Ερώτηση

Προς τους κ.κ. Υπουργούς

Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας  

Θέμα: «Άδικος αποκλεισμός των υπερηλίκων που λαμβάνουν σύνταξη γήρατος, από το επίδομα ετέρου προσώπου»

Το επίδομα Ετέρου Προσώπου, το οποίο είναι γνωστό και ως Επίδομα Απόλυτης Αναπηρίας ή Επίδομα Συμπαράστασης, χορηγείται σε συνταξιούχους λόγω αναπηρίας, καθώς και στους τυφλούς συνταξιούχους λόγω γήρατος, εφόσον η Υγειονομική Επιτροπή ΚΕ.Π.Α. γνωματεύσει ότι αυτοί βρίσκονται, διαρκώς, σε κατάσταση, η οποία απαιτεί συνεχή επίβλεψη, συμπαράσταση και περιποίηση ετέρου προσώπου, ανεξαρτήτως του ποσοστού αναπηρίας τους. Το συγκεκριμένο επίδομα δίνεται σε συντάξεις αναπηρίας, θανάτου ή τυφλούς με σύνταξη γήρατος και αφορά τον ίδιο τον συνταξιούχο και κανέναν άλλον. Δεν χορηγείται, όμως, στις  συντάξεις γήρατος.

Βρισκόμαστε, λοιπόν, μπροστά στο τραγικό φαινόμενο πολλών υπερηλίκων συμπολιτών μας για τους οποίους ενώ η αρμόδια Υγειονομική Επιτροπή κρίνει ότι χρήζουν βοήθειας και συμπαράστασης ετέρου προσώπου, λόγω της βαριάς κατάστασης της υγείας τους, καθώς πιστοποιούνται με ποσοστά αναπηρίας, άνω του 67%, να μην δικαιούνται το εν λόγω επίδομα γιατί λαμβάνουν σύνταξη γήρατος.

Επειδή το 2023 το 26,1% του πληθυσμού της χώρας μας δηλαδή 2,65 εκατομμύρια των συμπολιτών μας ζούσε κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ σύμφωνα με την Eurostat, η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων καταλαμβάνει την προτελευταία θέση στην ΕΕ των 27, πάνω μόνο από τη Βουλγαρία.

Επειδή 1 στα 3 νοικοκυριά (35,2%) ξοδεύει πάνω από το 40% του διαθέσιμου εισοδήματός του για την κάλυψη των στεγαστικών και των καθημερινών του αναγκών επιβίωσης, δηλ. για ενοίκιο, δάνειο, ρεύμα, νερό, θέρμανση-ψύξη.

Επειδή η φροντίδα των συμπολιτών μας που βρίσκονται στην γ’ ηλικία δεν πρέπει να αποτελεί «ατομική ευθύνη» της κάθε οικογένειας, αλλά υποχρέωση της Πολιτείας.

Επειδή η συνεχής επιμήκυνση του προσδόκιμου ζωής έχει οδηγήσει στη μεγάλη αύξηση του ποσοστού των ηλικιωμένων στον γενικότερο πληθυσμό και αυτό είχε ως συνέπεια τη δημιουργία νέων αναγκών αλλά  και νέων προκλήσεων που πρέπει να αντιμετωπιστούν με δικαιοσύνη σε επίπεδο νομοθετικών ρυθμίσεων.

Επειδή το άρθρο 28 της ΣΔΑμεΑδεσμεύει τα κράτη μέλη να αναγνωρίζουν το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία για ένα ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης καθώς και το δικαίωμα της συνεχούς βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσής τους, συνεπώς, τα κράτη οφείλουν να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για την προστασία και την προώθηση αυτού του δικαιώματος, χωρίς διάκριση λόγω της αναπηρίας.

Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί

1. Ποιες νομοθετικές πρωτοβουλίες σκοπεύουν να αναλάβουν προκειμένου να αρθεί η αδικία εις βάρος των υπερήλικων συμπολιτών μας, οι οποίοι λαμβάνουν σύνταξη γήρατος και για το λόγο αυτό εξαιρούνται από το επίδομα ετέρου προσώπου, παρά  την πιστοποίηση της αναπηρίας τους και την διαπίστωση της ανάγκης τους για συμπαράσταση ετέρου προσώπου;
2. Πώς σκοπεύουν να εξασφαλίσουν την αξιοπρεπή διαβίωση των υπερήλικων συμπολιτών μας, οι οποίοι χρήζουν συμπαράστασης ετέρου προσώπου, λόγω πιστοποιημένης αναπηρίας τους, ειδικά στις σημερινές συνθήκες του αυξημένου κόστους ζωής;

Οι ερωτώντες Βουλευτές

Νοτοπούλου Αικατερίνη

Ακρίτα Έλενα

Αποστολάκης Ευάγγελος

Αυλωνίτης Αλέξανδρος-Χρήστος

Βέττα Καλλιόπη

Γαβρήλος Γεώργιος

Γιαννούλης Χρήστος

Δούρου Ειρήνη

Θρασκιά Ουρανία

Καλαματιανός Διονύσης

Κασιμάτη Νίνα

Μάλαμα Κυριακή

Μεϊκόπουλος Αλέξανδρος

Μπάρκας Κωνσταντίνος

Ξανθόπουλος Θεόφιλος

Παναγιωτόπουλος Ανδρέας

Πούλου Παναγιού

Τζάκρη Θεοδώρα

Τσαπανίδου Πόπη

Φάμελλος Σωκράτης

Ψυχογιός Γεώργιος