ΣΗΜΕΙΩΣΗ:  Το παρακάτω Πρακτικό δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές, συντακτικές και νομοτεχνικές διορθώσεις.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΕ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ  ΝΓ΄
Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014

Αθήνα, σήμερα στις 19 Δεκεμβρίου 2014, ημέρα Παρασκευή και ώρα 10.11΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Ε΄ Αντιπροέδρου αυτής κυρίου ΙΩΑΝΝΗ ΔΡΙΒΕΛΕΓΚΑ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δριβελέγκας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.

[…]

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δριβελέγκας): Kυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της

ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής «Πράξεις εισφοράς σε γη και σε χρήμα – Ρυμοτομικές απαλλοτριώσεις και άλλες διατάξεις».

Η Διάσκεψη των Προέδρων αποφάσισε στη συνεδρίασή της στις 16/12/2014 τη συζήτηση του νομοσχεδίου σε δύο συνεδριάσεις. Στη σημερινή συνεδρίαση το νομοσχέδιο θα συζητηθεί επί της αρχής. Στην αυριανή συνεδρίαση το νομοσχέδιο θα συζητηθεί επί των άρθρων και των τροπολογιών.

[…]

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Χρήστος Μαρκογιαννάκης):  Το λόγο έχει η κυρία Θεανώ Φωτίου.

ΘΕΑΝΩ ΦΩΤΙΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Παίρνω το λόγο για να μιλήσω κυρίως για το πρόβλημα που δημιουργείται μέσα από τα άρθρα 8 και 9, σε συνέχεια, δηλαδή, της μεγάλης καταστροφής που θα προκαλέσει το άρθρο 12. Εδώ πλήττεται το πολιτιστικό περιβάλλον και τα παραδοσιακά κέντρα των πόλεων, με αποτέλεσμα περιοχές οι οποίες σήμερα είναι κοσμήματα από όλες τις απόψεις, όπως η Πλάκα -και για ιστορικούς και για πολιτιστικούς λόγους κλπ.- που πραγματικά δίνουν όλο το πνεύμα της περιοχής χωρίς να το υπονομεύουν, να κινδυνεύουν. Μετά από τόσα πολλά χρόνια που έχει γίνει μια μεγάλη δουλειά τεραστίων διαστάσεων, ερχόμαστε ξανά για την περίπτωση της Πλάκας στο καθεστώς προ του ’67.

Δεν μπορώ να φανταστώ, τελευταίες μέρες που κλείνει η Βουλή –και θα κλείσει η Βουλή προφανώς και θα προκηρυχθούν εκλογές, τα πράγματα είναι πια νομοτελειακά– με ποια κριτήρια και με ποιες αντοχές φέρνετε ένα τέτοιο ζήτημα που θα υπονομεύσει ένα τεράστιο έργο που έχει γίνει στην Πλάκα, το οποίο είναι διεθνώς αναγνωρισμένο με χιλιάδες βραβεία και αποτελεί πρότυπο. Σήμερα, σε όλα τα επιστημονικά φόρα είναι το παράδειγμα με το οποίο νομοθετούν όλες οι χώρες για τα αντίστοιχα παραδοσιακά πολιτιστικά τους κέντρα. Με ποια, λοιπόν, τεράστια ανευθυνότητα –επιτρέψτε μου να πω– φέρνετε ειδικά αυτό το άρθρο 9;

Τι λέει το άρθρο 9; Λέει ότι επιτρέπονται πλέον χρήσεις εμπορικές υγειονομικού ενδιαφέροντος –γενικώς, δηλαδή, χρήσεις, πλην κατοικίας- εφόσον αυτές υπήρχαν πριν από το ’82, σε ήδη χαρακτηρισμένα διατηρητέα κτήρια. Δηλαδή, επιτρέπεται να υπάρχουν από εδώ και τούδε, ενώ έχει λήξει η περίοδος μέσα στην οποία μπορούσαν να γίνονται αυτές οι χρήσεις κι ενώ η ίδια η λογική του νομοθέτη ήταν ακριβώς σιγά-σιγά αυτές οι χρήσεις να εκλείψουν, δηλαδή, μόλις τελειώνει η άδεια, από εκεί και ύστερα να μην μπορεί να ανανεωθεί. Εδώ, εσείς προβλέπετε να μεταβιβαστεί η άδεια σε νέο πρόσωπο.

Για τι μιλάμε; Μιλάμε για τα εστιατόρια, για τις καφετέριες, για τα κέντρα, τα οποία έχουν μπουζούκια και παίζουν τραγούδια κλπ.. Επιτρέπει, δηλαδή, σε αυτά να επεκτείνουν τις δραστηριότητες τους ως βοηθητικές μόνο χρήσεις στον πρώτο όροφο. Έχουμε, λοιπόν, περαιτέρω υπονόμευση του πνεύματος που επιθυμούσε η Πλάκα, να έχει μικτές χρήσεις και κυρίως κατοικίας. Διότι ένα πράγμα δεν μπορούμε να το δείχνουμε στους ξένους, δεν μπορεί να είναι επί της ουσίας τουριστικό προϊόν, αν δεν λειτουργεί με τους όρους του παρελθόντος.

Εσείς, κύριε Υπουργέ, μπορεί να είστε μικρός. Δεν ξέρω αν ζήσατε όλη εκείνη την καταστροφή, όλα εκείνα τα μπουζουξίδικα, τον πλήρη ευτελισμό της Πλάκας. Δεν ξέρω αν θυμάστε τι γινόταν το ’67 στην Πλάκα.

