ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

09/05/2018

Γ. Παπαηλιού: Η αναδοχή ανηλίκων συνιστά θεσμό παιδικής προστασίας



Ο βουλευτής Αρκαδίας Γιώργος Η. Παπαηλιού, μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής για το νομοσχέδιο για «την προώθηση των θεσμών της αναδοχής και υιοθεσίας» (9.5.2017) είπε, μεταξύ των άλλων, τα εξής:

Η αναδοχή ανηλίκων αποσκοπεί στην αποιδρυματοποίηση και στην ένταξη σε οικογενειακό περιβάλλον παιδιών που χρήζουν ιδιαίτερης μέριμνας και φροντίδας.

Έχει αποδειχθεί, ότι οι δομές κλειστής φροντίδας δεν αποτελούν και το καλύτερο περιβάλλον για την ψυχοκοινωνική, συναισθηματική και εκπαιδευτική ανάπτυξη του παιδιού και την ένταξή του στην κοινωνία.

Σε αυτό το πλαίσιο, η αναδοχή ανηλίκων συνιστά θεσμό παιδικής προστασίας.

Μέσω του υπό κρίση νομσχεδίου, τίθενται προϋποθέσεις και με τη συνεκτίμηση της γνώμης όλων των ενδιαφερομένων, ελέγχεται και κρίνεται, αν ο αποχωρισμός του παιδιού από τη φυσική οικογένειά του είναι αναγκαίος προς το συμφέρον του.

Και ο θεσμός της υιοθεσίας αποσκοπεί στην παιδική προστασία, αλλά και στην κάλυψη της ανάγκης να αποκτήσουν παιδιά σύζυγοι που έχουν αδυναμία βιολογικής απόκτησης.

Λόγω της πλημμελούς, ανύπαρκτης και κατακερματισμένης εποπτείας επί των ιδρυμάτων στα οποία τοποθετούνται παιδιά ανακύπτουν προβλήματα, όπως η μη καταγραφή των παιδιών που φιλοξενούνται σε ιδρύματα μετά από εισαγγελικές εντολές ή δικαστικές αποφάσεις και η μη προώθησή τους για οικογενειακή ένταξη και αποκατάσταση, η ύπαρξη πολλαπλών νομικών και διαδικαστικών κωλυμάτων που αφορούν τα παιδιά τα οποία φιλοξενούνται σε δομές κλειστής φροντίδας, μεγάλες καθυστερήσεις ως προς τη διαχείριση των αιτήσεων για αναδοχή και υιοθεσία και η απουσία παρακολούθησης των δράσεων κοινωνικής προστασίας.

Το υπό υπό κρίση νομοσχέδιο αποσκοπεί στη μείωση του χρόνου ολοκλήρωσης και στη διαφάνεια των σχετικών διαδικασιών

Προς τούτο,

Θεσπίζεται συμβουλευτικό-γνωμοδοτικό όργανο, το «Εθνικό Συμβούλιο Αναδοχής-Υιοθεσίας», για τη διευκόλυνση της συνεργασίας των εμπλεκομένων φορέων και την παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών στους φορείς παιδικής προστασίας

Εισάγεται το «Εθνικό Μητρώο Ανηλίκων» στο οποίο καταγράφονται όλα τα παιδιά που φιλοξενούνται σε μονάδες παιδικής προστασάς

Εισάγεται το «Εθνικό Μητρώο Υποψηφίων Αναδόχων Γονέων» στο οποίο καταχωρούνται όλοι, όσοι επιθυμούν να υιοθετήσουν παιδί ή να γίνουν ανάδοχοι γονείς, εφόσον πληρούν τις νόμιμες προϋποθέσεις και έχουν παρακολουθήσει το υποχρεωτικό πρόγραμμα εκπαίδευσης, επιμόρφωσης και συμβουλευτικής υποστήριξης

Εισάγεται ο θεσμός της ανάθεσης της διεξαγωγής κοινωνικής έρευνας και της σύνταξης κοινωνικής έκθεσης σε πιστοποιημένους από τον Σύνδεσμο Κοινωνικών Λειτουργών κοινωνικούς λειτουργούς

Καθιερώνεται ο θεσμός της Επαγγελματικής Αναδοχής για παιδιά με χρόνια προβλήματα υγείας και συμπεριφοράς

Καθιερώνεται ο θεσμός της βραχείας αναδοχής

Καλύπτονται ασφαλιστικά τα παιδιά σε αναδοχή από τον ασφαλιστικό φορέα των αναδόχων γονέων

Καθιερώνεται η οικονομική ενίσχυση των αναδόχων γονέων από ενιαίο φορέα

Είναι κρίμα, που η πρόβλεψη για τη δυνατότητα αναδοχής ανηλίκου και από ομόφυλα ζευγάρια επικάλυψε και συνακόλουθα αδίκησε τη συζήτηση για τις άλλες σημαντικές ρυθμίσεις του νομοσχεδίου.

Καταρχάς να διευκρινιστεί, ότι αυτού του είδους η αναδοχή συνιστά νομική δυνατότητα, όχι πραγματική κατάσταση.

Το αν συγκεκριμένο ζευγάρι είναι κατάλληλο να αναλάβει καθήκοντα αναδόχου, αν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις, κρίνεται από την αρμόδια κοινωνική υπηρεσία και τα Δικαστήρια.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι ενστάσεις είναι αβάσιμες, πολλώ μάλλον που δυνατότητα ακόμη και υιοθεσίας, έχουν και ομοφυλόφιλοι ατομικά, αφού ο νόμος δεν προβλέπει κάτι διαφορετικό, δηλαδή δεν αποκλείει άτομα άλλου σεξουαλικού προσανατολισμού να προβούν σε υιοθεσία.

Η αναδοχή ανηλίκων δεν είναι υιοθεσία, στην οποία μπορούν να προβούν μόνο ζευγάρια που συνδέονται με γάμο, όπως προβλέπεται από το νόμο. Κατά την υιοθεσία ο θετός γονέας αντικαθιστά τον φυσικό γονέα πλήρως στις υποχρεώσεις και στα δικαιώματα. Κατά την αναδοχή ο ανάδοχος γονέας ασκεί περιορισμένα την πραγματική φροντίδα του παιδιού, μπορεί να συνυπάρχει με τον φυσικό γονέα και μάλιστα έχει υποχρέωση να συνεργάζεται μαζί του. Μέσω των αναδόχων γονέων, δεν ασκείται η γονική μέριμνα, η οποία σε πολλές περιπτώσεις ασκείται από τους φυσικούς γονείς από τους οποίους ο ανήλικος δεν αποκόπτεται.

Αν εξαιρούνταν τα ομόφυλα ζευγάρια, θα ετίθετο ζήτημα παραβίασης της αρχής της ισότητας και ρυθμίσεων της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), της απαγόρευσης διάκρισης βάσει κριτηρίων, όπως το φύλο και ο σεξουαλικός προσανατολισμός.

Και πάντως η νομοτεχνική βελτίωση του άρθρου 8 παρ. 1 εδ. 2 αίρει τις όποιες επιφυλάξεις, αφού η επιλογή του ανάδοχου γονέα γίνεται ad hoc με γνώμονα το συμφέρον του ανηλίκου υπό το πρίσμα της Διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα του παιδιού και όχι υποχρεωτικά με τη σειρά αναφοράς των πιθανών υποψηφίων αναδόχων, όπως προβλέπονταν αρχικά από το νομοσχέδιο (σύζυγοι ή έχοντες συνάψει σύμφωνο συμβίωσης με ή χωρίς παιδιά κλπ).

Είναι θετικό, ότι και κομματα της αντιπολίτευσης και συνάδελφοι βουλευτές τάσσονται υπέρ της υπερψήφισης του νομοσχεδίου. Αυτή τη φορά κατίσχυσε η εποικοδομητική αντιπολίτευση και όχι οι άναρθρες αντιπολιτευτικές κραυγές. Έτσι αποδεικνύεται ότι υπάρχουν περιθώρια ευρύτερων συναινέσεων, όταν πρυτανεύει η κοινή λογική και η καλή πίστη.

Όσον αφορά τους υπόλοιπους που θα το καταψηφίσουν, δανείζομαι την αναφορά του Ευάγγελου Βενιζέλου, που απαντώντας σε βουλευτή του κόμματός του, είπε ότι «Κανείς δεν έχει το πολιτικό και ηθικό δικαίωμα να χρησιμοποιεί ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων με κριτήρια στιγμιαίου τακτικισμού. Όποιος θέλει να κάνει αξιόπιστη αντιπολίτευση έχει πολλά αλλά θέματα να επιλέξει».

