Ομιλία του Δημήτρη Παπαδημούλη στο Ευρωκοινοβούλιο, με θέμα την Μακροπεριφερειακή στρατηγική της ΕΕ

Ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, μιλώντας εκ μέρους της Ευρωομάδας της Αριστεράς στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης (REGI) και στο πλαίσιο συζήτησης με θέμα «Μακροπεριφερειακή στρατηγική της ΕΕ: Η ιδέα, η εξέλιξη και οι προκλήσεις», στο Ευρωκοινοβούλιο, είπε τα εξής:

«Νομίζω ότι οι σημερινές παρουσιάσεις από τους ειδικούς, που έχουν και την εμπειρία της εφαρμογής, μας βοηθούν να επιχειρήσουμε να μην κάνουμε μια Έκθεση ρουτίνας, αλλά να δούμε, με τη συμβολή και τις εμπειρίες από τη μέχρι τώρα εφαρμογή -τόσο της θετικής εμπειρίας όσο και των δυσκολιών- με ποιον τρόπο αυτή η συνεργασία στις μακροπεριφέρειες θα γίνει πιο αποτελεσματική, πιο χρήσιμη για τους πολίτες και με πιο ορατά αποτελέσματα.

Συμφωνώ με αυτό που ειπώθηκε σε μια από τις τοποθετήσεις των ειδικών, από τον πρώτο ομιλητή: Δεν μιλάμε απλώς για μια συνεργασία ανάμεσα σε κράτη μέλη της ΕΕ ή κράτη που θέλουν να έχουν μια προοπτική ένταξης. Μιλάμε για κάτι διαφορετικό. Που αφορά στην αξιοποίηση, από κοινού, σε προγράμματα για τις μεταφορές, για την ενέργεια κλπ., συγκριτικών πλεονεκτημάτων και δυνατοτήτων, όπου η κλίμακα της μακροπεριφέρειας επιτρέπει να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα. Μιλάμε για μια αντίληψη που βοηθάει με την κλίμακα της μακροπεριφέρειας, να κάνουμε πράγματα που ο καθένας μόνος του δεν μπορεί. Και αυτό απαιτεί μια διαφορετική προσέγγιση.

Να επισημάνω και κάτι ακόμη. Έχουμε δυο μακροπεριφέρειες που έχουν προχωρήσει περισσότερο και έχουν εμπειρίες, στη Βαλτική και στο Δούναβη, και άλλες δυο που είναι πιο πίσω, γιατί ξεκίνησαν αργότερα. Ειδικά για αυτήν που αφορά στη χώρα μου την Ελλάδα, την Μακροπεριφέρεια Αδριατικής - Ιονίου, εδώ έχουμε και την πρόσθετη δυσκολία που αναφέρθηκε: ότι μιλάμε για χώρες (4 μέλη και 4 μη μέλη της ΕΕ), που έως πριν λίγα χρόνια κάποιες απ’ αυτές είχαν μέχρι και πολεμικές αντιπαραθέσεις μεταξύ τους. Και υπάρχουν και μεγάλες, μακραίωνες αντιθέσεις. Άρα θα έλεγα, ότι το πρώτο που θα πρέπει να διασφαλίσουμε μέσα από αυτή την έκθεση, ει δυνατόν με την ευρύτατη δυνατή συναίνεση και συμφωνία, είναι ότι οι μακροπεριφέρειες θα προχωρήσουν.

Να μην οχυρωθεί κάποιος τεχνοκράτης στις Βρυξέλλες πίσω από υπαρκτά προβλήματα και δυσκολίες και με δεδομένο ότι τώρα θα λιγοστέψουν τα χρήματα, να υποβαθμιστούν αυτές οι στρατηγικές επιλογές. Χρειάζονται περισσότερη ενίσχυση από τις Βρυξέλλες, όχι λιγότερη.

Το δεύτερο: Τα κονδύλια για τη συνεργασία σε επίπεδο μακροπεριφερειών -επειδή ανοίγει μία συζήτηση για τις πολιτικές συνοχής και για μετά το 2020- δεν πρέπει να μειωθούν. Και αυτό νομίζω ότι θα πρέπει να το υποστηρίξει σθεναρά η Επιτροπή Περιφερειακής Πολιτικής. Και αναφέρομαι τόσο στα κονδύλια που δίνονται από τις Πολιτικές συνοχής, που είναι τα περισσότερα, όσο και στα κονδύλια που δίνονται από κεντρικότερα κομμάτια του κοινοτικού προϋπολογισμού, όπως είναι το Horizon. Δεν πρέπει να μειωθούν. Αντίθετα, πρέπει να δώσουμε βάρος σε πρακτικές ιδέες και προτάσεις, στηριγμένες στην εμπειρία, για το πώς μπορεί να γίνει πιο μετρήσιμο το αποτέλεσμα, για τον πολίτη και την κάθε περιφέρεια. Κι εκεί νομίζω ότι η λέξη-κλειδί, που ήδη ακούστηκε, είναι η λέξη “απλούστευση”. Και μεγαλύτερη προβολή των όποιων θετικών βημάτων γίνονται, έτσι ώστε να πειστούν περισσότερο οι περιφέρειες, τα κράτη μέλη, το πολιτικό επίπεδο, ότι αξίζει τον κόπο να ασχοληθούν λίγο παραπάνω με αυτό το θέμα. Γιατί από το πολιτικό επίπεδο, δεν έχουμε πάντα επαρκή ανταπόκριση.

Το δεύτερο, το τεχνικό μέρος, το οποίο πολύ σωστά ειπώθηκε από κάποιον από τους ειδικούς ότι είναι πολύ διαφορετικό, και καμιά φορά, η πολιτική δεν στηρίζεται στα τεχνικά δεδομένα, αλλά προσπαθεί να τα υπερκεράσει κι έτσι δεν έχουμε καλά αποτελέσματα.

Το τελευταίο που θέλω να πω: εμείς πρέπει να εστιάσουμε στην αποδοτική συνεργασία των θεσμικών επιλογών της ΕΕ. Στην περιοχή για παράδειγμα, της Αδριατικής -Ιονίου, δραστηριοποιούνται κι άλλοι, διάφορα λόμπι. Όπως είπε ο Ιταλός ομιλητής ‘καλά είναι αυτά’, αλλά δεν είναι δουλειά μας να υποκαταστήσουμε τις θεσμικές επιλογές της ΕΕ με τη δουλειά των λόμπι.

Και επειδή καμιά φορά αυτά τα πράγματα αναφέρονται και μπαίνουν στο ίδιο καλάθι, νομίζω ότι πρέπει να προσέξουμε, στην Έκθεση που θα ετοιμάσουμε, να αναφέρεται ότι εμάς μας ενδιαφέρει η στρατηγική των μακροπεριφερειών να ενισχυθεί μέσα από τα θεσμικά εργαλεία που υπάρχουν και όχι από παράπλευρες επιλογές, που υπηρετούν ενδεχομένως και γεωπολιτικές επιδιώξεις ορισμένων κρατών μελών. Ευχαριστώ».