ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

02/02/2017

Ράνια Σβίγκου: Ο κ. Μητσοτάκης δεν μπορεί να αποδεσμευτεί από το παρελθόν της διαπλοκής και τις ευθύνες του κόμματός του

Ράνια Σβίγκου: Ο κ. Μητσοτάκης δεν μπορεί να αποδεσμευτεί από το παρελθόν της διαπλοκής και τις ευθύνες του κόμματός του



Σημεία παρέμβασης της εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ (Α.Μπουσδούκου)

Να προσπαθήσουμε να δούμε τι ακριβώς συνέβη χθες στη Βουλή και κυρίως τι σημαίνουν όσα ακούσαμε και όσα είδαμε εντός του Κοινοβουλίου. Η πρώτη δική σας  σύντομη αποτίμηση ποια είναι για τη χθεσινή εικόνα;…

Ήταν ξεκάθαρη η εικόνα ως προς δύο σημεία.

Το πρώτο σημείο έχει να κάνει με τη διαπραγμάτευση και τη σπουδή του κ. Μητσοτάκη να δώσει διαπιστευτήρια στους πιο σκληρούς κύκλους των δανειστών. Αντί να στηρίξει τις διαπραγματευτικές θέσεις της κυβέρνησης και να πει κι αυτός με τη σειρά του και το κόμμα του ένα όχι στις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών, έφτασε να τις αποκαλέσει «αναγκαστικό» κακό  της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ και επί της ουσίας να στηρίξει όσα λέει το ΔΝΤ. Είναι μια στάση καθαρά υπονομευτική. Όχι υπονομευτική για την κυβέρνηση, αλλά υπονομευτική για τη χώρα. Και θεωρώ ότι είναι μια στάση ανευθυνότητας και μη συνειδητοποίησης της κατάστασης που βιώνουμε ως χώρα και τις δυσκολίες που βιώνουν οι Έλληνες πολίτες, οι οποίοι δεν θέλουν βέβαια νέα μέτρα.

Εδώ τίθενται δύο θέματα….. Η αξιωματική αντιπολίτευση από την πλευρά της σας κατηγορεί ότι εσείς με όλα τα δραχμοσενάρια ουσιαστικά υπηρετείτε το σχέδιο Σόιμπλε περί Grexit..

Το μόνο σενάριο που υπηρετεί η ελληνική πλευρά είναι αυτό της έγκαιρης ολοκλήρωσης της αξιολόγησης, χωρίς υποχωρήσεις από τις αρχές μας, με επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ώστε να δοθεί προοπτική εξόδου της χώρας από την κρίση, με όρθια την κοινωνία  Και σε αυτό συγκλίνουν όλες μας οι κινήσεις. Και στη διαπραγμάτευση αλλά και στο κυβερνητικό έργο, το οποίο δεν άπτεται μόνο της διαπραγμάτευσης.

Επειδή το ακούσαμε και εχθές, καμία υποχώρηση επί των αρχών, θέλω λίγο να μας το αποσαφηνίσετε. Γιατί από το καμία ψήφιση κανενός μέτρου, ούτε ένα ευρώ παραπάνω και επιπλέον δεν ψηφίζουμε ως μέτρο, πώς ακριβώς φτάσαμε και τι σημαίνει στο καμία υποχώρηση επί των αρχών…

Μα υποχώρηση από τις αρχές μας συνεπάγεται ότι δεν θα ψηφιστούν προληπτικά μέτρα που θα ισχύσουν μετά το 2018. Έχουμε επισημάνει σε όλους τους τόνους ότι πρόκειται για αντικοινωνικές και παράλογες απαιτήσεις του ΔΝΤ. Δεν έχουν καμία σχέση ούτε με τις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας αλλά ούτε και βασίζονται στα στοιχεία τα οικονομικά τα οποία έχει επιδείξει το τελευταίο διάστημα η ελληνική οικονομία η οποία έχει υπεραποδώσει στους στόχους της. Έχουν διαψευστεί όλες οι καταστροφολογικές και κινδυνολογικές προβλέψεις που είχαμε το προηγούμενο διάστημα και μια τέτοια επιμονή σε τόσο ακραίες θέσεις απέναντι στην ελληνική πλευρά, υπονομεύει το ελληνικό πρόγραμμα  και υπονομεύει βέβαια τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας, αλλά και την ίδια την ελληνική κοινωνία η οποία, όπως είπα και προηγουμένως, δεν μπορεί να δεχθεί τέτοιες απαιτήσεις.

