Ο Πάρις Καλημερίδης δεν ήταν απλά ένας καλός και ευγενικός συνάδελφος.
Ήταν ο πατριάρχης του μπασκετικού ρεπορτάζ στη Θεσσαλονίκη. Πρόλαβε το μπάσκετ των ανοικτών γηπέδων, πριν γίνει επαγγελματικό και φιλοξενηθεί στα μεγάλα σαλόνια της Ευρώπης. Όταν ο Άρης με τον Γκάλη, τον Γιαννάκη και τα άλλα παιδιά έβαζαν πετράδια στο στέμμα του «αυτοκράτορα», ο Πάρις έβαζε τρίποντα στα δισέλιδα σαλόνια της «Θεσσαλονίκης» και στο αθλητικό παρκέ της ΕΡΤ3.
Δεν έχανε πόντο «εντός και εκτός πεδιάς» στο ρεπορτάζ του μπάσκετ του ΑΡΗ.
Μέχρι να κρεμάσει τη φανέλα, ήταν πρώτος σκόρερ, αφού πάντα είχε αυτό το κάτι παραπάνω στο καθημερινό και επίπονο παιχνίδι αναζήτησης της είδησης, ακόμη και από τα άδυτα των αποδυτηρίων.
Τον αποχαιρετώ και τον ευχαριστώ θερμά-σχεδόν είκοσι χρόνια μετά- για την γενναιόδωρη προσφορά της γνώσης και του αρχειακου υλικού του για το ΑΡΧΕΙΟ της ΕΡΤ3 «Νίκος Γκάλης, κι εγένετο μπάσκετ»
Λένε ότι χωρίς τον Γκάλη, το μπάσκετ της Θεσσαλονίκης δεν θα είχε γράψει ιστορία. Χωρίς τον Καλημερίδη δεν θα υπήρξε ο ραψωδός για να την περιγράψει με τον χαρακτηριστικό Σαλονικιώτικο τόνο.
Καλό ταξίδι