05/01/2015
Είναι μη αναστρέψιμο και θεωρώ ότι θα διευρύνεται καθώς θα πηγαίνουμε προς την κάλπη.
Το μυαλό μας είναι καρφωμένο στην αυτοδυναμία και όλες μας οι προσπάθειες κατατείνουν στο να γίνει πραγματικότητα αυτός ο στόχος.
Αν και δεν θεωρώ ότι δεν θα πιάσουμε πάνω από 151 έδρες, εμείς έχουμε κάνει σαφές από την πρώτη στιγμή ότι είμαστε διατεθειμένοι να συνεργαστούμε με όλες εκείνες τις δυνάμεις που υπάρχει κοινός προγραμματικός τόπος.
Μα είναι δυνατόν να μιλάμε για δεύτερες εκλογές προτού πάμε στις πρώτες;
Είναι ερωτήματα, αλλά είναι εντελώς υποθετικά και νομίζω ότι ο κόσμος είναι αυτός που θα διαμορφώσει και τις εξελίξεις. Άρα, θεωρώ ότι πράγματι ο ελληνικός λαός επειδή δεν έχει τη διάθεση για απανωτές εκλογικές διαδικασίες θα λύσει τα χέρια στον ΣΥΡΙΖΑ και θα διαμορφωθεί μια νέα πραγματικότητα όπου ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι κοινοβουλευτικά αυτοδύναμος.
Η λογική του μικρού αριθμού των υπουργείων βασίζεται στην εξής προσέγγιση. Θέλουμε να ενοποιήσουμε συναφείς τομείς του κυβερνητικού έργου, συναφή υπουργεία, να υπάρχει ένας πολιτικός προϊστάμενος υπουργός έτσι ώστε να μην υπάρχει διάχυση ευθυνών, να είναι πιο ελεγχόμενη η κατάσταση και να λειτουργούν τα πράγματα πιο σφικτά και αποτελεσματικά. Αυτή είναι η λογική. Για παράδειγμα το Υπουργείο Εσωτερικών δεν θα πρέπει να είναι διαφοροποιημένο από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Αυτή είναι η ουσία της λογικής, δεν θα σας παρουσιάσω τώρα το ακριβές οργανόγραμμα, αλλά σας παρουσιάζω ακριβώς τη λογική του. Από εκεί και πέρα, προφανώς θα υπάρχουν Αναπληρωτές Υπουργοί έτσι ώστε να υπάρχουν και αμέσως από κάτω άνθρωποι που θα έχουν ιδιαίτερη ευθύνη στον τομέας τους.
Δεν λειτούργησε για άλλους λόγους. Για λόγους που έχουν να κάνουν με προσωπικές φιλοδοξίες και για τακτοποίηση τέτοιου είδους πολιτικών προσδοκιών ενός πολιτικού προσωπικού. Εάν θέλουμε να φτιάξουμε ένα σχήμα το οποίο να είναι λειτουργικό, αποτελεσματικό και επαναλαμβάνω να μην διαχέονται οι ευθύνες για συναφή αντικείμενα θα πρέπει να επιχειρήσουμε ένα τέτοιο σφικτό σχήμα.
Η αποτύπωση αυτής της λογικής θα φανεί προφανώς και στη συγκρότηση της πρώτης κυβέρνησης.
Είναι λάθος η πράξη της άθροισης διότι το πρόγραμμα της ΔΕΘ δεν έχει σε τίποτα να κάνει με τις υποχρεώσεις του κράτους και της χώρας έναντι των δανειστών. Είναι λάθος να το αθροίζουμε και είναι σα να λειτουργούμε με τη λογική «3 το λάδι, 3 το ξύδι, 3 και το λαδόξυδο». Το πρόγραμμα της ΔΕΘ βασίζεται σε πόρους οι οποίοι προέρχονται από τα έσοδα του ελληνικού κράτους αποκλειστικά και με βάση την παρούσα κατάσταση της οικονομίας…
Το ΤΧΣ υπάρχει και είναι ένας ειδικός λογαριασμός με χρήματα που προορίζονται για το τραπεζικό σύστημα. Και ξέρετε πότε δεν θα υπάρξει; Εάν βγει ο κ. Σαμαράς, ο οποίος θέλει να επιστρέψει αυτά τα χρήματα και να τα ξαναδανειστεί και να αποτελέσει αυτός ο νέος δανεισμός το άλλοθι μιας νέας επιτήρησης και ενός νέου μνημονίου. Άρα, λοιπόν, είναι δυο διαφορετικές προσεγγίσεις. Από εκεί και πέρα, η χώρα έχει υποχρεώσεις μέχρι και το 2022 και είναι πολλές οι υποχρεώσεις. Και όσο πλησιάζουμε σε μεταγενέστερο χρόνο αυτές οι υποχρεώσεις αυξάνονται. Άρα, δεν είναι κάτι καινούργιο. Εμείς λέμε ότι πλέον είναι πασιφανές και το ομολογούν όλοι ότι το μέγεθος του χρέους είναι τέτοιο που δεν υπάρχει συνταγή που να το καταστήσει βιώσιμο. Και είναι μόνο μια. Το να κουρευτεί το μεγαλύτερο μέρος από αυτό.
Σε αυτό το θέμα για πρώτη φορά βρίσκουμε τόσες πολλές φωνές από τον διεθνή και ευρωπαϊκό χώρο που συμφωνούν με αυτή την προσέγγιση. Όπως ο κ. Ρεν μόλις χθες.
