.

Ολόκληρη η ομιλία από τα πρακτικά της βουλής

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, λόγοι ιστορικοί, πολιτιστικοί, γεωπολιτικοί και οικονομικοί επιβάλλουν τη χάραξη εξωστρεφούς εθνικής στρατηγικής στον χώρο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Η ενίσχυση και η εμβάθυνση των διμερών σχέσεων, που αναβαθμίζουν τη διεθνή θέση της χώρας, είναι αυτονόητο ζητούμενο, αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα χρόνια προβλήματα και εκκρεμότητες.
Ένα από αυτά είναι το επίδικο της σημερινής μας συζήτησης. Η θετική στάση της χώρας μας για είσοδο των βαλκανικών χωρών στην ευρωπαϊκή οικογένεια, οι διεθνείς πρωτοβουλίες των τελευταίων χρόνων και τα μνημόνια συνεργασίας του Υπουργείου Εξωτερικών με τα αντίστοιχα των χωρών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης ενισχύουν τη θέση μας και θεμελιώνουν αμοιβαίες σχέσεις εμπιστοσύνης και καλής γειτονίας.
Τα Βαλκάνια αποτελούσαν πάντα το ιστορικό βάθος του ελληνισμού και της ελληνικής επιχειρηματικότητας. Σήμερα δραστηριοποιούνται στις χώρες των Βαλκανίων χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις. Ειδικότερα, στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας οκτώ επιχειρήσεις ελληνικών συμφερόντων περιλαμβάνονται στον κατάλογο των διακοσίων μεγαλύτερων επιχειρήσεων της γείτονας χώρας, σύμφωνα με το περιοδικό CAPITAL, με κύκλο εργασιών που αντιστοιχεί στο 7% του συνόλου.
Από τις αρχές του 2000 η Ελλάδα βρισκόταν στην πρώτη θέση από πλευράς ξένων επενδύσεων στη FYROM. Οι ελληνικές επενδύσεις δημιούργησαν τριάντα χιλιάδες θέσεις εργασίας και υπερβαίνουν σήμερα το 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ.
Το εμπόριο μεταξύ των δύο χωρών το 2016 ανήλθε στα 800 εκατομμύρια ευρώ και οι εξαγωγές μας ξεπερνούν τα 600. Ο πετρελαϊκός τομέας, η τσιμεντοβιομηχανία, η καπνοβιομηχανία, τα τρόφιμα και τα ποτά, τα έτοιμα ενδύματα, τα μάρμαρα, οι αλυσίδες λιανεμπορίου και ο τραπεζικός τομέας ηγεμονεύονται από επιχειρήσεις ελληνικών συμφερόντων. Ειδικό, όμως, βάρος αποκτούν και τα τρέχοντα ενεργειακά project που καθιστούν τη χώρα μας παράγοντα-κλειδί για τον ενεργειακό εφοδιασμό του γειτονικού κράτους, αλλά και της ευρύτερης περιοχής.
Η σταθερότητα του γειτονικού μας κράτους, η φιλία και η στενή συνεργασία έχουν, όπως γίνεται κατανοητό από τα παραπάνω, κεφαλαιώδη σημασία για τη χώρα μας που βρίσκεται στην πεντάδα των εμπορικών εταίρων και ξένων επενδυτών της FYROM.
Τα πράγματα θα ήταν ενδεχόμενα καλύτερα για εμάς εάν δεν υπήρχε το πρόβλημα με το όνομα, ένα μεγάλο ζήτημα που έχει χρονίσει δραματικά και αδικαιολόγητα και βρισκόταν τελματωμένο, κάτι που εξυπηρετούσε πολλαπλά συμφέροντα άλλων χωρών, κυρίως της Τουρκίας, και υπονόμευε τα δικά μας.
