Ομιλία Γιώργου Παπαηλιού στην Ολομέλεια της Βουλής επί του Ν/Σ του Υπ. Εργασίας

Κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου και εξ αφορμής της τροπολογίας του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου για τη χορήγηση άδειας διαμονής και εργασίας για τους εργάτες μετανάστες γίναμε μάρτυρες του ανταγωνισμού στη δεξιά και ακροδεξιά πολυκατοικία για το ποιός είναι ο περισσότερο ακραία δεξιός, επικαλούμενη η κάθε πλευρά έναντι των άλλων (πλευρών) δηλώσεις ή πράξεις που έγιναν απ` αυτές στο, μακρινό ή πολύ πρόσφατο, παρελθόν.
Και σε όλα αυτά, η σκιά του Α. Σαμαρά είναι παρούσα, αφού, με τη γνωστή δήλωσή του, εμφανίζεται ως εφιάλτης για την κυβέρνηση.
Κύριε Υπουργέ, «σπείρατε ανέμους και θερίζετε θύελλες».
Καλά ξεμπερδέματα!
Το νομοσχέδιο συνιστά αντιμεταρρύθμιση και το κοινωνικό αποτύπωμά της είναι εν πολλοίς αρνητικό.
Συμπερασματικά, η συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία, αφενός δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κόσμου της εργασίας και των απομάχων της, αφετέρου λειτουργεί προς όφελος μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων.
Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει «το ίδιο τροπάρι το γνωστό», δηλαδή τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της.

Ο βουλευτής Αρκαδίας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Γιώργος Παπαηλιού, μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής, για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας «Αναμόρφωση επαγγελματικής ασφάλισης ……»):, είπε, μεταξύ των άλλων, τα εξής:

Με το νομοσχέδιο, που πραγματεύεται και τροποποιεί τον δεύτερο πυλώνα του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, την επαγγελματική ασφάλιση, μεθοδεύεται η αλλοίωσή της.

Το νομοσχέδιο εισάγεται προς ψήφιση εν μέσω μιάς ιδιαίτερα δυσμενούς κατάστασης για τους ασφαλισμένους και συνταξιούχους. Αυτή η κατάσταση έχει οδηγήσει στην απαξίωση της επαγγελματικής ασφάλισης, και όχι η «έλλειψη κουλτούρας αποζημίωσης»!, όπως ισχυρίζονται κυβερνητικά στελέχη.’

Το νομοσχέδιο δεν προσφέρει κάτι ουσιαστικό και πάντως προσφέρει ολίγα στην ενίσχυση της προστασίας των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων και δεν αντιμετωπίζει τα ζέοντα προβλήματα.

Επιχειρείται μία συνολική αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου που διέπει την επαγγελματική ασφάλιση, με σημαντικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας των Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης (ΤΕΑ).

Συγκεκριμένα, η εποπτεία και ο έλεγχος λειτουργίας του μεταφέρονται στην Τράπεζα της Ελλάδος από το κράτος με το τριμερές σχήμα Υπουργείο Εργασίας-Εθνική Αναλογιστική Αρχή-Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς που διαχειρίζεται τις εισφορές των εργαζομένων και εργοδοτών.

Τα ΤΕΑ εξομοιώνονται φορολογικά, μέσω της φορολόγησης των παροχών τους, με τα ομαδικά συνταξιοδοτικά ασφαλιστήρια συμβόλαια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών, καθώς θεσπίζονται κλίμακες παρακράτησης φόρου από τις συνταξιοδοτικές παροχές των ΤΕΑ. Η φορολόγησή τους ισχύει και για τα υφιστάμενα ΤΕΑ που λειτουργούν ήδη στο πλαίσιο του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, και αριθμούν συνολικά χιλιάδες ασφαλισμένους.

Η θεσμοθέτηση-η εξομοίωση των ΤΕΑ με τα ομαδικά συνταξιοδοτικά ασφαλιστήρια συμβόλαια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών, αντίκειται στον χαρακτήρα των ΤΕΑ ως «ταμείων» κοινωνικού σκοπού σε αντίθεση με τις ασφαλιστικές εταιρείες που έχουν κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Μάλιστα εξαιρούνται οι ασφαλιστικές εταιρίες από την υποχρέωση που έχουν τα ΤΕΑ να ενημερώνουν την εποπτική αρχή, αν δεν καταβληθούν οι προβλεπόμενες εισφορές. Αυτό ομολογήθηκε και από τον Υπουργό, που, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, είπε ότι θα φέρει μετά από κάποιο χρονικό διάστημα ρύθμιση, που να διορθώνει την παραπάνω διάκριση (υπέρ των ασφαλιστικών εταιριών). Γιατί, όχι τώρα ;