Θέλω σήμερα εδώ να σας θυμίσω λίγο την ιστορία -για να γραφτεί στα Πρακτικά έστω αυτές τις τελευταίες μέρες- όπως την εκθέτει η Ελένη Μαΐστρου, Κοσμήτωρ της Σχολής Αρχιτεκτόνων σε διάβημα που κάνει σε εσάς. Εκεί λέει: «Η πρώτη σχετική μελέτη ανατέθηκε το 1973 μετά από επανειλημμένες αντιδράσεις του ελληνικού και ξένου Τύπου για την υποβάθμιση της ιστορικής αυτής περιοχής, αλλά και μετά από αναφορά εμπειρογνωμόνων της UNESCO σε έκθεση της περιόδου 1968-1969 για τον κίνδυνο που διατρέχει η περιοχή από την εξάπλωση του τουριστικού εμπορίου και της αναψυχής».

Το δίτομο βιβλίο, που βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών, «Πλάκα 1973-2003» αναλύει αυτό το ιστορικό χρονικό, τι έγινε μέσα σε αυτά τα χρόνια, πόσες μελέτες έγιναν, ποιες νομοθετικές πράξεις όφειλαν να ψηφιστούν και να γίνουν ισχυρές, ώστε να αποτελέσει η Πλάκα έναν ανυπέρβλητο τόπο -πραγματικό όχι εικονογραφημένο- μιας καθημερινής ζωής. Γι’ αυτό απαιτείται η κατοικία. Η Πλάκα αν δεν έχει κατοικία, δεν μπορεί να ζήσει με τους όρους του παρελθόντος –καταλαβαίνετε ότι γίνεται μια σκηνογραφία- άρα υποβαθμίζεται το τουριστικό προϊόν, πέρα από την όχληση, πέρα από την υπόλοιπη αθλιότητα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας παρακαλώ όλους να το υποστηρίξετε. Είναι έγκλημα. Πάλι σκοτώνουμε την κότα με τα χρυσά αυγά. Το κάνουμε πάλι για να υπακούσουμε στα συμφέροντα κάποιων επιχειρηματιών μέσα στην Πλάκα.

Ακούστε και παρακάτω τι λέει: «Η παρέμβαση διάσωσης της Πλάκας βραβεύτηκε από την EUROPA NOSTRA το 1983», για να καταλάβετε πόσο μεγάλο έργο είναι αυτό που πάτε να καταστρέψετε με ένα άρθρο. Προβλήθηκε από το σύλλογο των Γάλλων αρχιτεκτόνων στο Παρίσι το 1980 και στην έκθεση «Τα προβλήματα των ιστορικών κέντρων Ρώμης και Αθήνας» το 1976. Αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι υπόδειγμα για την εκπόνηση παρόμοιων μελετών στον ελληνικό χώρο, αλλά και τον ευρωπαϊκό.

Θεσπίστηκαν νομοθετικά μέτρα για την προστασία της ιστορικής αυτής γειτονιάς. Έγιναν απόλυτα σεβαστά από το 1978 έως σήμερα. Εσείς είστε ο Υπουργός που θα το διαλύσει αυτό; Είναι δυνατόν να παίρνετε αυτή την ιστορική ευθύνη έναντι του μέλλοντός μας και των παιδιών μας; Πώς παίρνετε αυτή την ευθύνη; Αυτό με αφήνει κατάπληκτη.

Η μελέτη το 2001 που ανατέθηκε στο ΕΑΧΑ απέδειξε ότι όλη αυτή η προσπάθεια που είχε γίνει, είχε αποφέρει καρπούς, ήταν εξαιρετική και έπρεπε να προχωρήσει.

(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)

Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. Θα ήθελα λίγο την ανοχή σας.

Αυτό επομένως το ισχύον διάταγμα χρήσεων γης είναι εξέχον. Έχει στόχο ακριβώς τη διατήρηση και ενίσχυση των παραδοσιακών λειτουργιών και της κατοικίας στην ιστορική πόλη. Αν αλλάξει η λειτουργία, αυτό που φαίνεται στους Έλληνες και στους τουρίστες είναι ψευδές.

Οι ιστορικές πόλεις, οι οικισμοί και οι αστικές περιοχές διατρέχουν τον κίνδυνο να γίνουν ένα προϊόν μαζικού τουρισμού και κατανάλωσης, το οποίο de facto τις φτωχαίνει, χάνουν την αυθεντικότητά τους και άρα θα γίνουν αυτά τα άθλια μέρη που βλέπετε που γίνονται στα νησιά μας. Είναι τόποι βίας και συγκρούσεων, αχαλίνωτου και άθλιου ψυχαγωγικού δήθεν προϊόντος των ελληνικών καλοκαιριών.

Άρα, η προστασία των ιστορικών πόλεων αποτελεί έργο δημόσιας ωφέλειας, προς χάριν της οποίας περιορίζεται η κυριότητα του καθενός ως κοινωνικό δικαίωμα και επιβάλλονται περιορισμοί.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Χρήστος Μαρκογιαννάκης): Συντομεύετε, κυρία συνάδελφε.

ΘΕΑΝΩ ΦΩΤΙΟΥ: Ξέρω ότι θα ακούσετε αυτό που λέω. Το ακούν και οι συνάδελφοι που βλέπω εδώ. Σας καλώ να αποσύρετε το άρθρο 9. Πραγματικά, είναι εγκληματικό. Εμείς θα το καταργήσουμε αμέσως.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΤΑΜΕΝΙΤΗΣ: Όταν θα έλθετε.

ΘΕΑΝΩ ΦΩΤΙΟΥ: Εμείς θα το καταργήσουμε αμέσως, αλλά να μην ισχύσει ούτε για μια μέρα!

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ)