ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

15/05/2018

Δημ. Παπαδημούλης: Η χώρα μας στις 20 Αυγούστου θα βγει από τα μνημόνια με κυβέρνηση Τσίπρα - To σενάριο παράτασης του μνημονίου αποκλείεται

Δημ. Παπαδημούλης: Η χώρα μας στις 20 Αυγούστου θα βγει από τα μνημόνια με κυβέρνηση Τσίπρα - To σενάριο παράτασης του μνημονίου αποκλείεται



Συνέντευξη στον ρ/σ «Στο Κόκκινο»: Η χώρα μας στις 20 Αυγούστου θα βγει από τα μνημόνια με κυβέρνηση Τσίπρα-To σενάριο παράτασης του μνημονίου αποκλείεται - Για να υπάρξει η περίφημη πιστοληπτική γραμμή χρειάζεται να το ζητήσει η Ελλάδα

Θέλουμε να στείλουμε στους πάντες το σήμα ότι βγαίνουμε από τα μνημόνια, συνεχίζοντας με νοικοκυρεμένα δημόσια οικονομικά μια πορεία ανάκαμψης κι ανασυγκρότησης, που έχει ήδη ξεκινήσει

Τραμπ και Νετανιάχου έβαλαν φωτιά σε μια μπαρουταποθήκη. Έχουμε ήδη δεκάδες νεκρές από ένα αμόκ βίας των ισραηλινών αρχών. Απέναντι σε αυτό δεν χωρούν ούτε σιωπή, που σημαίνει συνενοχή, ούτε ίσες αποστάσεις - Δεν αρκεί η ΕΕ να ζητάει γι’ αυτή τη σφαγή αυτοσυγκράτηση

Σε συνέντευξή του στον ρ/σ «Στο Κόκκινο» (Γ. Τραπεζιώτη), ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, δήλωσε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:

Θα ήθελα το σχόλιό σας για το μεγάλο θέμα της ημέρας, στη σφαγή για την πρεσβεία στην Ιερουσαλήμ και τη φωτιά που έβαλε ξανά στη Μέση Ανατολή ο Τραμπ.

Τραμπ και Νετανιάχου, με αυτή τη μετακόμιση της πρεσβείας των ΗΠΑ στη Βηθλεέμ, την οποία και πανηγύρισαν,έβαλαν φωτιά σε μια μπαρουταποθήκη. Έχουμε ήδη δεκάδες νεκρές από ένα αμόκ βίας των ισραηλινών αρχών. Απέναντι σε αυτό δεν χωρούν ούτε σιωπή, που σημαίνει συνενοχή, ούτε ίσες αποστάσεις.

Μόλις κατέθεσα κατεπείγουσα ερώτηση στην Κομισιόν, όπως πρέπει και το ίδιο να κάνουν και ο ΟΗΕ και ο Αραβικός Σύνδεσμος, ζητώντας από την ΕΕ να πάρει από χθες άμεσες πρωτοβουλίες για να δοθεί ένα τέλος σε αυτή τη σφαγή, αλλά και για να γίνουν επιτέλους και πάλι συνομιλίες για την ύπαρξη δύο κρατών.

Είναι φρικιαστικό το πόσο ωμά ένας λαός που του δόθηκε -και σωστά με αποφάσεις του ΟΗΕ το 1948- γη και η δυνατότητα να φτιάξει πατρίδα, να αρνείται το ίδιο ακριβώς δικαίωμα σε έναν λαό με τον οποίο συνυπήρχαν στον ίδιο χώρο για χιλιετίες.

Αναρωτιέμαι αν το γεγονός ότι η ΕΕ καλεί σε αυτοσυγκράτηση, αρκεί σε τέτοιες περιπτώσεις; 

Δεν αρκεί η ΕΕ να ζητάει γι’ αυτή τη σφαγή αυτοσυγκράτηση. Αυτή την ώρα απαιτούνται πρωτοβουλίες και η συζήτηση είναι μονόδρομος απέναντι στη λογική Νετανιάχου, που την τροφοδοτεί ο Τραμπ αλλά και οι χαμηλοί τόνοι της επίσημης ευρωπαϊκής ηγεσίας, που επιβάλλει με τη βία των όπλων τα δικά του θέλω, τορπιλίζοντας κάθε προσπάθεια ειρήνευσης και αναζήτησης πολιτικής και διπλωματικής λύσης που να οδηγεί σε δύο κράτη.

Διαβάζω σε ρεπορτάζ της Αυγής για συμφωνία κυβέρνησης και θεσμών κι ότι επιτεύχθηκε το αναπτυξιακό σχέδιο, κάτι που ανοίγει τον δρόμο τόσο για την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, όσο και για την αύξηση του κατώτατου μισθού μετά τη λήξη του προγράμματος στις 20 Αυγούστου. Φαίνεται πια ότι δύο πολύ βασικά πράγματα μπαίνουν σε ράγα και επισήμως, έτσι είναι; 

Αυτή είναι και η δική μου αίσθηση. Στις 20 Αυγούστου τελειώνει το 3ο και τελευταίο μνημόνιο, η Ελλάδα αποκτά μεγαλύτερους βαθμούς ελευθερίας. Δεν βγαίνουμε από την κρίση, ωστόσο μπαίνουμε σε μια περίοδο με περισσότερες δυνατότητες. Η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η συνέχιση της μείωσης της ανεργίας, η σταδιακή αύξηση των μισθών θα είναι οι καρποί αυτής της νέας φάσης.

