ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τους κ.κ. Υπουργούς
Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
Περιβάλλοντος και Ενέργειας

ΘΕΜΑ: «Άμεση και επιτακτική ανάγκη χαρακτηρισμού του ελαιοπυρήνα ως υποπροϊόν της ελαιοκομίας»

Ο ελαιοπυρήνας προκύπτει ως αποτέλεσμα της διαδικασίας παραγωγής ελαιολάδου από τα ελαιοτριβεία. Αποτελεί την πρώτη ύλη για τα πυρηνελαιουργεία καθώς από την επεξεργασία του λαμβάνεται πυρηνέλαιο σε ακατέργαστη μορφή, το οποίο κατόπιν ραφιναρίσματος μετατρέπεται σε βρώσιμο προϊόν το «πυρηνέλαιο» ενώ το αποδιδόμενο πυρηνόξυλο αποτελεί καύσιμο στερεάς βιομάζας.
Με την KYA 4187-266-2012 (B` 1275, Παράρτημα Ι, σημείο Ζ8,) οι ελαιοπυρήνες χαρακτηρίστηκαν, ως στερεά απόβλητα της παραγωγικής διαδικασίας, και έκτοτε ο αποχαρακτηρισμός τους από απόβλητα της παραγωγικής διαδικασίας της έκθλιψης σε υποπροϊόντα της ελαιοκομίας, αποτελεί ένα σοβαρό ζήτημα για την Ελληνική ελαιοκομία το οποίο έχει τεθεί επανειλημμένως τόσο από επαγγελματίες του κλάδου, όσο και από τα θεσμικά του όργανα προς τις αρμόδιες Υπηρεσίες.
Σε επίσημη τοποθέτηση της Δ/νσης Μεταποίησης & Π.Ε. Τροφίμων Φυτ. Παραγωγής αναφορικά με το θέμα «χαρακτηρισμός του ελαιοπυρήνα» (υπ.αρ.1895/45984 – 14.04.2016 έγγραφο) αναφέρεται ότι «ο ελαιοπυρήνας, πληροί τους όρους που θέτει το αρ.5 της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ για να θεωρηθεί μια ουσία ή αντικείμενο που προκύπτει από μια διαδικασία παραγωγής υποπροϊόν και όχι απόβλητο των ελαιοτριβείων προκειμένου να διασφαλισθεί η ιχνηλασιμότητα και η ασφάλεια του πυρηνέλαιου στην περίπτωση που το πυρηνέλαιο προορίζεται για διατροφή.»
Παράλληλα, σύμφωνα με το υπ’ αρ. 5811/22-04-2016 έγγραφο του ΕΦΕΤ « τα απόβλητα μιας παραγωγικής μονάδας τροφίμων είναι μη χρήσιμα προϊόντα τα οποία προορίζονται για απόρριψη» ενώ «τα πυρηνελαιουργεία συνιστούν εγκατάσταση παραγωγής μεταποιημένων τροφίμων τα οποία εκτός των άλλων διέπονται από τη νομοθεσία περί τροφίμων. Ως εκ τούτου, οι ελαιοπυρήνες δε θεωρούνται ως υγρά απόβλητα του ελαιοτριβείου, αλλά αντίθετα ως υποπροϊόν της παραγωγής ελαιολάδου με εμπορική αξία το οποίο με κατάλληλη επεξεργασία οδηγεί σε παραγωγή τροφίμου».
Λαμβάνοντας υπόψη τις ανωτέρω διαπιστώσεις και τεκμηριώσεις από τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΑΑΤ για τον χαρακτηρισμό του ελαιοπυρήνα ως υποπροϊόν αλλά και το γεγονός ότι το ΥΠΕΝ συμπεριλαμβάνει τον ελαιοπυρήνα στο Ηλεκτρονικό Μητρώο Αποβλήτων (ΗΜΑ), καθίσταται πλέον επιβεβλημένη η αναγκαιότητα μιας ενιαίας προσέγγισης σε Εθνικό επίπεδο αναφορικά με το χαρακτηρισμό του ελαιοπυρήνα ως υποπροϊόν.

Επειδή δεν υπάρχει ενιαία εθνική προσέγγιση και ο χαρακτηρισμός του ελαιοπυρήνα ως απόβλητο τον εντάσσει στο θεσμικό πλαίσιο που διέπει τα απόβλητα και όχι τα υποπροϊόντα.
Επειδή ο χαρακτηρισμός του ελαιοπυρήνα ως απόβλητο δυσφημεί και υποβαθμίζει την πραγματική του αξία ως πρώτη ύλη για την παραγωγή του πυρηνέλαιου που είναι βρώσιμο προϊόν καθώς και για όλα τα προϊόντα στα οποία αυτό συμμετέχει.
Επειδή η έλλειψη ενιαίας προσέγγισης σε Εθνικό επίπεδο ως προς το χαρακτηρισμό του ελαιοπυρήνα διαταράσσει την αγορά και προκαλεί σύγχυση στους ελαιοπαραγωγούς , στους πυρηνελαιουργούς, και στις επιχειρήσεις βιοαερίου.
Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:
Σε ποιες ενέργειες προτίθενται να προβούν προκειμένου να αποχαρακτηριστεί ο ελαιοπυρήνας από απόβλητο της παραγωγικής διαδικασίας της έκθλιψης και να χαρακτηριστεί ως υποπροϊόν της ελαιοκομίας ώστε να υπάρξει ενιαία εθνική προσέγγιση αντιμετώπισης του;

Οι ερωτώντες Βουλευτές

Κόκκαλης Βασίλειος

Ακρίτα Έλενα
Αυλωνίτης Αλέξανδρος – Χρήστος
Γαβρήλος Γεώργιος
Δούρου Ρένα
Ζαμπάρας Μίλτος (Μιλτιάδης)
Κασιμάτη Νίνα
Κοντοτόλη Μαρίνα
Μάλαμα Κυριακή
Μαμουλάκης Χάρης
Μεϊκόπουλος Αλέξανδρος
Μπάρκας Κωνσταντίνος
Παναγιωτόπουλος Ανδρέας
Παπαηλιού Γεώργιος
Πούλου Παναγιού
Σαρακιώτης Ιωάννης
Χρηστίδου Ραλλία