Αρκεί βέβαια αυτή η αναφορά να αποτελέσει τον κανόνα για τη στάση των κομμάτων της αντιπολίτευσης και όχι ευκαιριακή προσέγγιση.

Πάντως από την επιχειρηματολογία των συναδέλφων της ΝΔ κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται και ανεξαρτήτως της ψήφου που θα δώσουν στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

Και ξέρετε γιατί ; Διότι υποκύπτουν μονίμως στον πειρασμό της μικροπολιτικής.

.

Μέσω του υπό κρίση νομσχεδίου, τίθενται προϋποθέσεις και με τη συνεκτίμηση της γνώμης όλων των ενδιαφερομένων, ελέγχεται και κρίνεται, αν ο αποχωρισμός του παιδιού από τη φυσική οικογένειά του είναι αναγκαίος προς το συμφέρον του.

Και ο θεσμός της υιοθεσίας αποσκοπεί στην παιδική προστασία, αλλά και στην κάλυψη της ανάγκης να αποκτήσουν παιδιά σύζυγοι που έχουν αδυναμία βιολογικής απόκτησης.

Λόγω της πλημμελούς, ανύπαρκτης και κατακερματισμένης εποπτείας επί των ιδρυμάτων στα οποία τοποθετούνται παιδιά ανακύπτουν προβλήματα, όπως η μη καταγραφή των παιδιών που φιλοξενούνται σε ιδρύματα μετά από εισαγγελικές εντολές ή δικαστικές αποφάσεις και η μη προώθησή τους για οικογενειακή ένταξη και αποκατάσταση, η ύπαρξη πολλαπλών νομικών και διαδικαστικών κωλυμάτων που αφορούν τα παιδιά τα οποία φιλοξενούνται σε δομές κλειστής φροντίδας, μεγάλες καθυστερήσεις ως προς τη διαχείριση των αιτήσεων για αναδοχή και υιοθεσία και η απουσία παρακολούθησης των δράσεων κοινωνικής προστασίας.

Το υπό υπό κρίση νομοσχέδιο αποσκοπεί στη μείωση του χρόνου ολοκλήρωσης και στη διαφάνεια των σχετικών διαδικασιών

Προς τούτο,

Θεσπίζεται συμβουλευτικό-γνωμοδοτικό όργανο, το «Εθνικό Συμβούλιο Αναδοχής-Υιοθεσίας», για τη διευκόλυνση της συνεργασίας των εμπλεκομένων φορέων και την παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών στους φορείς παιδικής προστασίας

Εισάγεται το «Εθνικό Μητρώο Ανηλίκων» στο οποίο καταγράφονται όλα τα παιδιά που φιλοξενούνται σε μονάδες παιδικής προστασάς

Εισάγεται το «Εθνικό Μητρώο Υποψηφίων Αναδόχων Γονέων» στο οποίο καταχωρούνται όλοι, όσοι επιθυμούν να υιοθετήσουν παιδί ή να γίνουν ανάδοχοι γονείς, εφόσον πληρούν τις νόμιμες προϋποθέσεις και έχουν παρακολουθήσει το υποχρεωτικό πρόγραμμα εκπαίδευσης, επιμόρφωσης και συμβουλευτικής υποστήριξης

Εισάγεται ο θεσμός της ανάθεσης της διεξαγωγής κοινωνικής έρευνας και της σύνταξης κοινωνικής έκθεσης σε πιστοποιημένους από τον Σύνδεσμο Κοινωνικών Λειτουργών κοινωνικούς λειτουργούς

Καθιερώνεται ο θεσμός της Επαγγελματικής Αναδοχής για παιδιά με χρόνια προβλήματα υγείας και συμπεριφοράς

Καθιερώνεται ο θεσμός της βραχείας αναδοχής

Καλύπτονται ασφαλιστικά τα παιδιά σε αναδοχή από τον ασφαλιστικό φορέα των αναδόχων γονέων

Καθιερώνεται η οικονομική ενίσχυση των αναδόχων γονέων από ενιαίο φορέα

Είναι κρίμα, που η πρόβλεψη για τη δυνατότητα αναδοχής ανηλίκου και από ομόφυλα ζευγάρια επικάλυψε και συνακόλουθα αδίκησε τη συζήτηση για τις άλλες σημαντικές ρυθμίσεις του νομοσχεδίου.

Καταρχάς να διευκρινιστεί, ότι αυτού του είδους η αναδοχή συνιστά νομική δυνατότητα, όχι πραγματική κατάσταση.

Το αν συγκεκριμένο ζευγάρι είναι κατάλληλο να αναλάβει καθήκοντα αναδόχου, αν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις, κρίνεται από την αρμόδια κοινωνική υπηρεσία και τα Δικαστήρια.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι ενστάσεις είναι αβάσιμες, πολλώ μάλλον που δυνατότητα ακόμη και υιοθεσίας, έχουν και ομοφυλόφιλοι ατομικά, αφού ο νόμος δεν προβλέπει κάτι διαφορετικό, δηλαδή δεν αποκλείει άτομα άλλου σεξουαλικού προσανατολισμού να προβούν σε υιοθεσία.

Η αναδοχή ανηλίκων δεν είναι υιοθεσία, στην οποία μπορούν να προβούν μόνο ζευγάρια που συνδέονται με γάμο, όπως προβλέπεται από το νόμο. Κατά την υιοθεσία ο θετός γονέας αντικαθιστά τον φυσικό γονέα πλήρως στις υποχρεώσεις και στα δικαιώματα. Κατά την αναδοχή ο ανάδοχος γονέας ασκεί περιορισμένα την πραγματική φροντίδα του παιδιού, μπορεί να συνυπάρχει με τον φυσικό γονέα και μάλιστα έχει υποχρέωση να συνεργάζεται μαζί του. Μέσω των αναδόχων γονέων, δεν ασκείται η γονική μέριμνα, η οποία σε πολλές περιπτώσεις ασκείται από τους φυσικούς γονείς από τους οποίους ο ανήλικος δεν αποκόπτεται.

Αν εξαιρούνταν τα ομόφυλα ζευγάρια, θα ετίθετο ζήτημα παραβίασης της αρχής της ισότητας και ρυθμίσεων της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), της απαγόρευσης διάκρισης βάσει κριτηρίων, όπως το φύλο και ο σεξουαλικός προσανατολισμός.

Και πάντως η νομοτεχνική βελτίωση του άρθρου 8 παρ. 1 εδ. 2 αίρει τις όποιες επιφυλάξεις, αφού η επιλογή του ανάδοχου γονέα γίνεται ad hoc με γνώμονα το συμφέρον του ανηλίκου υπό το πρίσμα της Διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα του παιδιού και όχι υποχρεωτικά με τη σειρά αναφοράς των πιθανών υποψηφίων αναδόχων, όπως προβλέπονταν αρχικά από το νομοσχέδιο (σύζυγοι ή έχοντες συνάψει σύμφωνο συμβίωσης με ή χωρίς παιδιά κλπ).

Είναι θετικό, ότι και κομματα της αντιπολίτευσης και συνάδελφοι βουλευτές τάσσονται υπέρ της υπερψήφισης του νομοσχεδίου. Αυτή τη φορά κατίσχυσε η εποικοδομητική αντιπολίτευση και όχι οι άναρθρες αντιπολιτευτικές κραυγές. Έτσι αποδεικνύεται ότι υπάρχουν περιθώρια ευρύτερων συναινέσεων, όταν πρυτανεύει η κοινή λογική και η καλή πίστη.

Όσον αφορά τους υπόλοιπους που θα το καταψηφίσουν, δανείζομαι την αναφορά του Ευάγγελου Βενιζέλου, που απαντώντας σε βουλευτή του κόμματός του, είπε ότι «Κανείς δεν έχει το πολιτικό και ηθικό δικαίωμα να χρησιμοποιεί ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων με κριτήρια στιγμιαίου τακτικισμού. Όποιος θέλει να κάνει αξιόπιστη αντιπολίτευση έχει πολλά αλλά θέματα να επιλέξει».

Αρκεί βέβαια αυτή η αναφορά να αποτελέσει τον κανόνα για τη στάση των κομμάτων της αντιπολίτευσης και όχι ευκαιριακή προσέγγιση.

Πάντως από την επιχειρηματολογία των συναδέλφων της ΝΔ κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται και ανεξαρτήτως της ψήφου που θα δώσουν στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

Και ξέρετε γιατί; Διότι υποκύπτουν μονίμως στον πειρασμό της μικροπολιτικής.



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