οξεία κριτική στις προβλεπόμενες αλλαγές. 

   Κατά πρώτον, προβλέπεται το ακατάσχετο της περιουσίας του Κεφαλαίου. Έτσι, οι όποιες δικαστικές αποφάσεις σε βάρος του δεν θα μπορούν να εκτελεσθούν χωρίς την συναίνεσή του, δημιουργώντας έτσι σοβαρό κίνδυνο να μένουν ανικανοποίητα όλα τα δικαιώματα αποζημίωσης από ατύχημα, όπου δεν υπάρχει ασφαλιστική εταιρεία και ο υπαίτιος οδηγός δεν έχει περιουσία, και μάλιστα ακόμη και τα θανατηφόρα.

   Κατά δεύτερον, καταργείται πλήρως  η υποχρέωση του Κεφαλαίου να καλύπτει την χρηματική ικανοποίηση για ηθική βλάβη ή ψυχική οδύνη. Έτσι, όμως, παραβιάζεται σαφώς  το δικαίωμα στην προστασία της προσωπικότητας (με βάση τον Αστικό Κώδικα αλλά και το άρθρο 2 παρ.1 Σ), το οποίο ασκείται από τον ίδιο τον  παθόντα ή την οικογένειά του σε περίπτωση θανατηφόρου ατυχήματος. Δηλαδή προκρίνεται η αποζημίωση σε υλικές ζημίες και μηδενίζεται ο ανθρώπινος πόνος, αντίληψη η οποία είναι απαράδεκτη και απάνθρωπη.

 Κατά τρίτον, εισάγεται πλαφόν στο ύψος αποζημίωσης από το Επικουρικό Κεφάλαιο, όταν η εταιρεία του υπαιτίου έχει πτωχεύσει ή ανακληθεί η άδειά της, συγκεκριμένα ως τα 100.000 ευρώ και με κλιμακωτή υποχρέωση του Κεφαλαίου ανάλογα με το συνολικό ύψος αποζημίωσης  μέχρι το πολύ το 70 % της ζημίας. Η διάταξη αυτή αφήνει ακάλυπτα σε πολύ  μεγάλο βαθμό  ιδίως τα θύματα αλλά και τους  υπαίτιους οδηγούς, οι οποίοι ήταν ασφαλισμένοι κατά τον χρόνο του ατυχήματος και βλάπτονται τα περιουσιακά ασφαλιστικά τους δικαιώματα. Η ρύθμιση παραβιάζει ευθέως  την Κοινοτική Οδηγία 84/5/ΕΟΚ, η οποία απαιτεί την  πλήρη αποζημίωση του θύματος, τουλάχιστον στα πλαίσια της ασφαλιστικής υποχρέωσης.

   Κατά τέταρτον,  προβλέπεται αναδρομική εφαρμογή των διατάξεων αυτών σε ανοικτές/εκκρεμείς  δίκες, πράγμα που καταργεί ή συρρικνώνει ήδη κεκτημένα δικαιώματα, κατά τρόπο ευθέως αντισυνταγματικό και αντίθετο με την πάγια νομολογία του Αρείου Πάγου.  

   Τέλος, είναι σαφές ότι η συρρίκνωση της ευθύνης αποζημίωσης του Κεφαλαίου θα οδηγήσει σε σωρεία δικών, αστικών και ποινικών,  κατά των υπαιτίων οδηγών, προκαλώντας κοινωνική αναστάτωση και μεγάλη καθυστέρηση στην ήδη επιβαρυμένη  απονομή της Δικαιοσύνης.

   Οι ρυθμίσεις αυτές συμβαδίζουν με μια γενικότερη πολιτική μη προστασίας και εγκατάλειψης  της υγείας, της σωματικής ακεραιότητας και της ζωής υπό το καθεστώς των μνημονιακών μέτρων. Μια αντίληψη στενά ταμειακού οφέλους του κράτους καταργεί σε μεγάλο βαθμό την αποκατάσταση των άμεσων προσβολών από τροχαία ατυχήματα αλλά και την πρόνοια για την μελλοντική αξιοπρεπή διαβίωση  των θυμάτων σοβαρών τροχαίων ατυχημάτων (αναπηρίες, άρση ικανότητας εργασίας δια βίου κλπ). Τα δικαιώματα αυτά ανάγονται άμεσα στην ύπαρξη και λειτουργία κοινωνικού κράτους στην χώρα μας.  Επίσης, παραβιάζεται κατάφωρα το δικαίωμα των θυμάτων στην προστασία της προσωπικότητάς τους και στην κάλυψη της ηθικής βλάβης τους. Ενώ η δικαστική προστασία των θυμάτων γίνεται απολύτως ατελέσφορη. Έτσι, κατεδαφίζεται συνολικά το σύστημα ασφάλισης από τροχαία ατυχήματα (ν. 489/ 1976).

          Ερωτώνται οι κ. Υπουργοί :

1)    Τι προτίθεται να πράξει έκαστος από αυτούς για την απόσυρση αυτής της τροπολογίας από το προαναφερθέν σχέδιο νόμου.

2)    Τι προτίθεται να πράξει έκαστος από αυτούς για την διατήρηση και ενίσχυση της λειτουργίας του Επικουρικού Κεφαλαίου και την άρτια κάλυψη των θυμάτων τροχαίων ατυχημάτων.

Αθήνα 15.10.2012

Οι ερωτώντες βουλευτές

Σταύρος Ν. Κοντονής

Ζωή Ν. Κωνταντοπούλου

Scroll