Ομιλία του βουλευτή Θεσπρωτίας στην Ολομέλεια κατά την κύρωση του κρατικού προϋπολογισμού για το 2017, σ/ν του Υπουργείου Οικονομικών

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριοι Υπουργοί, ας μου επιτρέψετε να ξεκινήσω με μια απάντηση στον κ. Βρούτση, γιατί είμαι ο αμέσως επόμενος ομιλητής από την παρέμβαση που έκανε.
Για να σας πιστέψουμε, κύριε Βρούτση, ότι αυτά που λέτε είναι αλήθεια θα πρέπει εσείς –όχι εσείς προσωπικά, αλλά η Νέα Δημοκρατία- από το Βήμα της Βουλής να πείτε ότι δεν θέλετε νέα μέτρα μετά το 2018. Δεύτερον, ότι το χρέος δεν ήταν βιώσιμο ούτε το 2014, που ζητούσατε πιστοποιητικό βιωσιμότητας. Και τρίτον, ότι είστε υπέρ της εθνικής γραμμής για επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, που εσείς καταργήσατε και που είναι δική σας ιδεολογική ηγεμονία στον χώρο των επιχειρήσεων μετά από τις υποδείξεις του ΣΕΒ. Άρα, λοιπόν, για να πιστέψουμε ότι όντως δεν υπομονεύετε την εθνική προσπάθεια, πρέπει να πείτε αυτά από το Βήμα της Βουλής. Περιμένουμε.
Η συζήτηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για τον Προϋπολογισμό έρχεται σε μια κρίσιμη χρονική στιγμή για το μέλλον της χώρας καθώς υπάρχουν νέα δεδομένα, που έχουν προκύψει από τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, αλλά και πολλά ανοικτά ενδεχόμενα στις διεθνείς εξελίξεις, που είναι ραγδαίες και η έκβασή τους επηρεάζει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο την πορεία της χώρας.
Η άμεση εφαρμογή των βραχυπρόθεσμων μέτρων για τη ρύθμιση του χρέους είναι η τελευταία εξέλιξη σε αυτόν τον μακρύ δρόμο της διαπραγμάτευσης. Αυτό ακριβώς σημαίνει τρία πράγματα: Πρώτον, ότι έχουμε μια de facto αναγνώριση της μη βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, το οποίο είναι ένα πρόβλημα που έχει αρχίσει πλέον και συζητείται.
Δεύτερον, έχουμε την πρώτη φορά που οι δανειστές τηρούν με τη σειρά τους τις υποσχέσεις και τις δεσμεύσεις τους. Η ρύθμιση έρχεται φυσικά ως απότοκο της επιτυχούς πρώτης αξιολόγησης και γι’ αυτό δεν περιλαμβάνει νέες δεσμεύσεις. Εγκρίνεται τις επόμενες ημέρες ο Προϋπολογισμός του 2017, που συζητάμε σήμερα, χωρίς νέα μέτρα και με αυξημένα κοινωνικά κονδύλια. Καθορίστηκε το πλαίσιο που θα κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση σε επίπεδο τεχνικό εντός ευρωπαϊκού πλαισίου.
Και τρίτον, σημαίνει ότι το ύψος των πλεονασμάτων μετά το 2018 και η ενεργοποίηση μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων ρυθμίσεων του χρέους και η συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα παραμένουν ανοικτά με περιθώρια πολιτικής διαπραγμάτευσης. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε υποχωρήσει σε παράλογες απαιτήσεις εκτός των ήδη συμφωνηθέντων απαιτήσεων από τη συμφωνία του Ιουλίου του 2015.
Και όλα αυτά συνιστούν μια επιτυχία της ελληνικής Κυβέρνησης και εμπεδώνουν ένα κλίμα εμπιστοσύνης στη χώρα και μας βγάζουν από το περιθώριο του failed state, που ήμασταν μέχρι τώρα. Είναι η πρώτη φορά από την έναρξη της κρίσης, που μας οδήγησαν οι καταστροφικές πολιτικές των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ και η εσκεμμένη σκληρότητα και τα λάθη των δανειστών, που έχουμε με στοιχεία βάσιμες ελπίδες πλέον ότι αυτό το πρόγραμμα θα είναι και το τελευταίο.
Οι προϋπολογισμοί του 2015 και του 2016 τηρούνται σε μεγάλο βαθμό και οι προβλέψεις συμβαδίζουν με τους στόχους, τα έσοδα ξεπερνούν τους στόχους χωρίς στάση πληρωμών, οι δαπάνες μειώνονται αλλά όχι στην πλάτη του κοινωνικού κράτους, αλλά στην πλάτη της διαφθοράς, η αναπτυξιακή τροχιά έχει ήδη ξεκινήσει με το 2017 να αναμένεται μια χρονιά ισχυρής ανάπτυξης.
