Σε συνέντευξή του στο Πρώτο Πρόγραμμα (Μ. Γεωργίου) ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, επεσήμανε τα ακόλουθα:

Μεγάλη η μείωση που υπέστη το κυβερνητικό δίδυμο Μέρκελ-Σουλτς
Το πιο αρνητικό στοιχείο για τη δημοκρατία, που προέκυψε από τις χθεσινές γερμανικές εκλογές, είναι ο σχεδόν τριπλασιασμός του ποσοστού της ακροδεξιάς, που μπαίνει στη γερμανική Βουλή για πρώτη φορά μετά την ήττα των Ναζί το ’45.
Θεωρώ, επίσης, αρνητικό ότι διπλασίασαν σχεδόν τη δύναμή τους οι φιλελεύθεροι, οι οποίοι είχαν και την πιο αρνητική ατζέντα για την Ελλάδα, καθώς είναι το μόνο κόμμα που ζητάει Grexit.
Ευτυχώς, όμως, αυτή η θέση πια είναι εξαιρετικά μειοψηφική και στην κοινωνία, αλλά και στη γερμανική Βουλή, καθώς και η ακροδεξιά πια δε ζητάει την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, αλλά την έξοδο της Γερμανίας από το ευρώ.
Επίσης, θεωρώ ότι υπέστη μεγάλη μείωση το κυβερνητικό δίδυμο. Η Μέρκελ έχασε περισσότερο και οι Σοσιαλδημοκράτες πλήρωσαν τη μακρά συνύπαρξή τους ως εταίροι σε μια δεξιόστροφη πολιτική υπό την ηγεμονία της Μέρκελ.     Γι’ αυτό επέλεξαν μετά από αυτήν την ήττα, να περάσουν στην αντιπολίτευση.

Στον κυβερνητικό σχηματισμό θα είναι ευτυχώς και οι Πράσινοι, οι οποίοι έχουν θέσεις για την Ελλάδα πολύ πιο θετικές από ό,τι είχε μέχρι τώρα η γερμανική κυβέρνηση
Υποχρεωτικό και μόνο σενάριο, η τρικομματική κυβέρνηση Μέρκελ- Φιλελεύθερων και Πρασίνων. Ευτυχώς στον κυβερνητικό σχηματισμό θα είναι και οι Πράσινοι, οι οποίοι έχουν θέσεις και για την Ευρώπη και για το περιβάλλον και για τα κοινωνικά θέματα και για την Ελλάδα, πολύ πιο θετικές από ό,τι είχε μέχρι τώρα η γερμανική κυβέρνηση.
Άρα θα έλεγα ότι αυτές οι σημαντικές διαφορές ανάμεσα στους υποψήφιους εταίρους θα καθυστερήσουν, πρώτον, τη σύνταξη του κυβερνητικού συμβολαίου, καθώς στη Γερμανία συντάσσουν ένα πολυσέλιδο κείμενο που αποτελεί τη δέσμευση των εταίρων για το τι θα κάνουν.
Εκτιμώ ότι πιο λογική πρόβλεψη είναι ότι το κόμμα της Μέρκελ, που έχει υπερτριπλάσια δύναμη από τους άλλους δύο κυβερνητικούς εταίρους, θα χρησιμοποιήσει τις αλληλοεξουδετερούμενες θέσεις Φιλελεύθερων και Πρασίνων και θα πάρει κομμάτια από το πρόγραμμά τους, χωρίς να αλλάξει τη βασική γραμμή. Άρα, σε ό,τι αφορά στα θέματα της Ελλάδας, νομίζω ότι δεν θα πρέπει να περιμένουμε θεαματικές αλλαγές.
Εάν οι Φιλελεύθεροι θέλουν να μπουν στην κυβέρνηση, θα πρέπει να εγκαταλείψουν ορισμένα μαξιμαλιστικά αιτήματα, που κατά τη γνώμη μου χρησιμοποίησαν συνειδητά στην προεκλογική τους εκστρατεία για να μαζέψουν ψήφους. Δεν έχουν τη δύναμη να επιβάλουν τη γραμμή τους, γιατί δεν έχουν τα μεγέθη.

