- Πώς αξιολογείτε το άρθρο του κ. Πανούση; Τα «ΝΕΑ» το ερμηνεύουν ως κραυγή αγωνίας του κ. Πανούση, αλλά ας μείνουμε στην ουσία. Πώς το αξιολογείτε εσείς;…

 Δεν νομίζω ότι συνηθίζεται ένας υπουργός να κάνει τέτοια παρέμβαση μέσω πρωτοσέλιδου εφημερίδας. Θεωρώ ότι υπάρχουν άλλοι πιο θεσμικοί τρόποι για να γίνει μια τέτοια συζήτηση και θεωρώ ότι δεν βοηθάει αυτός ο τρόπος.

- Σε ποιους θεωρείτε ότι απευθύνεται ο κ. Πανούσης όταν λέει ότι δεν νοείται Αριστερά του Τίποτα;

Σίγουρα θεωρώ ότι δεν απευθύνεται στον ΣΥΡΙΖΑ και δεν απευθύνεται στην Αριστερά εν γένει. Η Αριστερά είναι συνυφασμένη με τις αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και η Αριστερά δεν υποστηρίζει ούτε την ανοχύρωτη χώρα, ούτε την ανομία και θεωρώ ότι αυτό είναι σαφές. Και φαντάζομαι ότι είναι σαφές και στον κ. Πανούση αυτό.

- Στον κ. Πανούση πρέπει να είναι, γιατί είναι και ο αρμόδιος υπουργός για τη Δημόσια Τάξη. Καταλαβαίνετε ότι είναι απολύτως παράταιρο να μην το καταλαβαίνει ο ίδιος, αλλά, αναρωτιέμαι, δεν υπήρξαν θέματα, κατά τη γνώμη σας, όλες τις προηγούμενες μέρες σε σχέση με τη δημόσια τάξη και λέω και με την κατάληψη στην Πρυτανεία και με τις πάρα πολλές καταλήψεις που έχουμε το τελευταίο διάστημα και με αυτό που έχουμε στη Βουλή, δεν υπάρχει ένα θέμα επί της ουσίας;..

 Σαφέστατα και υπάρχει θέμα επί της ουσίας. Αλλά να θυμίσω ότι και επί κυβέρνησης Ν.Δ. υπήρχαν εξίσου πολλές καταλήψεις. Είναι ένα φαινόμενο το οποίο υπάρχει χρόνια και το οποίο πρέπει να το δούμε όχι με πυροτεχνήματα, αλλά στην ουσία του. Πώς λύνεται, ποια είναι τα αίτιά του, πώς θα υπάρχει καλύτερη πρόληψη για να μην έχουμε τέτοια θέματα. Θεωρώ ότι πρέπει να τα λύσουμε κι ότι πρέπει να υπάρξει διάλογος σοβαρός και ουσιαστικός που δεν είχε υπάρξει τα προηγούμενα χρόνια. Την ίδια στιγμή δεν θεωρώ και σκόπιμο να μπούμε στην ατζέντα που θέλουν να μας βάλουν αυτοί που κάνουν αυτές τις ενέργειες. Δεν γίνεται σήμερα δηλαδή να μονοπωληθεί η κουβέντα μόνο απ’ αυτό, όταν είχαμε χθες για παράδειγμα…

- Το καταλαβαίνω.. Θα πάμε και σ’ αυτό γιατί ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία, φαντάζομαι το θέμα που άνοιξε ο ΣΥΡΙΖΑ…

 Και με τα ΜΜΕ, που αναφέρατε πριν, και με την παρέμβαση του πρωθυπουργού για τα επείγοντα ζητήματα της υγείας. Δεν λέω ότι και το άλλο δεν είναι σημαντικό θέμα επίσης, αλλά θεωρώ ότι δεν θα λυθεί με το να γίνεται η συζήτηση μ’ αυτόν τον τρόπο. Δηλαδή ερμηνεύοντας όλοι μια δήλωση του υπουργού, σχόλια επί των σχολίων του υπουργού κτλ.

- Εκ των πραγμάτων υπάρχει θέμα, κατά την άποψή σας, με την παραμονή του κ. Πανούση στο υπουργείο; Όταν λέει αυτά τα πράγματα, μπορεί να παραμένει ο ίδιος υπουργός Δημόσιας Τάξης;

 Νομίζω ότι ήταν ξεκάθαρη η απάντηση της κυβέρνησης σ’ αυτό.

- Λέτε ότι έκλεισε το θέμα.

 Νομίζω ότι το έκλεισε η κυβέρνηση με τον πλέον σαφή τρόπο.

