ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

14/05/2015

Γιάννης Αμανατίδης: Στην παιδεία-εμπόρευμα εμείς αντιπαραθέτουμε την παιδεία-δημόσιο αγαθό, στην παιδεία του ατομικισμού και του ωφελιμισμού, αντιπαραθέτουμε την παιδεία των ουμανιστικών αξιών



 

ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΑΝΑΤΙΔΗΣ: «Στην παιδεία-εμπόρευμα εμείς αντιπαραθέτουμε την παιδεία-δημόσιο αγαθό, στην παιδεία του ατομικισμού και του ωφελιμισμού, αντιπαραθέτουμε την παιδεία των ουμανιστικών αξιών, με στόχο την κριτική συνειδητοποίηση του ατόμου που οδηγεί στη χειραφέτησή του.»

Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν ξέρω πώς να χαρακτηρίσω την ενέργεια αυτών που έχουν δέσει τη χώρα χειροπόδαρα μέσα από ένα μνημόνιο που υπόκειται στο αγγλικό δίκαιο και που έχουν υποθηκεύσει το μέλλον αυτής της χώρας, να τολμούν να πουν ότι εμείς δένουμε την παιδεία. Αυτό είναι στη δική σας κρίση.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρακολουθώ την προσπάθεια εδώ και πολλές ώρες των ομιλητών, οι οποίοι σήμερα το πρωί βρήκαν έναν κοινό παρονομαστή. Ο κοινός παρονομαστής ήταν να κρατήσουν τη βαθιά αντιμεταρρύθμιση την οποία εφάρμοσαν όχι μόνο τα τελευταία χρόνια που την επέτειναν μάλιστα, αλλά κι όλα τα προηγούμενα τριάντα χρόνια. Ο κοινός παρονομαστής είναι το ξεπούλημα και η μη υπεράσπιση του καθολικού δημόσιου δικαιώματος της δωρεάν παιδείας.

Θα ήθελα να μιλήσω με συγκεκριμένες αναφορές στο κοινό σημείο όλων αυτών. Γιατί όσο έφτιαχναν πέντε και δέκα πρότυπα σχολεία, τόσο στη Βουλή ψήφιζαν μέτρα, τα οποία υποβάθμιζαν συνολικά το δικαίωμα και κοινωνικό αγαθό της παιδείας για όλους τους μαθητές. Όσο έλεγαν ότι έκαναν άλλο ένα πρότυπο σχολείο, τόσο έκοβαν από την παιδεία, τόσο έκοβαν τους αντισταθμιστικούς θεσμούς αγωγής, τόσο έκοβαν τις παράλληλες στηρίξεις, τόσο έκοβαν την ενισχυτική διδασκαλία, τόσο έκοβαν από τον προϋπολογισμό των σχολικών επιτροπών για τα σχολεία, τόσο έκοβαν από τα χρήματα για τη θέρμανση, τόσο έκοβαν από την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, τόσο έκοβαν από τους διορισμούς, τόσο περισσότερο συγχώνευαν σχολεία χωρίς κριτήρια, μόνο με οικονομίστικα κριτήρια, όσα τους έλεγε η τρόικα, τόσο περισσότερο έδιωχναν μαθητές από την επαγγελματική εκπαίδευση για να τους στείλουν στην κατάρτιση. Και προέβαλαν το ότι έκαναν πρότυπα.

Δεν ψηφιστήκατε ούτε εσείς ούτε η τωρινή Κυβέρνηση για να κάνει μόνο πρότυπα. Η Κυβέρνηση βάσει του Συντάγματος έχει την υποχρέωση να υπερασπιστεί το καθολικό δημόσιο δικαίωμα της παιδείας για όλους τους μαθητές.

Και θα έλεγα ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί.

Το φύλλο συκής έχει καταπέσει. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία γι΄ αυτή την πολιτική. Και βεβαίως, κύριε Λοβέρδο, θα λέμε συνέχεια «καταργείται και καταργείται και καταργείται» γιατί ακριβώς χτίσατε ένα μνημονιακό καθεστώς όπου καταρρέει η παιδεία. Έχουμε υποχρέωση να την αναστηλώσουμε, βεβαίως μέσα από την κατάργηση των μνημονιακών σας νόμων.

