16/04/2018

Ρ. Σβίγκου στο Πρώτο Πρόγραμμα: Να δοθεί ένα δυνατό αντιπολεμικό μήνυμα από τους ευρωπαϊκούς λαούς για τη Συρία

Συνέντευξη της εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ στο Πρώτο Πρόγραμμα (Μαρία Γεωργίου, Βαγγέλης Παπαδημητρίου)

Ο διάλογος και η διπλωματία μπορούν να διασφαλίσουν τα δικαιώματα του συριακού λαού και την ειρήνη - Επικίνδυνη η επιστροφή σε ένα νέο Ψυχρό Πόλεμο

Πάμε για εκλογές;

Αυτή είναι μια στάνταρ ερώτηση η οποία νομίζω ότι γίνεται από τον Σεπτέμβρη του 2015 σε κάθε συνέντευξη στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Νομίζω ότι έχει χάσει…

‘Έχει χάσει τη αίγλη της, το ενδιαφέρον της; Το ερωτάμε γιατί την τελευταία περίοδο υπάρχουν πολλές φωτογραφικές στιγμές που σε όσους ασχολούμαστε με την πολιτική εδώ και πολλά χρόνια μας υποπτεύουν ή τουλάχιστον έτσι θέλουμε να το λέμε εμείς οι δημοσιογράφοι…

Η ερώτηση αυτή έχει χάσει την πρωτοτυπία της και είναι η στάνταρ φράση και η στάνταρ αναφορά που προσπαθεί να κάνει και ο κ. Μητσοτάκης ώστε να συγκρατήσει τις δικές του εσωκομματικές φωνές..

Εντάξει ο κ. Μητσοτάκης το ζητάει.. Εμείς ρωτάμε, το καταλαβαίνετε,, από άλλη οπτική, από την οπτική του δημοσιογράφου…

Τέτοιες πληροφορίες δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα και οι εκλογές θα γίνουν κανονικά στην ώρα τους όπως έχουν δηλώσει τόσο ο πρωθυπουργός όσο και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Η υπόθεση της Συρίας ήρθε να ανατρέψει κάποια δεδομένα; Ανησύχησε το κυβερνητικό επιτελείο; Έχουν δημιουργηθεί νέες συνθήκες;… Τα έβαλα όλα μαζί…

Πρέπει να ανησυχεί όλη η Ευρώπη και όχι μόνο η χώρα μας και όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί είναι μια εξέλιξη αρκετά επικίνδυνη η οποία μπορεί να οδηγήσει και σε μια ανεξέλεγκτη κλιμάκωση, με οδυνηρές επιπτώσεις και στον άμαχο πληθυσμό αλλά και στη σταθερότητα της περιοχής.

‘Άρα εδώ έχουμε πολλά θέματα τα οποία ανοίγει η κατάσταση έτσι όπως διαμορφώνεται στη Συρία..

Σίγουρα…

Εμείς και λόγω εγγύτητας θα μπορούσε να πει κάποιος, αναφερθήκατε κι εσείς στην περιοχή. Το ένα είναι το προσφυγικό, όπως είπατε.. Φοβάστε ότι το καλοκαίρι όλες αυτές οι εξελίξεις θα δρομολογήσουν ένα νέο προσφυγικό κύμα;…

Αυτό είναι το αποτέλεσμα της αστάθειας και βέβαια ήταν το αποτέλεσμα και όλων των αντίστοιχων πολεμικών καταστάσεων που έχει βιώσει η περιοχή τα τελευταία χρόνια. Οι προσφυγικοί πληθυσμοί έρχονται μετά από πολέμους, μετά από αναταράξεις, μετά από εμφύλιες συγκρούσεις. Γι αυτό και στο συμφέρον της Ευρώπης είναι η εξεύρεση μιας λύσης μέσα από τη διπλωματία, με κεντρικό το ρόλο των Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος πρέπει να ολοκληρώσει την έρευνα για τα χημικά και να λογοδοτήσουν οι δράστες, αλλά οι πολεμικές επιχειρήσεις δεν πρέπει να συνεχίσουν, πρέπει να σταματήσουν και να δώσουν τη θέση τους στο διάλογο και τη διπλωματία. Νομίζω ότι είναι η μόνη λύση η οποία και σέβεται τα δικαιώματα του συριακού λαού, αλλά και διασφαλίζει τη σταθερότητα και την ειρήνη.