Το δεύτερο πράγμα, για να ολοκληρώσω την ερώτησή σας, το δεύτερο πράγμα το οποίο κατέστη σαφές από τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή είναι η αδυναμία του κ. Μητσοτάκη να αποδεσμευθεί από, το παρελθόν της διαπλοκής, από τις ευθύνες του κόμματός του για την κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η χώρα με την ασυδοσία των μεγάλων και των ισχυρών, όπου τράπεζες δάνειζαν με αέρα τόσο το δικό του κόμμα, όσο και τα ΜΜΕ. Σε αυτά τα ερωτήματα ο κ. Μητσοτάκης, όχι απλώς δεν απάντησε, όχι απλώς δεν έδωσε καμία εξήγηση για το πώς θα αποπληρωθούν τα δάνεια του δικού του κόμματος που υπερβαίνουν τα 200 εκατομμύρια ευρώ, αλλά δεν έδωσε και καμία πειστική απάντηση σχετικά με το δικό του δάνειο, αυτό του Κήρυκα Χανίων. Και φανταστείτε, το σημείωσε αυτό χθες και ο πρωθυπουργός, το οποιοδήποτε στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, όχι ο πρόεδρός του ο Α. Τσίπρας, αλλά το οποιοδήποτε στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ να έπαιρνε δάνειο για μια επαρχιακή εφημερίδα και επί 11 χρόνια η τράπεζα να μην τον ενοχλεί για να αποπληρώσει έστω τους τόκους.

Για αυτά ο κ. Μητσοτάκης ο οποίος πρεσβεύει το νέο και πρεσβεύει υποτίθεται μια συμφωνία αλήθειας, δεν είχε να πει απολύτως τίποτα.

Θα ήθελα να επιστρέψουμε λίγο στο πεδίο της διαπραγμάτευσης. Μπορεί η συζήτηση να ήταν - και αυτό θα έπρεπε να συζητάμε - για το πόρισμα της επιτροπής, γιατί έχει ανοίξει μια άλλη τεράστια συζήτηση εκεί, όμως, βρίσκεται σε εξέλιξη ακόμα αυτή η διαπραγμάτευση για την αξιολόγηση. Δεν φτάνουν  τα θολά σημεία, χθες προστέθηκαν και άλλα. Εγώ, πριν τα πάρουμε όλα ένα – ένα, θέλω να σας ρωτήσω ποιος είναι τελικά ο δρόμος, από τη στιγμή που η κυβέρνηση λέει «όχι επιπλέον μέτρα», «κανένα επιπλέον μέτρο», «όχι εκλογές», ποιος είναι ο τρίτος, ο εναλλακτικός δρόμος προκειμένου να συνεχίσουμε και να κλείσουμε κιόλας την αξιολόγηση, με δεδομένο ότι οι εταίροι με τους οποίους έχουμε συμφωνήσει είναι εδώ και αποσαφηνίζει, μάλιστα, και η Ευρώπη με κάθε τρόπο ότι και  το Ταμείο θα πρέπει να μείνει εδώ και όχι με κανέναν άλλο ρόλο, πέραν από αυτόν που έχει;

Ο δρόμος που ακολουθούμε είναι αυτός της σκληρής διαπραγμάτευσης. Σκληρή διαπραγμάτευση η οποία βασίζεται όχι σε εμμονικές ιδέες και ιδεοληψίες της κυβέρνησης, όπως μας κατηγορεί η Ν.Δ., αλλά που βασίζεται σε πραγματικά στοιχεία.

Το ένα από αυτά, το ανέφερα και πριν στην τοποθέτησή μου, έχει να κάνει με τα δεδομένα της ελληνικής οικονομίας και την υπεραπόδοση στους στόχους που έχουν τεθεί.

Το δεύτερο στοιχείο έχει να κάνει με την Ευρώπη και με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα, όπου έχουν προστεθεί πολλές αβεβαιότητες ταυτόχρονα, είτε μιλούμε για την Ιταλία, είτε για τις εξελίξεις μετά το Brexit, είτε μιλούμε για τις εκλογικές αναμετρήσεις σε μια σειρά χωρών. Θεωρούμε ότι δεν μπορεί να προστεθεί άλλη μια αβεβαιότητα στην Ευρώπη, αυτή της αμφισβήτησης του ελληνικού προγράμματος. Και γι’ αυτό το λόγο, θεωρούμε ότι δεν είμαστε μόνοι όσοι επιζητούμε μια λύση η οποία θα είναι και κοινωνικά δίκαιη, αλλά και οικονομικά ορθολογική, αλλά…

