ΣΥΡΙΖΑ Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς


Επικοινωνία / Contact RSS Twitter Facebook YouTube Instagram

06/04/2015

Τροπολογία βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ στο σχέδιο νόμου «Μεταρρυθμίσεις ποινικών διατάξεων, κατάργηση των καταστημάτων κράτησης Γ' τύπου και άλλες διατάξεις» - Τροποποίηση άρθρου 200Α Κώδικα Ποινικής Δικονομίας



 

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ - ΠΡΟΣΘΗΚΗ

Στο σ/ν «Μεταρρυθμίσεις ποινικών διατάξεων, κατάργηση των καταστημάτων κράτησης Γ’ τύπου και άλλες διατάξεις»

Θέμα: Τροποποίηση άρθρου 200Α Κώδικα Ποινικής Δικονομίας

Α. Αιτιολογική Έκθεση

Με την παρούσα τροπολογία εισάγονται μια σειρά από εγγυήσεις στο ευαίσθητο ζήτημα της λήψης DNA κατά την ποινική διαδικασία. Η υπάρχουσα διάταξη δημιούργησε κατά την εφαρμογή της αμφιβολίες ως προς τη δυνατότητα εκ μέρους των διωκτικών οργάνων λήψης του γενετικού υλικού παρά τη θέληση του ενδιαφερόμενου, ακόμα και με τη χρήση βίας. Μία τέτοια όμως βίαιη επέμβαση στο σώμα ενός προσώπου, παρά τη θέλησή του, δημιουργεί ζητήματα συνταγματικότητας, καθώς προσβάλλει τον σκληρό πυρήνα της αξιοπρέπειας του ατόμου που προστατεύεται ειδικά από το Σύνταγμα (άρθρα 2, 5, 7 παρ. 2 Σ) και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (άρθρο 3 ΕΣΔΑ). Αλλά και πιο ειδικά η Σύσταση υπ’ αρίθμ. 92 του Συμβουλίου της Ευρώπης «για τη χρήση ανάλυσης DNA στο πλαίσιο της ποινικής δικαιοσύνης» θέτει ως προϋπόθεση για τη χρήση γενετικών αναλύσεων προς τον σκοπό της ταυτοποίησης του δράστη την μη παραβίαση θεμελιωδών αρχών, όπως η αρχή της αξιοπρέπειας του προσώπου και του σεβασμού του ανθρώπινου σώματος, τα δικαιώματα άμυνας και η αρχή της αναλογικότητας.

Συναφώς σύμφωνα με την υπ’ αρίθμ. 2/2009 Γνωμοδότηση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα «Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των γενετικών αποτυπωμάτων σε συνδυασμό με την αξιοποίησή τους για τη διακρίβωση αξιόποινων πράξεων, δηλαδή για σκοπό που περιλαμβάνεται στο σκληρό πυρήνα της κρατικής δράσης, απαιτεί την τήρηση αυξημένων εγγυήσεων υπό το πρίσμα του κράτους δικαίου, και των αρχών της νομιμότητας και της αναλογικότητας που απορρέουν από αυτό. Οι αρχές αυτές διαποτίζουν και το ποινικό δίκαιο καθώς και το κρίσιμο εν προκειμένω στάδιο της προδικασίας, καθώς και της συλλογής και χρήσης των αποδεικτικών μέσων. Η ανάλυση DNA εντάσσεται συστηματικώς στο κεφάλαιο του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας για τα αποδεικτικά μέσα συνιστώντας ειδική μορφή πραγματογνωμοσύνης. Αποτελεί επίσης ανακριτική πράξη, έχει μάλιστα χαρακτηρισθεί ως επαχθής, ως μέτρο δικονομικού καταναγκασμού. Τα μέτρα δικονομικού καταναγκασμού υπόκεινται στον έλεγχο της αναλογικότητας και ισχύει ότι όσο επαχθέστερο είναι το μέτρο, τόσο βαρύτερο πρέπει να είναι το έγκλημα για το οποίο επιτρέπεται η εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου.»

Ως εκ τούτου, όπως ακριβώς ακολουθείται και κατά τη διαδικασία λήψης αποτυπωμάτων, ο κατηγορούμενος θα πρέπει να δύναται να αρνηθεί, οπότε και συντάσσεται σχετική έκθεση από το αρμόδιο όργανο, η δε άρνηση αυτή θα αξιολογηθεί από τις δικαστικές αρχές στο πλαίσιο της ηθικής εκτίμησης των αποδείξεων.