Η Τουρκία τα τελευταία χρόνια έχει επενδύσει σημαντικά ποσά σε πολλές χώρες των Βαλκανίων, ασκώντας σε βάθος τη στρατηγική του νεοοθωμανισμού με σημαία το Ισλάμ. Στη FYROM οι επενδύσεις της στράφηκαν κυρίως σε υποδομές, υγεία, εκπαίδευση και αγροτικό τομέα.
Η παρούσα συμφωνία εξυπηρετεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα εθνικά μας συμφέροντα, ενισχύει και εμβαθύνει τη συνεργασία σε όλους τους τομείς, όπως είναι η γεωργία, η άμυνα, η ενέργεια, το περιβάλλον, η βιομηχανία, ο τουρισμός, η εκπαίδευση, η υγεία και η διασυνοριακή συνεργασία. Το παράδειγμα Ελλάδας-Βουλγαρίας, κυρίως στην ανάπτυξη κοινών δικτύων, είναι ενδεικτικό των πετυχημένων δράσεων κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι δύο χώρες αποτελούν στα Βαλκάνια παράδειγμα φιλικών σχέσεων που βασίζονται στις κοινές ευρωπαϊκές αρχές και αξίες. Ας αναλογιστούμε τις αρνητικές συνέπειες του εμπάργκο της δεκαετίας του 1990, τις παλινωδίες και τα λάθη του Προγράμματος Ανασυγκρότησης των Βαλκανίων, την οπισθοχώρηση της εξωστρέφειας και τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης που μας οδήγησαν σε πλήρη απομόνωση και οικονομικό μαρασμό.
Πόσες ευκαιρίες έχουμε απωλέσει με δικά μας λάθη και παραλείψεις στο ζωτικό για εμάς χώρο της νοτιοανατολικής Ευρώπης; Το βλέπουμε σήμερα ευδιάκριτα μέσω του μακροπεριφερειακού προγράμματος Adriatica.
Δεν δικαιούται κανείς σήμερα, που βγαίνουμε από την οκταετή κρίση και την αυστηρή επιτροπεία, να βάζει εμπόδια στην εξωστρεφή πορεία της χώρας και την ανάπτυξη. Εξωστρέφεια και ανάπτυξη είναι έννοιες αλληλένδετες και συμπληρωματικές. Πώς θα στηρίξουμε την εξωστρέφεια χωρίς ισχυρές διμερείς και πολυμερείς σχέσεις, χωρίς σεβασμό στους διεθνείς κανόνες, χωρίς αμοιβαίες υποχωρήσεις και συμβιβασμούς, χωρίς φιλικές σχέσεις με τους άλλους λαούς, ιδίως τους γείτονές μας;
Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Είναι ο πυρήνας της σύγχρονης πατριωτικής σκέψης μακριά από εθνικιστικές υστερίες, αλλοπρόσαλλες πολιτικές. Είναι η υπεύθυνη στάση μιας δημοκρατικής χώρας που σκέφτεται και αγωνιά για το μέλλον των παιδιών της.
Θα ήταν παράλειψή μου στο σημείο αυτό να μην αναφερθώ στη μεγάλη συμβολή του Οικουμενικού Πατριαρχείου σε ό,τι αφορά την εκκλησία της FYROM, που αποκήρυξε τον τίτλο της σχισματικής εκκλησίας της Μακεδονίας επιστρέφοντας τον παλαιότερο, αυτόν της Αρχιεπισκοπής Αχρίδας.
Η παρούσα συμφωνία ολοκληρώνει τα αναγκαία βήματα...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Νικόλαος Βούτσης): Παρακαλώ πολύ, ο χρόνος σας έχει τελειώσει, κύριε συνάδελφε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ: ...μεταξύ δύο χωρών που δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα. Και όπως τα παλιά γεφύρια ένωναν λαούς, πολιτισμούς και θρησκείες σε όλα τα Βαλκάνια, έτσι και τώρα η εν λόγω Συμφωνία συνθέτει ενωτικά και δημιουργικά.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας.