ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

21/03/2016

Να προστατέψουμε τις συλλογικές συμβάσεις, να διασφαλίσουμε τα εργασιακά δικαιώματα



6η Συνεδρία (στρογγυλό τραπέζι)


Ο Ηλιόπουλος Νάσος (Μέλος της Πολιτικής Γραμματειας του ΣΥΡΙΖΑ), ως συντονιστής, έκανε μια γενική εισαγωγή πάνω στην πραγματικότητα των εργασιακών συνθηκών, λέγοντας πως ζούμε μια βαθιά διαδικασία καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης μέσα από τη υποτίμηση της εργασίας. Συνέχισε λέγοντας, ότι η σημερινή πραγματικότητα είναι μια αναδιανομή πλούτου και εξουσίας εις βάρος των εργαζομένων και έκλεισε με την ανάγκη που προκύπτει για  συντονισμό των ευρωπαϊκών δυνάμεων.

Η Καραμεσήνη Μαρία (Διοικήτρια Ο.Α.Ε.Δ), ξεκίνησε την τοποθέτηση της μιλώντας για τις  
κοινωνικές κατακτήσεις των λαών της Ε.Ε και την στάση που αυτή κρατάει απέναντι στους εργαζόμενους, παραθέτοντας πληθώρα εμπειριών στο θέμα των συλλογικών διαπραγματεύσεων και τις απολύσεις σε Γαλλία και Ιταλία. Παράλληλα, τόνισε πως  μέσα από τα 2 μνημόνια άλλαξαν άρδην οι συνθήκες εργασίας στην Ελλάδα, στην οποία διογκώνεται η μαύρη εργασία, υπάρχει δραστική μείωση προστασίας από απολύσεις, και διευκόλυνση των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Την περίοδο που προηγήθηκε ειχαμε κατά 22% κατάργηση κατώτατου μισθού, κατάργηση συλλογικής διαπραγμάτευσης μισθών, αποδυνάμωση συνολικών διαπραγματεύσεων και αναστολή διαδικασία επέκτασης Σ.Σ.Ε. Τέλος, έκλεισε λέγοντας πως χρειάζεται δουλειά και σκέψη για να συνδυαστεί η μάχη για τα εργασιακά με πλήρη αμφισβήτηση του νεοφ.  πρότυπου ανάπτυξης της Ευρώπης.

Ο Φαουστο Ντουράντε (Διεθνής Εκπρόσωπος CGL), μίλησε για την κατάσταση που βιώνει η Ισπανία, στην οποία υπάρχουν πάνω από 300 σωματεία, αλλά συνδικαλιστές βιώνουν μια σφοδρή επίθεση που οδηγεί ακόμα και στην απειλή για φυλάκιση τους λόγω διοργάνωσης απεργιών. Εν συνεχεία, τόνισε την ανάγκη για ευρωπαϊκή επίλυση, με συντονισμό των ήδη υπαρχόντων συνδικαλιστικών δομών με δράση 3 κατευθύνσεων. Θέσπιση ευρωπαϊκού συνόλου εργατικών δικαιωμάτων, εδραίωση ευρωπαϊκού χώρου για συλλογική διαπραγμάτευση, δημιουργία ευρωπαϊκού οργάνου για τη διασφάλιση του κατώτατου μισθού, ώστε μέσα από τη μισθολογική σύγκλιση να οδηγηθούμε στην γενικότερη σύγκλιση των υπόλοιπων εργατικών συνθηκών σε ευρωπαϊκό επίπεδο και τέλος θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι θα ακούγονται οι φωνές όλων των εργαζομένων στα όργανα της Ευρώπης.

