Ο λαός μας έθεσε πάρα πολύ ψηλά τον πήχη μέσα από τη διεκδίκησή του και
μέσα από την ετυμηγορία του στις δυο εκλογικές αναμετρήσεις. Τον πήχη των
διεκδικήσεων απέναντι στην τρόικα και την Ε.Ε. Με λύπη παρακολουθώ ότι τα τρία
μνημονιακά κόμματα που πήραν εντολή να κυβερνήσουν εξαντλήσαν όλο το σχεδιασμό
τους στην αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ και στην αποδόμηση του προγράμματος του
ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ και σʼ αυτές τις υψηλές απαιτήσεις διεκδίκησης και
επαναδιαπραγμάτευσης, όπως και οι ίδιοι βιάστηκαν να πουν προεκλογικά, δεν
έχουν κανένα σχέδιο και καμιά οργάνωση. Ο λαός έβαλε ψηλά τον πήχη για τη
Σύνοδο Κορυφής στις 28 του μήνα, όμως βλέπω ότι αυτόν τον πήχη δεν θα τον ρίξει
η κυβέρνηση, αλλά δεν θα τον ρίξει γιατί δεν θα προσπαθήσει καν να τον υπερβεί
και θα περάσει από κάτω. Και το λέω αυτό με λύπη, διότι τέτοιες ευκαιρίες δεν
θα έχουμε πολλές από δω και στο εξής. Όσο περνάει ο καιρός, οι ευκαιρίες θα
συρρικνώνονται δραματικά. Αυτοί φαίνεται ότι βρίσκονται σε ένα καθεστώς
νηφαλιότητας, ψυχραιμίας, αναμονής. Μακάρι να μην δικαιωθούμε και να έχουμε άδικο,
αλλά απʼ ότι φαίνεται όχι μόνο έτοιμοι για διαπραγμάτευση δεν ήταν αλλά ούτε
καν έτοιμοι να συγκροτήσουν με επάρκεια ένα κυβερνητικό σχήμα. Ας ελπίσουμε ότι
δεν θα πάνε χαμένες οι δυνατότητες που δημιουργήθηκαν από τους αγώνες, το λαό
και τη λαϊκή ετυμηγορία, διότι η Ελλάδα δικαιούται μιας άλλης ευκαιρίας
προκειμένου να αντιμετωπίσει τα οξύτατα δημοσιονομικά της προβλήματα που δεν
αντιμετωπίζονται με την πιστή εφαρμογή των μνημονίων που μας οδηγούν στη
χρεοκοπία.