Μας κατηγορείτε ότι δεν καταργούμε το μνημόνιο και όταν λέμε ότι καταργούμε κάτι και φέρνουμε διατάξεις θεραπευτικές πάνω στο Σώμα της πολυτραυματισμένης παιδείας, τότε μας λέτε πως το μόνο που λέμε είναι «καταργείται, καταργείται». Θα πρέπει να συνηθίσετε στις θετικές παρεμβάσεις που θα κάνει αυτή η Κυβέρνηση για την παιδεία.

Άκουσα τις ομιλίες και του κ. Φορτσάκη και της κ. Μπακογιάννη. Ουσιαστικά, λένε ότι για το χάλι που έχουμε στην παιδεία δεν φταίει κανείς άλλος. Φταίνε οι συνδικαλιστές, φταίει η Αριστερά. Δεν φταίει μια πολιτική που μας έφερε σ’ αυτό. Δεν φταίει η πολιτική της υποχρηματοδότησης. Δεν φταίει η πολιτική του αυταρχισμού που με τον ευφημιστικό τίτλο -που δεν ισχύει στην πραγματικότητα- «αξιολόγηση» προσπάθησαν να περάσουν με βίαιο τρόπο την πολιτική τους μέσα στα σχολεία στραγγαλίζοντας την παιδαγωγική ελευθερία. Δεν φταίνε αυτοί. Φταίνε οι συνδικαλιστές, φταίει η Αριστερά.

Πάντως, δεν φταίει το κακό το ριζικό μας και ούτε ο Θεός μας μισεί. Φταίει η συγκεκριμένη πολιτική, την οποία καταδίκασε ο ελληνικός λαός στις 25 Ιανουαρίου που ανέδειξε το ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση. Και αυτή την υποχρέωση έχουμε: να επουλώσουμε τις πληγές.

Ακούσαμε ότι η αριστεία είναι το κολλέγιο των φτωχών. Ακούσαμε και για λαθραίες αποσκευές. Η κ. Βούλτεψη τα είπε αυτά. Ο ΣΥΡΙΖΑ εκλέχθηκε με ένα καθαρό πρόγραμμα παιδείας το οποίο απηύθυνε σε όλα τα σχολεία, σε όλους τους εκπαιδευτικούς, σε όλη την κοινότητα και σε όλη την κοινωνία. Με βάση αυτό το πρόγραμμα ψηφιστήκαμε και μ’ αυτό θα πορευθούμε.

Όμως, η ουσία όλων των επιχειρημάτων είναι αυτό που είπε ο κ. Φορτσάκης. Θα το πω και θα σταματήσω με τα σχόλια. Λέει: «Καταργείτε τα πρότυπα και έτσι δεν αφήνετε το μαθητή να διεκδικεί και να κερδίζει μέσω των εξετάσεων ένα άρτιο εκπαιδευτικό περιβάλλον». Αλίμονο αν η υποχρέωση της πολιτείας εξαντλείται στο να κάνει δέκα σχολεία με άρτιο εκπαιδευτικό περιβάλλον έτσι ώστε και εκεί ο μαθητής να πηγαίνει με εξετάσεις.

Είμαστε πλήρως αντίθετοι. Έχετε δίκιο. Έχουμε άλλο αξιακό σύστημα. Εμείς θέλουμε παιδεία και άρτια εκπαιδευτικά περιβάλλοντα για όλους τους μαθητές και τα σχολεία μας θέλουμε να δουλεύουν πρότυπα όλα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το «Grexit» στην παιδεία και τα κλειστά στα σχολεία, τα οποία εφάρμοσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, είναι αποτέλεσμα αυτής ακριβώς της πολιτικής τους.