Στην ισχύουσα διάταξη προβλέπεται περαιτέρω ότι η λήψη γενετικού υλικού διατάσσεται σε ένα μεγάλο εύρος εγκλημάτων, σε όλα τα κακουργήματα και στα πλημμελήματα που τιμωρούνται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών. Η πρόβλεψη αυτή είναι κατά τα ως άνω καταφανώς αντίθετη με το άρθρο 25 Συντάγματος που προβλέπει την αρχή της αναλογικότητας που πρέπει να τηρείται σε κάθε περίπτωση περιορισμού ατομικού δικαιώματος και με την παρούσα τροπολογία προωθείται ο περιορισμός του εύρους των αδικημάτων, για τα οποία μπορεί να διατάσσεται η λήψη γενετικού υλικού. Στο ίδιο πνεύμα προστίθεται στο προτελευταίο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 200 Α, και στη φράση «άλλων εγκλημάτων», η φράση «που προβλέπονται στην παρ. 1» έτσι ώστε να μην είναι δυνατή τυχόν διεύρυνση του καταλόγου των αξιοποίνων πράξεων, για τις οποίες μπορεί να διαταχθεί η λήψη γενετικού υλικού.

Με το ανωτέρω σκεπτικό κρίθηκε σκόπιμο η απόφαση για τη λήψη του γενετικού υλικού από τον ίδιο τον κατηγορούμενο να περιβάλλεται με δικαστικές εγγυήσεις ενώ ταυτόχρονα δίνεται και η δυνατότητα στον κατηγορούμενο να ορίζει τεχνικό σύμβουλο.

 

Β. ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ – ΠΡΟΣΘΗΚΗ

Άρθρο…

Η παράγραφος 1 του άρθρου 200Α «Ανάλυση DNA» του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:

«1. Όταν υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι ένα πρόσωπο έχει τελέσει κακούργημα ή πλημμέλημα που τελείται με χρήση βίας ή κατά της γενετήσιας ελευθερίας και τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους, οι διωκτικές αρχές λαμβάνουν γενετικό υλικό για ανάλυση του δεοξυριβονουκλεϊκού οξέος (Deoxyribonucleic Acid -DNA) προς το σκοπό της διαπίστωσης της ταυτότητας του δράστη του εγκλήματος αυτού. Η ανάλυση περιορίζεται αποκλειστικά στα δεδομένα που είναι απολύτως αναγκαία για τη διαπίστωση αυτή και διεξάγεται σε κρατικό ή πανεπιστημιακό εργαστήριο. Ο αρμόδιος εισαγγελέας ή ο ανακριτής δύναται να ζητήσει εγγράφως τη λήψη του γενετικού υλικού από τον ίδιο τον κατηγορούμενο, η οποία πρέπει να διεξάγεται με απόλυτο σεβασμό στην αξιοπρέπειά του. Εάν αυτός αρνείται, συντάσσεται σχετική έκθεση από το αρμόδιο για τη λήψη όργανο. Την ανάλυση του DNA του δικαιούται να ζητήσει και ο ίδιος ο κατηγορούμενος για την υπεράσπισή του. Σε κάθε περίπτωση εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις των άρθρων 204 έως 208».

Το α΄ εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 200Α του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:

«2. Αν η κατά την προηγούμενη παράγραφο ανάλυση αποβεί θετική, το πόρισμά της κοινοποιείται στο πρόσωπο από το οποίο προέρχεται το γενετικό υλικό. Αυτό έχει δικαίωμα να ζητήσει επανάληψη της ανάλυσης, με ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 204 έως 208».

Το προτελευταίο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 200Α του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:

«Τα στοιχεία αυτά τηρούνται για την αξιοποίηση στη διερεύνηση και εξιχνίαση άλλων εγκλημάτων που προβλέπονται στην παράγραφο 1 και καταστρέφονται σε κάθε περίπτωση μετά το θάνατο του προσώπου που αφορούν».

Αθήνα, 06 Απριλίου 2015

Οι προτείνοντες βουλευτές

Κατριβάνου Βασιλική

Βάκη Φωτεινή

Γαϊτάνη Ιωάννα

Καρά Γιουσούφ Αϊχάν

Δημητριάδης Μίμης

Διαμαντόπουλος Βαγγέλης

Διώτη Ηρώ

Ζαχαριάς Κώστας

Ιγγλέζη Κατερίνα

Καββαδία Ιωαννέτα

Κανελλοπούλου Μαρία

Καραγιαννίδης Χρήστος

Καρακώστα Εύη

Κριτσωτάκης Μιχάλης

Κυριακάκης Βασίλης

Τζήκα – Κωστοπούλου Δανάη

Λέβα Βασιλική

Μανιός Νίκος

Μηταφίδης Τριαντάφυλλος

Μπαξεβανάκης Δημήτρης

Πετράκος Θανάσης

Σταθάς Γιάννης

Σταμπουλή Αφροδίτη

Στέφος Γιάννης

Συρμαλένιος Νίκος

Τσανάκα Αλεξάνδρα

Ψαρρέα Έλενα

Ψυχογιός Γιώργος

 

 



Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