Με το νομοσχέδιο, τίθεται εν αμφιβόλω η υπόσταση των Αλληλοβοηθητικών Ταμείων, αφού αίρεται η υποχρεωτικότητα της ασφάλισης σ΄ αυτά, με τρόπο που να πλήττεται η ανταποδοτικότητα των παροχών τους και εν τέλει να μην τους δίδεται η δυνατότητα να παραμείνουν βιώσιμα.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι εργαζόμενοι-ασφαλισμένοι στα Αλληλοβοηθητικά Ταμεία κινδυνεύουν να εγκλωβιστούν σε ένα ασφαλιστικό καθεστώς με δυσμενέστερους όρους από αυτό που αρχικά είχαν επιλέξει, μετά από μονομερή παρέμβαση του κράτους που δεν συμμετέχει στη χρηματοδότηση αυτών των Ταμείων, ούτε επικαλείται λόγους βιωσιμότητάς τους, για να δικαιολογήσει την εκ μέρους του παραβίαση της συνταγματικά προστατευόμενης συμβατικής ελευθερίας εργοδοτών και εργαζομένων που τα οικοδόμησαν με κοινή απόφαση και μικτό από εκπροσώπους τους διοικητικό σχήμα.

Με το νομοσχέδιο, καταργείται η πρόβλεψη για περικοπή 30 % στις αποδοχές των συνταξιούχων σε περίπτωση που εργάζονται και τους δίδεται πλέον η δυνατότητα, να εργάζονται παράλληλα με τη λήψη της σύνταξης. Η πρόβλεψη αυτή αφενός ανοίγει την κερκόπορτα για την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, όπως έχει διαφανεί από τοποθετήσεις κυβερνητικών στελεχών και τη γνωστή δήλωση του αρμόδιου Υφυπουργού Εργασίας.

Όμως νοείται παροχή εργασίας μετά τα 67 έτη, αφού δημιουργούνται ζητήματα υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων και επιπλέον προβλήματα θέσεων εργασίας με τους νεώτερους. Στη σημερινή συγκυρία οι συνταξιούχοι αναγκάζονται να εργαστούν λόγω χαμηλών εισοδημάτων, ακρίβειας και των εξοντωτικών πολιτικών της Κυβέρνησης.

Πάντως η υποχρεωτική παρακράτηση του 60 % της σύνταξης μέχρις ότου το χρέος μειωθεί στο ποσό των 20.000 ευρώ θα προκαλέσει προβλήματα επιβίωσης (τουλάχιστον) στους χαμηλοσυνταξιούχους

Με το νομοσχέδιο εισάγεται η έννοια του ενεργού ΑΜΚΑ ως προϋπόθεσης για την πρόσβαση των ανασφάλιστων σε δωρεάν υπηρεσίες υγείας του ΕΣΥ. Η ρύθμιση αυτή αποτελεί άλλο ένα εμπόδιο για την πρόσβαση στο ΕΣΥ. Και αυτό, παρότι, σύμφωνα και με τον ΠΟΥ αλλά και το Σύνταγμα της χώρας μας, η πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας πρέπει να είναι καθολική, απροϋπόθετη και ανεμπόδιστη.

Η νέα διάταξη αντιτίθεται στις αρχές της ισότητας, της μη διάκρισης, της αλληλεγγύης και της ισονομίας. Θέτοντας εμπόδια στην πρόσβαση, απειλείται η δημόσια υγεία.

Πρόκειται για το δεύτερο νομοθετικό μέτρο που λαμβάνει η κυβέρνηση με σκοπό να περιορίσει την πρόσβαση των ανασφάλιστων στις υπηρεσίες του ΕΣΥ. Το πρώτο ήταν η εξαίρεση από τη δυνατότητα πρόσβασης των ανασφάλιστων σε ιδιώτες ιατρούς, κατευθύνοντάς τους έτσι (τους ανασφάλιστους) αποκλειστικά στις δομές του ΕΣΥ, με συνέπεια να επιτείνεται η ήδη τεράστια συμφόρησή του.

Το νομοσχέδιο συνιστά αντιμεταρρύθμιση και το κοινωνικό αποτύπωμά της είναι εν πολλοίς αρνητικό.

Συμπερασματικά, η συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία, αφενός δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κόσμου της εργασίας και των απομάχων της, αφετέρου λειτουργεί προς όφελος μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων.

Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει «το ίδιο τροπάρι το γνωστό», δηλαδή τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της.

.