Η Βαλεντίνα Οραντσίνι (υπεύθυνη Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, FIOM, Ιταλία), ξεκίνησε λέγοντας πως θεωρεί ότι οι εργάτες βιώνουν μια “εκδίκηση” και μια πίεση σε όλη την Ευρώπη. Παράλληλα, επεσήμανε ότι η επίθεση στους εργαζόμενους από τους εργοδότες ξεκίνησε σε φάση  αναπτυσσόμενης οικονομίας και και όχι μέσα στην κρίση. Ταυτόχρονα είναι φανερό ότι δεν διαλέγουν οι εργαζόμενοι το πεδίο που θα δοθεί η μάχη (όπως, για παράδειγμα η Ελλάδα), αλλά πρέπει όλοι σε όλο το φάσμα της Ευρώπης, να παλέψουν από κοινού, καθώς μια νίκη επιστροφής των Σ.Σ.Ε στην Ελλάδα θα δώσει βοήθεια σε όλους τους εργαζόμενους ακόμα και εκτός των συνόρων της.

Η Ουριά Μπελαζίζ (μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Γενικής Συνομοσπονδίας Μεταλλεργατών), στην αρχή της τοποθέτησης της παρουσίασε τις συνθήκες που βιώνει η Γαλλία με τα τεράστια για τα δεδομένα της χώρας ποσοστά ανεργίας, την επισφάλεια που βιώνουν κυρίως οι γυναίκες και οι νέοι καθώς και τα 10εκατομμύρια ανθρώπους που βρίσκονται στα όρια της φτώχιας. Στη συνέχεια μίλησε για την “υποχρεωτική αργία” που εφαρμόζεται στην Γαλλία. Πρόκειται για τεχνική ανεργία στην οποία εξαναγκάζονται οι υπάλληλοι κάτω από την δικαιολογία της έλλειψης εργασίας  και η εργοδοσία επικαλείται την τόνωση της ανταγωνιστικότητας. Τόνισε πως χρειαζόμαστε ενότητα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας, ως εργαζόμενοι και έφερε ως λαμπρό παράδειγμα την κινητοποίηση στις 9 Μαρτίου στην Γαλλία, εναντίον του νομοσχεδίου που αλλάζει στα εργασιακά, στην οποία πρωτοστάτησαν οι νέοι , ενώ θα συνεχιστεί ο αγώνας με μια καμπάνια ενάντια στην επιθετικότητα της εργοδοσίας. Έκλεισε, λέγοντας, πως η Γαλλική κοινωνική άνοιξη πρέπει να γίνει ευρωπαϊκή κοινωνική άνοιξη.

Ο Κουμπούνης Κώστας (Εκπρόσωπος Γενικής Συνομοσπονδίας Εργαζομένων Βελγίου), υπερτόνισε την σημασία του να μιλήσουμε για το πώς θα κερδίσουμε και όχι απλά για το πως δεν θα χάσουμε. Παράλληλε, εξέφρασε την άποψη του ότι το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να αποτελεί αντίβαρο της εκάστοτε κυβέρνησης και να παλεύει μαζικά. Ταυτόχρονα έδειξε την σημασία της δημιουργίας σύμφωνα και με πρόταση του  Πιέρ Λωράν για ένα φόρουμ της αριστεράς που θα συναντιέται κάθε χρόνο  και θα ενώνει τους σημερινούς εργαζομένους με την νέα γενιά, τους μελλοντικούς δηλαδή εργαζόμενους.

Η Λαζαροπούλου Γιώτα (Σύλλογος Εργαζομένων πρώην Εθνοντατα- Ο.Τ.Ο.Ε), ξεκίνησε με την μεταφορά εμπειριών από το χώρο της επισφάλειας. Στη συνέχεια στάθηκε ιδιαίτερα στο κομμάτι των εργολαβιών, που δυστυχώς δεν καταπολεμήθηκε  ακόμα από το επίσημο συνδικαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα. Έκλεισε, με την ευχάριστη διαπίστωση πως σιγά σιγά οι εργαζόμενοι οργανώνονται και ήδη στο χώρο που εργάζεται έχουν δημιουργηθεί 4 νέα σωματεία τα οποία από τελούν σαφή απειλή για τους εργοδότες.