Αυτό ακούσαμε και τον Πρωθυπουργό να το λέει χθες και να το τονίζει, όμως έχει γεννηθεί ένα ερώτημα – γιατί θέλω να επιστρέψουμε ως προς τη διαπραγμάτευση – όχι μόνο στο ευρύτερο ευρωπαϊκό πεδίο, αλλά αρχής γενομένης από το δικό μας πεδίο. Διότι, κα Σβίγκου χθες δημιουργήθηκε εντονότατα η εντύπωση της διάστασης, που ενδεχομένως υπάρχει, ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και τον πλέον αρμόδιο που διαπραγματεύεται, επικεφαλής όλης της διαπραγματευτικής ομάδας, τον υπουργό Οικονομικών τον κ. Τσακαλώτο. Άρα, σας ρωτώ ευθέως. Υπάρχει διάσταση; Αν δεν υπάρχει διάσταση, υπάρχει πλήρης ενημέρωση του πού βρίσκεται η όλη συζήτηση για τη διαπραγμάτευση; Και, αν υπάρχει ενημέρωση – τρίτο ερώτημα - υπάρχει ταύτιση απόψεων και στρατηγικών μεταξύ κυβέρνησης και υπουργού Οικονομικών;

Είναι αστειότητες αυτά τα περί διάστασης απόψεων μεταξύ υπουργού Οικονομικών και Πρωθυπουργού, μεταξύ υπουργού Οικονομικών και ΣΥΡΙΖΑ πείτε το όπως θέλετε. Νομίζω είναι αστειότητες. Δεν καταλαβαίνω, ειλικρινά, από πού πηγάζουν….

Από όσα είδαμε χθες.

Εννοείτε το «επεισόδιο» μεταξύ του κ. Βούτση και του κ. Τσακαλώτου;

Βεβαίως.

Ο κ. Βούτσης είναι Πρόεδρος της Βουλής και όταν επιτελεί το ρόλο του, καταλαβαίνετε ότι πρώτα θα πρέπει να είναι Πρόεδρος της Βουλής και μετά στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Και νομίζω ότι αυτό έκανε και χθες, θεωρώντας ως Πρόεδρος της Βουλής ότι εκείνη τη στιγμή δεν έπρεπε να δώσει το λόγο στον κ. Τσακαλώτο, αλλά έπρεπε να τον δώσει μετά.

Εγώ, καταλαβαίνω δημοσιογραφικά ότι ένα τέτοιου τύπου επεισόδιο έχει ενδιαφέρον, αλλά αυτό που δεν καταλαβαίνω και δεν κατανοώ είναι  τη σπουδή της Ν.Δ.  που μετά ακριβώς από αυτό σχολίαζε …

Έχει ενδιαφέρον γενικά. Αλλά, ....μισό λεπτάκι. Εγώ θέλω να ρωτήσω, για να μου απαντήσετε συνολικά. Νωρίτερα  χθες, πριν παρακολουθήσουμε όσα συνέβησαν στη Βουλή με αυτή την κόντρα, ο κ. Βούτσης ήταν εδώ. Ήταν στον Κούτρα και στον Ντσούνο. Ρωτήθηκε, λοιπόν, για την διαπραγμάτευση και όταν ρωτήθηκε για επιμέρους ζητήματα παρέπεμψε στον υπουργό Οικονομικών. Επίσης, ο υπουργός Οικονομικών γνωρίζουμε ότι είναι στους «53». Γνωρίζουμε τη δυσαρέσκεια σε πολλές κινήσεις ως προς τη διαπραγμάτευση που έχουν εκδηλώσει οι «53». Οπότε θεωρώ ότι, πέρα από το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον που ναι υπάρχει, υπάρχει ένα ευρύτερο ενδιαφέρον για το τι γίνεται με τη διαπραγμάτευση και αν υπάρχει μια δυσαρέσκεια ή μια αλλαγή πλεύσης από τον ίδιο τον υπουργό Οικονομικών; Και, βεβαίως, εάν το γνωρίζετε.

Μα ο υπουργός Οικονομικών μαζί με τον Πρωθυπουργό είναι οι πρώτοι οι οποίοι χειρίζονται το ζήτημα της διαπραγμάτευσης. Και δεν νομίζω ότι υπάρχει σε άλλο επίπεδο τόσο στενή συνεργασία του πρωθυπουργού με υπουργό, ακριβώς επειδή είναι τόσο κρίσιμο το ζήτημα της διαπραγμάτευσης.

