Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, διαπιστώνω ότι παρά το γεγονός ότι όλα τα καταστροφολογικά σενάρια, που προβάλατε εσείς, κύριοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αλλά και του ΠΑΣΟΚ, έχουν καταρρεύσει, επιμένετε. Θα έλεγα ότι ζείτε στον κόσμο σας και πάντως όχι στον κόσμο της πραγματικότητας. Εμείς δεν είπαμε ότι δεν υπάρχουν προβλήματα. Δεν προβάλαμε ποτέ –μακριά από εμάς!- τα success stories.
Και βεβαίως, υπάρχουν δυσκολίες. Όμως, αυτές τις δυσκολίες προσπαθούμε με τις πολιτικές μας που αποτυπώνονται και στον προϋπολογισμό του 2019 να τις ξεπεράσουμε και φυσικά να ανοίξουμε έναν νέο δρόμο για τη χώρα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τον Αύγουστο του ’18 έκλεισε ο κύκλος τη δημοσιονομικής προσαρμογής με την έξοδο της χώρας από τις μνημονιακές πολιτικές λιτότητας. Αυτή η έξοδος δεν είναι μια τυπική διαδικασία. Πρόκειται για ουσιαστική εξέλιξη. Η χώρα ανακτά σταδιακά σημαντικά περιθώρια και βαθμούς άσκησης αυτόνομης οικονομικής πολιτικής. Αυτό αποδεικνύεται και από τα μέτρα που ψηφίστηκαν πρόσφατα, αλλά και αυτά που πρόκειται να ψηφιστούν από τη Βουλή και τα οποία διαμορφώνουν τη νέα πραγματικότητα στη χώρα μας.
Το έτος 2018, ως συνέχεια των προηγουμένων χρόνων διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, χαρακτηρίστηκε από την περαιτέρω βελτίωση της δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας, την αξιοσημείωτη βελτίωση όλων των οικονομικών δεκτών εμπιστοσύνης, την αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας, τη μείωση της ανεργίας από το δυσθεώρητο 27% και το 60% για τους νέους που είχε εκτοξευθεί επί κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ σε ποσοστό 18,6% και την αύξηση της απασχόλησης, τη μικρή, αλλά αισθητή βελτίωση του δείκτη μισθών και τη μείωση των εισοδηματικών ανισοτήτων, όπως επίσης και τη μείωση της απειλής ακραίας φτώχειας. Τέλος, το υπερπλεόνασμα του οικονομικού αποτελέσματος που επετεύχθη, έχει οδηγήσει και έχει παράσχει στην Κυβέρνηση το περιθώριο απόδοσης μέρους αυτού του υπερπλεονάσματος, με τη μορφή κοινωνικού μερίσματος σε εκείνες τις κατηγορίες πολιτών που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη.
Ο κρατικός προϋπολογισμός του έτους 2019 είναι ο πρώτος προϋπολογισμός δημοσιονομικής επέκτασης μετά από μία δεκαετία. Το δε έτος 2019 θα είναι το πρώτο, από το 2010, πλήρες έτος άσκησης της οικονομικής πολιτικής, εκτός του πλαισίου των προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής.
Ο προϋπολογισμός στον οποίο αποτυπώνεται η αλλαγή του μίγματος δημοσιονομικής πολιτικής, αποσκοπεί στην ενίσχυση του διαθέσιμου εισοδήματος νοικοκυριών και στη διαμόρφωση όρων για την ενίσχυση της υγιούς επιχειρηματικότητας, με τη σταδιακή και μόνιμη μείωση των φορολογικών βαρών, αλλά και τη μείωση για νοικοκυριά και επιχειρήσεις και τη μείωση ασφαλιστικών εισφορών για συγκεκριμένες επαγγελματικές κατηγορίες. Όπως, επίσης, και με τις επικείμενες αυξήσεις του κατώτατου μισθού, την κατάργηση του υποκατώτατου και επιπλέον με την επαναφορά της συλλογικής αυτονομίας των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Επιπλέον, ο προϋπολογισμός αποσκοπεί στην υποστήριξη της βιώσιμης ανάπτυξης με την ενίσχυση στοχευμένων και συγκεκριμένων αναπτυξιακών δράσεων και την τόνωση της απασχόλησης, ιδίως των νέων.
Σχεδιάζονται και υλοποιούνται και θα συνεχίσουν να υλοποιούνται τμηματικά προγράμματα για την καταπολέμηση της ανεργίας, ιδίως των νέων, με κύριες δράσεις την απασχόληση για άνεργους πτυχιούχους ΑΕΙ και ΤΕΙ, την επιχορήγηση επιχειρήσεων για την απασχόληση νέων ανέργων αποφοίτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε κλάδους έξυπνης εξειδίκευσης και παραγωγικής δραστηριότητας, νέες ολοκληρωμένες παρεμβάσεις για κατάρτιση, πρακτική άσκηση και πιστοποίηση που συνδέονται με δυναμικούς κλάδους παραγωγικής δραστηριότητας που αποτελούν και κλάδους αιχμής. Παρεμβάσεις επαγγελματικής ενδυνάμωσης και δράσεις κατάρτισης για νέους επιστήμονες.