Θέλω, όμως, να σας πω: Διάλογος, διάλογος, διάλογος, διάλογος. Μας κατηγορούν για έλλειψη διαλόγου και ο κ. Μητσοτάκης για αναξιοκρατία. Με ποιο διάλογο ο κ. Μητσοτάκης και με ποια αξιοκρατία έβγαλε σε διαθεσιμότητα τους καθηγητές, οι οποίοι είχαν μεταπτυχιακά και διδακτορικά; Και μάλιστα, ταπεινωτικά, ενώ αυτοί στην αρχή εξαιρέθηκαν, την επόμενη μέρα η τρόικα τους το επέβαλε και ήρθε ο κ. Μητσοτάκης –εδώ καθόταν- και εκατό ανθρώπους από την τεχνική εκπαίδευση που είχαν διδακτορικά και μεταπτυχιακά τους έθεσε πάλι σε διαθεσιμότητα, ενώ τους είχε εξαιρέσει. Είναι αλήθεια ή ψέματα; Για ποια αξιοκρατία, λοιπόν, μιλάει όταν λέει ότι σέβεται τους άξιους; Δεν είναι άξιος αυτός που έχει διδακτορικό; Δεν είναι άξιος αυτός που έχει δύο πτυχία; Πώς του συμπεριφερθήκατε;

Και τελικά πρέπει να αποφασίσετε. Πρέπει να επανασυσταθούν οι τομείς αυτοί ή όχι; Πριν που άκουσα τον κ. Φορτσάκη είπε «ναι, να συσταθούν». Άκουσα την κ. Μπακογιάννη και ήταν τελείως αντίθετη.

Εν πάση περιπτώσει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς έχουμε τη διάθεση να κάνουμε διάλογο. Τα μέτρα αυτά ήταν επείγοντα. Θέλω όμως να σας πω ποιο στόχο θα υπηρετήσουμε. Ο στόχος που θέλουμε να υπηρετήσουμε σαν ΣΥΡΙΖΑ είναι η καθολικότητα του δικαιώματος στη μόρφωση, σε ένα δημόσιο ποιοτικό εκπαιδευτικό σύστημα με δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή κι εκπαίδευση κι ενιαία δωδεκάχρονη υποχρεωτική για όλα τα παιδιά, χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις.

Στην παιδεία-εμπόρευμα εμείς αντιπαραθέτουμε την παιδεία-δημόσιο αγαθό, στην παιδεία του ατομικισμού και του ωφελιμισμού, αντιπαραθέτουμε την παιδεία των ουμανιστικών αξιών, με στόχο την κριτική συνειδητοποίηση του ατόμου που οδηγεί στη χειραφέτησή του.

Όσον αφορά την «Τράπεζα Θεμάτων», έχω αναφερθεί στην τοποθέτησή μου στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων. Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κρίνω σκόπιμο να αναφερθώ εν συντομία στο ρόλο της εκπαίδευσης και στο σύστημα επιλογής στελεχών.

Η συνέντευξη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πώς εφαρμόστηκε στη χώρα μας; Ξεκινούσε η διαδικασία με τη μέτρηση των αντικειμενικών, κατόπιν έκαναν οι εκπαιδευτικοί τη δήλωση προτίμησης για τα σχολεία όπου θα επιθυμούσαν να τοποθετηθούν και μετά ερχόταν η συνέντευξη. Ουσιαστικά, καθοριζόταν με τα δέκατα σε ποιο ακριβώς σχολείο θα πάει ποιος. Κατέπεσε. Τι πιο λογικό να κρίνει ο Σύλλογος Διδασκόντων, όπου υπηρετούσε ο εκπαιδευτικός τον υποψήφιο διευθυντή;

Βεβαίως, δεν πρέπει να γίνει αντιπαραθετική η αξιολόγηση αυτή. Δηλαδή η ψήφιση του ενός να μην αποκλείει τον άλλον.

Το δεύτερο είναι ότι θα μπορούσε σε όλα τα σχολεία του αρμόδιου ΠΥΣΠΕ ή ΠΥΣΔΕ να μπορεί να κάνει ο διευθυντής αίτηση. Κι επίσης, έχω αμφιβολίες ως προς το να μετατρέψουμε προς το παρόν τους διευθυντές ή οποιουσδήποτε σε εκλεκτορικό σώμα, το οποίο θα ψηφίζει για τους διευθυντές στην εκπαίδευση.

Ωστόσο, προς το παρόν αρκούμαι και στο μεταβατικό στάδιο, το οποίο έχει πει το Υπουργείο Παιδείας και οι όποιες αρνητικές εξελίξεις θα έχουμε, ελπίζω ότι θα ληφθούν υπόψη, έτσι ώστε να διευθετηθούν.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η εκπαίδευση διαδραματίζει θεμελιώδη ρόλο για την ατομική και κοινωνική ευημερία των πολιτών της κοινωνίας. Κοινό αίτημα είναι η εκπαίδευση υψηλής ποιότητας για όλους. Ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι καταλυτικός. Σημαντικός συντελεστής ο εκπαιδευτικός στην ποιότητα της εκπαίδευσης, άμεσα συνδεδεμένος με την ανάπτυξη των παιδιών, τα οποία παιδιά είναι το μέλλον της κάθε χώρας και η συνέχεια της κοινωνίας.

