ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

26/01/2018

Δημ. Παπαδημούλης: Προχθές στη συνάντηση Τσίπρα- Ζάεφ έγινε μια καλή αρχή - Οι εξαγγελίες και δεσμεύσεις Ζάεφ έχουν έναν ισχυρό συμβολισμό εναντίον του αλυτρωτισμού

Δημ. Παπαδημούλης: Προχθές στη συνάντηση Τσίπρα- Ζάεφ έγινε μια καλή αρχή - Οι εξαγγελίες και δεσμεύσεις Ζάεφ έχουν έναν ισχυρό συμβολισμό εναντίον του αλυτρωτισμού



Συνέντευξη στον ρ/σ «Alpha 989»: Ο συνδυασμός μια δυναμικής για την επίλυση του Μακεδονικού μαζί με την έξοδο της Ελλάδας από τα μνημόνια, θα οδηγήσει σε μια σοβαρή αναδιάταξη εντός της χώρας και του πολιτικού σκηνικού, αλλά και της προοπτικής των πιθανών μελλοντικών συμμαχιών

Ο Πάνος Καμμένος δεν θα γίνει Αντώνης Σαμαράς, δεν θα ρίξει την κυβέρνηση Τσίπρα

Η στροφή σε έναν εθνολαϊκισμό και σε μια φοβική αντιμετώπιση του προβλήματος από τον Κυρ. Μητσοτάκη δεν συνιστά μόνο αναίρεση μιας πάγια πολιτικής που ακολουθούσε το κόμμα του τα τελευταία χρόνια, αλλά οδηγεί τη ΝΔ σε ευρω-απομόνωση και ενισχύει την άποψη ότι η κυβέρνηση Τσίπρα μπορεί να λύσει προβλήματα, που οι προηγούμενες κυβερνήσεις άφησαν να σαπίζουν για 25 χρόνια

Σε σημερινή του συνέντευξη στον ρ/σ «Alpha 989» (Λώρα Ιωάννου) ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, επεσήμανε μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:

Προχθές έγινε μια καλή αρχή - Οι εξαγγελίες και δεσμεύσεις Ζάεφ έχουν έναν ισχυρό συμβολισμό εναντίον του αλυτρωτισμού
Προχθές η συνάντηση Τσίπρα-Ζάεφ έκανε μια καλή αρχή, αλλά νομίζω ότι είναι νωρίς για να προδικάζουμε με σιγουριά το τελικό αποτέλεσμα. Και είναι, επίσης, λάθος να βάζουμε τη χώρα μας να απαντά τώρα πάνω σε διάφορα σενάρια, υποκαθιστώντας τη σοβαρή διαπραγμάτευση που μόλις ξεκίνησε.
Ήδη έχουμε πετύχει κάτι, οι εξαγγελλίες και δεσμεύσεις του Ζάεφ νομίζω έχουν έναν ισχυρό συμβολισμό εναντίον του αλυτρωτισμού. Αλλά αυτό που επιδιώκει η χώρα μας, και αποτελεί πάγια εθνική μας θέση, είναι μια συνολική λύση-πακέτο, όπου εκτός από μια ονομασία κοινής αποδοχής στη «γραμμή του Βουκουρεστίου» θα εξασφαλίσουμε κι εκείνες τις εγγυήσεις, και οι δύο λαοί, ότι τα θέματα του αλυτρωτισμού, της σταθερότητας των συνόρων, της φιλίας και συνεργασίας των δύο χωρών, θα μπουν σε γερές βάσεις με διεθνείς εγγυήσεις, χωρίς τον κίνδυνο να μπορεί αύριο μια άλλη κυβέρνηση να ανατρέψει αυτό που θα θεμελιωθεί σε αυτή τη συμφωνία.
Αυτό που βγήκε ως κλίμα και δηλώσεις από τη συνάντηση Τσίπρα-Ζάεφ προχωρά τα πράγματα προς μία κατεύθυνση, που συναντά την αποδοχή και τη στήριξη σχεδόν του συνόλου των πολιτικών ομάδων και παραγόντων στην ΕΕ. Δε γνωρίζω ούτε μία πολιτική οικογένεια, συμπεριλαμβανομένης κι αυτής της ΝΔ, που να διαφωνεί με αυτή την εξέλιξη, την οποία οι πάντες χαιρετίζουν.

