15/06/2018

Ομιλία του Γ. Δημαρά στη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας στην κυβέρνηση

Οι διαφορετικές προσεγγίσεις στο θέμα

 

1.Η συναισθηματική προσέγγιση.

Διδαχτήκαμε από την ιστορία για την αρχαία Μακεδονία , τον Φίλιππο και τον Μέγα Αλέξανδρο που είχε δάσκαλο τον μεγάλο φιλόσοφο Αριστοτέλη.

Ο Μέγας Αλέξανδρος διέδωσε τον Αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό σ’ ανατολή και άλλες κατευθύνσεις.

Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων δεν αισθάνεται καλά όταν μία άλλη χώρα εμφανίστηκε ως κληρονόμος αυτής της ιστορίας.

Η συναισθηματική όμως προσέγγιση δεν λύνει πολιτικά κανένα θέμα

Η συναισθηματική προσέγγιση είναι κατανοητή και σεβαστή.

Δεν πρέπει να είναι αυτή που οδηγεί τις διεθνείς σχέσεις της χώρας και τις σχέσεις καλής γειτονίας.

 

 

2.Η Εθνικιστική προσέγγιση

Τι λένε οι εθνικιστές ;

Δεν συζητάμε τίποτα, κανένα όνομα, καμία παραχώρηση, συζητάμε μόνο να αλλάξουν το όνομά τους και να το πούνε όπως θέλουν αλλά μην περιλαμβάνεται η λέξη Μακεδονία.

Αν τους ρωτήσεις «μα όλος ο κόσμος τους λέει σκέτο “Μακεδονία”» απαντάνε «δεν μας νοιάζει, εμείς θα τους λέμε όπως θέλουμε.

Αυτή η θέση συνοδεύεται μερικές φορές και από πολεμικές κραυγές. Αυτή είναι η άποψη των εθνικιστών.

Εθνικιστές όμως υπάρχουν και από την άλλη πλευρά, στην FYROM , που δεν θέλουν και εκείνοι κανένα συμβιβασμό και καμιά σύνθετη ονομασία.

Θέλουν το σκέτο Μακεδονία,που διεκδικούν ξένα σύμβολα, ξένη ιστορία, τον ήλιο της Βεργίνας, τον Μέγα Αλέξανδρο και κάνουν κατακτητικά όνειρα.

 

Οι ομοϊδεάτες εθνικιστές, σε τέτοια ζητήματα δεν κατανοούν ο ένας τον άλλον.

Εάν ήταν στις Κυβερνήσεις θα οδηγούσαν τις χώρες σε πολέμους.

Δηλαδή συνάντηση Εθνικιστών στην εξουσία = Πόλεμος.

Αυτό τα κατανοούν οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής;

Το κατανοούν οι έλληνες πολίτες;

 

Αυτές οι πολιτικές θέσεις είναι λανθασμένες γιατί ; δεν λογαριάζουν την συνεχώς εξελισσόμενη και μεταβαλλόμενη πραγματικότητα, είναι εκτός τόπου και χρόνου.

Είναι ζημιογόνες για την Πατρίδα και τους Πολίτες ακόμη και τότε που οι εκφραστές δίνουν όρκους πίστης στο Έθνος και την Πατρίδα.

Τέτοιες θέσεις μας μεταφέρουν πίσω στον Μεσαίωνα.

 

3. Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΌΤΗΤΑ.

 

Στην Ευρώπη, χώρες με αιώνιες αντιθέσεις και συγκρούσεις, κατάλαβαν ότι το κοινό όφελος είναι η συνεννόηση, η αλληλοκατανόηση και η λύση των αντιθέσεων δια της συνεργασίας.

Έτσι εξαφανίστηκαν τα σύνορα μεταξύ Γαλλίας – Γερμανίας – Βελγίου - Ολλανδίας - Αυστρίας – Ιταλίας κ.λ.π.

Έχουμε μεγάλες περιόδους Ειρήνης.