- Για να αλλάξουμε θέμα… και έχετε δίκιο, δεν μπορεί να μονοπωλεί ένα άρθρο ενός υπουργού τη συζήτηση, ιδίως όταν υπάρχουν πολλά άλλα σοβαρά θέματα. Έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ κατά τη γνώμη μου μια πολύ γενναία κίνηση χθες σε σχέση με το να ανοίξει τα ζητήματα των χρημάτων που χρωστούν τα κανάλια στο δημόσιο. Δεν έχουν απαντήσει όλα τα κανάλια, αν δεν κάνω λάθος ο ΣΚΑΙ μπήκε στη διαδικασία, ότι έχουν καλυφθεί τα χρήματα αυτά με τον χρόνο που δόθηκε στα κόμματα και φυσικά και στον ΣΥΡΙΖΑ. Τί απαντάτε σ’ αυτό;

 Αν δεν κάνω λάθος, τελευταία φορά που υπογράφτηκαν αποφάσεις καταβολής ανταλλαγμάτων, συμψηφισμού ήταν για τα έτη μέχρι το 2010. Οπότε, δεν κατανοώ πού βασίζεται η απάντηση αυτή του σταθμού που αναφέρατε. Σε κάθε περίπτωση εσείς την χαρακτηρίζετε ως γενναία αυτή την απόφαση της κυβέρνησης, εγώ θα την έλεγα και αυτονόητη. Αυτονόητη με την έννοια αν κάτι θέλουμε ως ΣΥΡΙΖΑ να αλλάξουμε είναι όλοι να έχουν ίση μεταχείριση απέναντι στο νόμο. Δεν γίνεται κάποιοι δηλαδή να αναγκάζονται να πληρώνουν και να ανταποκρίνονται πλήρως στις φορολογικές τους υποχρεώσεις και κάποιοι άλλοι να μην πληρώνουν. Οπότε, όπως θα δούμε το ζήτημα της φοροδιαφυγής, της φοροαποφυγής των ισχυρών, με την ίδιο τρόπο πρέπει να αντιμετωπίσουμε και τις επιχειρήσεις, και βέβαια και τον χώρο των ΜΜΕ, ο οποίος δεν μπορεί να διέπεται από ένα καθεστώς άτυπης, έστω, ασυλίας.

- Άρα λέτε, επειδή πολλά έχουν δει τα μάτια μας, ότι η κυβέρνηση θα το πάει το ζήτημα αυτό μέχρι τέλους και θα απαιτήσει τα χρήματα που προκύπτουν από την μη καταβολή των χρημάτων τα τελευταία 3-4 χρόνια…

 Εννοείται και το θεωρούμε αυτονόητο ότι έτσι θα γίνει.

- Τώρα.. Για δώστε μας μια διευκρίνιση. Σε ποια φάση βρισκόμαστε σε σχέση με τις διαπραγματεύσεις και αν τέλει, πρώτον, η κυβέρνηση θα πληρώσει τη δόση την Πέμπτη, αν ως τότε δεν έχει λήξει η διαπραγμάτευση και δεν έχει πάρει χρήματα από τους πιστωτές;…

Νομίζω ότι ήταν σαφείς χθες οι δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου για το θέμα και δεν έχω να συμπληρώσω κάτι σχετικά με την πληρωμή των δόσεων στο ΔΝΤ.

Σε κάθε περίπτωση, γνωρίζουμε όλοι ότι η Ελλάδα δεν έχει πάρει δόσεις από τον Αύγουστο, παρόλα αυτά συνεχίζει να αποπληρώνει κανονικά τις υποχρεώσεις της και είναι η μόνη χώρα αυτή τη στιγμή που δεν αναχρηματοδοτεί το χρέος της ενώ αποπληρώνει κανονικά τις υποχρεώσεις της. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί.

Δεν είναι αυτό η υλοποίηση της απόφασης της 20^ης Φλεβάρη και δεν γίνεται να θεωρούν κάποιοι ότι μπορούν να δημιουργούν αυτόν τον ασφυκτικό κλοιό απέναντι στην κυβέρνηση και απέναντι στη χώρα. Σε κάθε περίπτωση η διαπραγμάτευση πηγαίνει με έναν τρόπο ο οποίος από τη μία μπορεί να οδηγήσει σε μια αμοιβαία επωφελή συμφωνία και την ίδια στιγμή κρατάει και τις κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης, και για το ασφαλιστικό και για τα εργασιακά και για τον ΦΠΑ. Είμαστε ξεκάθαροι ότι δεν πρέπει να μπουν μέτρα λιτότητας ούτε από την πίσω πόρτα. Είμαστε σαφείς ότι η 20^η Φλεβάρη αν έχει νόημα, έχει νόημα γιατί και καταρρίπτονται τα εξωφρενικά πρωτογενή πλεονάσματα και καταρρίπτονται όλα όσα ανέφερε το mail Χαρδούβελη.

Εμείς αλλάζουμε σελίδα και αλλάζουμε σελίδα και στις σχέσεις μας με τους εταίρους. Και θεωρώ ότι μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία μπορούμε να οδηγηθούμε τον Ιούνιο σε μια νέα συμφωνία που θα βάζει στο τραπέζι το ζήτημα της ανάπτυξης –αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει όπως θα θέλαμε- και βέβαια το ζήτημα της βιωσιμότητας του χρέους.

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