Τον Ιούλιο του 13 στην Ελληνική βουλή ο τότε Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Μητσοτάκης υπερασπιζόμενος το νόμο που έθετε σε διαθεσιμότητα εκατοντάδες υπαλλήλους, μεταξύ των οποίων και του υπαλλήλους της Ολυμπιακής, μιλούσε για ισότητα, αξιοκρατική αντιμετώπιση και ουσιαστική αξιολόγηση, όχι μόνο των υπαλλήλων, αλλά κυρίως των υπηρεσιών ώστε να βρεθούν αυτοί που ¨περισσεύουν¨. Μερικούς μήνες μετά έστελνε επιστολές (μεταξύ των οποίων και στο Υπουργείο Μεταφορών) προκειμένου να κινηθούν άμεσα οι διαδικασίες διαθεσιμότητας, προφασιζόμενος επίσης ότι οι σχετικές αποφάσεις θα λάβουν υπόψη τις πραγματικές υπηρεσιακές ανάγκες. Αξίζει να αναφέρουμε ότι το υπηρεσιακό συμβούλιο τάσσονταν εγγράφως κατά της «χρονικά παρατεταμένης απόλυσης» των πολύτιμων για την ασφάλεια των πτήσεων μηχανικών και χειριστών αεροσκαφών που είχαν μεταταχθεί στην ΥΠΑ από την πρώην Ολυμπιακή. Παρόλα αυτά εμπειρία χρόνων, εξειδικεύσεις και εκπαιδεύσεις των υπαλλήλων που κόστισαν εκατομμύρια «πετάχτηκαν» στα σκουπίδια. Οι υπηρεσιακές ελλείψεις, κυρίως στον κρίσιμο τομέα της ασφάλειας πτήσεων που απαιτούν μεγάλη εξειδίκευση επίσης αγνοήθηκαν, και ως αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής 249 υπάλληλοι της ΥΠΑ, από την πρώην Ολυμπιακή, στα τέλη του 2011 τέθηκαν σε διαθεσιμότητα επιβεβαιώνοντας ότι η πολιτική της τυφλής υποταγής, είναι επικίνδυνη για την ζωή και ασφάλεια των πολιτών αυτής της Χώρας.

Τον Μάρτη του 2015 από τα πρώτα νομοθετήματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ήταν η «επαναφορά», μεταξύ των άλλων, όσων από τους 249 υπαλλήλους επιθυμούσαν στην ΥΠΑ. Ήταν τότε που στη Βουλή η ΝΔ και ο νυν πρόεδρος της «λοιδορούσαν» τον ΣΥΡΙΖΑ και τον νυν Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών για τον λαϊκισμό τους. Στα «χέρια» του Υπουργού και του Διοικητή της ΥΠΑ ετέθη πλέον ένα πολύτιμο «εργαλείο» που αξιοποιείται για την κάλυψη, εκτός των άλλων, των κενών στην ασφάλεια των πτήσεων που άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση.

Τέλη του 2016 η Ελληνική Δικαιοσύνη δικαίωσε τους πρώην υπαλλήλους της Ολυμπιακής με την Απόφαση 1613 της 7ης Δεκεμβρίου 2016, επικυρώνοντας τη συγκεκριμένη πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και αντικρούοντας στην πράξη όλα τα επιχειρήματα και τις υποσχέσεις του κου Μητσοτάκη. Σύμφωνα με το δικαστήριο η θέση σε διαθεσιμότητα των συγκεκριμένων έγινε κατά παράβαση, όχι μόνο του ίδιου του νόμου του κου Μητσοτάκη, αλλά κυρίως των αρχών της αναλογικότητας, της αξιοκρατίας και της ισότητας (γιατί ουδέποτε αξιολογήθηκαν συγκριτικά με τους υπόλοιπους υπαλλήλους της ΥΠΑ) το μοναδικό κριτήριο που χρησιμοποιήθηκε ήταν ότι προέρχονται από την Ολυμπιακή. Και κυρίως δεν έγινε ουσιαστική αξιολόγηση των δομών της ΥΠΑ για να προσδιοριστεί η τυχόν ύπαρξη πλεονάζοντος προσωπικού. Η Ελληνική Δικαιοσύνη εν κατακλείδι αναγνώρισε την επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ.

Φυσικά ο ρεβανσισμός έναντι της κοινωνίας και ο κοινωνικός αυτοματισμός με την στοχοποίηση επαγγελματικών ομάδων δεν αποτέλεσαν ποτέ καλό σύμβουλο, αλλά τον μόνο σύμμαχο των αρεστών των δανειστών και τους προσωπικούς σχεδιασμούς.

Με τις θυσίες όλων οφείλουμε να επαναφέρουμε την χώρα στο δρόμο της ανάκαμψης, χωρίς να θυσιάζουμε δομές απαραίτητες για την ασφάλεια των πολιτών, χωρίς να κλείνουμε το μάτι σε ιδιώτες για όλα εκείνα που οφείλουν να ελέγχουν οι δημόσιοι λειτουργοί.