«Είναι εμφανές ότι όταν μιλούσαμε, όλα τα προηγούμενα χρόνια, για αυτό το τρίγωνο της διαπλοκής μεταξύ τραπεζών-ΜΜΕ-πολιτικού συστήματος, δεν ήταν λόγια του αέρα και αυτό, πια, αποδεικνύεται» επεσήμανε η βουλευτής Β΄ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ και μέλος της Εξεταστικής Επιτροπής για τη διερεύνηση της νομιμότητας της δανειοδότησης των πολιτικών κομμάτων και των ΜΜΕ από τα τραπεζικά ιδρύματα της χώρας, Αννέτα Καββαδία, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. «Το αίμα νερό δεν γίνεται», επεσήμανε με νόημα, ερμηνεύοντας τη συνειδητή στάση της ΝΔ να μην αναφερθεί σε κανένα ΜΜΕ. Και μίλησε για μια χρόνια σχέση διαπλοκής όπου ο ένας πυλώνας βάσιζε και τροφοδοτούσε την ύπαρξή του από τον άλλον. «Εννιακόσια εκατομμύρια «θαλασσοδάνεια» υπάρχουν στα ΜΜΕ και η ΝΔ δε βρήκε ούτε μία λέξη να πει..», τόνισε η κα.Καββαδία.

Αναφερόμενη στα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας, μετά την εξέταση του διευθύνοντος συμβούλου της Εθνικής Τράπεζας, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ επανέλαβε ότι - με βάση τις απαντήσεις του κ.Φραγκιαδάκη – σε επίπεδο συνολικού χαρτοφυλακίου, δεν εξυπηρετείται το 45% των δανείων των ΜΜΕ ενώ σε ό,τι αφορά τα κόμματα,  σήμερα είναι 29 εκατομμύρια με το ύψος των προβλέψεων στα 13 εκατ. Από αυτά,  τα 14 είναι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Δεν εξυπηρετούνται 5 εκατομμύρια της ΝΔ και 8,7 εκατομμύρια του ΠΑΣΟΚ. Εξυπηρετούνται, εν μέρει, τα 7 εκατ. του ΚΚΕ και εξυπηρετούνται 8,8 εκατομ. του ΣΥΡΙΖΑ.  Από τα, πλέον, ενδιαφέροντα στοιχεία που προέκυψαν είναι ότι οι τράπεζες δεν ζητούσαν προσωπικές εγγυήσεις προκειμένου να εγκρίνουν το δάνειο. «Οποιοσδήποτε άλλος  Έλληνας πολίτης  για να πάρει δάνειο από την τράπεζα βάζει ως εγγύηση την προσωπική του περιουσία και μάλιστα για πολύ μικρότερα ποσά. Να, όμως, που – γιατί άραγε; - οι επιχειρηματίες των ΜΜΕ δεν εμπίπτουν σε αυτόν τον κανόνα», επεσήμανε η Αννέτα Καββαδία για να συμπληρώσει πως, σε συνέχεια αυτής της τακτικής, οι τράπεζες ενέκριναν δάνεια προκειμένου να αποπληρωθούν τόκοι, κάτι που απαγορεύεται ρητώς. Ξεχωριστή, τέλος, ήταν η αναφορά της στο θέμα της διαφημιστικής δαπάνης των τραπεζών προς ΜΜΕ τα οποία χρωστούσαν δάνεια προς τις συγκεκριμένες τράπεζες, δεν εξυπηρετούσαν τα δάνεια αυτά, την ίδια όμως στιγμή, η ίδια τράπεζα στο ίδιο Μέσο συνέχιζε να δίνει «ζεστό» χρήμα ως διαφήμιση. «Υπάρχουν, μάλιστα, περιπτώσεις», κατέληξε, «που το ύψος της διαφημιστικής δαπάνης, σε διάστημα δεκαετίας, είναι ισόποσο με το δάνειο που το συγκεκριμένο Μέσο έχει λάβει».