Θέλω να ρωτήσω, αν φοβάστε, μια και έχουμε φτάσει σ’ αυτό το κρίσιμο κεφάλαιο του προσφυγικού, ότι μπορεί οι εξελίξεις στην ευαίσθητη αυτή περιοχή, στη Συρία, οι θέσεις που παίρνουν οι βασικοί πρωταγωνιστές, μια δυναμική επιστροφή σε λογικές ψυχρού πολέμου, που λένε κάποιοι ότι έχουμε, ότι θα επηρεάσουν τη βαριά βιομηχανία της χώρας μας, που δεν είναι άλλη από τον τουρισμό..

Δεν θα ήθελα να προτρέχουμε. Σίγουρα πάντως οι εξελίξεις είναι ανησυχητικές, και δεν είναι ανησυχητικές μόνο για την Ελλάδα, αλλά για το σύνολο της Ευρώπης. Σωστά είπατε ότι βλέπουμε ένα κλίμα επιστροφής σε λογικές ψυχρού πολέμου –κι αυτό μόνο κινδύνους για την ειρήνη δημιουργεί. Γι αυτό τώρα, περισσότερο από ποτέ είναι αναγκαία η κινητοποίηση και των λαών της Ευρώπης κι ένα νέο φιλειρηνικό κίνημα που θα παρέμβει πρωταγωνιστικά και θα καθορίσει τις εξελίξεις πέρα από τις κυβερνήσεις. Και θα ήθελα να επικεντρωθώ σ’ αυτό με την έννοια ότι οι ευρωπαϊκοί λαοί έχουν δείξει και τα προηγούμενα χρόνια την ευαισθησία τους σε τέτοια ζητήματα και θεωρώ ότι και σήμερα πρέπει να δοθεί ένα δυνατό αντιπολεμικό μήνυμα και από τους λαούς της περιοχής αλλά και από τους ευρωπαϊκούς λαούς, με δεδομένο ότι και η Ευρώπη θα συζητήσει το ζήτημα.

Να περάσουμε λίγο στο εσωτερικό μέτωπο… Είχαμε εξελίξεις μετά το συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής, το Σαββατοκύριακο είχαμε συνεδριάσεις των κορυφαίων οργάνων, Κεντρικής Επιτροπής κ.λπ. κ.π. Υπάρχει μια έντονη δυσαρέσκεια, εξ όσων εμείς γνωρίζουμε δημοσιογραφικά, μπορείτε να το διαψεύσετε, και εσωκομματικά στον ΣΥΡΙΖΑ πλέον όσον αφορά την κυβερνητική συνεργασία με τους ΑΝ.ΕΛ. Αυτό να το δούμε σε δεύτερη φάση.. Ο Αλέξης Τσίπρας μάλιστα λέγεται, ο πρωθυπουργός, ότι θα προτείνει στο Κοινοβούλιο την υπερψήφιση της προτάσεως της κυρίας Γεννηματά για την απλή αναλογική… Όλα αυτά δημιουργούν ένα κλίμα προσέγγισης των δύο χώρων. Είναι έτσι; Κάνουμε λάθος;… Το βλέπουμε από άλλη γωνία;…

Κατ’ αρχήν στο ζήτημα της απλής αναλογικής είχε κάνει μεγάλο λάθος η κυρίας Γεννηματά με τη στάση της στο προηγούμενο νομοσχέδιο που είχε φέρει η κυβέρνηση προς ψήφιση. Τώρα το ζήτημα για το Κίνημα Αλλαγής είναι να καθορίσει ποια θα είναι η πολιτική και η στρατηγική του το επόμενο διάστημα και με ποιες συμμαχίες θα πορευτεί, Γιατί καταλαβαίνετε ότι όταν υπάρχουν εντός του Κινήματος Αλλαγής τόσο δυνατές φωνές που μιλούν για συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ. και συμπόρευση με την πιο ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική που γνωρίζουμε…

Βέβαια από την άλλη, με συγχωρείτε που σας διακόπτω, υπάρχουν και φωνές που το αποκλείουν αυτό και θέλουν κεντροαριστερή στροφή…

Γι αυτό και έχει σημασία ποια θα είναι η τελική απόφαση και η τελική κατεύθυνση που θα έχει το Κίνημα Αλλαγής. Με το να κλείνεις το μάτι για στον κ. Μητσοτάκη, του οποίου όλοι γνωρίζουμε ποιες είναι οι θέσεις και για τον δημόσιο τομέα και για τα κοινωνικά και δημόσια αγαθά, για την παιδεία και την υγεία, καταλαβαίνουμε ότι αυτό δεν αφήνει περιθώρια συγκλίσεων με δυνάμεις της Αριστεράς. Οπότε αυτό είναι ένα ερώτημα το οποίο κατά κύριο λόγο πρέπει να τεθεί στο Κίνημα Αλλαγής.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, και ανεξάρτητα από τις εξελίξεις στο Κίνημα Αλλαγής, η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝ.ΕΛ. είναι γνωστές. Σίγουρα είναι δύο κόμματα τα οποία έχουν εντελώς διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες….

