.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω από το Βήμα αυτό δημόσια συγγνώμη από την «καμένη γενιά», τη γενιά των παιδιών μας. Η γενιά μας, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, είναι υπόλογη στην ιστορία, καθώς με τις συμπεριφορές της κατασπατάλησε από τη μια το μόχθο των γονιών της και από την άλλη ναρκοθέτησε το μέλλον των παιδιών της. Είναι ωστόσο, νομίζω, άδικο το να επιρρίπτω επί δικαίων και αδίκων την πέτρα του αναθέματος. Διότι μέλη αυτής της γενιάς είμαστε όλοι εμείς, του ΣΥΡΙΖΑ, που χωρίς να συμμετέχουμε στο πάρτι της διαφθοράς και της διαπλοκής, με φωνή βοώντων εν τη ερήμω μάταια επισημαίναμε την επερχόμενη κοινωνική καταστροφή.
Μέσα μαζικής ενημέρωσης που κυριάρχησαν κατά τις μεταπολιτευτικές δεκαετίες, διαπλεκόμενα με κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και επίορκους ωνητούς πολιτικούς, συνέθεσαν το τρίγωνο των Βερμούδων, οδηγώντας τη χώρα στο μεγαλύτερο κοινωνικό ναυάγιο της νεότερης ιστορίας μας.
Η δική μας ευθύνη βρίσκεται στο ότι, παρά τις αντιδράσεις μας, δεν καταφέραμε να αποτρέψουμε την επερχόμενη καταστροφή. Μοιραίο συνακόλουθο, η χρεοκοπία της χώρας μας και η λαίλαπα των μνημονίων, των μνημονίων που την πατρότητα και την ιδιοκτησία τους, με απύθμενο θράσος διεκδικούσε και με απίθανο κομπασμό διαλαλούσε ο Αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Άδωνις.

Το αποτέλεσμα; Κοινωνική κατερείπωση δίκην καταστρεπτικού φυσικού φαινομένου, εφιαλτικοί δείκτες αυτής της καταστροφής, 25% απώλεια του εθνικού εισοδήματος, 27% ανεργία με 60% ανεργία των νέων, ολοσχερής αποβιομηχάνιση, συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης στον πρωτογενή τομέα, καταστροφή της μεσαίας και μικρομεσαίας τάξης, καθώς ρίχτηκε στον κοινωνικό Καιάδα, με ατελείωτα λουκέτα των επιχειρήσεών της.
Το πιο οδυνηρό; Η φυγή των προικισμένων νέων επιστημόνων στο εξωτερικό, ανυπολόγιστη απώλεια της υπεραξίας σε ανθρώπινο δυναμικό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα τον Προϋπολογισμό του 2019. Η Κυβέρνησή μας, στοιχισμένη στις εξαγγελίες του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη λίγες μέρες μετά την 21η Αυγούστου, ημέρα εξόδου από τις μνημονιακές δεσμεύσεις, έχοντας εξασφαλίσει με θυσίες του ελληνικού λαού τον απαιτούμενο δημοσιονομικό χώρο, προέβη σε μια σειρά ανακουφιστικών για την κοινωνία μέτρων.
Ενδεικτικά αναφέρω: Κατάργηση των διατάξεων περί μειώσεων στις συντάξεις. Μείωση από 1η Ιανουαρίου του 2019 κατά 33% των ασφαλιστικών εισφορών για κύρια σύνταξη ελεύθερων επαγγελματιών, αυτοαπασχολούμενων και αγροτών. Αυτό αφορά 250.000 άτομα. Ρυθμίσεις για τον ΕΝΦΙΑ με μείωση έως 30%, κάτι που αφορά 3.500.000 συμπολίτες μας. Νέα βάση υπολογισμού της μηνιαίας εισφοράς για ασφαλισμένους έμμισθους, δικηγόρους, μισθωτούς, μηχανικούς και γιατρούς με σημαντικές ελαφρύνσεις. Δυνατότητα απασχόλησης ανέργων στο πλαίσιο προγραμμάτων κοινωφελούς απασχόλησης. Ρυθμίσεις για την επέκταση του προγράμματος «Σχολικά Γεύματα» στα εσπερινά γυμνάσια και λύκεια. Εξαίρεση από την καταβολή του τέλους επιτηδεύματος για αγρότες, μέλη αγροτικών συνεταιρισμών και άλλες κατηγορίες δικαιούχων. Εφάπαξ καταβολή των αναδρομικών σε εν ενεργεία και συνταξιούχους ένστολους, δικαστικούς λειτουργούς, ιατρικό, διδακτικό και καλλιτεχνικό προσωπικό. Επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών για νέους κάτω των 25 ετών. Προσλήψεις 3.000 και πλέον ατόμων για το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι». Επιδότηση του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών για νέους μισθωτούς στον ιδιωτικό τομέα έως 25 ετών σε βάθος διετίας, 50% από 1η Ιανουαρίου του 2019 και 100% από 1η Ιανουαρίου του 2020.