Η Ελένη Ζωγραφάκη (Πρόεδρος Ομοσμονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης- ΟΛΜΕ) μίλησε για την κατάσταση στο δημόσιο, τονίζοντας πως λόγω της διαφορετικότητας των συνθηκών με τον ιδιωτικό τομέα η συνδικαλιστική πυκνότητα στο δημόσιο είναι ικανοποιητική αλλά χρειάζεται αύξηση και κυρίως χρειάζεται να εισαχθεί η λογική της πραγματικής συμμετοχής στην διαμόρφωση των αποφάσεων. Τέλος, μίλησε και για την ευρωπαϊκή πολιτική που προσπαθεί να να καταστήσει  ελαστικά εργαζόμενους στο δημόσιο το 1/3 με σκοπό την αύξηση του ποσοστού αυτού.

Ο Γιώργος Γώγος (γενικός γραμματέας ένωσης λιμενεργατών του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς –Ο.Λ.Π.), μετέφερε την απόφαση του Alter Summit να πραγματοποιηθεί διάσκεψη από συνδικαλιστές για τα ευρωπαϊκά εργασιακά δικαιώματα τον Οκτώβριο του 2016. Εν συνεχεία μετέφερε την εμπειρία από το IDC, το οποίο είναι έναν τόπος συνάντησης και ανταλλαγής γνώσεων και εμπειριών των λιμενεργατών στην Ευρώπη και παράλληλα κινητοποίησης τους. Τέλος, αναφέρθηκε στην διαδικασία απορύθμισης  της εργασίας στα ελληνικά λιμάνια, μέσα από την παρουσία της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά και εξέφρασε την ανησυχία του για την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού και της συνέπειες που αυτό μπορεί να έχει τόσο στους εργαζομένους του λιμανιού όσο και της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά.

Η Αναστασία Φραντζεσκάκη (μέλος Δ.Σ της Ένωσης Μόνιμων Υπαλλήλων Ο.Λ.Π.), ιεράρχησε ως πρωταρχικό στόχο την δημιουργία σωματείων, την στιγμή όμως που το νομικό περιβάλλον δεν προστατεύει ούτε ενθαρρύνει τους εργαζομένους. Εν συνεχεία, άσκησε κριτική στην ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ τόσο στο κομμάτι της περίεργης διαμεσολάβησης του ΤΑΙΠΕΔ στην πώλησή του, όσο και στο γεγονός ότι η συμφωνία δεν αναφέρει τίποτα στο κομμάτι των εργαζομένων παρά μόνο προάγει την υπρεργολαβία. Τέλος, έδωσε έμφαση και στην ευθύνη που βαραίνει κάθε δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση, να τηρεί το πρόγραμμα εκλογής της.


Ο Πετρόπουλος Γιώργος (Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ) επισήμανε πως πρέπει να γίνει κατανοητό ότι τα εργασιακά ζητήματα είναι κοινά για όλους. Παράλληλα, όμως, εξήγησε ότι οι εργαζόμενοι δεν θεωρούν ότι στην Ευρώπη μπορεί να εφαρμοστεί καλύτερη πρακτική στο κομμάτι των εργασιακών δικαιωμάτων. Τέλος, τόνισε ότι πρέπει να προχωρήσουμε από την φάση του εντοπισμού των προβλημάτων, στην φάση της δραστηριοποίησης.


Η συζήτηση κατέληξε σε 3 προτάσεις:
Α) Συγκρότηση ενός πανευρωπαϊκού φόρουμ συνδικαλιστών
Β) Πανευρωπαϊκή μέρα κινητοποίησης για Σ.Σ.Ε και εργασιακά δικαιώματα
Γ) Στήριξη των Γάλλων συνδικαλιστών ενάντια στο νέο νομοσχέδιο - συνάντηση στο Παρίσι.




Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