Προς τους κ.κ. Υπουργούς

- Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής

- Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων

Σε αγώνα δρόμου μετ’ εμποδίων έχει διαμορφωθεί η ολοκλήρωση των σπουδών στις σχολές ΑΕΝ Πλοιάρχων και Μηχανικών και τα ΕΠΑΛ Ναυτικού-Ναυτιλιακού κύκλου. Σημαντικότερο εμπόδιο για την απόκτηση πτυχίου, αποτελεί η μεγάλη δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι σπουδαστές στην πραγματοποίηση της υποχρεωτικής πρακτικής τους άσκησης.

Συγκεκριμένα, τόσο στις Σχολές Α.Ε.Ν του Υπουργείου Ναυτιλίας, όσο και στα ΕΠΑΛ του Υπουργείου Παιδείας, ορίζεται ως υποχρεωτική για την απόκτηση πτυχίου η πραγματοποίηση δύο θαλάσσιων ταξιδιών κατευθυνόμενης πρακτικής άσκησης-εκπαίδευσης σε πλοία, συνολικής διάρκειας δώδεκα (12) και εικοσιτεσσάρων (24) μηνών αντίστοιχα. Το πρόγραμμα σπουδών ορίζει πως αφού έχουν περάσει όλα τα υπόλοιπα μαθήματα των σχολών τους, οι σπουδαστές πρέπει εντός τεσσάρων ετών να έχουν συμπληρώσει και την πρακτική τους άσκηση, διαφορετικά χάνουν το δικαίωμα απόκτησης πτυχίου.

Στην πράξη όμως, η ανεύρεση πλοίων για την πραγματοποίηση των εκπαιδευτικών αυτών ταξιδιών, αποδεικνύεται ιδιαιτέρως προβληματική για μεγάλη μερίδα σπουδαστών, αφού η επιλογή των εκπαιδευόμενων δεν γίνεται με χρονολογικά, βαθμολογικά ή κοινωνικά κριτήρια, αλλά με διαδικασίες που παραμένουν άγνωστες. Χαρακτηριστικό – αλλά όχι και μοναδικό παράδειγμα – οι γυναίκες, που συχνά και μάλλον όχι συμπωματικά βρίσκονται χαμηλά στις λίστες προτίμησης για τη στελέχωση πληρωμάτων. Επιπροσθέτως, το γεγονός πως η Πολιτεία πριμοδοτεί μόνο ένα εκ των δύο εκπαιδευτικών ταξιδιών για τους σπουδαστές των Α.Ε.Ν. και κανένα για τους σπουδαστές των ΕΠΑΛ, καθιστά την όλη διαδικασία ακόμα πιο προβληματική.

Το παράδοξο της μετ’ εμποδίων πραγματοποίησης μίας υποχρεωτικής πρακτικής άσκησης, έχει ως αποτέλεσμα την άσκοπη επιμήκυνση των σπουδών φοιτητών που έχουν ήδη περάσει επιτυχώς όλα τα μαθήματα των σχολών τους, είναι διατεθειμένοι να περάσουν έως και δύο έτη εκπαιδευόμενοι στη θάλασσα και προφανώς έχουν ανάγκη και για βιοποριστικούς λόγους να ξεκινήσουν και την επαγγελματική τους σταδιοδρομία.

Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί πως οι πλειονότητα των σπουδαστών των ανωτέρω σχολών είναι παιδιά λαϊκών οικογενειών και νησιωτικών περιοχών, που δεν έχουν την πολυτέλεια της απ’ αόριστόν παράτασης του φοιτητικού τους βίου. Μετά την αποφοίτησή τους, οι νέοι αυτοί θα έχουν τη δυνατότητα να εργαστούν τόσο στη θάλασσα όσο και στη στεριά, στελεχώνοντας εταιρείες ναυτιλίας, ναυπηγήσεων, εφοδιασμών, πρακτορεύσεων, νηογνωμόνων και ασφαλίσεων ή και το Λιμενικό Σώμα. Είναι αδιαμφισβήτητη, λοιπόν, η ανάγκη ύπαρξης αποφοίτων για τη στελέχωση των ως άνω θέσεων εργασίας που είναι πολυάριθμες στη χώρα μας, αλλά και σε χώρες του εξωτερικού.

Θεωρώντας επιτακτική την ανάγκη άμεσης διαφοροποίησης του τρόπου εφαρμογής των προγραμμάτων σπουδών και παροχής στήριξης από την Πολιτεία, και βάση των προαναφερθέντων,

ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί :

1. Έχουν διερευνηθεί οι λόγοι της δυσκολίας ανεύρεσης θέσεων για την πρακτική άσκηση και τα κριτήρια με βάση τα οποία επιλέγονται οι εκπαιδευόμενοι;

2. Υπάρχει πρόθεση επέμβασης από τα αρμόδια Υπουργεία, ώστε να είναι εφικτή για όλους τους σπουδαστές η εμπρόθεσμη ολοκλήρωση της υποχρεωτικής πρακτικής τους άσκησης;

3. Θα μπορούσε να αξιοποιηθεί κάποιο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα συγχρηματοδότησης, ώστε η Πολιτεία να είναι σε θέση να πριμοδοτεί πλήρως τα υποχρεωτικά αυτά εκπαιδευτικά ταξίδια;

Οι ερωτώντες Βουλευτές

Σκούφα Ελισσάβετ (Μπέττυ)

Βαγιωνάκη Βάλια

Βάκη Φωτεινή

Γάκης Δημήτριος

Γεννιά Γεωργία

Γκιόλας Ιωάννης

Δέδες Ιωάννης

Μηταφίδης Τριαντάφυλλος

Μιχελογιαννάκης Ιωάννης

Μουμουλίδης Θεμιστοκλής

Μπαξεβανάκης Δημήτριος

Μπάρκας Κωνσταντίνος

Παπαδόπουλος Νικόλαος

Ρίζος Δημήτριος

Σαντορινιός Νεκτάριος

Σεβαστάκης Δημήτριος

Σκουρολιάκος Πάνος

Στέφος Ιωάννης

Συρίγος Αντώνης

Τσόγκας Γεώργιος