Τα παραπάνω μέτρα, μαζί με πολλά ακόμη που δεν έχω τον χρόνο να αναφέρω, αφήνουν ανάγλυφο το κοινωνικό μας αποτύπωμα.
Οι τοποθετήσεις των συναδέλφων της Αντιπολίτευσης, με προεξάρχοντες τους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, επιχειρούν να αναδείξουν μια εξωπραγματική κατάσταση. Ο πολιτικός λόγος της Νέας Δημοκρατίας, γυμνός από επιχειρήματα, σε έκδηλη αναντιστοιχία με την κοινωνική πραγματικότητα, μηρυκάζει λέξεις κενές πολιτικού περιεχομένου -«παροχολογία», «υποσχεσιολογία»- δηλητηριάζοντας με ανυπόστατες καταγγελίες σε βάρος της Κυβέρνησης την πολιτική ζωή του τόπου, υποδηλώνοντας έτσι την απώλεια της απαιτούμενης σοβαρότητας και ευθύνης που οφείλει να έχει η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Άθλια καταγραφή του πιο διχαστικού πολιτικού λόγου η ύβρις του κ. Μητσοτάκη απέναντι στον Πρωθυπουργό της χώρας, τον οποίον αποκάλεσε προδότη. Αναρωτιέμαι μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο πολιτικός του ξεπεσμός.
Την πολιτική σοβαρότητα της Νέας Δημοκρατίας έρχεται να διασώσει ο πάτρωνας του κυρίου Μητσοτάκη, ο πολιτικός του πάτρωνας, ο κύριος Άδωνις, ο άνθρωπος που με τον παραληρηματικό του λόγο οδήγησε τη Νέα Δημοκρατία στις παρυφές της ακατανόμαστης πολιτικής παράταξης ή επί το ορθότερον εγκληματικής οργάνωσης.
Μιας και ο λόγος για τον κύριο Άδωνι, άραγε το εγχείρημά του περί κυνών αριστείας τί αποτέλεσμα επέφερε τελικά; Κατάφεραν τελικά τα συμπαθέστατα τετράποδα να συνομιλήσουν στην ομηρική διάλεκτο με τον Άργο του Οδυσσέα; Επιτέλους, ζητείται σοβαρότης, κύριε Αντιπρόεδρε. Και η ελαφρότητα του «είναι» έχει και τα όρια της. Το τερματίσατε.
Θα πω λίγα λόγια και για το ΚΙΝΑΛ. Άκουσα το πρωί τον κ. Μανιάτη να λέει ότι η Κυβέρνησή μας είναι εσώκλειστη. Εσώκλειστη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, δεν είναι η Κυβέρνησή μας. Εσώκλειστη στην κυριολεξία είναι η ιδιότυπη κυβέρνηση του Κορυδαλλού, την οποίαν απαρτίζουν προς στιγμή επτά πρώην πρωτοκλασάτα στελέχη σας.
Θα ήταν ωστόσο απρέπεια και ανεπίτρεπτο έλλειμμα αντικειμενικότητας να παραλείψω να αναφερθώ σε προσωπικότητες όπως αυτές του Σάκη Πεπονή, του Γιάννη Χαραλαμπόπουλου, του Παρασκευά Αυγερινού και μιας πλειάδας πολιτικών στελεχών του χώρου σας που κόσμησαν την πολιτική ζωή της νεότερης ιστορίας μας. Αυτά για την αποκατάσταση της πραγματικότητας.
Κλείνοντας, θα ήθελα να επισημάνω ότι η γνώση και η κρίση της κοινωνίας, καθώς και το ένστικτο της κοινωνικής αυτοσυντήρησης μάς οδηγούν στην πεποίθηση ότι στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές η κοινωνική πλειοψηφία θα μας εμπιστευτεί και πάλι την κατάθεση των προϋπολογισμών του κράτους για άλλα τέσσερα χρόνια. Μπορείτε να περιμένετε.
Ευχαριστώ.