Έχουμε αύξησης του βιοτικού επιπέδου.

Έχουμε περισσότερη δημοκρατία και ατομικά δικαιώματα.

 

Έχουμε βέβαια και επιχειρηματικές διασυνδέσεις και επενδύσεις.

Η έννοια του «δικού μου» ή της δικής μου πατρίδας είναι διαφορετική σήμερα.

Η Παγκοσμιοποίηση άλλαξε τους όρους είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει.

Ελληνικές επιχειρήσεις είναι εγκατεστημένες στην πόλη των Σκοπίων και σε άλλες περιοχές της FYROM.

Στην Πατρίδα μας, οι Τράπεζες ελέγχονται από ξένους, οι επικοινωνίες ΟΤΕ –COSMOTE, κινητή τηλεφωνία, τα μεγάλα ξενοδοχεία, οι υπεραγορές, τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, η ενέργεια και πολλά άλλα τα έχουν ξένοι.

Ποια είναι η Πατρίδα σήμερα;

Ποιος είναι ο εχθρός;

Είναι το μικρό Κράτος, τμήμα της Αρχαίας Μακεδονίας, που κατοικείται εδώ και 1400 χρόνια από ένα μείγμα εθνοτήτων με πλειοψηφία αυτό το λαό σλαβικής καταγωγής;

Αυτοί είναι οι εχθροί;

 

4.Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΟΠΤΙΚΗ στο ζήτημα.

 

Επειδή ο Πλανήτης δεν είχε σύνορα, οι άνθρωποι έστησαν κάποτε φράκτες προστασίας, που σήμερα είναι άχρηστοι ως προστασία , τα αεροπλάνα και οι ρουκέτες ξεπέρασαν εκείνα τα τείχη.

Τα ποτάμια, οι θάλασσες, τα δάση δεν έχουν φυσικά σύνορα.

Με τη FYROM έχουμε το ίδιο ποτάμι ( Αξιός, Βαρδάρης).

Η ρύπανση του αέρα και της θάλασσας δεν έχει σύνορα.

Η κλιματική αλλαγή δεν έχει σύνορα.

Κάποτε λοιπόν πρέπει να υπερβούμε αυτόν τον τρόπο σκέψης, να πάψουμε να κοιτάμε με τα γυαλιά του 19ου αιώνα.

 

Ποιο είναι τα ζητούμενα σήμερα;

-Η προστασία του πλανήτη είναι το μείζον .

Οι θάλασσες , τα ποτάμια, οι λίμνες, τα υπόγεια νερά, τα δάση, οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις και η κλιματική αλλαγή με τις σοβαρές συνέπειες είναι ο μεγάλος και κοινός κίνδυνος.

-Η Ειρήνη (σεβασμός στα σύνορα).

-Η συνεργασία των λαών για το Περιβάλλον, τις συγκοινωνίες, το εμπόριο, την εκπαίδευση, τον πολιτισμό, την άμυνα, τα νέα ζητήματα και προκλήσεις (πρόσφυγες, φοροδιαφυγή, λαθρεμπόριο, εγκληματικότητα κ.α.).

 

Αυτά έχουμε στο μυαλό μας , όταν διαπραγματευόμαστε.

Οι συνθήκες κρίσης στην φύση απαιτούν υπερβάσεις και σύγχρονες αναλύσεις.

Φωνές και ομιλίες σαν του συναδέλφου Γεωργαντά, εισηγητή της Ν.Δ. που απευθύνονται στο συναίσθημα και όχι στη λογική, εκμεταλλεύονται το θυμικό του απλού λαού που διακατέχεται από αγνά πατριωτικά συναισθήματα, το κάνουν όμως για ψηφοθηρικούς λόγους, είναι δηλαδή ο ορισμός τουλαϊκισμού. Aυτοί οι λόγοι δεν έχουν καμία ωφελιμότητα.

 

Η Ν.Δ. και η ακροδεξιά δεν φαίνεται να κατανοούν αυτά τα θέματα.