Ο συνδυασμός μιας δυναμικής για την επίλυση του Μακεδονικού μαζί με την έξοδο της Ελλάδας από τα μνημόνια, θα οδηγήσει σε μια σοβαρή αναδιάταξη εντός της χώρας και του πολιτικού σκηνικού και της προοπτικής των πιθανών μελλοντικών συμμαχιών
Αυτό έρχεται σε μια στιγμή όπου για την Ελλάδα δρομολογείται και μία άλλη θετική εξέλιξη, ενδεχομένως και σημαντικότερη. Και αναφέρομαι στα τελευταία βήματα για την έξοδο της χώρας μας από τα μνημόνια. Νομίζω ότι ο συνδυασμός αυτών των δύο, μια δυναμική για την επίλυση δηλαδή του Μακεδονικού μαζί με την έξοδο της Ελλάδας από τα μνημόνια, θα οδηγήσει και σε μια σοβαρή αναδιάταξη εντός της χώρας και του πολιτικού σκηνικού και της προοπτικής των πιθανών μελλοντικών συμμαχιών.
Ήδη τους τριγμούς και τις προσεισμικές δονήσεις για αυτές τις αλλαγές τις ζούμε. Αναφέρομαι, για παράδειγμα, στο γεγονός ότι η Φώφη Γεννηματά προχθές κατηγόρησε τον Κυρ. Μητσοτάκη και τη ΝΔ για ακροδεξιά κωλοτούμπα. Και το θεωρώ πολύ σημαντικό, γιατί αυτό θα δυσκολέψει πάρα πολύ το σενάριο ορισμένων εκδοτικών, οικονομικών κέντρων, αλλά και ορισμένων κορυφαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ, που βιάζονται να γίνουν υπουργοί του Μητσοτάκη.
Νομίζω ότι τώρα πια το δίλημμα «Μνημόνιο -Αντιμνημόνιο» χάνει το νόημά του και αυτό που προτάσσεται είναι το δίλημμα «Πρόοδος - Συντήρηση». Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πια εδραιωθεί ως ο κεντρικός πόλος του ευρύτερου προοδευτικού χώρου και το επόμενο διάστημα, και κυρίως οι προσεχείς εκλογές, θα χαρακτηριστούν από μια έντονη πόλωση γύρω από αυτό το δίλημμα, με τους δύο βασικούς πολιτικούς πρωταγωνιστές, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ.

Ο Πάνος Καμμένος δεν θα γίνει Αντώνης Σαμαράς, δεν θα ρίξει την κυβέρνηση Τσίπρα. Η κλιμάκωση των επιθέσεων από τον Δημήτρη Καμμένο υπηρετεί ένα πολιτικό σχέδιο, που μπορεί να επιδιώκει είτε την πτώση της κυβέρνησης, είτε την εσωτερική ρήξη εντός των ΑΝΕΛ
Ο Πάνος Καμμένος, ως επικεφαλής των ΑΝΕΛ, δεν πιστεύω ότι θα ρίξει την κυβέρνηση Τσίπρα λόγω της διαφορετικής θέσης που έχει από τη συλλογική κυβερνητική θέση στο Μακεδονικό. Δεν θα γίνει Αντώνης Σαμαράς.
Εκτιμώ, επίσης, ότι αν επιτευχθεί τελικά συμφωνία, με τα χαρακτηριστικά που έθεσε ο Αλ. Τσίπρας, αυτή θα εγκριθεί από τη Βουλή με την ψήφο μιας σαφούς πλειοψηφίας και με τη θετική συμβολή και βουλευτών ή και κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Αναφορικά με τον Δημήτρη Καμμένο, το τελευταίο διάστημα κλιμακώνει επιθέσεις με χυδαιότητα, κατά τη γνώμη μου, και με ένα λεξιλόγιο που «μυρίζει» πολύ ακροδεξιά, τόσο εναντίον του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και στελεχών του, μεταξύ των οποίων και εγώ.
Σας θυμίζω ότι ήμουν, ίσως, ο πρώτος που αντέδρασε όταν υφυπουργοποιήθηκε για λίγες ώρες ο Δημ. Καμμένος και μόλις έγιναν γνωστές κάποιες αναρτήσεις του στα κοινωνικά δίκτυα με ακροδεξιό χρώμα, τον ανάγκασε σε παραίτηση ο αρχηγός του, Πάνος Καμμένος.
Προσωπικά, θεωρώ αναμενόμενο, και θα σας έλεγα μάλιστα και τιμή μου, να με συκοφαντούν πολιτικά πρόσωπα όπως ο Κυριάκος Βελόπουλος, ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο Δημήτρης Καμμένος.
Κατά τα άλλα, ο Δημ. Καμμένος εκπροσωπεί τον εαυτό του και όχι τους ΑΝΕΛ. Και νομίζω ότι όλη αυτή η κλιμάκωση των επιθέσεων υπηρετεί ένα πολιτικό σχέδιο, που μπορεί να επιδιώκει είτε την πτώση της κυβέρνησης, είτε την εσωτερική ρήξη εντός των ΑΝΕΛ. Σε κάθε περίπτωση, εκτιμώ ότι τόσο ο Πάνος Καμμένος, όσο και οι ΑΝΕΛ ως κόμμα, δε συμμερίζονται αυτή τη λογική και ευτυχώς γι’ αυτό.


