Η Κρήτη κατέχει όχι μόνο τα εθνικά, αλλά και τα ευρωπαϊκά ρεκόρ, για το πώς ΔΕΝ πρέπει να γίνονται τα δημόσια έργα.

Αν λάβει κανείς υπόψη τους χρόνους, τις υποσχέσεις, τις εξαγγελίες και τα δελτία τύπου για τον Βόρειο Οδικό Άξονα Κρήτης (ΒΟΑΚ) θα περίμενε κανείς να έχει ολοκληρωθεί πλήρως αυτό το έργο.

Σήμερα έλαβε χώρα άλλη μια φιέστα με πρωταγωνιστή τον κ. Μητσοτάκη με την υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης για το τμήμα Χανιά – Ηράκλειο του ΒΟΑΚ.

Φθάσαμε από το προεκλογικό «ο ΒΟΑΚ θα γίνει» στους κατοίκους της Κρήτης το 2019, με 6 χρόνια καθυστέρηση, 3 Υπουργούς στο τιμόνι του Υποδομών & Μεταφορών και παρότι υπήρχαν όλα τα απαραίτητα χρηματοδοτικά εργαλεία για να γίνει το έργο, στο να ακολουθηθεί τελικά ο σχεδιασμός που είχε γίνει επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Σχεδιασμός τον οποίο η ΝΔ, ως αντιπολίτευση, είχε πολεμήσει με ψέματα και λάσπη.

Με δύο, όμως, μεγάλα ερωτηματικά:

Τα διόδια, σε ποια έκταση και πού, και το τελικό κόστος του έργο.

Αφού βάζουν διόδια στους Κρητικούς ποια θα είναι τα ανταποδοτικά οφέλη στην τοπική κοινωνία;

• Υπογράφηκε η σύμβαση για το τμήμα του έργου χωρίς να έχουν ολοκληρωθεί οι μελέτες και οι απαλλοτριώσεις που απαιτούνται για το οδικό δίκτυο.
• Το αρμόδιο Υπουργείο επιμένει να μην ενημερώνει τι ποσοστό απαλλοτριώσεων έχει υλοποιηθεί από το Καστέλλι Χανίων μέχρι την Χερσόνησο Ηρακλείου. Το ζήτημα των απαλλοτριώσεων είναι κρίσιμο για το τελικό κόστος του έργου, αφού η μη ολοκλήρωσή τους, όταν κυρωθεί η σύμβαση στην Βουλή, στοιχειοθετούν ευθύνη του Δημοσίου και δικαίωμα των εργολάβων να αξιώσουν και να πάρουν αποζημιώσεις λόγω των καθυστερήσεων. Θα την «πληρώσει» δηλαδή ο φορολογούμενος.

Να θυμίσουμε ότι πρώτος νόμος  που ψήφισε η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήταν ο νόμος για το Επιτελικό Κράτος το 2019.

Όπως αποδεικνύεται τελικά το επιτελικό κράτος ούτε αποτελεσματικό είναι, ούτε καλό συντονισμό έχει, ούτε τα έργα προχωρούν ταχύτερα και με διαφάνεια, όπως έλεγε ο κ. Μητσοτάκης.