5.Η συγκεκριμένη συμφωνία:

Είναι συμφωνία υπό την αίρεση πολλών προαπαιτούμενων που πρέπει να γίνουν για να κυρωθεί.

Οι ι πολύπλοκες συμφωνίες κατά κανόνα περιέχουν εγερσιμότητες.

 

Η σημερινή πραγματικότητα που δεν μπορεί να αγνοηθεί.

140 χώρες έχουν αναγνωρίσει το σκέτο Μακεδονία και ποιες είναι αυτές οι χώρες;

Είναι οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ρωσία, το Ηνωμένο Βασίλειο, είναι οι μεγαλύτερες του Κόσμου.

Ποιος ευθύνεται για αυτό;

Ο ΣΥΡΙΖΑ; ή αυτοί που διαχειρίστηκαν την εξωτερική πολιτική όλα αυτά τα χρόνια και τώρα λένε άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.

Τώρα κάνουν ότι αγνοούν την πραγματικότητα, βάζουν το κεφάλι στην άμμο σαν την στρουθοκάμηλο.

Τι λένε;

Ας μη λυθεί τώρα το πρόβλημα εάν δεν τα δεχτούν όλα αυτά που ζητάμε. Ας παραμείνει , δεν βιαζόμαστε.

Γιατί άλλαξαν θέση στη Ν.Δ. ;

-Γιατί λείπει το θάρρος να πουν την αλήθεια στον λαό.

-Γιατί έκανε μια ακροδεξιά στροφή υπό την σκιά Σαμαρά και των πρώην βουλευτών του ΛΑΟΣ.

 

Πάντως οι εθνικιστικές κορώνες Μητσοτάκη και άλλων στελεχών, απελευθερώνουν τα πιο αντιδραστικά ένστικτα, δυνάμεων κατά της δημοκρατίας.

 

Τι αλλάζει με την συμφωνία;

 

-Η ονομασία του Κράτους από σκέτο Μακεδονία θα λέγεται «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονία» και στα Αγγλικά “RepublicofNorthMacedonia», ΑΡΘΡΟ 1.

 

Οι νέοι του κόσμου αντί να ταυτίζουν την Αρχαία Μακεδονία με την σημερινή FYROM.

Θα μαθαίνουν πλέον, ότι το κράτος αυτό είναι τμήμα μόνο της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας και δεν αποτελεί συνέχεια του Αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού.

Είναι νεότερο έθνος πολύγλωσσο με σλαβόφωνη και ορθόδοξη πλειοψηφία που αναγνωρίζει τις διαφορετικές εθνότητες στο σύνταγμά του.

-Ισχύει το ergaomnes (άρθρο 1 παρ. 3α και 6).

- Κατάργηση αλυτρωτισμού (άρθρο 4).

Αλλαγή συντάγματος (άρθρο1, παρ. 3α, 4δ, 4ε ).

 

Σεβασμός συνόρων ( άρθρο 3), αποκατάσταση συμβόλων.

ΚΎΡΙΟΙ ΣΥΝΆΔΕΛΦΟΙ

 

Η Ιστορία της Ελλάδας,

Η Ιστορία της Μακεδονίας,

Είναι Ιστορία της Ευρώπης,

Είναι Ιστορία του Κόσμου.

 

Ολόκληρη η ομιλία από τα πρακτικά της βουλής

Την ιστορία μας δεν μπορεί κανείς να μας την κλέψει. Πρέπει όμως να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά, να μαθαίνουμε να συμβιώνουμε και να χτίζουμε γέφυρες και όχι να σηκώνουμε τοίχους.

 Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι πολύ στενόχωρο για το Κοινοβούλιο εδώ που φτάσαμε. Είναι τραγικό ένας Βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου να χρησιμοποιεί αυτές τις κουβέντες που χρησιμοποίησε ο Βουλευτής της Χρυσής Αυγής Μπαρμπαρούσης, να καλεί τον στρατό να αποκεφαλίσει τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό ή πολλώ και άλλους.
Εγώ το έχω συνειδητοποιήσει. Ας το καταλάβει και ο ελληνικός λαός. Χρυσή Αυγή σημαίνει χούντα. Αυτοί χειροκροτούσαν τον Μπαρμπαρούση.
Όμως, με στενοχώρησε ιδιαίτερα το ύφος και το ήθος του Άδωνη Γεωργιάδη. Το ένα ενισχύει το άλλο. Τι μας είπε; Μας είπε: «Εσείς δεν φωνάζατε ‘‘να καεί, να καεί το μπουρδέλο, η Βουλή’’;». Δεν ξέρει ότι κανένας από εμάς δεν έχουμε αυτή την άποψη, αυτή την αντίληψη; Γιατί το λέει;
Δεν προκαλεί αυτά τα φαινόμενα; Δεν τα υποκινεί άμεσα ή έμμεσα; Εγώ δεν μπορώ να τον παρακολουθήσω στο ήθος τον κ. Άδωνι Γεωργιάδη και όλους τους σχετικούς, γιατί δεν είναι αυτό που λέει «Εμάς δεν μας νοιάζουν οι καρέκλες». Δεν κάναμε επάγγελμα την πολιτική. Πολλοί από εμάς εδώ μέσα την περίοδο της Δικτατορίας ρισκάραμε τη ζωή μας για τη δημοκρατία. Περάσαμε από βασανιστήρια. Και ξέρετε ποιοι ήταν οι ανάλογοι βασανιστές; Αυτού του τύπου οι Χρυσαυγίτες. Τέτοιοι τύποι με βασάνιζαν στο ΕΑΤ-ΕΣΑ, στη Γενική Ασφάλεια, όπου υπηρέτησαν.
Δεν τους φοβόμαστε, λοιπόν, αλλά όλοι όσοι αισθανόμαστε δημοκράτες πρέπει να κάνουμε ένα σχέδιο για το πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτόν τον κακοφορμισμό για τη χώρα μας. Έτσι, λοιπόν, τέτοια λόγια από Βουλευτές που δεν είναι στη Χρυσή Αυγή, σαν τον Άδωνι Γεωργιάδη, δεν πρέπει να λέγονται. Είμαστε όλοι ίδιοι. Δεν έχουμε αυτήν την αντίληψη που έχει ο Άδωνις και οι άλλοι.
Ήθελα, λοιπόν, πιο ήρεμα να συζητήσουμε αυτό το θέμα που συζητάμε. Υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις και οπτικές στο Μακεδονικό ζήτημα. Υπάρχει συναισθηματική προσέγγιση όλων μας. Ως Έλληνες διδαχτήκαμε από την ιστορία για την αρχαία Μακεδονία, τον Φίλιππο, τον Μεγαλέξανδρο που είχε δάσκαλο τον μεγάλο φιλόσοφο Αριστοτέλη και ότι ο Μέγας Αλέξανδρος διέδωσε τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό σε Ανατολή και άλλες κατευθύνσεις.
Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων δεν αισθάνεται καλά όταν μία άλλη χώρα εμφανίστηκε ως κληρονόμος αυτής της ιστορίας. Η συναισθηματική, όμως, προσέγγιση δεν λύνει πολιτικά κανένα θέμα. Η συναισθηματική προσέγγιση είναι κατανοητή και σεβαστή. Δεν πρέπει, όμως, αυτή να οδηγεί τις διεθνείς σχέσεις της χώρας και τις σχέσεις καλής γειτονίας. Η άλλη προσέγγιση είναι εθνικιστική. Τι λένε οι εθνικιστές; Λένε ««Δεν συζητάμε τίποτα, κανένα όνομα, καμία παραχώρηση. Συζητάμε μόνο να αλλάξουν το όνομά τους και να το πουν όπως θέλουν, αλλά να μην περιλαμβάνεται η λέξη «Μακεδονία»».