Και μάλιστα πολλοί θεωρούν ότι θα δοκιμαστεί η σχέση σας τώρα με τις εξελίξεις στο ονοματολογικό..

Θα δούμε ποια θα είναι η απόφαση των ΑΝ.ΕΛ στο ονοματολογικό. Το σίγουρο είναι ότι η κυβερνητική συνεργασία και με ειλικρίνεια έχει συνεχιστεί το προηγούμενο διάστημα και με σεβαστές τις διαφορές κι αυτό θέλω να πιστεύω ότι θα γίνει και την επόμενη περίοδο.

Ακόμη και σε περίπτωση που φτάσει το ονοματολογικό στη Βουλή και έχουμε τους ΑΝ.ΕΛ. να επιμένουν; Ο κ. Καμμένος το έχει θέσει σε όλους τους τόνους ότι δεν πρόκειται να ψηφίσει…

Η θέση της κυβέρνησης για την επίλυση του ονοματολογικού είναι γνωστή, για μια σύνθεση ονομασία erga omnes. Ο κ. Καμμένος έχει πει από τη μία ότι στηρίζει τις προσπάθειες του Νίκου Κοτζιά για εξεύρεση λύσης, την ίδια στιγμή έχει πει ότι δεν δέχεται τη σύνθετη ονομασία. Τη στάση του θα τη δούμε όταν έρθει η συμφωνία στη Βουλή. Σε κάθε περίπτωση πάντως η κυβερνητική θέση είναι δεδομένη και με αυτήν προσέρχεται στις διαπραγματεύσεις ο Ν. Κοτζιάς.

Έχετε δίκιο σ’ αυτό. Για να επανέλθω λιγάκι σ’ αυτό που λέγαμε προηγουμένως για μια έντονη κινητικότητα της τελευταίας περιόδου, αναφέρομαι ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και στο Κίνημα Αλλαγής, υπάρχει μια τελείως διαφορετική στάση απ’ ότι στο παρελθόν. ‘Έτσι δεν είναι;

Αυτό το λέτε εσείς ως δημοσιογράφος κι αναλυτής. Εγώ θα σας έλεγα ότι πάντοτε αυτό που λέγαμε στο Κίνημα Αλλαγής και στα στελέχη του είναι να αποφασίσουν με ποιες πολιτικές θα πάνε και ποιες πολιτικές θα αφήσουν. Υπάρχει μια πολύ ζωντανή συζήτηση στο εσωτερικό της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατιας και μια αποδέσμευση αρκετά ηχηρή τμημάτων της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας από το νεοφιλελευθερισμό με μια σκληρή δόση αυτοκριτικής –έχετε δει το παράδειγμα του Κόρμπιν στη Μεγ.Βρετανία. Το ζήτημα είναι ποιο δρόμο θα ακολουθήσει το Κίνημα Αλλαγής και αν συνεχίσει να πορεύεται με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική και τους εκφραστές της ή αν θα αλλάξει κατεύθυνση και με δόσεις αυτοκριτικής για το παρελθόν αλλά και, κυρίως, μια στρατηγική για το μέλλον η οποία θα ανοίξει δρόμους και υπεράσπισης του κοινωνικού κράτους και υπεράσπισης των μεσαίων και ασθενέστερων στρωμάτων.

Εκεί, βέβαια, όλα αυτά εξαρτώνται κυρίως και από – αναφέρομαι, δηλαδή, τώρα στο οικονομικό μια και μπήκαμε σε αυτόν τον τομέα με αφορμή λοιπόν το δικό σας πολιτικό αφήγημα – όλα αυτά θα εξαρτηθούν τουλάχιστον από τις διαπραγματεύσεις για τέταρτη αξιολόγηση, χρέος και η επόμενη μέρα από την έξοδο από το μνημονιακό πρόγραμμα. Θέλω να πω, δηλαδή, ότι είναι βαρόμετρο αυτή η περίοδος για την επόμενη πολιτική μέρα. Έτσι δεν είναι;

Σίγουρα. Τόσο η πορεία που θα ακολουθήσει η χώρα μας μετά τα μνημόνια και το στρατηγικό σχέδιο το οποίο θα αποφασιστεί ώστε να μην επιστρέψουμε στα προ της κρίσης προβλήματα. Το αν η μεταμνημονιακή Ελλάδα θα σχεδιαστεί πάνω στους άξονες της υπεράσπισης της εργασίας, υπεράσπισης του κοινωνικού κράτους, της βιώσιμης και δίκαιης ανάπτυξης..