Η στροφή σε έναν εθνολαϊκισμό και σε μια φοβική αντιμετώπιση του προβλήματος από τον Κυρ. Μητσοτάκη δεν συνιστά μόνο αναίρεση μιας πάγια πολιτικής που ακολουθούσε το κόμμα του τα τελευταία χρόνια, αλλά οδηγεί τη ΝΔ σε ευρω-απομόνωση και ενισχύει την άποψη ότι η κυβέρνηση Τσίπρα μπορεί να λύσει προβλήματα, που οι προηγούμενες κυβερνήσεις άφησαν να σαπίζουν για 25 χρόνια
Κρίνοντας από τις δηλώσεις συγκεκριμένων κομμάτων και προσώπων, εκτιμώ πως αν υπάρξει λύση και έρθει στη Βουλή θα στηριχθεί για λόγους συνέπειας λόγων και έργων.
Μόλις χθες ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, της πολιτικής οικογένειας στην οποία ανήκει και η ΝΔ, ο κ. Τζόζεφ Ντουλ, ένα πολύ αξιοσέβαστο πρόσωπο καθολικής αποδοχής στον χώρο της Ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς, χαρακτήρισε τη συνάντηση Τσίπρα-Ζάεφ ως παράθυρο ελπίδας για λύση.
Και μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο νομίζω ότι οι ευρωβουλευτές όλου του πολιτικού φάσματος καταγράφουν στα θετικά μια δυνατότητα λύσης ως προοπτική, όπως προδιαγράφηκε από αυτή τη συνάντηση, και δε συμμερίζονται την στροφή του Κυρ. Μητσοτάκη, ο οποίος προκειμένου να ικανοποιήσει τους Βορίδη και Γεωργιάδη ή να μην του φτιάξει κόμμα ο απόστρατος στρατηγός κ. Φράγκος, εγκαταλείπει τη γραμμή του πατέρα του και του Κώστα Καραμανλή για το Μακεδονικό, τη «γραμμή Βουκουρεστίου».
Αυτή η στροφή σε έναν εθνολαϊκισμό και σε μια φοβική αντιμετώπιση του προβλήματος από τον Κυρ. Μητσοτάκη δεν συνιστά μόνο αναίρεση μιας πάγια πολιτικής που ακολουθούσε η ΝΔ τα τελευταία χρόνια, με πρωτοπόρους τη Ντόρα Μπακογιάννη και τον Κώστα Καραμανλή, αλλά οδηγεί τη ΝΔ σε ευρω-απομόνωση και ενισχύει την άποψη -και σε κύκλους πολύ πέρα όσων συμπαθούν τον ΣΥΡΙΖΑ- ότι η κυβέρνηση Τσίπρα μπορεί να λύσει προβλήματα, που οι προηγούμενες κυβερνήσεις άφησαν να σαπίζουν για 25 χρόνια. Δεν καταλαβαίνω πώς την «πάτησε» ο Κυρ. Μητσοτάκης, ο οποίος νόμιζε ότι με το Μακεδονικό θα «φάει» τον Τσίπρα, αλλά έτσι όπως πάει θα «φάει» το κεφάλι του.
Με ενοχλεί να μην είμαστε ειλικρινείς στην αναγνώριση των θετικών βημάτων. Αν ήταν τόσο απλό και άνευ σημασίας το να πει ο πρωθυπουργός της γειτονικής χώρας ότι από Μέγας Αλέξανδρος το αεροδρόμιο θα μετονομαστεί σε Κίρο Γκλιγκόρoφ και οι λεωφόροι Μεγ. Αλεξάνδρου σε λεωφόρους Φιλίας, τότε γιατί δεν το πέτυχαν εκείνοι εδώ και 25 χρόνια;
Εδώ έχουμε με μια τόσο έντονη διάθεση μικροπολιτικής αντιπολίτευσης, που ακόμα κι όταν γίνονται θετικά βήματα, έστω μικρά, αλλά υπέρ των επιδιώξεων της χώρας, ή όταν ακούγονται καλά λόγια για τη χώρα, κάποιοι στην ηγεσία της ΝΔ, αντί να χαίρονται για την πατρίδα μας, στεναχωριούνται γιατί σκέφτονται ότι έτσι σταθεροποιείται η κυβέρνηση και κερδίζει πόντους ο Τσίπρας. Αυτή η μικροπολιτική μάς έχει φάει.

 



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