Αν τους πούμε ότι όλος ο κόσμος τους λέει σκέτο «Μακεδονία», απαντούν «Δεν μας νοιάζει. Εμείς τους λέμε όπως θέλουμε». Αυτή η θέση πολλές φορές συνοδεύεται με πολεμικές κραυγές ή τύπου Μπαρμπαρούση.
Όμως, εθνικιστές υπάρχουν και από την άλλη πλευρά, δηλαδή και στη FYROM, που δεν θέλουν και εκείνοι κανέναν συμβιβασμό και καμία σύνθετη ονομασία. Θέλουν σκέτο «Μακεδονία», διεκδικούν ξένα σύμβολα, ξένη ιστορία, τον Ήλιο της Βεργίνας, τον Μέγα Αλέξανδρο και κάνουν και κατακτητικά όνειρα. Οι ομοϊδεάτες εθνικιστές σε τέτοια ζητήματα δεν κατανοούν ο ένας τον άλλον. Εάν ήταν στις κυβερνήσεις, θα οδηγούσαν τις χώρες σε πολέμους. Δηλαδή, η συνάντηση των εθνικιστών στον χρόνο και στην εξουσία ισούται με πόλεμο. Αυτό δεν ξέρω αν το κατανοούν οι Έλληνες πολίτες και ιδιαίτερα αυτοί που ψηφίζουν τη Χρυσή Αυγή, γιατί νομίζουν ότι είναι πατριώτες.
Αυτές οι πολιτικές θέσεις είναι λανθασμένες, γιατί δεν λογαριάζουν τη συνεχώς εξελισσόμενη και μεταβαλλόμενη πραγματικότητα. Είναι εκτός τόπου και χρόνου. Είναι ζημιογόνες για την πατρίδα και τους πολίτες, ακόμα και τότε που οι εκφραστές δίνουν όρκο πίστης στο έθνος και στην πατρίδα. Τέτοιες θέσεις μας μεταφέρουν πίσω στο Μεσαίωνα.
Η σημερινή πραγματικότητα είναι διαφορετική. Στη σημερινή Ευρώπη, χώρες με αιώνιες αντιθέσεις και συγκρούσεις κατάλαβαν ότι το κοινό όφελος είναι η συνεννόηση, η αλληλοκατανόηση και η λύση αντιθέσεων διά της συνεργασίας. Έτσι εξαφανίστηκαν τα σύνορα μεταξύ Γαλλίας, Γερμανίας, Βελγίου, Ολλανδίας, Πολωνίας, Αυστρίας, Ιταλίας. Έχουμε μεγάλη περίοδο ειρήνης. Έχουμε αύξηση του βιοτικού επιπέδου. Έχουμε περισσότερη δημοκρατία και ατομικά δικαιώματα. Έχουμε, βέβαια, και επιχειρηματικές διασυνδέσεις και επενδύσεις.
Η έννοια του «δικού μου» ή της «δικής μου» πατρίδας είναι διαφορετική σήμερα από ό,τι ήταν πριν από έναν αιώνα. Η παγκοσμιοποίηση άλλαξε τους όρους, είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει. Ελληνικές επιχειρήσεις είναι εγκατεστημένες στην πόλη των Σκοπίων και σε άλλες περιοχές της FYROM. Στην πατρίδα μας, οι τράπεζες ελέγχονται από ξένους. Οι επικοινωνίες ΟΤΕ, COSMOTE, η κινητή τηλεφωνία, τα μεγάλα ξενοδοχεία, οι υπεραγορές, τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, η ενέργεια και πολλά άλλα τα έχουν ξένοι.
Έτσι είναι η πατρίδα μας σήμερα. Ποιος είναι ο εχθρός; Είναι το μικρό κράτος; Το τμήμα της αρχαίας Μακεδονίας που κατοικείται εδώ και χίλια τετρακόσια χρόνια από ένα μείγμα εθνοτήτων με πλειοψηφικό αυτόν τον λαό της σλαβικής καταγωγής;
