Συνέντευξη της  εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ στον  ρ/σ «105,5 στο Κόκκινο»  (Tζούλη Τσίγκα - Αλεξάνδρα Χριστακάκη) για τις εκλογές στη Γαλλία

-    Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν υπάρχει ανατριχίλα, αν υπάρχει ανακούφιση, αν υπάρχει αγωνία από το αποτέλεσμα αυτό. Δηλαδή το πρώτο συναίσθημα από την ανάγνωση των αποτελεσμάτων του πρώτου γύρου;..

Καταρχήν, για να απαντήσουμε σ’  αυτό, να ξεκινήσουμε από τη γενικότερη αίσθηση που αφήνει σε όλους μας ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης.
Αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα, το ανέφερε πριν και ο συνάδελφός σας,  αναδεικνύει σίγουρα την τεράστια κρίση του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος στη Γαλλία, η οποία σχετίζεται ευθέως με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια και τα κυρίαρχα πολιτικά κόμματα που την εκπροσώπησαν.
Είδαμε το Συντηρητικό και το Σοσιαλιστικό κόμμα να καταποντίζονται, τον  κ. Φιγιόν, τον οποίον στήριξε προεκλογικά ο κ. Μητσοτάκης, να μένει εκτός δεύτερου γύρου κι αυτό είναι κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά μετά το 1958 στη Γαλλία.. Ενώ το Σοσιαλιστικό Κόμμα,, παρόλο που εξ αρχής είχαμε χαρακτηρίσει ως μια θετική εξέλιξη την εκλογή του Αμόν, αυτή δεν απέδωσε εκλογικά, βρήκε ισχυρές αντίρροπες δυνάμεις στο εσωτερικό του ίδιου του κόμματός του και στα ηγετικά του στελέχη, αλλά και δεν κατάφερε σίγουρα να προσελκύσει τους ψηφοφόρους που από τη θητεία Ολάντ είχαν αποφασίσει να αντιστρατευτούν στο σοσιαλιστικό κόμμα απ΄ ότι φαίνεται ανεξαρτήτως υποψηφίου και των θέσεων που αυτός εξέφραζε.

-    Αντιθέτως ο Μελανσόν έκανε την έκπληξη…

Ακριβώς. Έκανε την έκπληξη. Το 2013 είχε λάβει 11%, δηλαδή σχεδόν διπλασίασε τα ποσοστά. Η υποψηφιότητά του Μελανσόν φαίνεται ότι μπόρεσε να διεισδύσει σε ευρύτερα ακροατήρια από αυτά της γαλλικής αριστεράς των τελευταίων χρόνων, αλλά το ζητούμενο από κει και πέρα είναι πώς σε μια περίοδο που υπεισέρχεται  πλέον το γαλλικό πολιτικό σύστημα με μια σαφή αναδιάταξη των δυνάμεών του, πώς θα αξιοποιηθεί αυτή η δυναμική της αριστεράς για την επόμενη μέρα, Η δυναμική αυτή μπορεί να καθορίσει τις εξελίξεις εν όψει και των βουλευτικών εκλογών τον Ιούνιο, αρκεί βέβαια να υπάρξει πνεύμα ενότητας και σύνθεσης.

-    Πάντως εσείς εξήρατε την στάση του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος., το οποίο παρότι είναι αντίθετο με τον Μακρόν, δήλωσε ότι πρέπει να στηριχθεί στο δεύτερο γύρο…

Ήταν εντελώς διαφορετική η στάση του Μελανσόν και του γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Αυτό δείχνει ότι υπάρχουν διαφορές και μεταξύ των υποστηρικτών.. στο εσωτερικό της ευρύτερης συμμαχίας που στήριξε τον Μελανσόν. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας είναι το σύμμαχο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο του  Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Προφανώς δεν έχει σχέση το πρόγραμμά του, όπως και το πρόγραμμα του Μελανσόν, με το πρόγραμμα του Μακρόν, ειδικά όσον αφορά το κοινωνικό κράτος, τα δημόσια αγαθά, τις εργασιακές σχέσεις, έχει θέσεις εντελώς αντιθετικές με αυτές της αριστεράς. Αλλά αυτή τη στιγμή είναι νομίζω καθήκον όλων των προοδευτικών δυνάμεων να ηττηθεί η ακροδεξιά και αυτό που αντιπροσωπεύει η Λεπέν και για τη Γαλλία αλλά και για την Ευρώπη.