Επομένως, με την εξασφάλιση της επαγγελματικής ικανοποίησης των εκπαιδευτικών, τα επίπεδα ποιότητας και ανάπτυξης εκπαίδευσης θα μπορούσαν να αυξηθούν με ένα σταθερό και συνεχή τρόπο, ενώ η απουσία επαγγελματικής ικανοποίησης οδηγεί σε επαγγελματική εξουθένωση με δυσάρεστες συνέπειες για την εκπαίδευση στο σύνολό της.

Καταλυτικός είναι και ο ρόλος της διοίκησης του σχολείου που μπορεί να αυξήσει την επαγγελματική ικανοποίηση των εκπαιδευτικών. Ο τρόπος που η κάθε πολιτεία προσεγγίζει το ζήτημα διεύθυνσης σχολείου, αντικατοπτρίζει τη φιλοσοφία και τη στοχοθεσία της για το θεσμό αυτό. Η Πολιτεία στο πρόσωπο του διευθυντή ανέθεσε το καθήκον να οργανώνει και να συντονίζει το σχολικό «γίγνεσθαι». Όμως, η έλλειψη ουσιαστικής σχολικής αυτονομίας, η απουσία διοικητικής κατάρτισης, η προβληματικότητα του τρόπου επιλογής τους, καθιστούσαν τους διευθυντές απλούς διαχειριστές της σχολικής πραγματικότητας με ρόλο κυρίως οργανωτικό κι εμμονή στην τήρηση των άνωθεν εντολών.

Στο πλαίσιο υπάρχουν κι άλλα που θα ήθελα να πω, ωστόσο, πρέπει να αρκεστώ να πω ότι νομίζω πως πρέπει να γίνει επανακαθορισμός του ρόλου του Συλλόγου Διδασκόντων και του διευθυντή της σχολικής μονάδας.

Είναι απαραίτητο να γίνει αυτό και ίσως θα έπρεπε να προηγηθεί του τρόπου επιλογής των στελεχών εκπαίδευσης, ώστε η εκπαιδευτική μονάδα της καινοτομίας, της κεντρικής αυτονομίας, της συλλογικής ευθύνης να γίνει πραγματικότητα αφενός και αφετέρου να υπάρχει ισορροπία και συνέπεια ανάμεσα στο τι ζητείται από έναν διευθυντή σχολείου, στο πώς επιλέγεται αυτός για να το εκπληρώσει και στο πόσα περιθώρια αυτονομίας έχει.

Δεν θα αναφερθώ στο τι υπάρχει στα άλλα κράτη της Ευρώπης, έχω πει τις προτάσεις μου για το πώς νομίζω ότι πρέπει να γίνεται η επιλογή διευθυντών, όπως και η επιλογή διευθυντών εκπαίδευσης.

Δύο προτάσεις, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να κάνω, απλώς για να τις ακούσει ο κύριος Υπουργός. Η μία είναι η εξής: Όταν το σχολείο καταργείται, ο διευθυντής που φεύγει από τη θέση του, νομίζω θα έπρεπε να πάει σε κενή θέση διευθυντή.

Επίσης, κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι θα πρέπει και για τον Έβρο, μιας και εκεί αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα με την Κεφαλονιά, θα έπρεπε να δείτε θετικά το αίτημα το οποίο έχουν.

Όσον αφορά το τέμενος, νομίζω είναι κάτι τυπικό και θα πρέπει να λήξει με τη σύμφωνη γνώμη όλων, αν και ορισμένοι άνοιξαν το θέμα επί της ουσίας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα πετύχει. Η παιδεία είναι ο απαραίτητος, βασικός μοχλός με τον οποίο μπορούμε να βγούμε από το μνημόνιο και να οδηγήσουμε τη χώρα στην ανάπτυξη. Και αυτό θα το πετύχουμε.

 



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