Είδατε, λοιπόν, πως αλλάζουν τα πράγματα και το 2012 δεν είναι ίδια με το 2015;
Σήμερα υπάρχουν πολύ περισσότερες φωνές απ’ ό,τι το 2012 και τότε ίσως να ήταν απειροελάχιστες οι οποίες θέτουν το θέμα του επαναπροσδιορισμού των κυρίαρχων στρατηγικών. Στην ουσία δηλαδή να αντιμετωπιστεί με διαφορετικό τρόπο η περίπτωση του ελληνικού χρέους. Το οποίο ελληνικό χρέος εμείς λέμε και δεν θα πάψουμε να το τονίζουμε ότι αποτελεί έκφραση του ευρύτερου ευρωπαϊκού δημοσιονομικού προβλήματος. Μόνο αν πάμε σε συνολικού τύπου ευρωπαϊκές λύσεις τότε μόνο θα έχουμε κάνει ένα βήμα προς τα εμπρός και ως Ευρώπη και ως χώρα.
Θα ζητήσουμε να υπάρξει μια έκτακτη Σύνοδος Κορυφής, θα επικοινωνήσουμε με τις ευρωπαϊκές πολιτικές ηγεσίες και θα θέσουμε ακριβώς την υπόθεση της πραγματικής διαπραγμάτευσης πάνω στο τραπέζι. Και αυτό το γνωρίζουν όλοι.
Ξέρετε, είναι τελείως διαφορετικά τα πράγματα καθώς πηγαίνουμε προς τις εκλογές και τελείως διαφορετικά όταν θα έχουμε μια ισχυρή νέα κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι αυτή η συζήτηση της ελληνικής ας το που έτσι, περίπτωσης, της διαπραγμάτευσης για πρώτη φορά με πραγματικούς όρους, θα ξεκινήσει και αυτή η συζήτηση θα επιδράσει καταλυτικά ώστε να ξεκινήσει και μια γενικότερη συζήτηση η οποία, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, γίνεται στην Ευρώπη. Δε μπορούν να εξαιρούνται άλλα κράτη από την εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας…
Όχι. Χρειάζεται και το σχέδιο, όχι μόνο η αισιοδοξία. Και η αξιολόγηση της κατάστασης χρειάζεται. Και η αναζήτηση συμμάχων και η πρωτοβουλία για να δημιουργηθούν νέοι συσχετισμοί χρειάζονται.
Μα δε είναι μόνο το Podemos και ο Πέπε Γκρίλο οι σύμμαχοί μας… Είδατε τι έγινε στη Γερμανία χθες; Ένας μικρός εμφύλιος μέσα στον κυβερνητικό συνασπισμό. Οι μεν σοσιαλδημοκράτες είπαν….
Προφανώς. Τι πιστεύετε ότι θα πουν παραμονές των εκλογών. Αλλά σας λέω, είδατε πώς υπήρξαν δυο φωνές; Η μια των χριστανοδημοκρατών που μιλάνε με την αυστηρή γλώσσα του κ. Σόιμπλε και της κας Μέρκελ και οι άλλοι που λένε δεν θα παίξουμε κορώνα γράμματα εμείς το θέμα της ευρωπαϊκής σταθερότητας, αναγνωρίζοντας την αποτυχία αυτού του προγράμματος.
Να το πάρουμε λίγο ανάποδα. Πέστε ότι είσαστε από την πλευρά των δανειστών. Αν βλέπατε την ελληνική κυβέρνηση να λέει ότι το χρέος είναι βιώσιμο, ότι πρέπει να πάμε σε ένα νέο μνημόνιο, να μην παρουσιάζει ένα νέο πρόγραμμα για το πώς θα βγούμε από την κρίση, τι θα κάνατε; Θα τρίβατε τα χέρια σας.
Ο κ. Σαμαράς το μόνο που μπορεί να εγγυηθεί είναι τη συνέχιση των μνημονιακών πολιτικών. Έτσι δεν γίνεται διαπραγμάτευση.
Οι αγορές αυτό που βλέπουν και πραγματικά τρίβουν τα χέρια τους είναι τον κ. Σαμαρά να λέει ότι υπάρχει κίνδυνος Grexit, κάποιοι θέλουν να οδηγήσουν τη χώρα στην χρεοκοπία, και λένε μα καλά αυτός ο άνθρωπος που είχε την ευθύνη της χώρας από το 2012 δεν έκανε τίποτα και είναι τα πράγματα στον αέρα; Αυτό λένε οι αγορές.
Καθόλου. Ο κόσμος όταν ψηφίζει κάποιους ανθρώπους τους ψηφίζει και για τα προσωπικά τους χαρακτηριστικά, αλλά τους ψηφίζει για να εφαρμόσουν ένα συγκριμένο πρόγραμμα. Αυτούς τους «σαλτιμπάγκους» της πολιτικής τους έχουμε δει και τους έχουμε βαρεθεί. Το αξιακό φορτία της Αριστεράς είναι διαφορετικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένα άθροισμα πολιτικάντηδων. Πιστεύει σε μια άλλη σχέση της πολιτικής με την κοινωνία. Αυτό αποτυπώνει αυτός ο κώδικας δεοντολογίας.
Βεβαίως. Αυτό δεν είναι πιο έντιμο; Μπορεί, για παράδειγμα, αν κάποιος έχει εκλεγεί και ως βουλευτής Επικρατείας, γιατί το είδαμε και αυτό, που δεν είχε καν το στοιχείο της προτίμησης του σταυρού, να αλλάζει κόμμα; Σε αυτόν ανήκει η έδρα;
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική Cookies ΟΚ