Πυκνώνουν τα σημάδια που καθιστούν υποχρεωτική την αναβίωση του γαλλογερμανικού άξονα και πιέζουν τη Γερμανία να κάνει βήματα για αλλαγές
Αυτό που έχει ενδιαφέρον να δούμε είναι πώς θα κινηθεί η Μέρκελ στην 4η θητεία της - η οποία έχει την ικανότητα να κοντρολάρει τα πράγματα και να επιλύει εξισώσεις, εξ ου και η αντοχή της- γιατί πυκνώνουν τα σημάδια που καθιστούν υποχρεωτική την αναβίωση του γαλλογερμανικού άξονα και πιέζουν και τη Γερμανία να κάνει βήματα για αλλαγές και επιτάχυνση στην Ευρωπαϊκή Ενοποίηση και στην αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης.
Και εδώ θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε -ίσως και ανεξαρτήτως αποτελέσματος- τη Γερμανία να γίνεται πιο ευρωπαϊκή, καθώς δεν μπορεί να επιμείνει στη λογική της γερμανοκρατούμενης Ευρώπης, ενώ, κατά τη γνώμη μου, μετά το Brexit είναι υποχρεωτική για τη Γερμανία η αναβίωση του γαλλογερμανικού άξονα και κάποιες αλλαγές προς την κατεύθυνση της περαιτέρω πολιτικής ενοποίησης.
Μόνο έτσι μπορεί να προχωρήσει το καράβι της ευρωπαϊκής ενοποίησης, έστω αργά, χωρίς τον κίνδυνο μιας διαλυτικής κρίσης. Κι επειδή οι Γερμανοί είναι κυρίως και περισσότερο κερδισμένοι από την ευρωπαϊκή ενοποίηση, νομίζω ότι είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν. Το πώς και πόσο ακριβώς θα προχωρήσει αυτό, γιατί συμβιβασμός θα γίνει, θα περιμένουμε να το δούμε, γιατί οι αλλαγές παίρνουν χρόνο.
Το γερμανικό θαύμα των εξαγωγών υπέρογκων πλεονασμάτων δεν μπορεί να προχωρήσει αν οξυνθούν κι άλλο οι εσωτερικές ανισότητες στην ΕΕ και καταρρεύσει ο ευρωπαϊκός Νότος, όπου εκεί βρίσκονται τα 2/3 των γερμανικών εξαγωγών.

Θεωρώ πολύ θετικό ότι η Ελλάδα, μέσω του Τσίπρα, ήδη με την επίσκεψη Μακρόν, έχει μπει ενεργά στη συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης
Πολλοί επισημαίνουν -και σωστά- ότι ένας από τους λόγους που «φούντωσε» η ακροδεξιά είναι το προσφυγικό, το μεταναστευτικό και η δημαγωγία. Όμως, νομίζω ότι ένας από τους λόγους που «φούντωσε» η ψήφος διαμαρτυρίας προς τα δύο κυβερνώντα κόμματα είναι και η λιτότητα. Το γεγονός, δηλαδή, ότι όλο αυτό το οικονομικό θαύμα στηρίχθηκε σε πάγωμα μισθών και συντάξεων για 15 χρόνια, στη Γερμανία μέσα, σε συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και σε εγκατάλειψη, με μείωση δημόσιων επενδύσεων, βασικών υποδομών σε σχολεία, νοσοκομεία, δρόμους κ.λπ..
Άρα η Γερμανία έχει ανάγκη και για δικούς της εσωτερικούς λόγους να τονώσει τη δική της ζήτηση, τις δικές της επενδύσεις κι αν αυτό γίνει θα βοηθήσει και τις άλλες οικονομίες, και ιδιαίτερα του Νότου που στενάζουν από αυτή τη συνταγή του οικονομικού εθνικισμού, της Ευρωζώνης.
Είναι σημαντικό σε αυτή τη συζήτηση να εμπλακεί η Ευρώπη των 27 και να μην κινηθεί γύρω από τους δύο μεγάλους. Θεωρώ πολύ θετικό ότι η Ελλάδα, μέσω του Τσίπρα, ήδη από την Πνύκα με την επίσκεψη Μακρόν, έχει μπει σε αυτήν τη συζήτηση ενεργά και έχουμε και τον πολιτικό χώρο να το κάνουμε, διότι πια η Ελλάδα μπαίνει σε μια πορεία ανάκαμψης και μπορεί πέρα από τα δικά της ζητήματα να μιλά και για το μέλλον της Ευρώπης. Κι αν δει κανείς το χθεσινό συγχαρητήριο μήνυμα του Τσίπρα στη Μέρκελ, έχει ακριβώς αυτό το στίγμα.

Η ελληνική κυβέρνηση, σε συνεργασία με την Κομισιόν και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα να προχωρήσει τα συμφωνημένα για την ολοκλήρωση της 3ης αξιολόγησης εντός του 2017
Η κα Μέρκελ κράτησε μια σωστή κατά βάση πολιτική στο μεταναστευτικό και μετακίνησε δια αυτής και το κόμμα της προς το Κέντρο και το πλήρωσε αυτό εκλογικά με την άνοδο της άκρας Δεξιάς. Δε νομίζω ότι θα εγκαταλείψει αυτή την πολιτική. Αυτό που περισσότερο με ανησυχεί είναι μήπως υπάρξει μια περαιτέρω όξυνση της ήδη τεταμένης σχέσης Γερμανίας-Τουρκίας. Οι παρεμβάσεις Ερντογάν έδωσαν αέρα στα πανιά της ακροδεξιάς, τροφοδοτώντας τον ρατσισμό και την ξενοφοβία.  
Νομίζω πως, καθώς οι προβλέψεις για τη συγκρότηση της γερμανικής κυβέρνησης πάνε μέχρι τα Χριστούγεννα, η ελληνική κυβέρνηση σε συνεργασία με την Κομισιόν και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, θα πρέπει να μην περιμένει πότε θα φτιαχτεί η νέα γερμανική κυβέρνηση, αλλά με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα να προχωρήσει τα συμφωνημένα για την ολοκλήρωση της 3ης αξιολόγησης, εντός του 2017, γιατί αυτό εξυπηρετεί τον βασικό μας στόχο, που είναι τον Αύγουστο του ’18 να τελειώνουμε με τα μνημόνια.