Πάντως, το περί καθαρής εξόδου έχει θολώσει κα Σβίγκου. Αυτό που έλεγαν, το περί καθαρής εξόδου, αυτό που πολλά στελέχη έλεγαν ότι η έξοδος μετά τον Αύγουστο θα είναι καθαρή από τα μνημόνια, έχει θολώσει. Κάτι αυτό που είπε ο κ. Τσακαλώτος για τη μεταμνημονιακή παρακολούθηση, κάτι οι ουρές της τέταρτης αξιολόγησης οι οποίες θα εμπεριέχονται σε αυτήν..

Ακούστε με λίγο. Το ζήτημα της εποπτείας μετά το πρόγραμμα δεν είναι κάτι το οποίο το είπε πρώτη φορά σε συνέντευξή του, την τελευταία, ο κ. Τσακαλώτος.

Σωστό.

Είναι γνωστό από τις διαδικασίες που είχαν ακολουθηθεί στις υπόλοιπες χώρες που είχαν βγει από προγράμματα μνημονιακά. Όπως για παράδειγμα η Πορτογαλία, η Ιρλανδία. Οπότε, αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο.

Το ζήτημα, όμως, της καθαρής εξόδου ή της προληπτικής γραμμής που έθεταν διάφοροι εντός της χώρας, αυτό έχει λήξει. Όλοι οι ευρωπαίοι εταίροι μιλούν για καθαρή έξοδο, πράγμα το οποίο ήταν και είναι ο στόχος της Ελλάδας. Το οποίο θα γίνει.

Σωστό, έχετε δίκιο. Αλλά ξέρετε τι σας επιρρίπτουν; Οι πολιτικοί σας αντίπαλοι εννοώ. Λένε ότι αν ο Τσακαλώτος, αν η κυβέρνηση –με συγχωρείτε- δεν πετύχει την αύξηση του κατώτατου μισθού, δεν πετύχει την ολοκλήρωση των προαπαιτουμένων, δεν προχωρήσει σε νέα γενναία βήματα, δεν πάει λίγο πιο πίσω το αφορολόγητο από τη 1/1/2019, τότε η κυβέρνηση κατ’ αρχήν θα είναι εκτός στόχων, κατά δεύτερο λόγο θα είναι αναγκασμένη να οδηγηθεί σε πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Θέλω να πω, δηλαδή, ότι υπάρχουν μερικά πολύ συγκεκριμένα βήματα πια. Τα οποία η επιτυχία ή η αποτυχία των βημάτων αυτών οδηγεί σε ανάλογες πολιτικές επιλογές.
Κι έτσι γυρίζουμε στην ερώτηση με την οποία ξεκινήσαμε.

Πάντως, όλες οι ενδείξεις μας επιτρέπουν να μιλούμε με αισιοδοξία. Και ότι στο Eurogroup της 21ης Ιουνίου θα έχουμε μια συνολική συμφωνία εξόδου της Ελλάδας από τα μνημόνια και την ολοκλήρωση της τέταρτης αξιολόγησης και την ελάφρυνση του χρέους και τη συμφωνία για τη στρατηγική για την ανάπτυξη, αλλά και τους όρους της μεταμνημονιακής εποπτείας.

Αυτό είναι κάτι το οποίο όλο το προηγούμενο διάστημα η Ν.Δ. αρνιόταν ότι θα συμβεί, μάλιστα θεωρούσε ότι θα υπάρξει και νέο πρόγραμμα. Αυτοί ήταν ευσεβείς πόθοι, όπως θεωρώ ότι ευσεβείς πόθοι εκφράζουν και όσοι θεωρούν ότι το πρόγραμμα δεν θα βγει με τον τρόπο που έχει πει η κυβέρνηση αλλά και οι δανειστές. Θεωρώ ότι όλα δείχνουν ότι…

Αν δεν την έχουμε, όμως, κα Σβγίκου; Αν δεν έχουμε αυτή την απόφαση ή αν έχουμε, γιατί έχουμε και τη Σύνοδο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου μπροστά μας, μέσα στο μήνα. Αν εκεί έχουμε κάποια εξέλιξη, όπως τη συμμετοχή του Ταμείου στο πρόγραμμα;

Το ΔΝΤ δεν βάζει αυτή τη στιγμή προσκόμματα στην έξοδο της χώρας από το μνημόνιο. Η συζήτηση έχει να κάνει με το χρέος. Και εκεί πέρα είναι ο γαλλικός μηχανισμός του οποίου συζητιούνται οι λεπτομέρειες, ώστε να υπάρξει συμβιβασμός μεταξύ των δύο πλευρών.

Άρα, δεν σας φοβίζει αυτό;

Αυτή δεν είναι μια συζήτηση που φοβίζει την Ελλάδα.