Αν θέλουμε, όμως, να είμαστε σοβαροί και θέλουμε να λέμε και αλήθειες στους εαυτούς μας, αλλά και στους πολίτες δεν εξαρτώνται όλα από την ελληνική κυβέρνηση, ούτε από τον ελληνικό λαό μονάχα. Οι λαοί της Ευρώπης κάθε φορά που τους ζητείται η γνώμη τους, εκφράζουν με βρόντο την δυσαρέσκειά τους για την μείωση του βιοτικού επιπέδου και για τις πολιτικές λιτότητας που χορηγήθηκαν ως φάρμακο παντού για να ξεπεραστεί η κρίση. Για τις νεοφιλελεύθερες ελίτ χωρίς ίχνος αυτοκριτικής ο ελληνικός λαός, οι Βρετανοί, οι Ιταλοί, οι Πορτογάλοι που βιώνουν τα ίδια με εμάς ακόμα και οι Γερμανοί εργαζόμενοι που βλέπουν την ανάπτυξη να καλπάζει, αλλά έχουν να πάρουν αύξηση δεκαπέντε χρόνια όλη αυτή η δυσαρέσκεια οφείλεται στον λαϊκισμό και πρέπει να τιμωρηθεί. Αναρωτιέμαι: Σας θυμίζει κάτι, κυρίες και κύριοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αυτό;
Είναι πλέον σαφές και το δίλημμα είναι ιστορικό. Εάν η Ευρώπη δεν αλλάξει πορεία επιστρέφοντας σε αναπτυξιακές προοπτικές και με ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, εάν δεν ξαναγίνει θελκτική για τις κοινωνίες, τα καμπανάκια του Brexit, των δημοψηφισμάτων του ελληνικού και του ιταλικού «όχι» και η άνοδος του ακροδεξιού μπλοκ δυνάμεων θα γίνουν από προειδοποιητικές, καμπάνες αναγγελίας τέλους.
Οι αποφάσεις για την Ελλάδα και η έκβαση του εγχειρήματός μας αποτελεί τον προπομπό για την υπόλοιπη Ευρώπη, όπως ακριβώς αποτέλεσαν προπομπό οι μνημονιακές πολιτικές που εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα για τις υπόλοιπες χώρες. Και ήμασταν οι μόνοι που το λέγαμε αυτό στην ελληνική Βουλή και στον λαό τότε.
Οι πολιτικές δυνάμεις της Ευρώπης, η διεθνής κοινότητα πρέπει να δώσει ολόκληρη και όχι την μισή ευκαιρία στην χώρα για να σταθεί επιτέλους στα πόδια της. Το άμεσο κλείσιμο της αξιολόγησης, η ένταξη στο πρόγραμμα QE,  η μη λήψη περαιτέρω μέτρων είναι τα απαραίτητα βήματα για να προχωρήσουμε να εφαρμόσουμε ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης χωρίς τα λάθη του παρελθόντος που ποτέ αυτό το παρελθόν δεν θα επιστρέψει, όπως ήταν.
Διότι τι θα σημαίνει για την χώρα και για την Ευρώπη αν απαιτηθούν εκβιαστικά από 4,5 δισεκατομμύρια μέτρα και 3,5% πλεονάσματα για δέκα χρόνια θάβοντας την κοινωνία; Τι θα σημαίνει για τη δημοκρατία στην Ευρώπη αν οι επιλογές που θα ακολουθηθούν θα είναι για να ικανοποιηθούν κάποιοι χριστιανοκοινωνιστές Βουλευτές και κάποιοι υπερεθνικοί τεχνοκράτες που στους μόνους που λογοδοτούν είναι οι αριθμοί των projects που αναλαμβάνουν; Τι θα σημαίνει για την γεωπολιτική ευστάθεια μιας ταραγμένης περιοχής η αποσταθεροποίηση της Ελλάδας;
Ρωτάω ευθέως την Αξιωματική Αντιπολίτευση και τα υπόλοιπα κόμματα: Έχετε θέσεις για όλα αυτά; Τολμάτε να τις καταθέσετε ή η απάντηση σε κάθε τι από όλα αυτά είναι οι εκλογές; Και τι θα κάνετε εσείς για όλα αυτά που θέλετε να τα βρείτε μπροστά σας; Για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, για την μείωση των πλεονασμάτων που θα σήμαινε όχι σε νέα μέτρα τι λέτε;
Οι ερωτήσεις προφανώς είναι ρητορικές, γιατί δίνετε μια και μοναδική απάντηση. Εξουσιομανία, ας είμαστε εμείς στην εξουσία και γαία πυρί μιχθήτω.