Θα σας πω και λίγο την οικολογική οπτική στο ζήτημα. Επειδή ο πλανήτης δεν έχει σύνορα οι άνθρωποι έχτισαν τους φράχτες προστασίας που σήμερα είναι άχρηστοι ως προστασία. Τα αεροπλάνα και οι ρουκέτες ξεπέρασαν εκείνα τα τείχη. Τα ποτάμια, οι θάλασσες, τα δάση, δεν εγχέουν φυσικά σύνορα. Με τη Fyrom έχουμε το ίδιο ποτάμι. Αξιό το λέμε εμείς, Βαρντάσκα το λένε εκείνοι. Η ρύπανση του αέρα και της θάλασσας δεν έχει σύνορα. Η κλιματική αλλαγή δεν έχει σύνορα. Κάποτε, λοιπόν, πρέπει να υπερβούμε αυτόν τον παλιό τρόπο σκέψης. Να πάψουμε να κοιτάμε με τα γυαλιά του 19ου αιώνα.
Ποια είναι τα ζητούμενα σήμερα; Η προστασία του πλανήτη νομίζω ότι είναι το μείζον ζήτημα. Οι θάλασσες, τα ποτάμια, οι λίμνες, τα υπόγεια νερά, τα δάση, οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις και η κλιματική αλλαγή.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξης του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, είχαν επτά λεπτά οι άλλοι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Άργησα να σας βάλω τον χρόνο. εδώ δεν αδικείται κανείς. Μόνο το Προεδρείο ενίοτε αδικείται.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΗΜΑΡΑΣ: Επιτρέψτε μου να τελειώσω.
Ο μεγάλος κίνδυνος, λοιπόν, είναι ο κίνδυνος που διατρέχει ο πλανήτης και αφορά όλους τους ανθρώπους κι όλα τα άλλα ανθρώπινα είδη. Επίσης, μεγάλο ζήτημα είναι τα θέματα της ειρήνης. Η συνεργασία των λαών για το περιβάλλον, τις συγκοινωνίες, το εμπόριο, την εκπαίδευση, τον πολιτισμό, την άμυνα είναι νέα ζητήματα και προκλήσεις. Ας έχουμε, λοιπόν, αυτά στο μυαλό μας όταν διαπραγματευόμαστε και όταν παίρνουμε τις σοβαρές αποφάσεις.
Οι συνθήκες κρίσης στη φύση απαιτούν υπερβάσεις και σύγχρονες αναλύσεις. Φωνές κι ομιλίες σαν του συναδέλφου Γεωργαντά, εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας που απευθύνονται στο συναίσθημα περισσότερο και όχι στη λογική εκμεταλλεύονται το θυμικό του απλού λαού που διακατέχεται από αγνά πατριωτικά συναισθήματα. Το κάνουν όμως για ψηφοθηρικούς λόγους.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Βαρεμένος): Τελειώνετε, παρακαλώ. Πρέπει να τρέξουμε πιο γρήγορα. Υπάρχουν κι άλλοι στον κατάλογο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΗΜΑΡΑΣ: Να τελειώσω τη φράση μου.
Δεν θα διαβάσω το άλλο κείμενο για το ποια είναι η ελληνική πραγματικότητα σήμερα και για το ότι εκατόν σαράντα χώρες αναγνωρίζουν αυτό το κράτος σκέτο Μακεδονία, οι πιο μεγάλες χώρες του πλανήτη, η Κίνα, οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο.
Θα ήθελα να πω ότι αυτή πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για δυσπιστία νομίζω ότι δεν είναι ειλικρινής πρόταση. Είναι σε ένα πολιτικό παιχνίδι. Είναι υποκρισία. Εγώ πιστεύω ότι στην ουσία εσείς θέλετε να ολοκληρωθεί αυτή η συμφωνία. Απλώς βγάζετε την ουρά σας απ’ έξω για λόγους καθαρά ψηφοθηρικούς.