Όλα αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο πλαίσιο του νέου αναπτυξιακού υποδείγματος που προωθείται, στηρίζονται στην παραγωγική λογική, στη γνώση, στην καινοτομία, στην εξωστρέφεια και στην κοινωνικά δίκαιη διανομή του παραγόμενου πλούτου και αντιδιαστέλλονται προς το οικονομικό μοντέλο του παρελθόντος που στηριζόταν στον δανεισμό και τις εισαγωγές.
Περιλαμβάνονται δε στο ολιστικό αναπτυξιακό πρόγραμμα, που θέτει στόχους, προτεραιότητες και συγκεκριμένες δράσεις, οι οποίες εντάσσονται στους άξονες της κοινωνικά δίκαιης παραγωγικής ανασυγκρότησης που προωθούνται.
Τέλος, ο προϋπολογισμός αποσκοπεί στην αντιμετώπιση με τρόπο στοχευμένο χρόνιων ελλειμμάτων στον τομέα της κοινωνικής προστασίας, με τον μετασχηματισμό του επιδοματικού μοντέλου πρόνοιας για τα ευάλωτα μέλη της κοινωνίας σε μοντέλο καθολικής φροντίδας και αλληλεγγύης για όλους.
Οι πυλώνες επί των οποίων στηρίζεται και θα στηριχθεί η αναπτυξιακή πολιτική είναι η οικονομική σταθερότητα, η βιώσιμη ανάπτυξη με την προώθηση της ψηφιακής οικονομίας, ιδίως στην ψηφιοποίηση του δημόσιου τομέα, την προσέλκυση επενδύσεων, τη διαμόρφωση ευνοϊκών όρων για την ενίσχυση νέων επιχειρήσεων και τη στροφή της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας σε παραγωγικές επενδύσεις, την ενίσχυση της εξωστρέφειας στη βάση της αξιοποίησης των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας, με επίκεντρο τον πρωτογενή τομέα, συνδυαστικά με τη μεταποίηση αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, τον τουρισμό, την ενέργεια και τη στήριξη του ανθρώπινου κεφαλαίου και των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Επίσης, είναι η ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς, με μείωση των κοινωνικών και περιφερειακών ανισοτήτων, η υποστήριξη των απομονωμένων ορεινών και νησιωτικών περιοχών, η προώθηση της οικολογίας, της κυκλικής, της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, χωρίς αποκλεισμό των συμπολιτών μας που διαμένουν στην ξεχασμένη Ελλάδα από τις υπηρεσίες εκπαίδευσης, κατάρτισης, υγείας και κοινωνικής προστασίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τελειώνοντας θέλω να επισημάνω ότι με τον πρώτο μεταμνημονιακό προϋπολογισμό τίθενται οι βάσεις και δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για το νέο παραγωγικό πρότυπο, βάσει του οποίου θα πορευτεί τα επόμενα χρόνια η χώρα.

Αυτό λαμβάνει σάρκα και οστά με πολιτικές για την κοινωνική αλληλέγγυα οικονομία, τις ενεργειακές κοινότητες και την ενίσχυση συνεταιριστικών συλλογικών, ομαδικών σχημάτων στον πρωτογενή τομέα και όχι μόνο. Το 2019 είναι έτος αλλεπάλληλων πολλαπλών εκλογικών αναμετρήσεων. Σε όλες και στα αντίστοιχα επίπεδα θα συγκρουστούν δύο διαφορετικές πολιτικές επιλογές που αντιστοιχούν σε διαφορετικούς πόλους. Η νεοφιλελεύθερη πολιτική εκφράζεται από τη συντηρητική παράταξη που, δυστυχώς, έχει ενσωματώσει και ακροδεξιές θέσεις τείνοντας να μεταλαγεί σε ένα ακραία νεοσυντηρητικό σχήμα, στο οποίο τον τόνο δίνουν οι εκπρόσωποι της ακροδεξιάς. Δυστυχώς, όμως, εκφράζεται και από τους νεοφιλελεύθερους ή σοσιαλδημοκράτες του ΠΑΣΟΚ που εν ονόματι της επιθυμίας και της επιδίωξής τους να υποστεί στρατηγική ήττα ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν στην πολιτική αντιπαράθεση όλα τα μέσα, θεμιτά και αθέμιτα.

Η νεοφιλελεύθερη επιλογή σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχει αντανάκλαση στις οπισθοδρομικές δυνάμεις της ξενοφοβικής ακροδεξιάς. Η άλλη επιλογή, η προοδευτική, η αριστερή, αναδεικνύει και εφαρμόζει πολιτικές που αποσκοπούν στην κοινωνικά δίκαιη ανασυγκρότηση της χώρας.
Τέλος, είναι τα διακυβεύματα που τίθενται τόσο στη χώρα μας, όσο και στην Ευρώπη. Σε αυτά επιχειρεί να δώσει απαντήσεις ο Προϋπολογισμός του 2019 και οι πολιτικές που θα ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι, αλλά και μετά τις εκλογικές αναμετρήσεις του προσεχούς έτους, στις οποίες ο λαός θα κληθεί να δώσει τις απαντήσεις που πρέπει, διότι έχει και μνήμη και κρίση.
Ο λαός δεν θα επιτρέψει την παλινόρθωση όσων οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία και άνοιξαν τον δρόμο στην επιτροπεία και τα μνημόνια. Και «ο νοών νοείτω».