Αν συνέχιζε η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, της οποίας βασικό στέλεχος ήταν ο Πρόεδρος σας, ο κ. Μητσοτάκης, αυτά τα ερωτήματα δεν θα υπήρχαν καν. Πολύ απλά, το χρέος δεν θα μειωνόταν, γιατί θα θεωρούνταν βιώσιμο, τα πλεονάσματα θα ήταν 4,5% έως το 2030 με εξοντωτικά μέτρα και ο εργασιακός μεσαίωνας θα είχε παγιωθεί. Ο λόγος που όλα αυτά συζητιόνται μέχρι σήμερα είναι επειδή τον Γενάρη του 2015 υπήρξε πολιτική αλλαγή στην χώρα και γλιτώσαμε με τον εφιάλτη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έρχομαι και λίγο στα του Προϋπολογισμού. Με τον υπό συζήτηση Προϋπολογισμό συνεχίζεται η ανάκτηση της αξιοπιστίας της ελληνικής οικονομίας και ενισχύεται η δημοσιονομική ισορροπία, ώστε να βγούμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα από το πρόγραμμα με την κοινωνία όρθια.
Τα περισσότερα στοιχεία τα έχουν καλύψει οι προλαλήσαντες Υπουργοί, αλλά και οι συνάδελφοι Βουλευτές. Εγώ θα ήθελα να εξηγήσω με απλά, πολύ απλά λόγια τι σημαίνουν όλα αυτά για τους συμπολίτες μας.
Για το νέο έτος έχουμε το νέο ασφαλιστικό και φορολογικό σύστημα που παρά ορισμένες αδικίες, όπως είναι το ΕΚΑΣ και η αύξηση έμμεσων φόρων που έγινε προσπάθεια να διαχυθούν, περιέχει αθροιστικά ελαφρύνσεις για μεγάλες μερίδες επαγγελματικών κατηγοριών, κυρίως για τους νέους επιστήμονες που εγώ ανήκω, αλλά και για τους πιο αδύναμους συμπολίτες μας. Για αυτό άλλωστε και ο ΣΕΒ και η Νέα Δημοκρατία μιλάει για βίαιη αναδιανομή. Το καλωσορίζουμε ως ένα σημείο.
Έχουμε, επίσης, αύξηση των δαπανών για την παιδεία κατά 15,6% σε σχέση με το μεσοπρόθεσμο της προηγούμενης κυβέρνησης και 5,3% σε σχέση με πέρσι. Έτσι, καταφέραμε φέτος να ανοίξουμε έγκαιρα όλα τα σχολεία χωρίς κενά και να προσλάβουμε από την αρχή χιλιάδες αναπληρωτές και περισσότερους εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής. Σχεδιάζουμε ακόμα περισσότερα στους τομείς της έρευνας και της καινοτομίας, όπου είναι πολύ βασικό συστατικό της πολιτικής μας για να επιστρέψουν πίσω τα μυαλά που έχουν φύγει στο εξωτερικό.
Για την υγεία έχουμε διατήρηση ουσιαστικά του περσινού αυξημένου προϋπολογισμού, αλλά και επιπλέον δαπάνες που μας επέτρεψαν να ανατάξουμε το υπό κατάρρευση εθνικό σύστημα υγείας.
Στην περιοχή μου, στην Θεσπρωτία προσλάβαμε στην υγεία μόνιμο και επικουρικό προσωπικό μετά από οκτώ χρόνια σε ειδικότητες που λείπανε για χρόνια. Πήραμε ασθενοφόρα, φτιάξαμε υλικοτεχνικές υποδομές που βρίσκονταν εκτός λειτουργίας και έστελναν τον κόσμο στους ιδιώτες χωρίς πληρωμή.
Για την κοινωνική προστασία έχουμε 760 εκατομμύρια για το κοινωνικό σύστημα αλληλεγγύης που απλώνει δίχτυ προστασίας στους μη έχοντες χωρίς περικοπές επιδομάτων.
Έχουμε 100 εκατομμύρια για να στηριχθούν από το κράτος οι δόσεις αδύναμων δανειοληπτών.
Τέλος, άφησα τα κονδύλια για τις δημόσιες επενδύσεις με εθνικούς και συγχρηματοδοτούμενους πόρους, που είναι αυξημένοι σε σχέση με πέρσι. Έτσι, ολοκληρώνονται οι μεγάλοι οδικοί άξονες, η Ιονία Οδός και η Ε65, με μειωμένες, μάλιστα, δαπάνες προς τους εργολάβους. Είναι έργα αναπτυξιακά, που προσφέρουν θέσεις εργασίας και βάζουν στο επίκεντρο την Ήπειρο και τη Θεσπρωτία που εκπροσωπώ.
Υπάρχουν κονδύλια για έργα υποδομών και με εθνικούς πόρους και σε περιφέρειες που αναβαθμίζουν τις τοπικές κοινωνίες, που λειτουργούν πολλαπλασιαστικά για την οικονομία.
Κλείνοντας, με την πεποίθηση ότι θα εκτελεστεί σωστά και ο φετινός Προϋπολογισμός, όπως και αυτός του 2016 και θα διαψευστούν ξανά αυτοί που επενδύουν στην αποτυχία, σας καλώ στην υπερψήφισή του.
Σας ευχαριστώ.