Θέλω να στείλω ένα μήνυμα στις Κασσάνδρες των Αθηνών, που διαρκώς ανακαλύπτουν εμπόδια, φέρνοντας την καταστροφή: Η Ελλάδα θα βγει από τα μνημόνια με κυβέρνηση Τσίπρα. Και ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση Τσίπρα δεν σκοπεύουν μετά τα μνημόνια να αναβιώσουν το χρεοκοπημένο παραγωγικό και πολιτικό μοντέλο των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που τίναξαν την μπάνκα στον αέρα με σκάνδαλα και πελατειακές ρυθμίσεις. Αντιθέτως, σκοπεύουμε να θεμελιώσουμε την ανασυγκρότηση της χώρας πάνω σε υγιή δημόσια οικονομικά.

Αυτή την ώρα η δημοσιονομική υπεραπόδοση της ελληνικής οικονομίας είναι ίσως το ισχυρότερο ατού μας απέναντι στις απαιτήσεις τις άλλης πλευράς.Βρισκόμαστε στην κορύφωση των τελευταίων διαπραγματεύσεων και χρειάζεται να επιταχύνουμε όλοι, προκειμένου να μην υπάρξουν καθυστερήσεις ή εμπλοκές, γιατί ο χρόνος είναι χρήμα.

Για ποιο λόγο αυτή η συνταγή στην επιλογή των στόχων; Εφόσον ο δημοσιονομικός στόχος είναι ίδιος, για ποιο λόγο δεν μας άφησαν να το κάνουμε με τον δικό μας τρόπο το προηγούμενο διάστημα και διάλεξαν αυτοί τον δικό τους τρόπο; Και για ποιον λόγο θα μας αφήσουν να το κάνουμε; 

Δεν θα μας αφήσουν, το κατακτάμε. Κι αυτή είναι η διαφορά μεταξύ μνημονιακής και μετα-μνημονιακής περιόδου. Μνημόνιο σημαίνει άγρια επιτροπεία και επιβολή όχι μόνο των στόχων αλλά και του τρόπου επίτευξής τους, μια συνταγή που αποδείχθηκε άδικη και με οδυνηρές κοινωνικές επιπτώσεις. Γι’ αυτό είναι τεράστιο λάθος να υποτιμά κανείς την πρόοδο και την ανάσα που δίνει το τέλος των μνημονίων στην Ελλάδα.

Υπογραμμίζω, επίσης ότι η μεγαλύτερη ελευθερία στην άσκηση της πολιτικής συνεπάγεται ταυτόχρονα και μεγαλύτερη ευθύνη για την ελληνική πλευρά και κυβέρνηση. Έχω εμπιστοσύνη και στηρίζω απόλυτα το οικονομικό μας επιτελείο και τον πρωθυπουργό, που επιδιώκουν την καλύτερη δυνατή λύση για τη χώρα.

Θεωρώ άκαιρο να ανοίγουμε αυτή την ώρα θέματα αναρμοδίως, για το τι θα γίνει με το ακριβές μείγμα της οικονομικής πολιτικής από την 1η Γενάρη του ’19 και μετά. Νομίζω ότι όσο καλύτερες είναι η λύση που θα πετύχουμε για την ελάφρυνση του χρέους και οι δημοσιονομικές μας επιδόσεις κλείνοντας το ’18, τόσο περισσότερα πράγματα θα κάνουμε στην αλλαγή του μείγματος και την ελάφρυνση της λιτότητας.

Φοβάστε ότι μπορεί να πέσουμε «θύματα» των διαφορών που υπάρχουν μεταξύ ορισμένων εκ των δανειστών για το κομμάτι του χρέους, δηλαδή να υπάρξουν καθυστερήσεις, μιας και το ζήτημα είναι περισσότερο πολιτικό παρά οικονομικό; 

Όλοι δηλώνουν ότι θέλουν να τελειώσουμε στις 21 Ιουνίου, αλλά η εμπειρία δείχνει δύο πράγματα: Πρώτον, ότι ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, και δεύτερον, ότι το κόστος από τις διαφωνίες ανάμεσα σε ΔΝΤ και δανειστών, κυρίως Γερμανίας, την περίοδο της 2ης αξιολόγησης, το πλήρωσε η ελληνική οικονομία και κοινωνία. Οπότε δεν έχει νόημα να είναι κανείς χαζοχαρούμενα αισιόδοξος.

Σε κάθε περίπτωση, αποκλείεται το σενάριο παράτασης του μνημονίου αν και ορισμένοι στην Αθήνα θα ήθελαν να είμαστε αιωνίως σε μνημόνιο. Είναι οι ίδιοι που ευθύνονται για αυτά. Να ξεκαθαρίσω, επίσης, ότι για να υπάρξει η περίφημη πιστοληπτική γραμμή χρειάζεται να το ζητήσει η Ελλάδα και τέτοια περίπτωση δεν υπάρχει. Θέλουμε να στείλουμε στους πάντες ένα σήμα εξόδου από τα μνημόνια, συνεχίζοντας με νοικοκυρεμένα δημόσια οικονομικά μια πορεία ανάκαμψης κι ανασυγκρότησης, που έχει ήδη ξεκινήσει.



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