Εγώ θα έλεγα και απευθυνόμενη κυρίως και στη Ν.Δ., η οποία έσπευσε μετά τη συζήτηση στη Βουλή να σχολιάσει τη δήθεν διάσταση απόψεων, να περάσουμε από τη σφαίρα της φαντασίας, στην ουσία. Και η ουσία ποια είναι;

Ότι αυτή τη στιγμή η ελληνική κυβέρνηση δίνει μια μάχη αρχών, δίνει μια μάχη ώστε πραγματικά να αλλάξει σελίδα η ελληνική οικονομία και να αφήσει πίσω της την πολιτική λιτότητας. Σε αυτό βρίσκουμε συμμάχους σε όλη την Ευρώπη. Και θα πρέπει και η ΝΔ, παρόλο που χθες έδειξε ο κ. Μητσοτάκης εντελώς αρνητικός ως προς αυτό, να αλλάξει στάση. Φανταστείτε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα εάν, όπως ο κ. Μητσοτάκης κατηγορεί νυχθημερόν την ελληνική κυβέρνηση για τη διαπραγμάτευση, εάν έκανε το πιο απλό πράγμα του κόσμου, εάν πίεζε τους δικούς του συμμάχους στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, αυτούς δηλαδή που σε μεγάλο βαθμό συντηρούν μια πίεση προς την ελληνική κυβέρνηση στο να δεχτεί αυτά τα παράλογα μέτρα, φανταστείτε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα εάν πίεζε κι αυτός  από την πλευρά του συντασσόμενος στο πλευρό της ελληνικής κυβέρνησης. Την ίδια στιγμή που υπάρχουν συντηρητικοί πολιτικοί της ευρωπαϊκής οικογένειας που συντάσσονται στο πλευρό της ελληνικής κυβέρνησης, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη σύνοδο των χωρών του Νότου, όπου και ο κ. Ραχόι και ο κ. Αναστασιάδης στήριξαν τις ελληνικές θέσεις.

Επειδή πρέπει να ολοκληρώσουμε… είναι σημαντικό να διευκρινίσετε και να καταλάβουμε όλοι οι υπόλοιποι εάν σ’  αυτή τη μάχη την οποία δίνει η ελληνική κυβέρνηση, όπως την χαρακτηρίσατε, για να κλείσει η διαπραγμάτευση, αν όντως είναι μέρος της στρατηγικής της ελληνικής κυβέρνησης, της διαπραγματευτικής ομάδας, το ενδεχόμενο να δώσουμε το αφορολόγητο, για να το πω πολύ απλά, επειδή αυτό συζητάει όλος ο κόσμος, να δεχτούμε δηλαδή να πέσει το αφορολόγητο στις 6 χιλιάδες, να κατευνάσουμε λίγο το ΔΝΤ προκειμένου να προχωρήσουμε και οι συντάξεις.. να το δώσουμε εκτός κόφτη .. να συμπεριληφθούν στον κόφτη στο τέλος έστω της λίστας ως έσχατη λύση…

Όσες παρεμβάσεις έχουν γίνει στο φορολογικό και στο συνταξιοδοτικό έγιναν την προηγούμενη περίοδο μέσα από τα μέτρα τα οποία ψηφίστηκαν για να υλοποιήσουν τη συμφωνία του Αυγούστου.  Η συμφωνία του Αυγούστου είναι πολύ συγκεκριμένη και ως προς τα μέτρα τα οποία έπρεπε να παρθούν και ως προς το συνταξιοδοτικό και δεν πρόκειται να πάμε πέρα από τη συμφωνία του Αυγούστου απλώς για να ικανοποιήσουμε παράλογες απαιτήσεις πουι δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Δεσμεύεστε λοιπόν ότι το αφορολόγητο δεν θα πειραχτεί;

Μα έχουν γίνει ήδη παρεμβάσεις, όπως γνωρίζετε, στο φορολογικό, όχι τώρα, τους προηγούμενους μήνες. Και κανένας δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να πει, μόνο το ΔΝΤ το λέει, κανένας δεν μπορεί να πει ότι η ελληνική οικονομία χρειάζεται να πάει σε νέα μέτρα. Ίσα-ίσα αυτό που δείχνουν ψυχρά οι οικονομικοί δείκτες είναι ότι υπάρχει υπεραπόδοση στους στόχους και δεν υπάρχει καμία ανάγκη ούτε εφαρμογής του κόφτη που ήδη υπάρχει, ούτε βέβαια για νέα μέτρα.



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