-    Εγώ καταλαβαίνω ότι ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη πρέπει να επιλέξουμε το μικρότερο κακό και μάλιστα όταν στην αντίπερα όχθη υπάρχει μια ακραία εθνικιστική φωνή που μάλιστα προκειμένου να ξεχωρίσει και από τις άλλες δεξιές δυνάμεις πια η Λεπέν υιοθετεί την ξενοφοβική αυτή ρητορική.

Εδώ και χρόνια. Απλώς να επισημάνουμε ότι, εκτός από την εκλογική ήττα που πρέπει να έχει στις 7 Μαΐου, η ακροδεξιά θα πρέπει να ηττηθεί και κοινωνικά. Η Λεπέν έχει ριζώσει, απ΄ ότι φαίνεται, στη γαλλική κοινωνία και η ακροδεξιά ανεβαίνει στην Ευρώπη.

-    Και μάλιστα και στα εργατικά στρώματα…

Ακριβώς αυτό. Υπάρχει μια τεράστια μάζα ψηφοφόρων Γάλλων από περιοχές που έχουν απόβιομηχανοποιηθεί τα τελευταία χρόνια, που βιώνουν την ανεργία, που στράφηκαν προς τη Λεπέν, θεωρώντας ότι αυτή μπορεί να αποτελέσει τη λύση σε αντιπαράθεση με το παλιό πολιτικό κατεστημένο που αντιπροσώπευσαν τα δύο κόμματα, το σοσιαλιστικό και το συντηρητικό.

-    Για να ηττηθεί στην κοινωνία η ακροδεξιά, νομίζετε ότι ο Μακρόν θα θελήσει ή θα μπορέσει αν θελήσει να προχωρήσει σε κάποια δραστικά μέτρα που θα είναι σε άλλη κατεύθυνση απ’  αυτήν που επιβάλουν οι ισχυροί της Ε.Ε., βλέπε Σόιμπλε.  Δηλαδή η άκρατη λιτότητα ευνοεί την ακροδεξιά, το ξέρουμε, και στην Ελλάδα.

Ακριβώς γι ‘αυτό μεγάλη σημασία έχει η Αριστερά, όπως και η στάση που θα κρατήσουν και τα κινήματα και οι ευρύτερες πολιτικές δυνάμεις και πώς αυτή θα αποτυπωθεί στα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών της Γαλλίας.
Τώρα ο Μακρόν σε ό, τι αφορά την Ελλάδα  και την Ευρώπη περιμένουμε να συνεχιστεί η πολιτική Ολάντ και οι σχέσεις συνεργασίας και φιλίας μεταξύ των δύο χωρών.. Και από κει και πέρα, εφ’  όσον αυτός εκλεγεί, το τι πρόγραμμα θα ακολουθήσει νομίζω ότι θα εξαρτηθεί και από την αντιπαράθεση που θα υπάρξει απέναντί σε μια νεοφιλελεύθερη ατζέντα που δυνάμεις εντός του σοσιαλιστικού κόμματος αλλά και άλλες δυνάμεις που τον στήριξαν θα θελήσουν να επιβάλουν.

-    Μάλιστα. Άρα έχει πολύ μεγάλη αξία να δούμε το τι στάση θα κρατήσει ο Μακρόν και βέβαια η αριστερά από θέση αρχών τι κριτική θα ασκήσει στον Μακρόν…

Και πώς θα καταφέρει πραγματικά να αναδειχθεί η Αριστερά ως ένας ισχυρός πόλος σε μια φάση γενικότερης ρευστότητας της γαλλικής πολιτικής σκηνής. Θα μπορούσε αυτή τη στιγμή όντως να υπάρξει ένας τέτοιος πόλος που να συγκροτείται από τις δυνάμεις της αριστεράς. Κι αυτό είναι ένα στοίχημα που δεν πρέπει να χαθεί από τη γαλλική αριστερά την επόμενη μέρα.